ΜΕΡΟΣ Ε'ε'. Άραγε αρκούν αυτά ή να παρουσιάσω και όλους τους προφήτες; Αλλά αυτά αρκούν γι' αυτούς που θέλουν ν' ακούσουν. Διότι αυτός που δεν προσέχει στα λεγόμενα, ούτε με τα περισσότερα θα πεισθεί. Ας μελετήσουμε λίγο ακόμα τα λόγια του προφήτη Δαβίδ και ας δούμε πως στηλιτεύει και αποκαλύπτει τον κρυμμένο δόλο τους και λέγει, «Ούκ έστιν έν στόματι αύτών αλήθεια· η καρδία αύτών ματαία» (Ψαλμ. 5.10) και τα καθεξής. Παρατήρησε την σύνεση του προφήτη, πως κάνει γνωστούς και αποκαλύπτει τους κακοδόξους, για να μην πλανηθούμε.Ακούστε οι ορθόδοξοι και μην συμφωνείτε με τους αιρετικούς. Ακούστε οι ποιμένες και φρίξτε και μη σιωπάτε, αλλά κηρύξτε τον λόγο του Θεού. Μην δίνετε τόπο στον διάβολο, μην ανοίγετε την θύρα στους λύκους. Μιμηθείτε τον μακάριο απόστολο Πέτρο, όταν βλασφημούσε ο τρισκατάρατος Σίμωνας και έλεγε για τον εαυτό του ότι είναι η δύναμη του Θεού, ούτε μια στιγμή δεν σιώπησε, ή δεν ανέβαλλε αλλά αφού τονέλεγξε και απέδειξε ότι είναι ψεύτης και ληστής και αντίθεος, τον έριξε κάτω και τον παρέδωσε στην απώλεια.
Κατά παρόμοιο τρόπο και τον διάδοχο αυτού, ή μάλλον την σπορά του διαβόλου, τον Μοντάνο, τον μιαρό και ακάθαρτο και άθεο, μαζί με τις δύο μοιχαλίδες, ο Απόστολος, αφού τον έλεγξε και τον απέδειξε αντίθεο και ψευδοχριστό και ψευδοπροφήτη, τον αποστόμωσε, του έφραξε τον μιαρό του στόμα στο όνομα του Χριστού, χωρίς να περιμένει, χωρίς ν' αναβάλει την αντιμετώπιση της βλασφημίας του.
Έτσι να κάνετε κι εσείς, ποιμένες, και να μην συγκοινωνείτε με τα ακάθαρτα έργα του σκότους, αλλά αντίθετα να ελέγχετε, όπως και οι Απόστολοι και ο θεοπάτορας Δαβίδ, ο οποίος κατέβαλε πολλούς μόχθους και πολλούς αγώνες, ελέγχοντας, επιτιμώντας και στηλιτεύοντας αυτούς και απευθυνόμενος γι' αυτούς στο Θεό, λέγοντας, «Έως πότε αμαρτωλοί. Κύριε, έως πότε αμαρτωλοί καυχήσονται; (Ψαλμ. 93.3) Διασκόρπισον αύτούς έν τη δυνάμει σου (Ψαλμ. 58.12). Δος αύτοΐς. Κύριε, κατά τά εργα αύτων, ότι ού συνηκαν είς τά εργα σου. Κύριε (Ψαλμ. 27.4-5). Κύριε, έν τη πόλει σου την είκόνα αύτων έξουδενώσεις(Ψαλμ. 72.20)».
Και πάλι παρακαλεί ο Δαβίδ απευθύνοντας δεήσεις στον Δεσπότη, για να κατέβει ο ίδιος και να εκπληρώσει το αίτημά του, βοώντας και λέγοντας, «Κύριε, κλΐνον ούρανούς, και κατάβηθι(Ψαλμ. 143.5)· Κύριε μη χρονίσης (Ψαλμ. 69.6). Ταχύ προκαταλαβέτωσαν ήμας οί οίκτιρμοί σου. Κύριε (Ψαλμ. 78.8)». Και τι κάνει ο φιλάνθρωπος Θεός, ο οποίος θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, και να έρθουν σε γνώση της αλήθειας, επειδή είναι κοντά σε αυτούς που τον επικαλούνται αληθινά; Δεν παράκουσε ούτε παρείδε την δέηση των αγίων, αλλά «Έκλινεν ούρανούς, και κατέβη» (Ψαλμ. 17.10) και οικονόμησε τα πάντα για την σωτηρία του γένους μας και μας υπέδειξε τα πάντα, πράττοντας και διδάσκοντας ο ίδιος.
Ύστερα, για να δώσει παράδειγμα σε όσους έμελλε να γίνουν προϊστάμενοι των Εκκλησιών, ώστε με αυτό τον τρόπο να εκδιώκουν τους αιρετικούς, έφτιαξε φραγγέλιο από σκοινιά, και εισερχόμενος τους έδιωξε όλους από το ιερό και τους απώθησε και τους καταδίωξε λέγοντας, «Ό οίκός μου, προσευχης έστιν· ύμεΐς δέ αύτον έποιήσατε σπήλαιον ληστων» (Μαρκ. 11.17). Ακούστε οι προϊστάμενοι των Εκκλησιών, σε σας υπέδειξε το καλό παράδειγμα, ώστε ν' ακολουθήσετε τα ίχνη Του, προσέχοντας παντού με ακρίβεια, και διώχνοντας του λύκους να φυλάσσετε το ποίμνιο.
Έπειτα, αφού τους έβγαλε όλους έξω, όσους φρονούσαν τα αντίθετα, τέλος προείπε και την ερήμωσή τους και τον αφανισμό, αυτά που θα γίνουν σε κάθε γενεά σ' αυτούς που φρονούν τα αντίθετα, λέγοντας, «Ιδού άφίεται ό οίκος ύμων ερημος» (Λουκ. 13.35). Πρόσεξε πως έγιναν οι λόγοι έργο' διότι οι εχθροί και επίβουλοι της Εκκλησίας, δηλαδή οι αιρετικοί, παραδίδονται στην απώλεια σε κάθε γενεά, σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου, τον οποίο είπε, ότι «Πασα φυτεία, ην ούκ έφύτευσεν ό Πατήρ μου, έκριζωθήσεται» (Ματθ. 15.13)' και αυτό έγινε.
Αυτός πρώτος το έπραξε και άφησε παράδειγμα' μετά την Ανάληψή Του στους ουρανούς οι μακάριοι Απόστολοι τους αντιμετώπισαν. Μετά από αυτούς, τα θεία διδάγματα τους και οι διδάσκαλοι της Εκκλησίας και οι Άγιες Σύνοδοι που έγιναν κατά καιρούς, όσους έμεναν αμετανόητοι τους εκρίζωσαν και του παρέδωσαν στην απώλεια, σύμφωνα με αυτό που έχει γραφεί, ότι «Απολεΐς πάντας τούς λαλουντας το ψευδος» (Ψαλμ. 5.7). Που είναι αυτοί που πολέμησαν κάποτε την Εκκλησία, βασιλιάδες και τύραννοι και φιλόσοφοι; Δεν διασκορπίσθηκαν και χάθηκαν και δεν έμεινε τίποτα απ' αυτούς;
(PG 59.560)
paterikiorthodoxia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου