Πηγή: Il Fatto Quotidiano
Διαβάζοντας τις εφημερίδες μας, θα πίστευε κανείς ότι ο Τραμπ και ο Πούτιν περίμεναν με αγωνία οδηγίες από τον Ζελένσκι και την ΕΕ (ή τους πιο μυθομανείς, γνωστούς και ως «πρόθυμους» συνεργάτες του) πριν συναντηθούν σήμερα στην Αλάσκα για να συζητήσουν τις ασήμαντες υποθέσεις τους: τη Μέση Ανατολή, την Κίνα, τις χώρες BRICS, τον Ειρηνικό, τη Βαλτική, την Αρκτική, τα στρατηγικά όπλα, το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο, τις σπάνιες γαίες, την Τεχνητή Νοημοσύνη. Οι οδηγίες είναι κατηγορηματικές: «Μην αποφασίσετε τίποτα χωρίς εμάς». Φυσικά, ο Τραμπ και ο Πούτιν το σημειώνουν, σπεύδοντας να προσέξουν και στέκονται προσοχή: «Φυσικά και όχι, η επιθυμία σας είναι η εντολή μας. Μάλιστα, στείλτε μας μερικές γραμμές στα ουκρανικά και θα υπογράψουμε χωρίς αμφιβολία». Αυτή η εκδοχή γεωπολιτικής, βασισμένη στον Μανιχαϊσμό του καλού/κακού, ή μάλλον, του φίλου/εχθρού, συνεχίζει να παράγει τραγικά αποτελέσματα: οι Ουκρανοί ωθήθηκαν πριν από 11 χρόνια σε έναν εμφύλιο πόλεμο που στη συνέχεια κλιμακώθηκε σε ανοιχτό πόλεμο με τη Ρωσία, με και τις δύο πλευρές να χάνουν από την αρχή. Αλλά και κωμικά: οι κυβερνήσεις που έχασαν τον πόλεμο υπαγορεύουν όρους στους Ρώσους, οι οποίοι τον κερδίζουν ολοένα και περισσότερο, και, ενώ βρίσκονται σε αυτόν, και στους Αμερικανούς. Το ερώτημα που αιωρείται στον αέρα όταν μιλούν είναι απλό: «Ή αλλιώς;»
Συνήθως, όσοι εκδίδουν τελεσίγραφα με άγριο πρόσωπο και δυνατή φωνή έχουν το πάνω χέρι: αν ο παραλήπτης δεν υπακούσει, κρίμα γι' αυτόν. Αλλά τι μοχλούς, μέσα πίεσης και αντίποινα έχουν στη διάθεσή τους οι μυθομανείς στις Βρυξέλλες και το Κίεβο αν ο Τραμπ και ο Πούτιν δεν συμμορφωθούν με τις υπαγορεύσεις τους; Η Ευρωπαϊκή Γραμμή Μαζινό έχει δοκιμαστεί με δασμούς. Μόλις είδε τον Τραμπ στο ιδιωτικό του γκολφ κλαμπ στη Σκωτία, η Ούρσουλα έλιωσε σαν το χιόνι στον ήλιο: «Είπες 15%; Αλλά δεν είναι μικρό ποσό;» Μια πουτίγκα θα άντεχε καλύτερα. Ο Ζελένσκι είναι ένας εξαντλημένος και ηττημένος πρόεδρος, με τον στρατό στα γόνατα να καταρρέει στο μέτωπο και τον εξαντλημένο λαό να ζητά οποιαδήποτε εκεχειρία και να λαχταρά τις παλιές καλές μέρες της ουδετερότητας, αφού απόλαυσε τα βαλσάμικα αποτελέσματα εκείνης της μεγάλης συμφωνίας που ονομαζόταν ΝΑΤΟ. Ο Τραμπ τον είχε προειδοποιήσει στον Λευκό Οίκο: «Δεν έχεις χαρτιά». Ήταν φιλική συμβουλή: ψεύτικοι Ευρωπαίοι φίλοι τον έπεισαν ότι ήταν «ενέδρα». Τώρα, αν υπογράψει ειρήνη στο τρέχον μέτωπο, θα θεωρηθεί ως κάποιος που «παραχωρεί» ή «δίνει» εδάφη, σαν να μπορούσε κανείς να δώσει ή να χαρίσει ό,τι έχει χαθεί (στο Ντονμπάς, οι Ρώσοι ήδη ανοικοδομούν και όλοι γνωρίζουν ότι τώρα είναι Ρωσία, όπως η Κριμαία). Και πρέπει να προσέχει τους «φιλικούς» εθνικιστές και Ναζί, όπως το Αζόφ. Αν δεν υπογράψει, καταδικάζει περισσότερους Ουκρανούς να πεθάνουν χωρίς να ξέρει γιατί: ο ίδιος παραδέχτηκε ότι δεν μπορεί να ανακτήσει αυτά τα εδάφη. Και εν τω μεταξύ, θα χάσει άλλους, επειδή ο Τραμπ έχει έναν μοχλό πίεσης: μόλις κλείσει τη βρύση των όπλων, ο Ζελένσκι υψώνει τη λευκή σημαία. Αυτή δεν είναι η αναπόφευκτη «βρώμικη ειρήνη» που απορρίπτεται σήμερα: είναι η άνευ όρων παράδοση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου