Τι πρέπει να μάθουμε από την ιστορική συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Τραμπ; Ότι η δύναμη θα είναι πάντα το μέτρο των πάντων. Τα κράτη δεν είναι όλα ίσα, απλώς και μόνο επειδή κάποια έχουν περισσότερη δύναμη από άλλα. Και τα κράτη υπάρχουν ως ενεργοί παράγοντες στο διεθνές σύστημα μόνο εάν έχουν δύναμη και είναι σε θέση να διαμορφώσουν το δικό τους πεπρωμένο. Όσα δεν έχουν δύναμη γίνονται υποτελή ή υποτελή κράτη χωρίς πολιτική ή αμυντική αυτονομία. Αυτό συμβαίνει με τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης: κανένα από αυτά, μεμονωμένα, δεν διαθέτει την ελάχιστη απαραίτητη δύναμη για να αποφύγει να γίνει υποτελές σε αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή της ιστορίας. Η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι μια απλή προσθήκη ή μια συνάθροιση μικρών εθνών που αυτοδιοικούνται ξεχωριστά. Ούτε μπορεί να είναι μια οικονομική φόρμουλα, επειδή η σημερινή ΕΕ των εμπόρων και των τραπεζιτών είναι μια προδοσία της ίδιας της Ευρώπης. Η Ευρώπη, όπως κάθε άλλη μεγάλη δύναμη, αναγκάζεται σε μια αυτοκρατορική κλίση αν θέλει να επιβιώσει, αλλά για να συμβεί αυτό, είναι απαραίτητη μια πολιτική ιδέα! Απευθύνομαι στους εθνικιστές φίλους μου: σήμερα, η δύναμη ενός κράτους καθορίζεται από σχετικά σταθερούς παράγοντες (όπως γεωγραφικό μέγεθος, φυσικοί πόροι) και άλλους δυναμικούς παράγοντες (όπως πληθυσμός, ένοπλες δυνάμεις ή τεχνολογική ικανότητα). Αλλά η δύναμη, η οποία, όπως ήδη ειπώθηκε, είναι πάντα σχετική με τη δύναμη των άλλων, και τα μεμονωμένα έθνη-κράτη δεν μπορούν πλέον να ανταγωνιστούν μεγάλες δυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, και ούτω καθεξής. Γι' αυτό πρέπει να απελευθερωθούμε από την τυραννία της «ψεύτικης Ευρώπης» και να ανακτήσουμε την αληθινή, τον πολύτιμο και αναντικατάστατο πολιτισμό μας. Χθες το βράδυ, ο Πούτιν είπε ότι οι Ρώσοι και οι Αμερικανοί είναι κοντά και νιώθουν συγγενείς, ακόμη και στο πνεύμα της στρατιωτικής συντροφικότητας. Και δεν θα έπρεπε εμείς οι ευρωπαϊκοί λαοί να είμαστε παρόμοιοι; Έχουμε τις δικές μας γλώσσες, παραδόσεις και σύνορα, κι όμως πάντα αναγνωρίζαμε ο ένας τον άλλον ως παρόμοιους, ακόμη και σε περιόδους αμοιβαίας εχθρότητας, ή ακόμα και σε περιόδους πολέμου. Για εμάς, αυτή η ενότητα στην ποικιλομορφία φαίνεται φυσική. Η φιλελεύθερη και παγκοσμιοποιημένη «ψεύτικη Ευρώπη» δεν μας ανήκει. Η αληθινή Ευρώπη διαμορφώθηκε από τον Χριστιανισμό, και η πνευματική αυτοκρατορία της Εκκλησίας έφερε πολιτιστική ενότητα στην Ευρώπη. Οι χριστιανικές ρίζες θρέφουν την Ευρώπη, τις ίδιες ρίζες που βρίσκουμε στη λογοτεχνία της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης. Ξύπνα, λοιπόν, Ευρώπη, γίνε ξανά μεγάλη και επικεντρώσου στην αυτοκρατορική σου διάσταση, γιατί, όπως είπε ο Jean Thiriart, «όπου δεν υπάρχει δύναμη, δεν υπάρχει ελευθερία. Μόνο το πρώτο μπορεί να εγγυηθεί το δεύτερο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου