Η Εκκλησία πανηγυρίζει, το Άγιον Όρος αγάλλεται, η οικουμένη δοξολογεί!

Από αριστερά, οι Άγιοι, Δανιήλ Κατουνακιώτης, Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης, Ιωσήφ Ησυχαστής και Εφραίμ Κατουνακιώτης.

Τέσσερις Αγιορείτες Γέροντες θα κατακτούν στις δέλτους των Αγίων!

Η Εκκλησία πανηγυρίζει, το Άγιον Όρος αγάλλεται, η οικουμένη δοξολογεί!
Σημερινοί ησυχαστές, σπηλαιώτες, ερημίτες, κελλιώτες και σκητιώτες εμφορούνται και αυτοί αίγλη Αγιότητας!
Κοινόβια του Άθωνα, έχουν πλέον τις βάσεις τους, τα αγκωνάρια και τα θεμέλια τους με διαπίστευση επίσημης Αγιότητας.
Μοναστήρια της Ελληνικής Επικράτειας, της Κύπρου και της Οικουμένης συμπάσχουν ανάλογης ευλογίας, προγονικής Αγιότητας!
Αρχιερείς, Αρχιμανδρίτες, Ιερομόναχοι, Ιερείς, Μοναχοί, Μοναχές και λαϊκοί αντικρίζουν τους γέροντες τους, τους πνευματικούς τους και καθοδηγητές τους εις Χριστόν να υψώνονται εις “τάξιν” Αγίου!
Η αγγελία της επίσημης ανάδειξης, της ήδη εγνωσμένης από το σώμα της Εκκλησίας Αγιότητάς τους, μοιάζει να αποτελεί το διακεκριμένο τελικό «πιστοποιητικό» της αληθούς εν Χριστώ βιοτής τους!
Ζωής εν Αληθεία. Κατάφορτης πνευματικών κόπων και καρπών!

Επείνασαν και εδίψασαν ολοκληρωτικά για τον Χριστόν και χόρτασαν και ξεδίψασαν αιωνίως! Μετεβλήθησαν, μάλιστα, και οι ίδιοι άρτοι και ύδατα ζωής για τον κόσμο!
Επείνασαν και εδίψασαν σωματικά, νηστεύοντες -ευκαίρως ακαίρως και καθ’ υπερβολήν- για να αποκτήσουν και να διατηρήσουν την Θεία Χάρη!
Εδόθησαν σε έρωτα θείο, μανικό, πάνυ ακριβό και ανεπανάληπτο!
Επείνασαν και εδίψασαν για να χορταίνουμε και να ξεδιψάμε και εμείς, διαβάζοντας, αναλογιζόμενοι και ενστερνιζόμενοι τον διά Χριστόν βίο και πολιτεία τους! Την εν Χριστώ κακοπάθειά τους που τους εξήγαγε εις Θεία αναψυχή και Αγιότητα!

Βίοι, πέρα για πέρα, συγκλονιστικοί και συνάμα καρποφόροι Αγιότητας και ομολογίας Χάριτος και μέθεξης Θεού!

Αληθή και γνήσια παιδιά και τέκνα της Υπεραγίας Θεοτόκου!

Ευλαβείς τρόφιμοι του κήπου και του περιβολιού Της, που η ίδια και ο Υιός της, τους ανέδειξαν σε Γέροντες, Αγίους και Ομολογητές των ευλογιών της Θείας Χάριτος που αξιώθηκαν!
Και μάλιστα σε μια εποχή που το Άγιον Όρος έμοιαζε να καταρρέει, να βρίσκεται σε πλήρη αποσύνθεση -και δεν αναφερόμαστε στα κτίρια του- ενώ ακόμη εκκλησιαστικοί και παρεκκλησιαστικοί παράγοντες προέβλεπαν το τέλος του, απαξιώνοντάς το!

Ο ίδιος όμως ο Άθωνας, δηλαδή η Υπεραγία Θεοτοκός, κατεργαζόταν εν σιωπή, πτωχεία, υπομονή και κακοπάθεια την λαμπρή αναγέννησή του, μέσα σε πέπλο μυστηρίου.
Και όχι, βεβαίως, προς ιδίαν αίγλη, αλλά για να βρει στην έσχατη και πλήρη πνευματική του απόγνωση και εξαθλίωση του ο κόσμος απάγκιο, καταφυγή, σκέπη και παραμυθία!

Εφαλτήριο πνευματικής προσδοκίας, δηλαδή ζωή περίσσια και αειφόρο!

Οι νέοι Άγιοι μας, αλλά παλιοί μας “γνώριμοι”, Δανιήλ Κατουνακιώτης, Ιωσήφ Ησυχαστής, Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης και Εφραίμ Κατουνακιώτης, ας δεχτούν για μια ακόμη φορά τις ικεσίες μας, για να πρεσβεύουν για μας ενώπιον του θρόνου του Θεο, όπως επίσης και τις ευχαριστίες μας για την αναγέννηση του Κήπου της Θεοτόκου, που μαζί με τους λοιπούς κοπιάσαντες στον τόπο αυτό τον μετέτρεψαν σε Κήπο Θείας Χάριτος!
Η ομαδική αγιοκαταταξή τους το φανερώνει. Άλλωστε δεν πέρασαν πολλά χρόνια από την αναγραφή και των Αγίων Παϊσίου και Πορφυρίου στις δέλτους των Αγίων!

Ευγνωμονόντας!

Στέλιος Κούκος

pemptousia

ΕΝΑΣ ΚΟΥΚΟΣ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ.  

ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΚΑΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ ΩΣΟΝΟΥΠΩ.
ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.