Προς Θεού, στάση πληρωμών και έξοδο από το ευρώ τώρα…

ΠΗΓΗ: Προεδρική Δημοκρατία

Τώρα μπορούμε να δούμε τα γεγονότα από μια χρονική απόσταση και χωρίς την καταστροφολογία με την οποία μας βομβάρδιζαν στις αρχές του 2010 τα μνημονιακά ΜΜΕ της ελληνικής νομεκλατούρας, τρομοκρατώντας μας ότι δήθεν θα χάσουμε τη βολή μας. Ας δούμε λοιπόν τι θα γινόταν αν η ελληνική κυβέρνηση έκανε στάση πληρωμών την Άνοιξη του 2010 και γυρίζαμε τότε στη δραχμή.

Πρώτον, θα κατέρρεαν μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες που κατείχαν ελληνικά ομόλογα. Αυτό θα οδηγούσε σε...

εξέγερση των ευρωπαϊκών λαών που θα έχαναν τις καταθέσεις τους και σε κατάρρευση κυβερνήσεων, κομμάτων και πολιτικών συστημάτων. Θα ακολουθούσε γενικότερος αναβρασμός και πιθανότατα κατάρρευση της ευρωζώνης.

Δεύτερον, θα ήταν υποχρεωμένες οι ξένες τράπεζες και άλλοι ιδιώτες που κατείχαν ελληνικά ομόλογα, να έλθουν στα ελληνικά δικαστήρια και να κριθούν με το ελληνικό δίκαιο, κάτω από τις έκτακτες ανάγκες διάσωσης του ελληνικού κράτους. Αντί γι’ αυτό μετατράπηκαν τα ιδιωτικά χρέη σε διακρατικά, υπήχθησαν κάτω από το αγγλικό δίκαιο και θα κριθούν, αν δεν πληρώσουμε τώρα, από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Αργότερα κουρεύτηκαν μόνο τα ομόλογα που είχαν οι ελληνικές τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα πανεπιστήμια, τα νοσοκομεία, οι μικροομολογιούχοι κ.λ.π. ενώ προηγουμένως δόθηκε χρόνος στις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα, τα οποία φορτωθήκαμε εμείς και κάποια αρπακτικά funds.

Τρίτον, θα είχαμε επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα από την Άνοιξη του 2010. Θα υποφέραμε μεν στην αρχή από έλλειψη εισαγόμενων  αγαθών, αλλά σήμερα θα ήταν ορατά πλέον τα σημεία της εγχώριας ανάκαμψης, αφού θα αναγκαζόμασταν να στύψουμε ακόμα και τις πέτρες για να επιβιώσουμε.

Τέταρτον, θα γινόταν οπωσδήποτε έλεγχος του επαχθούς και απεχθούς χρέους και θα ανακαλύπτονταν όλες οι κλοπές του ελληνικού χρήματος από Έλληνες και ξένους...

Πέμπτον, θα είχε καταρρεύσει ολόκληρο το παλιό κομματικό σύστημα και κυρίως οι εγχώριοι κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες που ελέγχουν αυτό το σύστημα, ενώ θα άρχιζαν να αναπτύσσονται νέες πραγματικές παραγωγικές δυνάμεις στην ελληνική κοινωνία.

Αντί για τα πιο πάνω τι έχουμε σήμερα;

Διασώθηκαν οι ευρωπαϊκές τράπεζες, τα χρήματα των ευρωπαίων καταθετών, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και κυρίως διασώθηκε η ευρωζώνη και το ευρώ. Διασώθηκε επίσης το απόλυτα υπεύθυνο ελληνικό πολιτικό σύστημα, η ντόπια παρασιτική ολιγαρχία και αντί για οποιαδήποτε παραγωγή και ανάπτυξη, έχουμε αποχώρηση από τη χώρα των παραγωγικών επιχειρήσεων και των Ελλήνων επιστημόνων. Φυσικά καμία ανάπτυξη δεν φαίνεται στον ορίζοντα, η χώρα μας οδηγείται στο ξεπούλημα, ο λαός στην εξαθλίωση και τον εξανδραποδισμό και έχουμε από πάνω μας και τους ευρωπαίους να μας λένε ότι η επιτήρηση θα συνεχιστεί μέχρι το 2064 και βλέπουμε.

Τι λέτε λοιπόν; Κάναμε καλά που υπογράψαμε μνημόνια το 2010; Μπορούμε έστω να φύγουμε σήμερα από το ευρώ;

Μπορούμε. Και σήμερα ακόμα είμαστε στην ίδια θέση που ήμασταν το 2010. Ακόμα δεν έχουμε χάσει σημαντική δημόσια αλλά και ιδιωτικές περιουσίες. Μέχρι στιγμής έχουμε μόνο πρόβλημα ρευστότητας. Όμως αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση, το πρόβλημα ρευστότητας θα μετατραπεί σε απώλεια δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιών. Κάτι που θα μας οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην εξαθλίωση και εξαφάνιση.

Τώρα ακόμα πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε στάση πληρωμών και να φύγουμε από το ευρώ. Προς Θεού, είναι η μόνη λύση. Μπορεί φυσικά σήμερα τα χρέη να είναι διακρατικά. Αυτό θα επιβαρύνει μεν τους ευρωπαίους φορολογούμενους, αλλά τώρα πλέον η Ευρωζώνη θα το αντέξει γιατί δεν θα κινδυνεύσουν να καταρρεύσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και να χαθούν περιουσίες. Ναι μεν θα στραφεί εναντίον μας η μήνη των ευρωπαϊκών λαών, αλλά αυτό θα ξεπεραστεί γρήγορα. Προέχει να επιβιώσουμε και να μην εξαφανιστούμε εμείς ως Έθνος. Μπορεί να στεναχωρήσουμε τους Ευρωπαίους, όμως αν και τους σώσαμε με δική μας εξαθλίωση, εκείνοι, όχι μόνο δεν θέλουν να μας βοηθήσουν, αλλά θέλουν να κερδοσκοπήσουν κι από πάνω από τις περιουσίες μας. Έτσι όμως, χωρίς αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, δυστυχώς δεν μπορεί να σταθεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. 

Ναι υπάρχει ενδεχόμενο να βάλουν την Τουρκία να δημιουργήσει θερμά επεισόδια, αλλά αφενός θα είναι αυτοί οι εξευτελισμένοι (εμείς κάναμε το χρέος μας),  αφετέρου είναι προτιμότερο να αγωνιστούμε, παρά να εξαφανιστούμε με τα χέρια κάτω. Κανένας λαός δεν χάθηκε γιατί έχασε σε έναν πόλεμο (αν τυχόν συμβεί κάτι τέτοιο). Χάθηκε όταν παρήκμασε οικονομικά. Θέλουμε άραγε να χαθούμε;