ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

 Άρθρο του Ιωάννη Αυξεντίου

Μέσα σε έναν γεωγραφικό χώρο άνθρωποι που αισθάνονται κοινωνία μεταξύ τους, εξαιτίας βιολογικής και  πολιτισμικής  συγγένειας, ζουν σύμφωνα με τον τρόπο που αυτοί θέλουν. Αυτή είναι η μακροκοσμική Εστία. Το σπίτι μας, στο οποίο διαμένει η οικογένεια μας είναι η μικροκοσμική  Εστία. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι έξω από την Εστία μας, μαζεύονται 1000 πεινασμένοι και βασανισμένοι άνθρωποι και απαιτούν να μπουν μέσα. Εμείς τι θα κάνουμε; Ασφαλώς θα τους πούμε: «αυτό που θέλετε δεν γίνεται, πρέπει να φύγετε». Αν δεν φύγουν , τι  θα κάνουμε; Σεβόμενοι την γυναίκα μας, τα παιδιά μας, και τον τρόπο ζωής μας, θα προειδοποιήσουμε ότι θα τους ασκήσουμε βία. Αν  παρά ταύτα επιμείνουν, τότε  θα ασκήσουμε  βία  στους  ίδιους. Μέχρι εδώ λέω κάτι τρελό  ή  απάνθρωπο; Εάν αυτή η διαδικασία, στο πέρασμα της ιστορίας δεν εφαρμοζόταν, θα υπήρχε σήμερα πολιτισμός;  Δεν λέω, δυτικός πολιτισμός, αλλά  ο  οποιοσδήποτε πολιτισμός. Δεν θα υπήρχε τίποτα, εκτός από ένα περιβάλλον όμοιο με εκείνο που βλέπουμε σε κάποιες ταινίες του Χόλυγουντ, που μετά από μία πυρηνική καταστροφή, ομάδες αγριεμένων ανθρώπων τριγυρίζουν στην ερημιά και  κλέβουν ο ένας τον άλλο.

Ανθρωπιά: Πόσοι πρόσφυγες ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε τους, μέχρι σήμερα έχουν πνιγεί στην θάλασσα; Χιλιάδες. Ερώτηση: Εάν στην αρχή της μεταναστευτικής ροής,  το ναυτικό είχε πυροβολήσει (στην αρχή  προειδοποιητικά, και μετά, αν χρειαζόταν,  κανονικά) μία–δύο βάρκες, το μεταναστευτικό πρόβλημα θα είχε λυθεί οριστικά και οι χιλιάδες που σήμερα πνίγονται, θα είχαν σώσει την ζωή τους, ναι ή όχι; Περιμένω μία λογική απάντηση.

Μάταια περιμένεις, θα μου πείτε. Μάταια, διότι η προπαγάνδα της ''ανθρωπιάς'', γίνεται από δύο ειδών παράγοντες: τους αδύναμους και δειλούς (η περίπτωση της Ελλάδας) και από εκείνους που έχουν συμφέροντα και την δύναμη να τα υπερασπίζονται, βλέπε διεθνή  λόμπι φανερά ή κρυφά. 

Εάν σε κάποιον πω: «πρόσεξε διότι εδώ υπάρχει ναρκοπέδιο, μην περάσεις», και αυτός δεν με ακούσει, αλλά  πάρει την οικογένεια του και προσπαθήσει να περάσει, οπότε ανατινάζεται, τότε εγώ δεν έχω καμία ευθύνη, την ευθύνη την έχει ο ίδιος ακόμη και νομικά: έθεσε την οικογένεια του σε κίνδυνο.

Βαρβαρότητα - χωρίς  αντιμετώπιση

Είναι πλέον σύνηθες, σε κάθε διαδήλωση, να πετάει μολότοφ ακόμη και η κουτσή Μαρία. Η μολότοφ είναι όπλο ή όχι; Είναι. Αν λοιπόν η απάντηση σε όσους πετάνε μολότοφ ήταν ίδια με αυτή που δίνεται σε όποιον πυροβολεί με ένα πιστόλι, σήμερα θα πέταγε κανείς μολότοφ; όχι βέβαια.

Συμπέρασμα: η αρχική βία από τον έχοντα δικαίωμα να την ασκήσει, σώζει τον ίδιο, αλλά σώζει και όλους τους μελλοντικούς εν δυνάμει παραβάτες. Αντίθετα, η αδράνεια καταστρέφει, διαλύει, και εν τέλει, αυξάνει την ίδια την βία.

Στην προπαγάνδα της ανθρωπιάς χρησιμοποιούνται ακόμη και  χωρία από τις Άγιες Γραφές: «επείνασα και μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και μ' εποτίσατε, ξένος ήμουν και με περιμαζεύσατε…». Δηλαδή όταν  λέγει: «όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ και την άλλην» , εννοεί ότι το 1940 δεν έπρεπε να πούμε «όχι» και να σκοτώσουμε ανθρώπους, αλλά ότι έπρεπε πούμε  «ναι» , περάστε, ευχαριστούμε που μας  προτιμήσατε;  Αυτή η βλακώδης ερμηνεία και  χρήση των Γραφών , εκτός του ότι υποβαθμίζει τα ίδια τα υψηλά νοήματα που σε αυτές εμπεριέχονται, δυστυχώς δεν γίνεται αντιληπτή από τον πολύ κόσμο, και γι΄αυτό την χρησιμοποιούν ασύστολα οι κάθε είδους απατεώνες-γελωτοποιοί  του  συστήματος.

                     

 ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ  ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ  ΤΗΣ  ΚΟΡΟΪΔΙΑΣ

Α) Οι Σύριοι  που έρχονται από την Τουρκία στην Ελλάδα, είναι πρόσφυγες πολέμου;  Όχι βέβαια, διότι στην Τουρκία δεν υπάρχει πόλεμος, άρα η εκεί διαμονή τους είναι ασφαλής.

Β)Με τα χρήματα που πληρώνουν τους διακινητές, θα μπορούσαν να μείνουν στην Τουρκία για ένα χρόνο , χωρίς  καν  να δουλεύουν.

Γ)Κοιτάξτε στο χάρτη με πόσες χώρες συνορεύει η Συρία και η Τουρκία: γιατί δεν πάνε σε αυτές; Γιατί δεν πάνε στο Ιράν; στην Ιορδανία; στην Γεωργία;

Δ)Ποιό είναι ψυχονοητικό επίπεδο των ανθρώπων, οι οποίοι ενώ θα μπορούσαν να μείνουν σε ένα ασφαλές μέρος, διακινδυνεύουν τον θάνατο των παιδιών τους, και τα χάνουν σαν να είναι κοτόπουλα από εδώ και από εκεί;

ΟΙ  ΛΟΓΟΙ  ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ  ΤΟΥΣ  ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΥΝ  ΣΤΗΝ  ΕΥΡΩΠΗ

George Friedman

Όπως έχουμε εξηγήσει και σε προηγούμενα άρθρα, τα μεταναστευτικά ρεύματα  χρησιμοποιούνται ως διαλυτικό μέσο της ευρωπαϊκής ανθρωπολογίας. Ειδικότερα όμως, υπάρχει μία χώρα η οποία έχει μπει στο στόχαστρο, και  εκεί  κατευθύνουν το μεγάλο μεταναστευτικό  όγκο: στη  Γερμανία. Γιατί; διότι θέλουν να την αποσταθεροποιήσουν  ώστε  να μην υπάρξει στο μέλλον μία συνεργασία, ένας άξονας  Γερμανίας-Ρωσίας. Είναι ο μόνος άξονας που θα έθετε σε πραγματικό κίνδυνο το Ατλαντικό και Σιωνιστικό σύστημα. Εξάλλου το έχει δηλώσει  ανοιχτά  ο αμερικανό-εβραίος George  Friedman, άνθρωπος του βαθέως αμερικανικού κράτους: «Μόνον η συνεργασία  Γερμανίας –Ρωσίας μπορεί να μας απειλήσει, δεν θα το επιτρέψουμε (…Η αποσταθεροποίηση είναι ο μόνος σκοπός των ενεργειών μας στο εξωτερικό). (…) Ο άγνωστος μας είναι η Γερμανία, τι θα κάνει στο μέλλον;»   

Γι΄ αυτό  και η Ιουδαία  Μέρκελ,  χρησιμοποιώντας διάφορες δικαιολογίες, συνεργάζεται με το βαθύ Αμερικανικό κράτος, δεχόμενοι τους μετανάστες, οι οποίοι ήδη έχουν αρχίσει τους βιασμούς στην Γερμανία. 

Πρόσφατη  αποκάλυψη: Οι μετανάστες λαμβάνουν χιλιάδες μηνύματα στο Twitter, τα οποία τους προσκαλούν στην Γερμανία και τους περιγράφουν πόσο καλοδεχούμενοι θα είναι σε αυτή την χώρα. Έγινε  λοιπόν  ειδική  ανάλυση για να ανακαλυφθεί  από  που φεύγουν αυτά τα μηνύματα: μόνον  το  6%  προερχόταν από την Γερμανία, το μεγαλύτερο μέρος αυτών των μηνυμάτων προερχόταν από τις ΗΠΑ και την Αγγλία. Και ο νοών  νοείτω…

                 

ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ  ΚΑΙ  ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ  ΕΠΙΠΕΔΟ

Τα  παλαιά χρόνια,  όπου  υπήρχε πολιτεία με πολιτισμό, περιστοιχιζόταν από τείχη που την προστάτευαν. Τα τείχη θεωρούνταν ένα από τα πιο βασικά στοιχεία της πόλεως. Πέραν από την πρακτική χρησιμότητα τους, την άμυνα εναντίον των ξένων επιβολέων, είχαν και ένα σπουδαίο συμβολικό ρόλο: διαχώριζαν τον πνευματικό πολιτισμό  της κοινωνίας που βρίσκονταν εντός των τειχών, από το χαοτικό και ξένο εξωτερικό περιβάλλον, στο οποίο κυριαρχούσαν  σκοτεινές δυνάμεις. Τα μεγάλα, ωραία και ισχυρά τείχη, ήταν το καμάρι κάθε πολιτισμένης πόλεως.

Σήμερα, η λέξη τείχος, μέσα στο σύστημα της πολιτικής ορθότητας, έχει αποκτήσει μία έννοια εντελώς αντίθετη: έγινε συνώνυμο της κακίας, της βαρβαρότητας, του απολίτιστου ( θυμηθείτε την δημοσιογραφική έκφραση: ''αδιανόητο, υψώνουν  τείχη''). Σκεφθείτε το μέγεθος της αντιστροφής! Εκείνο που προστατεύει το πολιτισμό από την βαρβαρότητα, μετεβλήθη  το  ίδιο σε κάτι  το  βαρβαρικό. Πλέον μόνον η λέξη ''διαβολή''(εκ της οποίας προέρχεται και η λέξη  ''διαβολικό'') μπορεί να χαρακτηρίσει την όλη κατάσταση.

Στην  εποχή μας, οι  παλιάνθρωποι  έγιναν  ''ανθρωπιστές''. Στην  εποχή  μας, οι εξουσιαστές  έγιναν ''απελευθερωτές''.

Εν τέλει: Μόνον στην σύγχρονη εποχή, ο όρος ''αριστερά'' σημαίνει το καλό και ο όρος ''δεξιά''  το κακό. Ουδείς πολιτισμός πριν, είχε τέτοιου είδους  διαστροφή...

Θεόδοτος: ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ (theodotus.blogspot.com)