Ο ανθρώπινος εγκέφαλος, το ημι-μυστικό όπλο της Δύσης

 από τον Roberto Pecchioli - 07/10/2022

Πηγή: EreticaMente

Πρώτα αποδόμησαν, μετουσίωσαν, κατέστησαν αβλαβή, πειθήνια ανθρώπινα ζώα του σαλονιού ανίκανα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, να προστατέψουν παιδιά και οικογένειες, να αντιδράσουν στις καταχρήσεις. Τώρα, στριμωγμένη από την πολυπολική γεωπολιτική, η λευκή, ισχνή Δύση, το Grand Hospice που περιγράφει ο Eduard Limonov, επεξεργάζεται ένα ολοκαίνουργιο τεχνολογικό όπλο για να διατηρήσει μια κουρασμένη ηγεμονία, να υποτάξει τους λαούς στον υπεροχή της, τη γελοία κυριαρχούμενη δημοκρατία της. στη λιτανεία των δικαιωμάτων του. Είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, ναι, το ίδιο το περιεχόμενο του κεφαλιού μας, αποστειρωμένο από δεκαετίες προπαγάνδας, νευρογλωσσικού προγραμματισμού, ψυχοκοινωνικών πειραμάτων.
Ο στρατιωτικό-βιομηχανικός μηχανισμός (οι δύο όροι είναι συμβιωτικοί) έχει κάνει ένα περαιτέρω βήμα στο μονοπάτι της ανθρώπινης χειραγώγησης, τον τρόπο να μεταμορφώσει τον απαρχαιωμένο homo sapiens σε έναν εξ αποστάσεως παρακολουθούμενο κυβερνοχώρο, ακόμη και ως όπλο. Ετερογένεια άκρων για τον φτωχό δυτικό άνθρωπο, ειρηνιστή, τρέμουλο, φοβισμένο, υπομονετικά προγραμματισμένο για γενιές. Το ΝΑΤΟ, ο στρατιωτικός μηχανισμός που υπερασπίζεται ό,τι έχει απομείνει από τη δυτική κυριαρχία στον κόσμο, έχει πράγματι προσθέσει στους παραδοσιακούς τομείς του πολέμου -γη, θάλασσα, αέρας- και στον πιο σύγχρονο χώρο και κυβερνοχώρο, έναν νέο τομέα, το γνωστικό πεδίο.
Δεν είναι απλώς θέμα μετάδοσης ορισμένων ιδεών ή συμπεριφορών, όπως στην παραδοσιακή προπαγάνδα και ψυχολογικές πράξεις (psyop), αλλά αλλαγή της γνώσης, επηρεάζοντας τη διαδικασία με την οποία φτάνουμε σε ιδέες, διαισθήσεις, πεποιθήσεις, επιλογές και συμπεριφορές. Στόχος δεν είναι ο εχθρικός στρατός, αλλά ο απλός άνθρωπος, που χρησιμοποιείται ως όπλο στις μάχες.
«Ο γνωστικός πόλεμος είναι ένα από τα πιο συζητημένα θέματα στο ΝΑΤΟ», δήλωσε ο ερευνητής François Du Cluzel. Ο Γάλλος στρατιωτικός επιστήμονας είναι ο συγγραφέας ενός εξαιρετικά σημαντικού άρθρου με τίτλο «Γνωστικός πόλεμος» για τη δεξαμενή σκέψης του NATO Innovation Hub. Ο γνωστικός πόλεμος επικαλύπτεται με τον πόλεμο πληροφοριών, την κλασική προπαγάνδα και τις ψυχολογικές επιχειρήσεις, διεισδύοντας βαθιά στον εγκέφαλο των αποδεκτών. Σε έναν πόλεμο πληροφοριών, προσπαθούν να ελέγξουν τη ροή των ειδήσεων. Οι ψυχολογικές πράξεις περιλαμβάνουν την επιρροή των αντιλήψεων, των πεποιθήσεων και των συμπεριφορών. Ο στόχος του γνωστικού πολέμου είναι «να οπλίσει τους πάντες» και «ο στόχος δεν είναι να επιτεθεί σε αυτό που σκέφτονται τα άτομα, αλλά στο πώς σκέφτονται». Είναι ένας πόλεμος ενάντια στη γνώση, ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται τις πληροφορίες και τις μετατρέπει σε γνώση. Στοχεύει απευθείας στον εγκέφαλο: συνίσταται στο χακάρισμα του ατόμου για να προγραμματίσει τον εγκέφαλό του.
Προφανώς η ανησυχία της ανάγνωσης -σε ένα περιοδικό στρατηγικών μελετών της κύριας στρατιωτικής συμμαχίας στον κόσμο- εννοιών και στόχων αυτού του τύπου, που αρνούνται θεμελιωδώς την ατομική ελευθερία και δημοκρατία -τοτέμ και ταμπού της Δύσης- και μάλιστα υπονομεύουν την ανθρώπινη φύση , την ανθρωπολογική δομή και την ουσία του ανθρώπου. Για να πετύχουν τον στόχο να κάνουμε τον καθένα μας όπλο, οι γιατροί του Strangelove του ΝΑΤΟ απευθύνονται σε όλα τα πιο καινοτόμα πεδία γνώσης: ψυχολογία, γλωσσολογία, νευροβιολογία, λογική, κοινωνιολογία, ανθρωπολογία, συμπεριφορικές επιστήμες, "και άλλα". Αυτό το σκοτεινό «και περισσότερα» μπορεί να σημαίνει οποιοδήποτε πείραμα στη ζωντανή σάρκα του συγκεκριμένου ανθρώπου, μια τεράστια δυνατότητα κινδύνου για τη ζωή μας, την ελευθερία μας, ίσως για την ίδια την επιβίωση του είδους homo sapiens.
Μια γιγάντια επιχείρηση κοινωνικής αρχιτεκτονικής που «πάντα ξεκινά από την κατανόηση του περιβάλλοντος και του στόχου. ο στόχος είναι να κατανοήσουμε την ψυχολογία του πληθυσμού στόχου». Ο στόχος στην εμπορική γλώσσα προσδιορίζει τους πιθανούς αγοραστές ενός προϊόντος ή τους αποδέκτες μιας διαφήμισης, αλλά σημαίνει στόχος, στόχος. Μας λένε ξεκάθαρα: ο στόχος είμαστε εμείς, μόνο εγώ και εσύ.
Η βάση παραμένει οι παραδοσιακές τεχνικές προπαγάνδας και παραπληροφόρησης, που ενισχύονται από την τρέχουσα τεχνολογία και την πρόοδο της γνώσης. «Τώρα η συμπεριφορά μπορεί να προβλεφθεί και να υπολογιστεί σε τέτοιο βαθμό», συνεχίζει ο Du Cluzel, «ότι τα συμπεριφορικά οικονομικά που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη θα πρέπει να ταξινομηθούν ως σκληρή επιστήμη και όχι ως ήπια επιστήμη». Η διάκριση δεν είναι ασήμαντη, αφού η διαφοροποίηση αφορά τη μεθοδολογική αυστηρότητα, την ακρίβεια και την αντικειμενικότητα των γνώσεων και των τεχνικών. Με απλά λόγια, οι φυσικές επιστήμες θεωρούνται «σκληρές», ενώ οι κοινωνικές επιστήμες (ψυχολογία, κοινωνιολογία κ.λπ.) χαρακτηρίζονται ως «μαλακές». Το άλμα έχει ολοκληρωθεί: οι επιστήμονες στην υπηρεσία της τεχνοδομής της εξουσίας πιστεύουν ότι έχουν φτάσει σε βεβαιότητες, στην εκπόνηση αδιαμφισβήτητων μεθοδολογιών με σίγουρα, προβλέψιμα και επαναλαμβανόμενα αποτελέσματα σε μεγάλη κλίμακα. Στο corpore vili, το δικό μας.
Το σκεπτικό είναι άψογο: δεδομένου ότι σχεδόν όλοι είναι ενεργοί στο Διαδίκτυο και στα κοινωνικά δίκτυα, τα άτομα δεν είναι πλέον παθητικοί αποδέκτες προπαγάνδας. με τη σημερινή τεχνολογία συμμετέχουν ενεργά στη δημιουργία και διάδοσή της. Η γνώση του τρόπου χειρισμού αυτών των διαδικασιών "εξοπλίζεται εύκολα". Το παράδειγμα είναι η υπόθεση Cambridge Analytica. Χάρη στα δεδομένα που παρασχέθηκαν εθελοντικά στο Facebook, καταρτίστηκαν ακριβή ατομικά ψυχολογικά προφίλ, που αφορούσαν μεγάλο πληθυσμό ψηφοφόρων. Κανονικά, οι πληροφορίες χρησιμοποιούνται για την παράδοση εξατομικευμένων διαφημίσεων, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άλλους σκοπούς, όπως η χειραγώγηση των εκλογών και ο καθορισμός του αποτελέσματος. Ο γνωστικός πόλεμος «εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες του ανθρώπινου εγκεφάλου», αναγνωρίζοντας τη σημασία των συναισθημάτων στην οδήγηση της γνώσης.
Άλλες τεχνολογίες είναι οι τεχνολογίες νευροεπιστήμης και NeuroS/T (Emerging Neurosciences and Technology) καθώς και οι NBICs (νανοτεχνολογία, βιοτεχνολογία, τεχνολογία πληροφοριών, γνωστική επιστήμη), συμπεριλαμβανομένων των εξελίξεων στη γενετική μηχανική. Το NeuroS/T μπορεί να είναι φαρμακολογικοί παράγοντες, σύζευξη εγκεφάλου-μηχανής, αλλά και ψυχολογικά ενοχλητικές πληροφορίες. Επηρεάζοντας το νευρικό σύστημα μέσω της γνώσης ή της τεχνολογίας, μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στη μνήμη, την ικανότητα μάθησης, τους κύκλους ύπνου, τον αυτοέλεγχο, τη διάθεση, την αυτοαντίληψη, τη λήψη αποφάσεων, την εμπιστοσύνη και την ενσυναίσθηση, τη φυσική μορφή και το σθένος. Ο Du Cluzel γράφει: «Η δυνατότητα του NeuroS/T να δημιουργεί διορατικότητα και την ικανότητα να επηρεάζει τη γνώση, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά των ατόμων έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις υπηρεσίες ασφάλειας και πληροφοριών, καθώς και για στρατιωτικές και πολεμικές πρωτοβουλίες. «Η ενόραση είναι η ικανότητα να βλέπει κανείς μια κατάσταση ή τον εαυτό του: σαφή αντίληψη, τη διαίσθηση εξωτερικών ή εσωτερικών γεγονότων.
Ο πόλεμος που επικεντρώνεται σε μεμονωμένες γνωστικές διαδικασίες αντιπροσωπεύει μια ριζική απομάκρυνση από τις παραδοσιακές μορφές πολέμου, οι οποίες, τουλάχιστον κατ' αρχήν, προσπαθούσαν να κρατήσουν τους αμάχους έξω. Στον γνωστικό πόλεμο ο πολίτης είναι ο στόχος και ο εγκέφαλός του το πεδίο μάχης. Αλλάζει τη φύση του πολέμου, τους ηθοποιούς, τη διάρκεια και τον τρόπο που διεξάγεται ο πόλεμος.
Σύμφωνα με τον Du Cluzel, «ο γνωστικός πόλεμος έχει καθολική εμβέλεια, από το άτομο μέχρι τα κράτη και τις πολυεθνικές». Δεν κερδίζουμε πλέον καταλαμβάνοντας έδαφος ή ρυθμίζοντας τα σύνορα σε έναν χάρτη, γιατί «η εμπειρία μας διδάσκει ότι ενώ ο πόλεμος στο φυσικό πεδίο μπορεί να αποδυναμώσει έναν εχθρικό στρατό, δεν επιτυγχάνει όλους τους στόχους». Με τον γνωστικό πόλεμο, ο απώτερος στόχος αλλάζει: «Όποια και αν είναι η φύση και ο σκοπός του πολέμου, τελικά καταλήγει σε μια αντιπαράθεση μεταξύ ομάδων που θέλουν κάτι διαφορετικό, και επομένως η νίκη σημαίνει την ικανότητα να επιβάλεις την επιθυμητή συμπεριφορά σε ένα επιλεγμένο κοινό». Επομένως, στην πραγματικότητα, είναι να λειτουργήσει μια ιδεολογική και συμπεριφορική μετατροπή στον πληθυσμό-στόχο.
Εχθρός δεν είναι μόνο οι πολίτες στα κατεχόμενα, αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες, που σύμφωνα με το ΝΑΤΟ αποτελούν εύκολους στόχους για εχθρικές γνωστικές επιχειρήσεις. «Ο άνθρωπος είναι ο αδύναμος κρίκος. Αυτό πρέπει να αναγνωριστεί για την προστασία του ανθρώπινου κεφαλαίου του ΝΑΤΟ». Μετά έρχεται η ειλικρινής ομολογία: «Ο στόχος του γνωστικού πολέμου δεν είναι μόνο να βλάψει τους στρατιώτες, αλλά και τις κοινωνίες. Αυτός ο τρόπος να γίνει πόλεμος μοιάζει με σκιώδη πόλεμο και απαιτεί τη συμμετοχή ολόκληρης της κυβέρνησης για να τον πολεμήσει». Ως εκ τούτου, ο πόλεμος μπορεί να διεξαχθεί με ή χωρίς τον στρατό, και είναι δυνητικά άπειρος, «επειδή δεν μπορεί να συναφθεί συνθήκη ειρήνης για αυτού του είδους τη σύγκρουση, ούτε να υπογραφεί μια παράδοση».
Είναι προφανές ότι πίσω από τον γνωστικό πόλεμο δίνεται μια μάχη για τον έλεγχο του εγκεφάλου μας, δηλαδή ιδεών, συναισθημάτων και συναισθημάτων, αρχειοθέτησης πεποιθήσεων και συγκεκριμένων επιλογών. Ο καθένας μας γίνεται όπλο, το οποίο ελέγχεται εξ αποστάσεως ή χειραγωγείται από αυτούς που ασκούν έλεγχο στον πολιτισμό, την επικοινωνία, την εκπαίδευση. Ο Du Cluzel σημειώνει ότι «ο εγκέφαλος θα είναι το πεδίο μάχης του 21ου αιώνα» και ότι τα ανθρώπινα όντα είναι η περιοχή που πρέπει να κατακτηθεί. "
Όπως συμβαίνει στις υποκριτικές κοινωνίες, επιχειρεί μια αδύνατη ηθική δικαίωση. «Ο άνθρωπος είναι πολύ συχνά η κύρια ευπάθεια και αυτό πρέπει να αναγνωριστεί για την προστασία του ανθρώπινου κεφαλαίου του ΝΑΤΟ, αλλά και για να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε τα τρωτά σημεία των αντιπάλων μας». Ωστόσο, το θέμα είναι η ρητή παραδοχή ότι «ο στόχος του γνωστικού πολέμου είναι να βλάψει τις κοινωνίες και όχι μόνο τον στρατό». Η μελέτη περιγράφει αυτό το φαινόμενο ως το όπλο της επιστήμης του εγκεφάλου. Αλλά φαίνεται προφανές ότι η ανάπτυξη του γνωστικού πολέμου θα οδηγήσει σε μια στρατιωτικοποίηση της ανθρώπινης κοινωνίας, από την ψυχολογία, από τις πιο στενές κοινωνικές σχέσεις μέχρι το ίδιο το μυαλό.
Αυτή η καθολική στρατιωτικοποίηση αντικατοπτρίζεται στον παρανοϊκό τόνο της έκθεσης, η οποία προειδοποιεί για «μια ολοκληρωμένη πέμπτη στήλη, όπου όλοι, άθελά τους, συμπεριφέρονται σύμφωνα με τα σχέδια ενός από τους ανταγωνιστές μας». Ιδού οι πραγματικοί συνωμοσιολόγοι! Με άλλα λόγια, το έγγραφο δείχνει ότι το ΝΑΤΟ βλέπει τον δικό του πληθυσμό ως απειλή, πιθανά κελιά του εχθρού, πέμπτους πυλώνες που αμφισβητούν τη σταθερότητα των «δυτικών φιλελεύθερων δημοκρατιών».
Η ανάπτυξη νέων μορφών υβριδικού πολέμου έρχεται σε μια εποχή που οι στρατιωτικές εκστρατείες στοχεύουν εθνικούς πληθυσμούς σε πρωτοφανές επίπεδο. Οι Ottawa Times ανέφεραν ότι ο καναδικός στρατός εκμεταλλεύτηκε την πανδημία για να διεξαγάγει έναν πόλεμο πληροφοριών εναντίον του πληθυσμού δοκιμάζοντας τακτικές προπαγάνδας σε πολίτες. Εσωτερικές αναφορές υποδηλώνουν ότι αυτή η είδηση ​​αγγίζει μόνο την επιφάνεια ενός κύματος νέων, αντισυμβατικών τεχνικών πολέμου που χρησιμοποιούνται από δυτικούς στρατούς σε όλο τον κόσμο. «Ο γνωστικός πόλεμος επιδιώκει να αλλάξει όχι μόνο αυτό που σκέφτονται οι άνθρωποι, αλλά και τον τρόπο που ενεργούν», έγραψε η καναδική κυβέρνηση σε επίσημη δήλωση.
Οι επιθέσεις στο γνωστικό πεδίο περιλαμβάνουν την ενσωμάτωση της κυβερνητικής, της πληροφόρησης/παραπληροφόρησης, της ψυχολογίας και των δεξιοτήτων κοινωνικής μηχανικής. Ο γνωστικός πόλεμος τοποθετεί το μυαλό ως χώρο μάχης και αμφισβητούμενο πεδίο. Σκοπός του είναι να σπείρει παραφωνία, να πυροδοτήσει αντιφατικές αφηγήσεις, να πολώσει τις απόψεις και να ριζοσπαστικοποιήσει ομάδες. Ο γνωστικός πόλεμος μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να ενεργούν με τρόπους που μπορούν να διαταράξουν ή να κατακερματίσουν μια κατά τα άλλα συνεκτική κοινωνία». Σχετικά με τη συνοχή των δυτικών κοινωνιών σχεδιάζουμε ένα θλιβερό πέπλο.
Για τον Du Cluzel, ο γνωστικός πόλεμος είναι η τέχνη της χρήσης τεχνολογίας για την αλλαγή της γνώσης των ανθρώπινων στόχων. Αυτές οι τεχνολογίες «ενσωματώνουν τους τομείς του NBIC: νανοτεχνολογία, βιοτεχνολογία, τεχνολογία πληροφοριών και γνωστική επιστήμη. Όλα αυτά σχηματίζουν ένα είδος κοκτέιλ που σας επιτρέπει να χειριστείτε περαιτέρω τον εγκέφαλο». Η νέα μέθοδος επίθεσης «υπερβαίνει κατά πολύ» τον πόλεμο πληροφοριών ή τις ψυχολογικές επιχειρήσεις. «Ο γνωστικός πόλεμος δεν είναι απλώς ένας αγώνας ενάντια σε αυτό που σκεφτόμαστε, είναι ένας αγώνας ενάντια στον τρόπο που σκεφτόμαστε και μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που σκέφτονται οι άνθρωποι».
Διακυβεύεται ο έλεγχος του τρόπου με τον οποίο ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται τις πληροφορίες και τις μετατρέπει σε γνώση. Με άλλα λόγια, ο γνωστικός πόλεμος δεν είναι απλώς ένα άλλο όνομα για τον πόλεμο πληροφοριών. Είναι ένας πόλεμος ενάντια στον ατομικό μας επεξεργαστή, τον εγκέφαλο. Ο ερευνητής του ΝΑΤΟ επισημαίνει ότι "αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για εμάς τους στρατιωτικούς" επειδή "έχει τη δυνατότητα, να αναπτύξει νέα όπλα και νέους τρόπους να βλάψει τον εγκέφαλο, να εμπλέξει τη νευροεπιστήμη και την τεχνολογία σε πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις για να επηρεάσει την ανθρώπινη οικολογία", όπως εσείς Όλοι γνωρίζουν ότι είναι πολύ εύκολο να μετατραπεί η πολιτική τεχνολογία σε στρατιωτική τεχνολογία».
Όσο για το ποιος μπορεί να είναι ο στόχος του γνωστικού πολέμου, ο Du Cluzel επιβεβαιώνει ότι επηρεάζει τους πάντες. «Ο γνωστικός πόλεμος έχει καθολική εμβέλεια, ξεκινώντας από το άτομο μέχρι τα κράτη και τους πολυεθνικούς οργανισμούς. Το πεδίο δράσης της είναι παγκόσμιο και στοχεύει να αναλάβει τον έλεγχο των ανθρώπινων όντων».
Αν εξακολουθούμε να πιστεύουμε στην όμορφη ιστορία της ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, της ηθικής υπεροχής του δυτικού φιλελεύθερου μοντέλου, τότε μάλλον ο γνωστικός πόλεμος έχει ήδη φτάσει σε εμάς, μας έχει χειραγωγήσει και μας έχει τροποποιήσει βαθιά.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος, το ημι-μυστικό όπλο της Δύσης (www-ariannaeditrice-it.translate.goog)