Πηγή: Ακαδημία Νέας Ιταλίας
Έχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε ότι οι ανθρώπινες διαθέσεις πηγάζουν από μέσα μας και είναι αποτέλεσμα εσωτερικής δυναμικής, κάτι που είναι αλήθεια. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι εξωτερικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τις διαθέσεις και να επιδράσουν σε αυτές με θετικό ή αρνητικό τρόπο, και αυτό ισχύει επίσης. Αυτό που η μεγάλη πλειοψηφία από εμάς δεν σκεφτόμαστε καθόλου, ούτε έχουμε σκεφτεί ποτέ, είναι ότι οι εξωτερικές συνθήκες μπορούν να προκληθούν σκόπιμα με τέτοιο τρόπο ώστε να τροποποιηθεί η ψυχική μας κατάσταση. Ή μάλλον: όλοι γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο, αν και σπάνιο, μπορεί να συμβεί όταν κάποιος επιδιώκει να προκαλέσει μια αλλαγή στην ψυχική κατάσταση ενός μόνο ατόμου, για τους πιο ποικίλους σκοπούς: να αστειευτεί, να εκπλήξει, να ενσταλάξει φόβο κ.λπ. Ωστόσο, η ιδέα ότι μια εξωτερική παρέμβαση, ή μια ολόκληρη σειρά εξωτερικών παρεμβάσεων, μπορεί να μελετηθεί με την πάροδο του χρόνου και να εφαρμοστεί ταυτόχρονα σε πλανητικό επίπεδο, για να τροποποιήσει την ψυχική κατάσταση ολόκληρης της ανθρωπότητας, ή ενός πολύ σημαντικού ποσοστού της, υπερβαίνει την ικανότητα των απλών ανθρώπων να διατυπώνουν λογικές υποθέσεις και γενικά συνδέεται με τη λογοτεχνία ή τον κινηματογράφο επιστημονικής φαντασίας, δηλαδή, υποβιβάζεται σε ένα καθαρά φανταστικό πεδίο.
Ένα τέτοιο σενάριο, που από μόνο του είναι ήδη φανταστικό, φαίνεται ελάχιστα πιθανό για δύο βασικούς λόγους: πρώτον, είναι αδιανόητο ότι θα μπορούσε να υπάρχει ένας σταθμός παραγωγής ενέργειας αρκετά ισχυρός για να εφαρμόσει ένα σχέδιο τέτοιου μεγέθους. δεύτερον, δεν είναι σαφές για ποιο σκοπό θα το έκανε. Για να κρατήσουν την ανθρωπότητα υποταγμένη; Και έτσι ας είναι: αλλά τι σχέση έχει η ψυχική κατάσταση των ανθρώπων με αυτό; Δεν θα ήταν αρκετό, αν υπήρχε πράγματι μια δύναμη τόσο απέραντα κακή και διάχυτη, να διασφαλίσει την πολιτική και οικονομική υποδούλωση του λαού; Φυσικά: για να υποτάξουμε καλά τους ανθρώπους, μπορεί να είναι χρήσιμο να τους τρομοκρατήσουμε, έτσι ώστε να γίνουν πιο υποτακτικοί απέναντι στην πίεση της εξουσίας. Και το βλέπουμε, ad abundentiam , με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας, όταν εκατομμύρια άνθρωποι, αντί να θέτουν στον εαυτό τους μερικά ερωτήματα και να απαιτούν αλήθεια και διαφάνεια σχετικά με τα δεδομένα θνησιμότητας, τις μη πραγματοποιούμενες νεκροψίες, τις βιαστικές αποτεφρώσεις, τις παραμελημένες θεραπείες όπως η υδροξυχλωροκίνη και γενικά την έλλειψη πληροφοριών σχετικά με τον τρόπο ανάπτυξης ανοσολογικής άμυνας, δεν σκέφτονται τίποτα άλλο παρά το εμβόλιο και είναι πρόθυμοι να το χορηγήσουν μόλις φτάσει στην αγορά (γιατί αυτό είναι, μια επιχείρηση στην αγορά και σίγουρα όχι φιλανθρωπία), ακόμη και ελλείψει της ελάχιστης περιόδου για την επαλήθευση της εμφάνισης οποιωνδήποτε παρενεργειών, ακόμη και με πλήρη άγνοια της σύνθεσης ενός εμβολίου που έχει σχεδιαστεί για την καταπολέμηση ενός συγκεκριμένου ιού που δεν έχει ποτέ απομονωθεί . Κι όμως, ας επαναλάβουμε την ιδέα: αν υπάρχουν αυτές οι πολύ ισχυρές δυνάμεις, ο πραγματικός τους στόχος δεν είναι να επιτύχουν τον μαζικό εμβολιασμό του παγκόσμιου πληθυσμού. Αυτός, αν μη τι άλλο, είναι ο στόχος αμοραλιστών δισεκατομμυριούχων όπως ο Μπιλ Γκέιτς ή ο Τζορτζ Σόρος, για τους οποίους τα χρήματα που συσσωρεύονται μέσω κάθε είδους κερδοσκοπίας δεν είναι ποτέ αρκετά και θα ήθελαν ακόμη περισσότερα, πάντα περισσότερα, χωρίς κανένα όριο. Θα ήταν λάθος, ωστόσο, να πιστεύουμε ότι άνδρες όπως ο Μπιλ Γκέιτς ή ο Τζορτζ Σόρος είναι οι απόλυτοι σκηνοθέτες ενός τέτοιου πλανητικού παιχνιδιού: όλα όσα τους αφορούν, στον τρόπο που ενεργούν, μαρτυρούν ότι είναι απλώς άθλιοι χαρακτήρες τυφλωμένοι από τον πλούτο και τρελοί από τη δίψα για εξουσία, ικανοί να στρατολογήσουν χαρακτήρες ακόμη πιο άθλιους από αυτούς και ακόμη πιο εγωιστές και κοινότοπους, όπως οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων που υποστηρίζουν τον μεταναστευτικό ρατσισμό και τη δικτατορία της υγείας, για να παραμείνουν στις θέσεις τους για λίγα χρόνια ή μερικούς μήνες ακόμα, και να αποκομίσουν τα μέγιστα υλικά οφέλη από μια τέτοια καταχρηστική μονιμότητα σε θέσεις εξουσίας, στις οποίες δεν θα δικαιούνταν ούτε για τα προσόντα και τις ικανότητές τους (μια Σπεράντζα, ένας ειδικός σε θέματα υγείας;), ούτε, πάνω απ 'όλα, με βάση τη βούληση των ψηφοφόρων, που εκφράστηκε στις τελευταίες περιπτώσεις που υπήρξαν πολιτικές διαβουλεύσεις, τουλάχιστον τυπικά τακτικές.
Εδώ προσεγγίζουμε την αληθινή φύση και τους σκοπούς των Κυρίαρχων του Παιχνιδιού - υποθέτοντας ότι υπάρχουν, φυσικά, επειδή ξεκινήσαμε από μια απλή υπόθεση εργασίας, η οποία υποστηρίχθηκε, ναι, από μια σειρά παράξενων γεγονότων και ανησυχητικών συμπτώσεων, και από ορισμένες παρατηρήσεις και συμπεράσματα που είναι καθαρά κοινή λογική, αλλά εξακολουθούν να είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθούν και να καταδειχθούν με τον ίδιο βαθμό βεβαιότητας που θα περίμενε κανείς για οποιοδήποτε γεγονός της κοινωνίας, της πολιτικής, της οικονομίας ή του πολιτισμού. Τι ακριβώς ενδιαφέρει τους Game Masters; Τι θέλουν από εμάς, όταν υποκινούν τους υφισταμένους τους να διασφαλίσουν ότι οι πληθυσμοί ζουν συνεχώς φυλακισμένοι σε ένα κλουβί αγωνίας, ανασφάλειας και φόβου, τώρα λόγω της απειλής τρομοκρατικών επιθέσεων (πόσο περίεργοι είναι όμως αυτοί οι τρομοκράτες που πηγαίνουν να διαπράξουν σφαγές κρατώντας τα έγγραφα ταυτότητάς τους στις τσέπες τους); τώρα για την απειλητική πρόοδο της εξάπλωσης , ή για τη ρύπανση, την κλιματική αλλαγή, την τρύπα στο στρώμα του όζοντος και το λιώσιμο των πολικών πάγων· τώρα, επιτέλους, για την εξάπλωση άγνωστων και ίσως πολύ επικίνδυνων ασθενειών, από την ασθένεια των τρελών αγελάδων μέχρι τον άνθρακα, και από την Covid-19 μέχρι κάποιον νέο ιό, τον οποίο κάποιος ετοιμάζεται να απελευθερώσει σύντομα από τα διαβολικά εργαστήρια στα οποία δημιουργήθηκε, καλλιεργήθηκε και φυλάχθηκε σε εφεδρεία για την κατάλληλη στιγμή; Δεν θέλουν τα χρήματά μας: τα έχουν ήδη, και επιπλέον, ελέγχοντας τις κεντρικές τράπεζες, μπορούν να εκδώσουν όσα χρήματα θέλουν. Δεν στοχεύουν καν στην υπακοή μας: στην πραγματικότητα, την έχουν ήδη αυτή την υπακοή, καθώς ελέγχουν τόσο τις κυβερνήσεις όσο και τα λεγόμενα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία ουσιαστικά δεν διαφέρουν πολύ από εκείνες τις κυβερνήσεις που επικρίνουν με λόγια, χωρίς να κάνουν τίποτα, ειδικά αν τυχαία βρεθούν οι ίδιες στην εξουσία (μια ενδεικτική περίπτωση, υπό αυτή την έννοια, του Κινήματος 5 Αστέρων και του εμπνευστή του Μπέπε Γκρίλο). Θέλουν να αντικαταστήσουν τους ευρωπαϊκούς λαούς με τους ασιατικούς και αφρικανικούς λαούς; Όχι, αυτός είναι ο στόχος που επιδιώκει ο Τζορτζ Σόρος. Θέλουν να μας εμβολιάσουν; Όχι, αυτός είναι ο στόχος του Μπιλ Γκέιτς. Θέλουν να επιβάλουν μονοπώλιο στο δίκτυο υπολογιστών; Όχι, ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ το θέλει αυτό. Θέλουν να αντικαταστήσουν την παραδοσιακή λιανική διανομή με ηλεκτρονικές αγορές ; Όχι, αυτός είναι ο στόχος του Τζεφ Μπέζος. Εν ολίγοις, όλα αυτά τα πράγματα, τα οποία επίσης συμβαίνουν, αποτελούν μέρος των στόχων των πολυδισεκατομμυριούχων και των πολιτικών και των δημοσίων υπαλλήλων που έχουν θέσει τους εαυτούς τους, συνειδητά ή όχι - το θέμα είναι δευτερεύον άλλωστε - στην υπηρεσία τους. Θέλουν να αναδιαμορφώσουν την παγκόσμια οικονομία εφαρμόζοντας τη Μεγάλη Επαναφορά, το Μεγάλο Μηδενισμό, προκειμένου να μειώσουν ριζικά τις θέσεις εργασίας και να παράγουν αγαθά με στόχο μια πράσινη οικονομία., σύμφωνα με το νέο οικολογικό και περιβαλλοντολογικό ευαγγέλιο της Γκρέτα Τούνμπεργκ, που προορίζεται για την επιβίωση ενός δραστικά αποδεκατισμένου παγκόσμιου πληθυσμού; Όχι, ούτε καν αυτό: αυτός είναι ο στόχος των πολυεθνικών χημικών, ηλεκτρονικών, αγροδιατροφικών κ.λπ. Πράγματα που ενδιαφέρουν τους ίδιους τους διευθύνοντες συμβούλους και τους ιδιοκτήτες των πολυεθνικών: υπερδισεκατομμυριούχοι, πάντα και πάντα άνθρωποι που θέλουν να αυξήσουν περαιτέρω το κεφάλαιό τους, συνήθως κερδοσκοπώντας με την εργασία και τα βάσανα των άλλων. Πολύ πλούσιοι και αδίστακτοι άνθρωποι, αλλά τελικά κοινότοποι. πιο πονηρός παρά έξυπνος, πιο άπληστος παρά λογικός. Ναι, το ξέρουμε: είναι πεπεισμένοι ότι δεν θα πληρώσουν ποτέ τον λογαριασμό. ότι ακόμη και όταν η γη, χάρη στις πολιτικές τους, έχει γίνει ένα μη κατοικήσιμο μέρος, κατεστραμμένο από φτώχεια, επιδημίες και εμφύλιους πολέμους, θα υπάρχει ένα κάτι παραπάνω από αποδεκτό μέλλον για αυτούς, και για τον σκοπό αυτό τα τελευταία χρόνια έχουν αγοράσει τεράστιες εκτάσεις γης στη Νέα Ζηλανδία, μια χώρα που έχουν προσδιορίσει ως καταφύγιο για μέλη της παγκόσμιας ελίτ , δηλαδή για τους ίδιους, και κλειστή σε όλους τους άλλους. Από το οποίο καταλαβαίνουμε ότι το μυαλό τους λειτουργεί όπως όλων των άλλων, έστω και αν είναι λίγο λιγότερο διαυγές, επειδή είναι παιδαριώδες να φανταζόμαστε ότι ένα ευτυχισμένο νησί μπορεί να επιβιώσει σε έναν κατεστραμμένο κόσμο. και, πάνω απ' όλα, που συλλογίζονται με έναν καθαρά και κατηγορηματικά υλιστικό τρόπο, θέτοντας τους στόχους τους να συνίστανται πάντα και μόνο σε υλικά πράγματα, τα οποία μπορούν να διαθέτουν κατά βούληση, και όλα τα άλλα όχι.
Οι Κυρίαρχοι του Παιχνιδιού, από την άλλη πλευρά, αν υπάρχουν – και θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα σύντομα – δεν σκέφτονται έτσι, για τον απλό και καλό λόγο ότι δεν είναι σαν εμάς. Δεν ανήκουν στην ανθρώπινη φυλή. Κάποιοι νομίζουν ότι είναι εξωγήινα πλάσματα. άλλοι, πλασμάτων από μια άλλη διάσταση· Άλλοι πάλι, συμπεριλαμβανομένων και ημών, ακολουθούν το καθολικό δόγμα και ταυτίζουν με τις αρχές και τις δυνάμεις, με τα κακά πνεύματα που κατοικούν στις ουράνιες περιοχές, όπως τα περιγράφει ο Άγιος Παύλος στην Επιστολή του προς Εφεσίους : όχι πλάσματα από αίμα και σάρκα, αλλά όντα πνευματικής φύσης και επομένως προβαλλόμενα σε μια υπερφυσική διάσταση, ακόμη και αν, όπως είναι χαρακτηριστικό των πεσόντων αγγέλων, είναι αφιερωμένα σε ένα είδος ανεστραμμένης πνευματικότητας, στην οποία το κακό γίνεται καλό και το καλό θεωρείται κακό. Σε κάθε περίπτωση, οι στόχοι τους δεν στρέφονται προς τα υλικά αγαθά και ως εκ τούτου δεν ενδιαφέρονται να ασκήσουν φυσική κυριαρχία πάνω στους ανθρώπους, παρά μόνο στο βαθμό που αυτή αποτελεί μέσο για την επίτευξη των σκοπών τους. Αλλά αυτοί οι στόχοι μπορούν επίσης να επιτευχθούν με άλλους τρόπους, για παράδειγμα με τη διάδοση του τρόμου και την τροφοδότηση κάθε είδους αρνητικών διαθέσεων. Και εδώ επιστρέφουμε στο σημείο εκκίνησης. Σε κάθε έναν από εμάς υπάρχει η ικανότητα να αναπτύσσει τόσο την ανώτερη όσο και την κατώτερη διάσταση: είναι στην ανθρώπινη φύση να μπορεί να υψώνεται πάνω από τον εαυτό του, φτάνοντας σε πνευματικές κορυφές, ή να πέφτει κάτω από τον εαυτό του, γινόμενος βάναυσος και βυθιζόμενος στο βάλτο ενός αρχέγονου, ζωώδους εγώ. Στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος είναι ο μόνος που απολαμβάνει μια διφορούμενη, ελαστική, εύπλαστη κατάσταση, η οποία μπορεί να τον οδηγήσει τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω, ακριβώς επειδή είναι ο μόνος που κατέχει ελεύθερη βούληση. Όταν επιδιώκει το καλό, η ψυχική του κατάσταση ανεβαίνει, γίνεται φωτεινή και δονείται σε υψηλές ενεργειακές συχνότητες: τότε απλώνει κύματα ειρήνης και καλοσύνης γύρω του, τα οποία οι άλλοι αντιλαμβάνονται αμέσως. Λέγεται για ορισμένους αγίους, όπως ο Άγιος Σεραφείμ της Ρωσίας, ότι ακόμη και αρκούδες έσκυβαν στα πόδια τους, παρατηρώντας τες με ένα απαλό βλέμμα, επειδή υποτάσσονταν στα κύματα της ανιδιοτελούς αγάπης που ακτινοβολούσαν από το πρόσωπό τους. Ακόμα και ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης εξημέρωσε λύκους, διέταξε ψάρια και πουλιά και συνομιλούσε με ακρίδες. Οι ζωγράφοι προσπάθησαν να εκφράσουν αυτή την έννοια ζωγραφίζοντας ένα είδος φωτεινού δίσκου γύρω από τα κεφάλια των αγίων. Αντίθετα, όταν ένας άνθρωπος κυριαρχείται από θυμό, απογοήτευση, θλίψη, αγωνία, φόβο, μίσος, εκπέμπει δονήσεις χαμηλής συχνότητας, οι οποίες σκορπίζουν γύρω του μια αρνητική, μολύβδινη αύρα, αρκετή για να κάνει τους γύρω του να νιώσουν άβολα. Πόσες φορές έχουμε νιώσει μια αίσθηση αρνητικότητας, ασφυξίας, όταν βρισκόμαστε κοντά σε ορισμένους ανθρώπους, νιώθοντας ότι μια κακή ενέργεια, φτιαγμένη από φθόνο, κακία, κακία, ακτινοβολούσε από αυτούς;
Και τώρα μπορούμε να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στην ερώτηση: γιατί να το κάνουν αυτό; Γιατί να μπουν στον κόπο οι Δάσκαλοι του Παιχνιδιού να διατηρήσουν σε λειτουργία έναν πλανητικό μηχανισμό άγχους, φόβου, θυμού, αν όχι για να τρέφονται με την ενέργεια χαμηλής συχνότητας που εμείς οι ίδιοι, φοβισμένοι, αγχωμένοι, θυμωμένοι, παράγουμε με τις χαμηλές μας δονήσεις; Ας το σκεφτούμε: δεν είναι «φυσιολογικό» και δεν ήταν πάντα έτσι. Όταν μια κοινωνία είναι εύτακτη, ακόμη και το κακό που διαπερνά τη ζωή των ατόμων είναι φυσικό, και η αγάπη για τη ζωή υπερισχύει του κακού της ζωής. Η ακαδημαϊκός Ρεζίν Περνού έγραψε ότι αν υπήρχε μια περίοδος στην ιστορία κατά την οποία οι άνθρωποι καλλιέργησαν έντονα τη χαρά της ζωής, αυτή ήταν ο Μεσαίωνας. Οι μεγαλοπρεπείς καθεδρικοί ναοί που υψώνονται προς τον ουρανό, σαν να έχουν ξεπεράσει τη δύναμη της βαρύτητας, είναι το ορατό έμβλημα αυτού. Αντιθέτως, ο σύγχρονος πολιτισμός φαίνεται να είναι βυθισμένος σε ένα αήττητο πεδίο χαμηλών συχνοτήτων. Άσχημες πόλεις, άσχημη τέχνη, άσχημη μουσική, ταινίες και λογοτεχνία τρόμου, τηλεοπτικά προγράμματα που αποπνέουν βία και λαγνεία: όλα αυτά παράγουν ενέργεια χαμηλής συχνότητας και κρατούν τους ανθρώπους βυθισμένους στην κατώτερη, ζωώδη διάσταση. Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι αυτά είναι αυθόρμητα φαινόμενα. αλλά μπορεί κανείς επίσης να σκεφτεί ότι χειραγωγούνται και ενορχηστρώνονται από πάνω. Αν κοιτάξετε προσεκτικά, δεν είναι φυσιολογικό για τον σύγχρονο άνθρωπο να έλκεται νοσηρά από το θέαμα του κακού, το οποίο προκαλεί αηδία και φόβο. Είναι σαν να βρίσκεται κάτω από μαγεία. Και πώς μπορούμε να εξηγήσουμε την εξάπλωση των ναρκωτικών, της βίας, των αυτοκτονιών, των αμβλώσεων, του σατανισμού; Μπορεί μια τέτοια τάση να θεωρηθεί φυσική; Σε αυτό το σημείο η υπόθεση εργασίας που είχαμε διατυπώσει αποκτά νέο βάθος και αξιοπιστία. Αν αυτά τα πράγματα δεν είναι φυσικά, τότε κάποιος τα ταΐζει. κάποιος θέλει να ωθήσει τους ανθρώπους προς αυτή την κατεύθυνση· και το κάνει τέλεια. Και ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός ο κάποιος; Όχι οι ορατοί κυρίαρχοι του κόσμου, αυτοί που εμφανίζονται στα εξώφυλλα των εφημερίδων και που, κυριαρχούμενοι από το εγώ, απολαμβάνουν να τους βλέπουν όλοι. Όχι, οι πραγματικοί αφέντες είναι άλλοι: αυτοί που μένουν πίσω και κρύβονται. Δεν ενδιαφέρονται καθόλου να τους βλέπουν, αντιθέτως αγαπούν την αφάνεια: όπως ακριβώς περιφρονούν τα χρήματα, περιφρονούν και τη φήμη. Κατά μία έννοια, είναι πνευματικά πλάσματα: αλλά αντίστροφα. Είναι τα πλάσματα του Κακού. Έχουν ανάγκη να υποφέρουμε, να απελπιζόμαστε, να ζούμε βυθισμένοι στη θλίψη και τον φόβο, μακριά από το φως και την ειρήνη του Θεού, γιατί αυτή είναι, κυριολεκτικά, η τροφή τους . Όπως οι ψυχικοί βρικόλακες, τρέφονται με αρνητική ενέργεια (αυτά τα πράγματα έχουν αποκαλυφθεί καλά από έναν ερευνητή όπως ο Ροντόλφο Παλέρμο: βλέπε, π.χ., ( https://youtu.be/79DrCgFYea4 ).
Τι μπορούμε να κάνουμε για να σπάσουμε το κλουβί των χαμηλών κραδασμών και να ανεβάσουμε την ενέργειά μας σε υψηλότερες συχνότητες; Καλλιεργώντας πρώτα την ομορφιά: ακούγοντας Μπαχ αντί για heavy metal, για παράδειγμα. Έπειτα, να αγαπάς αντί να μισείς. Τέλος, ξεπερνώντας τον φόβο με την αναγνώριση του παιχνιδιού τους . Αφού καταλάβεις τι θέλουν, γιατί να τους το δώσεις; Θέλουν να κλέψουν την ψυχή μας: γιατί να τους την δώσουμε;
Έχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε ότι οι ανθρώπινες διαθέσεις πηγάζουν από μέσα μας και είναι αποτέλεσμα εσωτερικής δυναμικής, κάτι που είναι αλήθεια. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι εξωτερικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τις διαθέσεις και να επιδράσουν σε αυτές με θετικό ή αρνητικό τρόπο, και αυτό ισχύει επίσης. Αυτό που η μεγάλη πλειοψηφία από εμάς δεν σκεφτόμαστε καθόλου, ούτε έχουμε σκεφτεί ποτέ, είναι ότι οι εξωτερικές συνθήκες μπορούν να προκληθούν σκόπιμα με τέτοιο τρόπο ώστε να τροποποιηθεί η ψυχική μας κατάσταση. Ή μάλλον: όλοι γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο, αν και σπάνιο, μπορεί να συμβεί όταν κάποιος επιδιώκει να προκαλέσει μια αλλαγή στην ψυχική κατάσταση ενός μόνο ατόμου, για τους πιο ποικίλους σκοπούς: να αστειευτεί, να εκπλήξει, να ενσταλάξει φόβο κ.λπ. Ωστόσο, η ιδέα ότι μια εξωτερική παρέμβαση, ή μια ολόκληρη σειρά εξωτερικών παρεμβάσεων, μπορεί να μελετηθεί με την πάροδο του χρόνου και να εφαρμοστεί ταυτόχρονα σε πλανητικό επίπεδο, για να τροποποιήσει την ψυχική κατάσταση ολόκληρης της ανθρωπότητας, ή ενός πολύ σημαντικού ποσοστού της, υπερβαίνει την ικανότητα των απλών ανθρώπων να διατυπώνουν λογικές υποθέσεις και γενικά συνδέεται με τη λογοτεχνία ή τον κινηματογράφο επιστημονικής φαντασίας, δηλαδή, υποβιβάζεται σε ένα καθαρά φανταστικό πεδίο.
Ένα τέτοιο σενάριο, που από μόνο του είναι ήδη φανταστικό, φαίνεται ελάχιστα πιθανό για δύο βασικούς λόγους: πρώτον, είναι αδιανόητο ότι θα μπορούσε να υπάρχει ένας σταθμός παραγωγής ενέργειας αρκετά ισχυρός για να εφαρμόσει ένα σχέδιο τέτοιου μεγέθους. δεύτερον, δεν είναι σαφές για ποιο σκοπό θα το έκανε. Για να κρατήσουν την ανθρωπότητα υποταγμένη; Και έτσι ας είναι: αλλά τι σχέση έχει η ψυχική κατάσταση των ανθρώπων με αυτό; Δεν θα ήταν αρκετό, αν υπήρχε πράγματι μια δύναμη τόσο απέραντα κακή και διάχυτη, να διασφαλίσει την πολιτική και οικονομική υποδούλωση του λαού; Φυσικά: για να υποτάξουμε καλά τους ανθρώπους, μπορεί να είναι χρήσιμο να τους τρομοκρατήσουμε, έτσι ώστε να γίνουν πιο υποτακτικοί απέναντι στην πίεση της εξουσίας. Και το βλέπουμε, ad abundentiam , με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας, όταν εκατομμύρια άνθρωποι, αντί να θέτουν στον εαυτό τους μερικά ερωτήματα και να απαιτούν αλήθεια και διαφάνεια σχετικά με τα δεδομένα θνησιμότητας, τις μη πραγματοποιούμενες νεκροψίες, τις βιαστικές αποτεφρώσεις, τις παραμελημένες θεραπείες όπως η υδροξυχλωροκίνη και γενικά την έλλειψη πληροφοριών σχετικά με τον τρόπο ανάπτυξης ανοσολογικής άμυνας, δεν σκέφτονται τίποτα άλλο παρά το εμβόλιο και είναι πρόθυμοι να το χορηγήσουν μόλις φτάσει στην αγορά (γιατί αυτό είναι, μια επιχείρηση στην αγορά και σίγουρα όχι φιλανθρωπία), ακόμη και ελλείψει της ελάχιστης περιόδου για την επαλήθευση της εμφάνισης οποιωνδήποτε παρενεργειών, ακόμη και με πλήρη άγνοια της σύνθεσης ενός εμβολίου που έχει σχεδιαστεί για την καταπολέμηση ενός συγκεκριμένου ιού που δεν έχει ποτέ απομονωθεί . Κι όμως, ας επαναλάβουμε την ιδέα: αν υπάρχουν αυτές οι πολύ ισχυρές δυνάμεις, ο πραγματικός τους στόχος δεν είναι να επιτύχουν τον μαζικό εμβολιασμό του παγκόσμιου πληθυσμού. Αυτός, αν μη τι άλλο, είναι ο στόχος αμοραλιστών δισεκατομμυριούχων όπως ο Μπιλ Γκέιτς ή ο Τζορτζ Σόρος, για τους οποίους τα χρήματα που συσσωρεύονται μέσω κάθε είδους κερδοσκοπίας δεν είναι ποτέ αρκετά και θα ήθελαν ακόμη περισσότερα, πάντα περισσότερα, χωρίς κανένα όριο. Θα ήταν λάθος, ωστόσο, να πιστεύουμε ότι άνδρες όπως ο Μπιλ Γκέιτς ή ο Τζορτζ Σόρος είναι οι απόλυτοι σκηνοθέτες ενός τέτοιου πλανητικού παιχνιδιού: όλα όσα τους αφορούν, στον τρόπο που ενεργούν, μαρτυρούν ότι είναι απλώς άθλιοι χαρακτήρες τυφλωμένοι από τον πλούτο και τρελοί από τη δίψα για εξουσία, ικανοί να στρατολογήσουν χαρακτήρες ακόμη πιο άθλιους από αυτούς και ακόμη πιο εγωιστές και κοινότοπους, όπως οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων που υποστηρίζουν τον μεταναστευτικό ρατσισμό και τη δικτατορία της υγείας, για να παραμείνουν στις θέσεις τους για λίγα χρόνια ή μερικούς μήνες ακόμα, και να αποκομίσουν τα μέγιστα υλικά οφέλη από μια τέτοια καταχρηστική μονιμότητα σε θέσεις εξουσίας, στις οποίες δεν θα δικαιούνταν ούτε για τα προσόντα και τις ικανότητές τους (μια Σπεράντζα, ένας ειδικός σε θέματα υγείας;), ούτε, πάνω απ 'όλα, με βάση τη βούληση των ψηφοφόρων, που εκφράστηκε στις τελευταίες περιπτώσεις που υπήρξαν πολιτικές διαβουλεύσεις, τουλάχιστον τυπικά τακτικές.
Εδώ προσεγγίζουμε την αληθινή φύση και τους σκοπούς των Κυρίαρχων του Παιχνιδιού - υποθέτοντας ότι υπάρχουν, φυσικά, επειδή ξεκινήσαμε από μια απλή υπόθεση εργασίας, η οποία υποστηρίχθηκε, ναι, από μια σειρά παράξενων γεγονότων και ανησυχητικών συμπτώσεων, και από ορισμένες παρατηρήσεις και συμπεράσματα που είναι καθαρά κοινή λογική, αλλά εξακολουθούν να είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθούν και να καταδειχθούν με τον ίδιο βαθμό βεβαιότητας που θα περίμενε κανείς για οποιοδήποτε γεγονός της κοινωνίας, της πολιτικής, της οικονομίας ή του πολιτισμού. Τι ακριβώς ενδιαφέρει τους Game Masters; Τι θέλουν από εμάς, όταν υποκινούν τους υφισταμένους τους να διασφαλίσουν ότι οι πληθυσμοί ζουν συνεχώς φυλακισμένοι σε ένα κλουβί αγωνίας, ανασφάλειας και φόβου, τώρα λόγω της απειλής τρομοκρατικών επιθέσεων (πόσο περίεργοι είναι όμως αυτοί οι τρομοκράτες που πηγαίνουν να διαπράξουν σφαγές κρατώντας τα έγγραφα ταυτότητάς τους στις τσέπες τους); τώρα για την απειλητική πρόοδο της εξάπλωσης , ή για τη ρύπανση, την κλιματική αλλαγή, την τρύπα στο στρώμα του όζοντος και το λιώσιμο των πολικών πάγων· τώρα, επιτέλους, για την εξάπλωση άγνωστων και ίσως πολύ επικίνδυνων ασθενειών, από την ασθένεια των τρελών αγελάδων μέχρι τον άνθρακα, και από την Covid-19 μέχρι κάποιον νέο ιό, τον οποίο κάποιος ετοιμάζεται να απελευθερώσει σύντομα από τα διαβολικά εργαστήρια στα οποία δημιουργήθηκε, καλλιεργήθηκε και φυλάχθηκε σε εφεδρεία για την κατάλληλη στιγμή; Δεν θέλουν τα χρήματά μας: τα έχουν ήδη, και επιπλέον, ελέγχοντας τις κεντρικές τράπεζες, μπορούν να εκδώσουν όσα χρήματα θέλουν. Δεν στοχεύουν καν στην υπακοή μας: στην πραγματικότητα, την έχουν ήδη αυτή την υπακοή, καθώς ελέγχουν τόσο τις κυβερνήσεις όσο και τα λεγόμενα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία ουσιαστικά δεν διαφέρουν πολύ από εκείνες τις κυβερνήσεις που επικρίνουν με λόγια, χωρίς να κάνουν τίποτα, ειδικά αν τυχαία βρεθούν οι ίδιες στην εξουσία (μια ενδεικτική περίπτωση, υπό αυτή την έννοια, του Κινήματος 5 Αστέρων και του εμπνευστή του Μπέπε Γκρίλο). Θέλουν να αντικαταστήσουν τους ευρωπαϊκούς λαούς με τους ασιατικούς και αφρικανικούς λαούς; Όχι, αυτός είναι ο στόχος που επιδιώκει ο Τζορτζ Σόρος. Θέλουν να μας εμβολιάσουν; Όχι, αυτός είναι ο στόχος του Μπιλ Γκέιτς. Θέλουν να επιβάλουν μονοπώλιο στο δίκτυο υπολογιστών; Όχι, ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ το θέλει αυτό. Θέλουν να αντικαταστήσουν την παραδοσιακή λιανική διανομή με ηλεκτρονικές αγορές ; Όχι, αυτός είναι ο στόχος του Τζεφ Μπέζος. Εν ολίγοις, όλα αυτά τα πράγματα, τα οποία επίσης συμβαίνουν, αποτελούν μέρος των στόχων των πολυδισεκατομμυριούχων και των πολιτικών και των δημοσίων υπαλλήλων που έχουν θέσει τους εαυτούς τους, συνειδητά ή όχι - το θέμα είναι δευτερεύον άλλωστε - στην υπηρεσία τους. Θέλουν να αναδιαμορφώσουν την παγκόσμια οικονομία εφαρμόζοντας τη Μεγάλη Επαναφορά, το Μεγάλο Μηδενισμό, προκειμένου να μειώσουν ριζικά τις θέσεις εργασίας και να παράγουν αγαθά με στόχο μια πράσινη οικονομία., σύμφωνα με το νέο οικολογικό και περιβαλλοντολογικό ευαγγέλιο της Γκρέτα Τούνμπεργκ, που προορίζεται για την επιβίωση ενός δραστικά αποδεκατισμένου παγκόσμιου πληθυσμού; Όχι, ούτε καν αυτό: αυτός είναι ο στόχος των πολυεθνικών χημικών, ηλεκτρονικών, αγροδιατροφικών κ.λπ. Πράγματα που ενδιαφέρουν τους ίδιους τους διευθύνοντες συμβούλους και τους ιδιοκτήτες των πολυεθνικών: υπερδισεκατομμυριούχοι, πάντα και πάντα άνθρωποι που θέλουν να αυξήσουν περαιτέρω το κεφάλαιό τους, συνήθως κερδοσκοπώντας με την εργασία και τα βάσανα των άλλων. Πολύ πλούσιοι και αδίστακτοι άνθρωποι, αλλά τελικά κοινότοποι. πιο πονηρός παρά έξυπνος, πιο άπληστος παρά λογικός. Ναι, το ξέρουμε: είναι πεπεισμένοι ότι δεν θα πληρώσουν ποτέ τον λογαριασμό. ότι ακόμη και όταν η γη, χάρη στις πολιτικές τους, έχει γίνει ένα μη κατοικήσιμο μέρος, κατεστραμμένο από φτώχεια, επιδημίες και εμφύλιους πολέμους, θα υπάρχει ένα κάτι παραπάνω από αποδεκτό μέλλον για αυτούς, και για τον σκοπό αυτό τα τελευταία χρόνια έχουν αγοράσει τεράστιες εκτάσεις γης στη Νέα Ζηλανδία, μια χώρα που έχουν προσδιορίσει ως καταφύγιο για μέλη της παγκόσμιας ελίτ , δηλαδή για τους ίδιους, και κλειστή σε όλους τους άλλους. Από το οποίο καταλαβαίνουμε ότι το μυαλό τους λειτουργεί όπως όλων των άλλων, έστω και αν είναι λίγο λιγότερο διαυγές, επειδή είναι παιδαριώδες να φανταζόμαστε ότι ένα ευτυχισμένο νησί μπορεί να επιβιώσει σε έναν κατεστραμμένο κόσμο. και, πάνω απ' όλα, που συλλογίζονται με έναν καθαρά και κατηγορηματικά υλιστικό τρόπο, θέτοντας τους στόχους τους να συνίστανται πάντα και μόνο σε υλικά πράγματα, τα οποία μπορούν να διαθέτουν κατά βούληση, και όλα τα άλλα όχι.
Οι Κυρίαρχοι του Παιχνιδιού, από την άλλη πλευρά, αν υπάρχουν – και θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα σύντομα – δεν σκέφτονται έτσι, για τον απλό και καλό λόγο ότι δεν είναι σαν εμάς. Δεν ανήκουν στην ανθρώπινη φυλή. Κάποιοι νομίζουν ότι είναι εξωγήινα πλάσματα. άλλοι, πλασμάτων από μια άλλη διάσταση· Άλλοι πάλι, συμπεριλαμβανομένων και ημών, ακολουθούν το καθολικό δόγμα και ταυτίζουν με τις αρχές και τις δυνάμεις, με τα κακά πνεύματα που κατοικούν στις ουράνιες περιοχές, όπως τα περιγράφει ο Άγιος Παύλος στην Επιστολή του προς Εφεσίους : όχι πλάσματα από αίμα και σάρκα, αλλά όντα πνευματικής φύσης και επομένως προβαλλόμενα σε μια υπερφυσική διάσταση, ακόμη και αν, όπως είναι χαρακτηριστικό των πεσόντων αγγέλων, είναι αφιερωμένα σε ένα είδος ανεστραμμένης πνευματικότητας, στην οποία το κακό γίνεται καλό και το καλό θεωρείται κακό. Σε κάθε περίπτωση, οι στόχοι τους δεν στρέφονται προς τα υλικά αγαθά και ως εκ τούτου δεν ενδιαφέρονται να ασκήσουν φυσική κυριαρχία πάνω στους ανθρώπους, παρά μόνο στο βαθμό που αυτή αποτελεί μέσο για την επίτευξη των σκοπών τους. Αλλά αυτοί οι στόχοι μπορούν επίσης να επιτευχθούν με άλλους τρόπους, για παράδειγμα με τη διάδοση του τρόμου και την τροφοδότηση κάθε είδους αρνητικών διαθέσεων. Και εδώ επιστρέφουμε στο σημείο εκκίνησης. Σε κάθε έναν από εμάς υπάρχει η ικανότητα να αναπτύσσει τόσο την ανώτερη όσο και την κατώτερη διάσταση: είναι στην ανθρώπινη φύση να μπορεί να υψώνεται πάνω από τον εαυτό του, φτάνοντας σε πνευματικές κορυφές, ή να πέφτει κάτω από τον εαυτό του, γινόμενος βάναυσος και βυθιζόμενος στο βάλτο ενός αρχέγονου, ζωώδους εγώ. Στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος είναι ο μόνος που απολαμβάνει μια διφορούμενη, ελαστική, εύπλαστη κατάσταση, η οποία μπορεί να τον οδηγήσει τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω, ακριβώς επειδή είναι ο μόνος που κατέχει ελεύθερη βούληση. Όταν επιδιώκει το καλό, η ψυχική του κατάσταση ανεβαίνει, γίνεται φωτεινή και δονείται σε υψηλές ενεργειακές συχνότητες: τότε απλώνει κύματα ειρήνης και καλοσύνης γύρω του, τα οποία οι άλλοι αντιλαμβάνονται αμέσως. Λέγεται για ορισμένους αγίους, όπως ο Άγιος Σεραφείμ της Ρωσίας, ότι ακόμη και αρκούδες έσκυβαν στα πόδια τους, παρατηρώντας τες με ένα απαλό βλέμμα, επειδή υποτάσσονταν στα κύματα της ανιδιοτελούς αγάπης που ακτινοβολούσαν από το πρόσωπό τους. Ακόμα και ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης εξημέρωσε λύκους, διέταξε ψάρια και πουλιά και συνομιλούσε με ακρίδες. Οι ζωγράφοι προσπάθησαν να εκφράσουν αυτή την έννοια ζωγραφίζοντας ένα είδος φωτεινού δίσκου γύρω από τα κεφάλια των αγίων. Αντίθετα, όταν ένας άνθρωπος κυριαρχείται από θυμό, απογοήτευση, θλίψη, αγωνία, φόβο, μίσος, εκπέμπει δονήσεις χαμηλής συχνότητας, οι οποίες σκορπίζουν γύρω του μια αρνητική, μολύβδινη αύρα, αρκετή για να κάνει τους γύρω του να νιώσουν άβολα. Πόσες φορές έχουμε νιώσει μια αίσθηση αρνητικότητας, ασφυξίας, όταν βρισκόμαστε κοντά σε ορισμένους ανθρώπους, νιώθοντας ότι μια κακή ενέργεια, φτιαγμένη από φθόνο, κακία, κακία, ακτινοβολούσε από αυτούς;
Και τώρα μπορούμε να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στην ερώτηση: γιατί να το κάνουν αυτό; Γιατί να μπουν στον κόπο οι Δάσκαλοι του Παιχνιδιού να διατηρήσουν σε λειτουργία έναν πλανητικό μηχανισμό άγχους, φόβου, θυμού, αν όχι για να τρέφονται με την ενέργεια χαμηλής συχνότητας που εμείς οι ίδιοι, φοβισμένοι, αγχωμένοι, θυμωμένοι, παράγουμε με τις χαμηλές μας δονήσεις; Ας το σκεφτούμε: δεν είναι «φυσιολογικό» και δεν ήταν πάντα έτσι. Όταν μια κοινωνία είναι εύτακτη, ακόμη και το κακό που διαπερνά τη ζωή των ατόμων είναι φυσικό, και η αγάπη για τη ζωή υπερισχύει του κακού της ζωής. Η ακαδημαϊκός Ρεζίν Περνού έγραψε ότι αν υπήρχε μια περίοδος στην ιστορία κατά την οποία οι άνθρωποι καλλιέργησαν έντονα τη χαρά της ζωής, αυτή ήταν ο Μεσαίωνας. Οι μεγαλοπρεπείς καθεδρικοί ναοί που υψώνονται προς τον ουρανό, σαν να έχουν ξεπεράσει τη δύναμη της βαρύτητας, είναι το ορατό έμβλημα αυτού. Αντιθέτως, ο σύγχρονος πολιτισμός φαίνεται να είναι βυθισμένος σε ένα αήττητο πεδίο χαμηλών συχνοτήτων. Άσχημες πόλεις, άσχημη τέχνη, άσχημη μουσική, ταινίες και λογοτεχνία τρόμου, τηλεοπτικά προγράμματα που αποπνέουν βία και λαγνεία: όλα αυτά παράγουν ενέργεια χαμηλής συχνότητας και κρατούν τους ανθρώπους βυθισμένους στην κατώτερη, ζωώδη διάσταση. Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι αυτά είναι αυθόρμητα φαινόμενα. αλλά μπορεί κανείς επίσης να σκεφτεί ότι χειραγωγούνται και ενορχηστρώνονται από πάνω. Αν κοιτάξετε προσεκτικά, δεν είναι φυσιολογικό για τον σύγχρονο άνθρωπο να έλκεται νοσηρά από το θέαμα του κακού, το οποίο προκαλεί αηδία και φόβο. Είναι σαν να βρίσκεται κάτω από μαγεία. Και πώς μπορούμε να εξηγήσουμε την εξάπλωση των ναρκωτικών, της βίας, των αυτοκτονιών, των αμβλώσεων, του σατανισμού; Μπορεί μια τέτοια τάση να θεωρηθεί φυσική; Σε αυτό το σημείο η υπόθεση εργασίας που είχαμε διατυπώσει αποκτά νέο βάθος και αξιοπιστία. Αν αυτά τα πράγματα δεν είναι φυσικά, τότε κάποιος τα ταΐζει. κάποιος θέλει να ωθήσει τους ανθρώπους προς αυτή την κατεύθυνση· και το κάνει τέλεια. Και ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός ο κάποιος; Όχι οι ορατοί κυρίαρχοι του κόσμου, αυτοί που εμφανίζονται στα εξώφυλλα των εφημερίδων και που, κυριαρχούμενοι από το εγώ, απολαμβάνουν να τους βλέπουν όλοι. Όχι, οι πραγματικοί αφέντες είναι άλλοι: αυτοί που μένουν πίσω και κρύβονται. Δεν ενδιαφέρονται καθόλου να τους βλέπουν, αντιθέτως αγαπούν την αφάνεια: όπως ακριβώς περιφρονούν τα χρήματα, περιφρονούν και τη φήμη. Κατά μία έννοια, είναι πνευματικά πλάσματα: αλλά αντίστροφα. Είναι τα πλάσματα του Κακού. Έχουν ανάγκη να υποφέρουμε, να απελπιζόμαστε, να ζούμε βυθισμένοι στη θλίψη και τον φόβο, μακριά από το φως και την ειρήνη του Θεού, γιατί αυτή είναι, κυριολεκτικά, η τροφή τους . Όπως οι ψυχικοί βρικόλακες, τρέφονται με αρνητική ενέργεια (αυτά τα πράγματα έχουν αποκαλυφθεί καλά από έναν ερευνητή όπως ο Ροντόλφο Παλέρμο: βλέπε, π.χ., ( https://youtu.be/79DrCgFYea4 ).
Τι μπορούμε να κάνουμε για να σπάσουμε το κλουβί των χαμηλών κραδασμών και να ανεβάσουμε την ενέργειά μας σε υψηλότερες συχνότητες; Καλλιεργώντας πρώτα την ομορφιά: ακούγοντας Μπαχ αντί για heavy metal, για παράδειγμα. Έπειτα, να αγαπάς αντί να μισείς. Τέλος, ξεπερνώντας τον φόβο με την αναγνώριση του παιχνιδιού τους . Αφού καταλάβεις τι θέλουν, γιατί να τους το δώσεις; Θέλουν να κλέψουν την ψυχή μας: γιατί να τους την δώσουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου