ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Προ ετών ο μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ είχε προκαλέσει τον Νούντσιο του Πάπα σε μονομαχία. Του είχε προτείνει να βάλουν σε δύο φιαλίδια νερό. Το ένα θα το ευλογούσε ο ίδιος και το άλλο ο ανταγωνιστής του. Ισχυρίστηκε ότι αυτό που θα είχε ευλογήσει ο ίδιος σε δεκαπέντε ημέρες –αν θυμάμαι καλά– θα ευωδίαζε μύρο σε αντίθεση με το ευλογημένο από τον εκπρόσωπο του «αιρεσιάρχη» της Ρώμης το οποίο θα είχε μουχλιάσει και θα έβγαζε την αποφορά της σήψης. Δυστυχώς, ο Νούντσιος του Πάπα δεν δέχθηκε την πρόκληση. Μάλλον του έλειπε η αίσθηση του χιούμορ. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποκλειστεί η υπόθεση του ανταγωνισμού στη στάση της ελληνικής Εκκλησίας απέναντι στον κορωνοϊό. Οταν ο Καθολικός παίρνει μόνος του την όστια χωρίς να έρχεται σε επαφή με τα χέρια του ιερέα, όταν οι μουσουλμάνοι κλείνουν τα προσκυνήματά τους και τα τεμένη, η ελληνική Ορθοδοξία δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη του ιού. Θέλει να αποδείξει την ανωτερότητά της απέναντι στα υπόλοιπα δόγματα; Με τη διαφορά ότι από το αγιασμένο νερό του κ. Σεραφείμ δεν κινδύνευε κανείς εκτός από την κοινή λογική, ενώ από το κουταλάκι της μετάληψης που περνάει από στόμα σε στόμα ενδέχεται να κινδυνεύσουν ζωές και πάντως κινδυνεύει η δημόσια υγεία, ήτοι η λειτουργία μιας κοινωνίας μέλος της οποίας είναι και η Εκκλησία.
Η Εκκλησία οφείλει να είναι συντηρητική. Και οφείλει να αποδεικνύει με τις πράξεις της ότι οι αξίες τις οποίες υπερασπίζεται όχι μόνον δεν έρχονται σε αντίθεση με τις ανάγκες του κόσμου στον οποίον ανήκει αλλά του δίνουν και το έρμα που του χρειάζεται για να μην ξεχάσει τον εαυτό του. Ως εκ τούτου, η Εκκλησία οφείλει με τη συμπεριφορά της να διαψεύδει όσους αντιμετωπίζουν τη συντήρηση ως μια στάση που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κανένα από τα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου. Δεν είμαι θεολόγος και δεν εκκλησιάζομαι παραπάνω από τον μέσον όρο. Ξέρω πως ο οίνος της Θείας Ευχαριστίας δεν συμβολίζει το αίμα του Θεανθρώπου. Είναι το αίμα του Θεανθρώπου. Ξέρω όμως ότι το κουταλάκι με το οποίο χορηγείται είναι φτιαγμένο από εντελώς ανθρώπινα και φθαρτά υλικά. Και το επίμαχο στην υπόθεση δεν είναι ο οίνος. Είναι το κουταλάκι.
Και τώρα κάτι για όσους κατηγορούν την κυβέρνηση ότι δεν τολμά να βάλει την Εκκλησία στη θέση της και να απαγορεύσει τη μετάληψη. Είναι, κατά σύμπτωση, οι ίδιοι που υποστηρίζουν τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας. Και ζητούν τώρα από το Κράτος να αντιμετωπίσει την Εκκλησία σαν μία ακόμη ΔΕΚΟ. Η κυβέρνηση μπορεί να απαγορεύσει τις συναθροίσεις. Ομως η Εκκλησία, και όχι το Κράτος, οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για τον τρόπο της μετάληψης. Και μόνον έτσι θα αποδείξει ότι είναι ικανή να χειραφετηθεί από την κρατική κηδεμονία που τόσο της έχει κοστίσει σε ακηδία.
Πηγή
Προ ετών ο μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ είχε προκαλέσει τον Νούντσιο του Πάπα σε μονομαχία. Του είχε προτείνει να βάλουν σε δύο φιαλίδια νερό. Το ένα θα το ευλογούσε ο ίδιος και το άλλο ο ανταγωνιστής του. Ισχυρίστηκε ότι αυτό που θα είχε ευλογήσει ο ίδιος σε δεκαπέντε ημέρες –αν θυμάμαι καλά– θα ευωδίαζε μύρο σε αντίθεση με το ευλογημένο από τον εκπρόσωπο του «αιρεσιάρχη» της Ρώμης το οποίο θα είχε μουχλιάσει και θα έβγαζε την αποφορά της σήψης. Δυστυχώς, ο Νούντσιος του Πάπα δεν δέχθηκε την πρόκληση. Μάλλον του έλειπε η αίσθηση του χιούμορ. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποκλειστεί η υπόθεση του ανταγωνισμού στη στάση της ελληνικής Εκκλησίας απέναντι στον κορωνοϊό. Οταν ο Καθολικός παίρνει μόνος του την όστια χωρίς να έρχεται σε επαφή με τα χέρια του ιερέα, όταν οι μουσουλμάνοι κλείνουν τα προσκυνήματά τους και τα τεμένη, η ελληνική Ορθοδοξία δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη του ιού. Θέλει να αποδείξει την ανωτερότητά της απέναντι στα υπόλοιπα δόγματα; Με τη διαφορά ότι από το αγιασμένο νερό του κ. Σεραφείμ δεν κινδύνευε κανείς εκτός από την κοινή λογική, ενώ από το κουταλάκι της μετάληψης που περνάει από στόμα σε στόμα ενδέχεται να κινδυνεύσουν ζωές και πάντως κινδυνεύει η δημόσια υγεία, ήτοι η λειτουργία μιας κοινωνίας μέλος της οποίας είναι και η Εκκλησία.
Η Εκκλησία οφείλει να είναι συντηρητική. Και οφείλει να αποδεικνύει με τις πράξεις της ότι οι αξίες τις οποίες υπερασπίζεται όχι μόνον δεν έρχονται σε αντίθεση με τις ανάγκες του κόσμου στον οποίον ανήκει αλλά του δίνουν και το έρμα που του χρειάζεται για να μην ξεχάσει τον εαυτό του. Ως εκ τούτου, η Εκκλησία οφείλει με τη συμπεριφορά της να διαψεύδει όσους αντιμετωπίζουν τη συντήρηση ως μια στάση που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κανένα από τα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου. Δεν είμαι θεολόγος και δεν εκκλησιάζομαι παραπάνω από τον μέσον όρο. Ξέρω πως ο οίνος της Θείας Ευχαριστίας δεν συμβολίζει το αίμα του Θεανθρώπου. Είναι το αίμα του Θεανθρώπου. Ξέρω όμως ότι το κουταλάκι με το οποίο χορηγείται είναι φτιαγμένο από εντελώς ανθρώπινα και φθαρτά υλικά. Και το επίμαχο στην υπόθεση δεν είναι ο οίνος. Είναι το κουταλάκι.
Και τώρα κάτι για όσους κατηγορούν την κυβέρνηση ότι δεν τολμά να βάλει την Εκκλησία στη θέση της και να απαγορεύσει τη μετάληψη. Είναι, κατά σύμπτωση, οι ίδιοι που υποστηρίζουν τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας. Και ζητούν τώρα από το Κράτος να αντιμετωπίσει την Εκκλησία σαν μία ακόμη ΔΕΚΟ. Η κυβέρνηση μπορεί να απαγορεύσει τις συναθροίσεις. Ομως η Εκκλησία, και όχι το Κράτος, οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για τον τρόπο της μετάληψης. Και μόνον έτσι θα αποδείξει ότι είναι ικανή να χειραφετηθεί από την κρατική κηδεμονία που τόσο της έχει κοστίσει σε ακηδία.
Πηγή
11 σχόλια:
Ας θυμηθούμε ένα περιστατικό με τον Άγιο Νεκτάριο:"Μόλις ο Άγιος άφησε την τελευταία του πνοή στο Αρεταίειο, η μοναχή Ευφημία μαζί με κάποιες νοσοκόμες άρχισαν να ετοιμάζουν το ιερό του σκήνωμα.Κάποια από τις νοσοκόμες άφησε πρόχειρα την φανέλα που φορούσε ο Άγιος,στο διπλανό κρεββάτι όπου νοσηλευόταν ένας άρρωστος που είχε αναπηρία στα κάτω άκρα. Αμέσως μόλις τον ακούμπησε η φανέλα του Αγίου,ο ασθενής σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει!". Η φανέλα δεν είχε μικρόβια;
Ο προβληματισμός του κ.Θεοδωρόπουλου:"Ξέρω πως ο οίνος της Θείας Ευχαριστίας δεν συμβολίζει το αίμα του Θεανθρώπου.Είναι το αίμα του Θεανθρώπου.Ξέρω όμως ότι το κουταλάκι με το οποίο χορηγείται είναι φτιαγμένο από εντελώς ανθρώπινα και φθαρτά υλικά.Και το επίμαχο στην υπόθεση δεν είναι ο οίνος.Είναι το κουταλάκι". Δηλαδή πιστεύετε ότι το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου,θα μεταδίδεται πάνω σε μια μολυσμένη Αγία Λαβίδα;Μη γένοιτο!(δεν είναι απλό κουταλάκι είναι η Αγία Λαβίδα-το Κοχλιάριον).
Στα χρονιά 1938–1940 μετά τη Θεία Λειτουργία,ο π.Βενέδικτος Πετράκης (+1961) πήγαινε κάθε Τετάρτη κι όποτε άλλοτε χρειαζόταν και κοινωνούσε τους αρρώστους.Μία μέρα κοινώνησε και έναν φυματικό ετοιμοθάνατο.Εκείνος αμέσως, μόλις εκοινώνησε,έκαμε αιμόπτυση.Ο π. Βενέδικτος με την Αγία Λαβίδα μάζεψε την αιμόπτυση, που είχε και την Θεία Κοινωνία μέσα και την έφαγε.Οι γιατροί που το είδαν τρόμαξαν και φώναξαν:"Μα! Είναι στα καλά του αυτός ο παπάς ή τρελάθηκε;!Πάει αυτός…!Θα του έλθει αμέσως καλπάζουσα!".
Ο π.Βενέδικτος δεν τους έδωσε σημασία και φυσικά δεν έπαθε τίποτα.
Επίσης ο κ.Θεοδωρακόπουλος μας λέει:"Η Εκκλησία οφείλει να είναι συντηρητική.Και οφείλει να αποδεικνύει με τις πράξεις της,ότι οι αξίες τις οποίες υπερασπίζεται,όχι μόνον δεν έρχονται σε αντίθεση με τις ανάγκες του κόσμου στον οποίον ανήκει,αλλά του δίνουν και το έρμα που του χρειάζεται για να μην ξεχάσει τον εαυτό του".
Δυστυχώς κύριε,ακριβώς όπως περιγράφετε,είναι σήμερα η εκκλησία.
Βέβαια εμείς θα θέλαμε να είναι κάπως αλλιώς...
"Τό πρόβλημα είναι ότι η ψυχή δέν ενεργεί στήν κανονικότητα,στήν συνήθεια,όπου τά πάντα είναι προβλέψιμα καί τά οποία θέλουν μικρές ανανεώσεις γιά νά διατηρηθούν.Η ψυχή καθαυτή είναι απρόβλεπτη.Καί καταργεί τήν κανονικότητα.Είναι εχθρός της.Τό μυστήριο τής ψυχής,δέν είναι ακριβώς η φιλοδοξία η οποία καθοδηγεί τήν ενότητα ψυχής καί σώματος μέ τήν οποία ζούμε τήν καθημερινότητα.Η ψυχή είναι τό εξαίφνης πού καθιστά έναν κανονικό άνθρωπο ήρωα".(από παλαιότερο super σχόλιο Αμέθυστου).
Κάπως έτσι θα θέλαμε και την εκκλησία να ενεργεί,όπως η ψυχή! Καλημέρα.
Αυτός είναι ο διανοούμενος φίλε, η δυστυχία μας. Σκέφτομαι άρα υπάρχω. Παίρνω θέση, ξέρω δέν ξέρω, έτσι υπάρχω. Ο,τι καί νά κάνω αρχίζει καί τελειώνει σέ μένα. Ακόμη καί ο υποκειμενικός νόμος τής νεοορθοδοξίας, τό εγώ γεννιέται στόν άλλον, πάλι στήν ύπαρξη τού εγώ είναι αφιερωμένος. Αυτό σημαίνει διαφωτισμός. Αυτοφωτίζομαι. Καί η ζωή τραβάει τήν κατηφόρα.
Είναι αστείο.Όλοι αυτοί που σερβίρουν ένα σωρό σκουπίδια στους αναγνώστες τους σε θέματα Πίστεως,σε κάποιο σημείο,στα κείμενα τους γράφουν:"δεν είμαι θεολόγος ,δεν εκκλησιάζομαι παραπάνω από τον μέσον όρο"(Τ.Θεοδωρακόπουλος) ή "όποιος, όπως εγώ, προσπαθεί να είναι όσο είναι δυνατόν αντικειμενικός..που όμως..δεν ξέρω πολλά για την Θεία Κοινωνία"(Π.Αργυρίου).Προσωπικά αυτήν τους την διευκρίνηση την λαμβάνω έτσι:"Κοιτάξτε,αυτά σας τα γράφει ένας "φυσιολογικός" σαν εσάς,όχι σαν τους άλλους που εκκλησιάζονται και κοινωνούν συχνά...".
Μας διαφωτίζουν,με τους πολλών κηρίων λαμπτήρες που διαθέτουν.
"ἀνὴρ σκολιὸς διαπέμπεται κακά,καὶ λαμπτῆρα δόλου πυρσεύει κακοῖς"
(Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα,Πέμπτη τοῦ Μεγάλου Κανόνος).
Oμως καί η πρόκληση τού Πειραιώς δέν ακούγεται καθαρή. Υπάρχει σαράκι στό ξύλο τής ζωής. Κάνουμε μεγάλες προσπάθειες εμείς οι ορθόδοξοι, παντός ημερολογίου, νά κεντρώσουμε τό ξύλο τού καλού καί τού κακού, μέ τό ξύλο τής αιωνίου ζωής. Σάν τόν άλλον ληστή επί τού σταυρού πού ζητούσε θαύματα.
Ο Τ.Θεοδωρακόπουλος,χρησιμοποίησε στο άρθρο του,την πρόκληση του Πειραιώς,για να γράψει αυτά που ήθελε για τη Θεία Μετάληψη.Σίγουρα αυτές οι προκλήσεις είναι φαιδρές. Εάν το κείμενο αφορούσε μόνον σ'αυτό: Μονομαχία Πειραιώς με τον Νούντσιο του Πάπα,φυσικά και θα σχολιάζαμε αρνητικά την κίνηση του Πειραιώς.
Προφανώς ο Πειραιώς πριν προκαλέσει,δεν σκέφτηκε τα λόγια του Κυρίου:“Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰμὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου”.
Σάν νά αφήνει νά εννοηθεί ότι αυτός θά κάνει τόν αγιασμό.
"Δυστυχώς, πολλές τοποθετήσεις αυτές τις ημέρες,έδωσαν την εντύπωση πως η Θεία Κοινωνία δίνεται από τους κληρικούς στους λαϊκούς σα να τη διαχειρίζονται οι πρώτοι, με τους δεύτερους να αποτελούν παθητικούς αποδέκτες και θεατές της Ευχαριστίας.Σχηματικά, οι τοποθετήσεις αυτές μπορούν να συνοψιστούν στο «εμείς, οι κληρικοί, θα την τελέσουμε. Εσείς,οι λαϊκοί,αν θέλετε έρχεστε».Εδώ διαφαίνεται η προβληματική θεολογία που θέλει την Εκκλησία να είναι(μόνο)τράπεζα χάριτος,αντί για θεανθρώπινη,υπαρξιακή κοινωνία πρόγευσης της Βασιλείας του μέλλοντος αιώνος και σύναξη των διασκορπισμένων κατά το πρότυπο της ενότητας της Τριάδος.Ίσως ήρθε η ώρα να ξαναδούμε και,κυρίως,να ξαναβιώσουμε το εσχατολογικό μυστήριο της Εκκλησίας εκτός της κληρικαλιστικής και κρατικιστικής της θεσμοποίησης. Να εμφανιστούν εκ νέου αρχαίες λειτουργίες και διακονίες της, όπως αυτή των χειροτονημένων διακονισσών..."
(απόσπασμα από ένα αρκετά ενδιαφέρον άρθρο:Κορονοϊού το ανάγνωσμα) https://orthodoxia.info/news/%ce%ba%ce%bf%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%bf%cf%8a%ce%bf%cf%8d-%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%ce%ac%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%83%ce%bc%ce%b1/
" Να εμφανιστούν εκ νέου αρχαίες λειτουργίες και διακονίες της, όπως αυτή των χειροτονημένων διακονισσών..." θα εισάξεις σύγχρονες γυναίκες ΜΕΣΑ στο Ιερό, μαζί με άντρες παπάδες; και δε φοβείσαι τον Θεόν, τέκνον Τιμόθεε;
Με λύπη μας είδαμε,άλλον έναν αρθρογράφο της εφημερίδας Καθημερινή,να λοιδωρεί τα της Πίστεως μας.Τον κ.Κασιμάτη με το ψευδώνυμο "Φαληρεύς",με ένα γραπτό προσκλητήριο για διαπόμπευση της Πίστης μας και των Αγίων μας,προσπαθεί να γελοιοποιήσει την Ορθοδοξία αρθρογραφώντας όχι σε κάποιο γραφικό έντυπο αλλά σε ένα έντυπο του παραδοσιακού τύπου όπως είναι η Καθημερινή.Θέλαμε να ξέραμε,σε ποιους απευθύνεται;
Αποσπάσματα του άρθρου του: "...είχαμε τον τέως μητροπολίτη Αμβρόσιο,ο οποίος,παρουσίασε τη δική του λύση στο πρόβλημα της μετάδοσης του κορωνοϊού: αγιασμός!...λέω εγώ, αφού ο αγιασμός έχει την ιδιότητα να πολλαπλασιάζεται στην επαφή με το κοινό νερό,μπορούμε να αδειάσουμε ένα ολόκληρο μπουκάλι αγιασμό μέσα στη γεμάτη με νερό (ή γάλα γαϊδάρας, για μερακλήδες και μερακλούδες) μπανιέρα μας και έτσι, με ένα μπλουμ,αποκτάμε πλήρη προστασία!...Είναι ενδιαφέρον να παρατηρούμε πώς συναντώνται ακόμη μία φορά η θρησκευτική πίστη και το αντικαπιταλιστικό μένος επάνω στην ίδια κοινή βάση του σκοταδισμού και της οπισθοδρόμησης.
Κρίσεις έγιναν και στα επουράνια τάγματα. Συγκεκριμένα, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Θρόνου συνήλθε στο Φανάρι και προήγαγε στις τάξεις των αγίων τρεις Αγιορείτες μοναχούς, προ πολλού αποβιώσαντες. Μεταξύ των προαχθέντων ξεχωρίζω τον γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή, του οποίου η προσφορά ορίζεται ως εξής στην ανακοίνωση της Συνόδου: «Η κυριότερη πνευματική παρακαταθήκη που αφήνει ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής μέσα στις μοναστικές μάνδρες,τις σκήτες,τα ασκητήρια των επομένων αιώνων, όχι μόνον του Περιβολιού της Παναγίας, αλλά και παγκοσμίως, είναι η επιστροφή της προσκολλήσεως του νου και της καρδίας μέσα στην αδιάκοπη εργασία της μονολογίστου ευχής: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”». Εντυπωσιακό επίτευγμα, οπωσδήποτε!" Τι να πούμε για τον άνθρωπο;Νομίζω ότι το τερμάτισε! Λυπάμαι για την κατρακύλα των αρθρογράφων της Καθημερινής. Όλο το άρθρο εδώ: https://www.kathimerini.gr/1068658/opinion/epikairothta/politikh/agiasmos-vyzantinon-propolh
Eίναι φοβερό. Η διοίκηση τής εκκλησίας μπήκε στόν πολικό στίβο από καιρό χωρίς νά γνωρίζει τούς κανόνες τού παιχνιδιού. Εχασε κάθε σεβασμό καί εκτίμηση γιά τό λειτούργημά της καί δυστυχώς συνεχίζει νά ζεί μέ τήν ψευδαίσθηση ότι είναι ο συνδετικός ιστός τής κοινωνίας. Μιάς κοινωνίας τήν οποία τροφοδοτεί μέ σκάνδαλα, μέ ανίερες συμμαχίες καί μέ τήν έλλειψη κάθε σοβαρότητος στό θέμα τής εκπαιδεύσεως καί τής διδασκαλίας τών θρησκευτικών. Η εκκλησία έπαψε νά είναι η μυστική δύναμις τού γένους. Δέν έχει πλέον στούς κόλπους της τούς καλύτερους Ελληνες. Δές τί λυσσαλέο αγώνα φθοράς έκαναν εναντίον τού Γιανναρά. Ο Βαρθολομαίος έδωσε τήν χαριστική βολή.Μετά τό Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών όλα καταρρέουν. Νομίζω πώς δέν υπάρχει δυνατότης επιστροφής.
Ανώνυμε 12/3/20 10:54 μ.μ. ευλόγησον.Δεν το είχα προσέξει!Έχεις δίκιο,μεγάλη χοντράδα!Έχουμε πήξει από άρθρα αυτές τις μέρες και κάποιες προτάσεις μας ξεφεύγουν.Να είσαι καλά για την επισήμανση.
Δημοσίευση σχολίου