Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΟΣ!

Οι αριστεροί δεν είναι ούτε ημίθεοι ούτε ήρωες ούτε μάρτυρες. Είναι κοινοί θνητοί και μάχονται μόνο για το δικό τους συμφέρον

Από τον
ΑΛΚΙΒΙΑΔΗ Κ.ΚΕΦΑΛΑ*

Η παρατήρηση του ξένου Τύπου ότι «οι Ελληνες επέλεξαν και πάλι με μεγάλη πλειοψηφία τα κόμματα που τους εξαθλίωσαν με τα Μνημόνια» αξίζει να αναλυθεί διεξοδικά. Ομως, αυτήν τη στιγμή, με την αλλαγή της πολιτικής σκυτάλης, είναι σημαντικότερο να αποτιμηθεί η όποια θετική ή αρνητική συνεισφορά του ΣΥΡΙΖΑ στον πολιτικό χάρτη της χώρας, στη δημοκρατία και στο έθνος.

Παρότι ο Α. Τσίπρας αμέσως μόλις ανέλαβε την ηγεσία της χώρας αφαίρεσε από το Μέγαρο Μαξίμου τον πίνακα του Ν. Βρυζάκη «Η Ελλάς ευγνωμονούσα», που φιλοτεχνήθηκε το 1858 και απεικόνιζε την Ελλάδα ως γυναίκα να στεφανώνει τους ήρωες του 1821, ουδείς αντελήφθη ότι ο ελληνικός λαός, εν τη απεραντοσύνη της συστηματικής και διαχρονικής αφέλειάς του, είχε παραδώσει τα ηνία της χώρας σε μία ρατσιστικά ανθελληνική πολιτική γκρουπούσκουλου, που από τη συγκρότησή του ως κόμμα μέχρι και σήμερα θα αποδομούσε μεθοδικά και συστηματικά τις ιδεολογικές βάσεις του ελληνικού έθνους και το εθνικό ιδεολόγημα πάνω στα οποία συγκροτήθηκε το νέο ελληνικό έθνος.

Ο ελληνικός λαός δεν αντελήφθη ότι η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα θα ομοίαζε με αυτή στο Ισραήλ αν αναλάμβαναν την εξουσία Ιρανοί μουλάδες. 

Πράγματι, ο ΣΥΡΙΖΑ από τη στιγμή που κατέλαβε την εξουσία προχώρησε με κλιμακούμενη και επιταχυνόμενη ένταση στην αποδόμηση της χώρας και στη μετατροπή της σε γερμανικό προτεκτοράτο, πρακτική που είχαν αρχίσει πολύ πριν ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει την εξουσία το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., επειδή οι τελευταίοι, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, αποσκοπούν στον μετασχηματισμό της χώρας από έθνος-κράτος που ήταν μέχρι πρότινος σε πολυεθνικό χώρο απαξιωμένης εργασίας και χυδαίου κοινωνικού αυτοματισμού, όπου οι εργαζόμενοι θα στερούνται κάθε εργασιακού δικαιώματος.

Επειδή η δημοκρατία στην Ελλάδα είναι πρωθυπουργική και συνεπώς προσωποπαγής, και, επειδή όλες οι εξουσίες πηγάζουν και ελέγχονται από τον πρωθυπουργό, ο κ. Τσίπρας είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για το ρατσιστικό ανθελληνικό παραλήρημα που εξαπολύθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ κατά της χώρας και των ιδεολογικών δομών του ελληνικού έθνους, του ελληνικού λαού και κυρίως κατά της μεσαίας τάξης και των εργαζομένων που μοχθούν και παράγουν τον συνολικό πλούτο της χώρας. 

Το ανθελληνικό ρατσιστικό ιδεολόγημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίστηκε στην άθλια και αισχρή φορολόγηση του ελληνικού λαού, στη λεηλασία των ιδιωτικών και δημόσιων περιουσιακών στοιχείων του, στην επίθεση κατά της ιδιοκτησίας και τη διατήρηση του χαρατσιού του ΕΝΦΙΑ, αλλά το ανθελληνικό του μένος εκδηλώθηκε και μέσω της αποδόμησης της εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας της χώρας και τη μεθοδευμένη αντικατάσταση του ελληνικού πληθυσμού με μουσουλμάνους επήλυδες.

Ο ρόλος του Ελληνικού Στρατού, μετά την κατάργηση των συνόρων και το σφράγισμα των βόρειων συνόρων, περιορίστηκε στο να αποτελεί διακομιστή και τραπεζοκόμο εισβολέων που μαζικά εποικίζουν τη χώρα, ενώ πολλοί από αυτούς απετέλεσαν και αποτελούν τον στρατό κατοχής του ΣΥΡΙΖΑ και του πολιτικού συστήματος γενικότερα, επειδή μέσω αυτών το τελευταίο τρομοκρατεί τους Ελληνες πολίτες με ληστείες, βιασμούς, κλοπές και δολοφονίες.

Μέσω του κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου επιτάσσεται ότι εάν οι θύτες συλληφθούν και αν προσαχθούν σε δίκη, θα παραμένουν μερικούς μήνες στη φυλακή χωρίς να απελαύνονται όταν αποφυλακιστούν (νόμος Παρασκευόπουλου κ.λπ.), για να συνεχίσουν εκ νέου τη δράση τους, με σκοπό η εγκληματικότητα να απονευρώσει την κοινωνία, ώστε οι πολίτες να μη σκέπτονται πολιτικά.

Τι θετικό θα μπορούσε να περιμένει ο ελληνικός λαός από ένα άτομο που τον διώκει πολιτικά και που στερείται πολιτικής ηθικής, επειδή λόγω του παράφορου έρωτά του για την καρέκλα και την ικανοποίηση του «εγώ» του συγκυβέρνησε με μία χυδαία Ακροδεξιά; Τι περισσότερο θα μπορούσε να περιμένει ο ελληνικός λαός από ένα πρόσωπο που αλλοίωσε τη λειτουργία της δημοκρατίας μέσω της κωλοτούμπας του δημοψηφίσματος;

Από έναν αριστερό πολιτικό που επέβαλε ένα νέο Μνημόνιο, από έναν αυτοαποκαλούμενο ιδεολόγο που εξυπηρέτησε αποκλειστικά και μόνο τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας.

Τέλος, τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει από αυτόν που παρέδωσε την ιστορία της Μακεδονίας στα Σκόπια αγνοώντας τη βούληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού;

Ομως, παρά τα πάμπολλα αρνητικά σημεία, η μεγάλη προσφορά του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική, στη δημοκρατία και τη χώρα είναι ότι απετέλεσαν το πρόσωπο και το κόμμα που κατεδάφισαν τον εντέχνως καλλιεργούμενο μύθο του «ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς». Επειδή η εξουσία εξ ορισμού είναι ανήθικη και συνεπώς κανένα πολιτικό κόμμα και ουδέν πολιτικό ιδεολόγημα ως φορείς εξουσίας δεν δικαιούνται να κατέχουν περγαμηνές «ηθικού πλεονεκτήματος», οι αριστεροί δεν είναι ούτε ημίθεοι ούτε ήρωες ούτε μάρτυρες.

Είναι κοινοί θνητοί, όπως και οι πολιτικοί τους αντίπαλοι, και συνεπώς, όπως απέδειξε ο κ. Τσίπρας, μάχονται και αυτοί μόνο για το προσωπικό και οικονομικό συμφέρον τους. 

*Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου 
του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών 
του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

dimokratianews