Κινεζικές αλεπούδες, αμερικανικοί καρχαρίες, ευρωπαϊκά τρωκτικά

Πέπε Εσκομπάρ

Πηγή: Red Jackets

Το «εργαστήριο BRICS» έχει ένα ακούραστο και συνεχώς εξελισσόμενο δημιουργικό πνεύμα. Νικάει με συνέπεια την άνοια των δασμών.

Η Τέταρτη Σύνοδος Ολομέλειας του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος έχει προγραμματιστεί από το Πολιτικό Γραφείο για τον Οκτώβριο (ακριβείς ημερομηνίες δεν έχουν ανακοινωθεί· πιθανότατα τέσσερις ημέρες στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου). Εκείνη την εποχή, το Πεκίνο θα συζητήσει τις κατευθυντήριες γραμμές για το επόμενο πενταετές σχέδιό του. Πάνω από 370 μέλη της ελίτ της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος αναμένεται να παραστούν στην ολομέλεια.
Γιατί είναι τόσο κρίσιμο αυτό; Επειδή η Κίνα είναι ο αδιαμφισβήτητος πρωταρχικός στόχος, μαζί με τα κορυφαία μέλη των BRICS, του νέου καθολικού «νόμου» που επινόησε η Αυτοκρατορία του Χάους: «Επιβάλλω δασμούς, άρα υπάρχω». Επομένως, το επόμενο πενταετές σχέδιο θα πρέπει να λάβει υπόψη όλα τα διανύσματα που προκύπτουν από τον νέο «νόμο».
Η ολομέλεια θα πραγματοποιηθεί λίγες εβδομάδες μετά τη μεγάλη παρέλαση που διοργάνωσε το Πεκίνο για να γιορτάσει το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου· ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ένας από τους τιμώμενους καλεσμένους του Σι.
Επιπλέον, η ολομέλεια θα πραγματοποιηθεί αμέσως πριν από την ετήσια σύνοδο κορυφής APEC (Οικονομική Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού), η οποία ξεκινά στις 31 Οκτωβρίου στη Σεούλ. Αυτή η σύνοδος κορυφής προσφέρει την ευκαιρία για μια άμεση, πρόσωπο με πρόσωπο συνάντηση μεταξύ Τραμπ και Σι, την οποία ο διευθυντής της συνέλευσης, παρά την στάση και τις υπεκφυγές του, επιδιώκει ενεργά.
Η ολομέλεια θα πρέπει να αξιολογήσει προσεκτικά πώς ένας de facto εμπορικός, τεχνολογικός και γεωπολιτικός πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας θα ενταθεί. Αν και το Made in China 2025 αποδείχθηκε μια τεράστια επιτυχία - παρά τη μέγιστη πίεση του Trump 1.0 - οι νέες τεχνολογικές αποφάσεις της Κίνας το 2025 θα καθορίσουν τον μελλοντικό οδικό χάρτη για τα πάντα, από την τεχνητή νοημοσύνη έως την κβαντική υπολογιστική, από τη βιοτεχνολογία έως την ελεγχόμενη πυρηνική σύντηξη.

Είμαι τόσο ενθουσιασμένος που είμαι ο λακές σας.
Όλα όσα έχουν σημασία στο εμπόριο και την τεχνολογία θα αποφασιστούν μεταξύ των δύο οικονομικών υπερδυνάμεων. Είναι πλέον σαφές ότι ένας πιθανός τρίτος παίκτης, η ΕΕ, απλώς έχει διαπράξει κατά συρροή αυτοκτονία.
Ας ξεκινήσουμε με τη σύνοδο κορυφής Κίνας-ΕΕ της 24ης Ιουλίου, στην οποία, μεταξύ άλλων ωραιοτήτων, το Πεκίνο καταδέχτηκε να στείλει, στην καλύτερη περίπτωση, ένα μικρό τουριστικό λεωφορείο για να υποδεχτεί την ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία, και ο Xi Jinping ουσιαστικά ολοκλήρωσε τη σύνοδο κορυφής νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα με ένα μήνυμα που ερμηνεύτηκε ευρέως στον Παγκόσμιο Νότο ως «δεν έχουμε χρόνο να χάσουμε μαζί σας, κλόουν».
Αυτό ακριβώς ήθελε ο διευθυντής της τελετής.
Στη συνέχεια, ακολούθησε η συνάντηση ΕΕ-ΗΠΑ, η οποία σφράγισε θεαματικά την ήδη επιταχυνόμενη φάση του αιώνα της ευρωπαϊκής ταπείνωσης.
Όλα ξεκινούν με τον Τραμπ να σβήνει ουσιαστικά τη Ρωσία από το ενεργειακό μέλλον της ΕΕ. Οι Βρυξέλλες αναγκάστηκαν —μαφιόζικα, «μια προσφορά που δεν πρέπει να χάσετε»— να αγοράζουν αμερικανική ενέργεια αξίας 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε εξωφρενικές τιμές κάθε χρόνο για τα επόμενα τρία χρόνια. Εν τω μεταξύ, αντιμετωπίζουν δασμούς 15% — και αυτό είναι όλο.
Έτσι, η καταστροφή του Nord Stream 2, μια επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση DC Autopen, είχε έναν σαφή αυτοκρατορικό σκοπό από την αρχή.
Επιπλέον, η ΕΕ πρέπει να πληρώσει για τον ήδη χαμένο πόλεμό της στην Ουκρανία αγοράζοντας απεριόριστες ποσότητες αμερικανικών όπλων σε εξωφρενικές τιμές, αξίας 5% του ΑΕΠ. Αυτό ανάγκασε τον Τραμπ να επιβάλει στην ΕΕ. Ακολουθήστε τα χρήματα. Ωστόσο, όποια και αν είναι η «συμφωνία» που διαφημίζει ο αρχηγός με μια πληθώρα υπερθετικών, οι αριθμοί δεν αθροίζονται.
Το 2024, η ΕΕ δαπάνησε το εκπληκτικό ποσό των 375 δισεκατομμυρίων ευρώ για την ενέργεια. Από αυτά, μόνο 76 δισεκατομμύρια ευρώ πήγαν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ θα πρέπει να αγοράσει τρεις φορές περισσότερη ενέργεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες τα επόμενα τρία χρόνια. Και μόνο LNG που παράγεται στις ΗΠΑ: όχι η Νορβηγία, εξάλλου, η οποία πουλάει φυσικό αέριο μέσω αγωγών σε χαμηλότερη τιμή.
Αψηφώντας την πραγματικότητα - και προφανώς ανεξέλεγκτη από τα υπάκουα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης - η τοξική Μέδουσα των Βρυξελλών φωνάζει ότι το LNG των ΗΠΑ είναι φθηνότερο από το φυσικό αέριο μέσω αγωγών της Ρωσίας.
Η Μόσχα δεν ανησυχεί καθόλου, καθώς οι κύριοι πελάτες της είναι διασκορπισμένοι σε όλη την Ευρασία. Όσο για τους Αμερικανούς, δεν θα εκτρέψουν όλες τις εξαγωγές τους στην ΕΕ, καθώς τα ευρωπαϊκά διυλιστήρια μπορούν να χειριστούν μόνο μια περιορισμένη προσφορά αμερικανικού σχιστολιθικού πετρελαίου. Επιπλέον, δεν υπάρχει τρόπος οι ευρωκράτες να αναγκάσουν τις ευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρείες να αγοράσουν αμερικανικό πετρέλαιο.
Έτσι, για να τα βγάλουν πέρα, θα πρέπει να αγοράσουν αλλού. Σε αυτήν την περίπτωση, η Νορβηγία, ακόμη και η Ρωσία, υποθέτοντας ότι οι Ρώσοι ενδιαφέρονται.
Ο Τραμπ 2.0 ήταν αρκετά έξυπνος για να «εξαιρέσει» ορισμένους τομείς από την δασμολογική παράνοια, όπως τα αεροσκάφη και τα εξαρτήματα αεροσκαφών, τους ημιαγωγούς, τα κρίσιμα χημικά και ορισμένους γεωργικούς τομείς. Φυσικά, όλοι αυτοί οι τομείς αποτελούν μέρος στρατηγικών αλυσίδων εφοδιασμού.
Το μόνο που πραγματικά είχε σημασία ήταν να παγιδευτεί η Ευρώπη ως σημαντικός αγοραστής αμερικανικής ενέργειας και να αναγκαστεί να επενδύσει σε αμερικανικές υποδομές και στο στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα.
Και αυτό υποδεικνύει τον μόνο τρόπο για να «ξεφύγει» κανείς από την δασμολογική τρέλα: όταν αντιμετωπίζει μια «προσφορά που δεν πρέπει να χάσει», δεν την αρνείται. την αποδέχεται, την εκτιμά και προσφέρει επενδύσεις κάθε είδους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι αρχαίες αυτοκρατορίες ανάγκαζαν τους «εταίρους» τους να αποτίσουν φόρο τιμής. Καλώς ήρθατε στην εκδοχή του 21ου αιώνα.
Άλλωστε, τι έχει να προσφέρει η Ευρώπη από άποψη οικονομικής μόχλευσης; Τίποτα. Ούτε μία ευρωπαϊκή εταιρεία στις δέκα κορυφαίες εταιρείες τεχνολογίας παγκοσμίως. Ούτε καν μια ευρωπαϊκή μηχανή αναζήτησης, ούτε ένα παγκοσμίως επιτυχημένο smartphone, ούτε ένα λειτουργικό σύστημα, ούτε μια πλατφόρμα streaming, ούτε μια υποδομή cloud. Για να μην αναφέρουμε την απουσία ενός κορυφαίου κατασκευαστή ημιαγωγών. Και μόνο ενός κατασκευαστή αυτοκινήτων στις δέκα κορυφαίες εταιρείες με τις καλύτερες πωλήσεις στον κόσμο.

Όλοι μαζί στον «άμεσο αυτοσχεδιασμό».
Αν οι Αμερικανοί καρχαρίες δεν έχουν συνεισφέρει κυριολεκτικά τίποτα στα τρωκτικά της ΕΕ, η πονηρή Κίνα ήταν αρκετά καλοπροαίρετη ώστε να κάνει μόνο μια μικρή συμβολή: μπλα μπλα μπλα για την κλιματική αλλαγή.
Το τελικό αποτέλεσμα - πριν το δει όλος ο κόσμος - είναι η ΕΕ ως ένας άθλιος παίκτης με λιγότερο από μηδενική στρατηγική αυτονομία στην παγκόσμια σκακιέρα. Αγνοείται αυστηρά στους αιώνιους πολέμους της Αυτοκρατορίας - από την Ουκρανία μέχρι τη Δυτική Ασία. Και κάνει μαθήματα στο Πεκίνο - στο Πεκίνο - (η έμφαση δική μου) όταν εξαρτάται πλήρως από τις κινεζικές πρώτες ύλες, τον βιομηχανικό εξοπλισμό και τις πολύπλοκες αλυσίδες εφοδιασμού για την πράσινη και ψηφιακή τεχνολογία.
Η Yuen Yuen Ang, με καταγωγή από τη Σιγκαπούρη, είναι καθηγήτρια πολιτικής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη. Μπορεί να χρειαστεί να συμμορφωθεί με τις άκαμπτες γραμμές του αμερικανικού ακαδημαϊκού χώρου, ο οποίος είναι εξ ορισμού εξαιρετικός. Αλλά τουλάχιστον είναι ικανή για πολύτιμες γνώσεις.
Για παράδειγμα: «Όλοι υποφέρουμε από έλλειψη προσοχής. Διαβάζαμε βιβλία, μετά άρθρα, μετά δοκίμια, μετά ιστολόγια και τώρα όλα περιορίζονται περαιτέρω σε tweets 280 χαρακτήρων. Οπότε μπορείτε να φανταστείτε τι είδους μηνύματα χωράνε σε αυτόν τον μικρό χώρο. Πρέπει να είναι απλοϊκό».
Αυτό αγγίζει την ουσία του ζητήματος της εξωτερικής πολιτικής του αρχηγού της αίθουσας, που διέπει μέσα από μια σειρά από ανούσιες αναρτήσεις.
Η Γιουέν Γιουέν θίγει πιο σοβαρά ζητήματα όταν σχολιάζει ότι η Κίνα «θέλει να εγκαταλείψει ένα παλιό οικονομικό μοντέλο που βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές χαμηλού κόστους, στις κατασκευές και στα ακίνητα. Θέλει ανάπτυξη βασισμένη στην υψηλή τεχνολογία και την καινοτομία».
Και αυτό ακριβώς είναι το θέμα που θα συζητηθεί στην ολομέλεια του Πεκίνου τον Οκτώβριο.
Η Γιουέν Γιουέν παρατηρεί επίσης πώς «στις δεκαετίες του 1980 και του 1990», η Κίνα μπορούσε «να μιμηθεί το ύστερο μοντέλο εκβιομηχάνισης της Ανατολικής Ασίας. Σήμερα, δεν υπάρχουν πολλά πρότυπα. Η ίδια η Κίνα έχει γίνει πρωτοπόρος και άλλες χώρες τη βλέπουν ως πρότυπο».
Εξ ου και η έννοια του «άμεσου αυτοσχεδιασμού», με επικεφαλής την ηγεσία του Πεκίνου. Γνωρίζει τον προτιμώμενο τελικό προορισμό, αλλά πρέπει να δοκιμάσει όλα τα πιθανά μονοπάτια. Το ίδιο, παρεμπιπτόντως, ισχύει και για τις BRICS, μέσω αυτού που έχω ονομάσει «εργαστήριο BRICS», όπου δοκιμάζονται μοντέλα κάθε είδους. Αυτό που έχει πάνω απ' όλα σημασία είναι ένα αμείλικτο και συνεχώς εξελισσόμενο δημιουργικό πνεύμα.
Πάντα νικάει την παραφροσύνη που προκαλείται από τους δασμούς.

Η κριτική του Unz — Μετάφραση από τον Old Hunter

Volpi cinesi, squali americani, roditori europei