Ἔκανες ὅτι εἶσαι τοῦ Θεοῦ, ἀλλά δέν ἤσουν

Πολλές φορές αἰσθανόμαστε ὅτι δέν εἴμαστε σέ καλή κατάσταση, ὅτι εἴμαστε δυστυχισμένοι, ἀπομονωμένοι, ξεμοναχιασμένοι, ὅτι πνιγόμαστε. Δέν ὀφείλεται αὐτό σέ κάτι ἄλλο· ἁπλούστατα, πήραμε περιφρονητική στάση ἀπέναντι στόν Θεό.

 Καί ὁ Θεός εἶπε: «Δέν μέ θέλεις; Μεῖνε μόνος»· καί σέ ἀφήνει. 

Δηλαδή στήν ἀρχή ὁ Θεός, γιά νά ἔχεις μιά κάποια καλή κατάσταση μέσα σου, σοῦ δίνει πνευματικό ὀξυγόνο. 

 Ὅταν ὅμως ἔρθει ἡ ὥρα πού πλέον ἐνσυνείδητα ἐσύ τοποθετεῖσαι ἀπέναντι στόν Θεό περιφρονητικά –''ἔχε με παρῃτημένον'' ἀκούσαμε σήμερα στό εὐαγγέλιο– τότε κόβεται αὐτό τό πνευματικό ὀξυγόνο καί μένεις χωρίς Θεό, χωρίς ζωή καί πεθαίνεις. Ἔτσι, φαίνεται σ᾿ ἐσένα σάν νά ὀργίζεται ὁ Θεός. Ὁ Θεός δέν ὀργίζεται. Ἐσύ νιώθεις ὅτι σάν νά ὀργίστηκε, σάν νά τά ἔβαλε μαζί σου, ἐπειδή ἀκριβῶς δέν πορεύθηκες ἐνώπιόν του μέ εὐθύτητα ἀλλά “πλαγίως’’. Ἔκανες ὅτι εἶσαι τοῦ Θεοῦ, ἀλλά δέν ἤσουν.

Ἀποσπάσματα ἀπό τούς λόγους τοῦ π. Συμεών Κραγιοπουλου

πηγή

Προσκυνητής: Ἔκανες ὅτι εἶσαι τοῦ Θεοῦ, ἀλλά δέν ἤσουν (proskynitis.blogspot.com)

Εκείνος που θεωρεί τον εαυτόν του ως κάτι μεγάλο και αυτό μάλιστα μπροστά στον Θεό, τον εγκαταλείπει ο Θεός, γιατί δεν έχει ανάγκη από την βοήθειά Του. (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

Το να εγκαταλειφθούμε από τον Θεό, χωρίς Εκείνος να Προνοεί για εμάς και χωρίς να μας επιβλέπει, είναι το χειρότερο όλων και η μεγαλύτερη τιμωρία. Διότι αυτός που αποξενώνεται απο το βοηθό και Σωτήρα μας, γίνεται έρμαιο των εχθρών και των ληστών. (ΆγιοςΔιονύσιοςΑλεξανδρείας)

Εσείς έχετε συμπόνοια. Αλλά μήπως ο Θεός δεν συμπονά; Νομίζετε, ότι έτσι τυχαία θα πει τον τελευταίο του λόγο για τους αμαρτωλούς: "απέλθετε απ' εμού;". Όχι! Θα τον πει, αφού δοκιμάσει όλα τα μέσα και τους τρόπους, για να νικήσει την αμετανοησία τους. Με πόσο ενδιαφέρον αγωνίζεται, για να σώσει κάθε ψυχή...! Και όταν όλα τα δοκιμάσει και με τίποτε δεν μπορεί να την μεταβάλλει, τότε της λέει: "Κάνε όπως νομίζεις...". (ΆγιοςΘεοφάνηςοΈγκλειστος)

Βλέπουμε τους Ισραηλίτες (στην Παλαιά Διαθήκη). Πόσο δεν αγωνίστηκε γι' αυτούς ο Κύριος! Τελικά τους εγκατέλειψε, αφού προηγουμένως έκανε κάθε προσπάθεια για να τους σώσει. Το ίδιο συμβαίνει και με κάθε αμετανόητο αμαρτωλό. Ο Θεός αποφασίζει την αποδοκιμασία και την εγκατάλειψή Του, όταν πια τίποτε περισσότερο δεν μπορεί να κάνει μαζί του και τον βλέπει πωρωμένο στην αμαρτωλότητά του... (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)Η κατάκριση φέρνει την εγκατάλειψη του Θεού, [την Θεοεγκατάλειψη]. Και όταν ο Θεός εγκαταλείψει τον άνθρωπο στις δικές του μόνο δυνάμεις, ο διάβολος είναι έτοιμος να τον συνθλίψει, όπως η μυλόπετρα αλέθει το σιτάρι. (Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ)Στον βαθμό που υποκύπτει κάποιος στην ματαιότητα, άλλο τόσο εγκαταλείπεται από τον Θεό. (Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)

Τίποτα δεν παροργίζει τόσο τον Θεό, τίποτα δεν ξεγυμνώνει τόσο τον άνθρωπο και δεν τον οδηγεί στην εγκατάλειψη, όσο η καταλαλιά, η κατάκριση και η εξουδένωση του πλησίον. (ΑββάςΔωρόθεος)

Δεν εγκαταλείπει ο Θεός τόσο τον αδιάφορο αν αδιαφορήσει, ούτε τον θρασύ αν συμπεριφερθεί μέ θρασύτητα, όσο εγκαταλείπει τον ευλαβή αν αδιαφορήσει και τον ταπεινό, αν θρασυνθεί. (ΑββάςΔωρόθεος)

Τον υπερήφανο τον εγκαταλείπει η Χάρη του Θεού και τότε ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει μέχρι και στο έγκλημα. (ΓέρονταςΕφραίμτης Αριζόνας)Όταν βλέπετε ανθρώπους να αμαρτάνουν και να μην έχουν πόλεμο από το διάβολο, κλάψτε τους! Αυτοί είναι για κλάματα, γιατί τους έχει εγκαταλείψει ο Θεός! (ΓέρονταςΝίκωνοΝεοσκητιώτης)

Ο Θεός θέλει να τους βοηθήσει όλους, αλλά δεν δέχονται όλοι την αγάπη Του αυτή. Υπάρχουν άνθρωποι αμαρτωλοί, οι οποίοι δεν έχουν στενοχώριες. Αυτούς τους έχει αρνηθεί ο Κύριος. Διότι δεν αντιλαμβάνονται τίποτε από την πατρική Του φροντίδα γι' αυτούς και τους άφησε, να ζουν μέσα στις αμαρτίες τους... (Γέροντας Αρσένιος Μπόκα)

Mακάρι να μπορούσαμε να τιμούμε τον Θεό για την απουσία Του, που μας μαθαίνει να χτυπάμε την πόρτα, να δοκιμάζουμε τις σκέψεις μας και τις καρδιές μας, να μελετάμε τη σημασία των πράξεών μας και να υπολογίζουμε τις παρορμήσεις της ύπαρξής μας. Μακάρι να αναρωτιόμαστε κατά πόσο η θέλησή μας είναι αληθινά προσανατολισμένη προς Αυτόν ή απλώς στρεφόμαστε στο Θεό μόνο για μιας στιγμής παρηγοριά απ' τα άγχη μας για να τον απαρνηθούμε μετά από λίγο, μόλις αναλάβουμε τις δυνάμεις μας και να κατασπαταλήσουμε έτσι, σαν τον άσωτο υιό, ό,τι μας χάρισε. (ΜητροπολίτηςτουΣουρόζ Anthony Bloom)Δεν υπάρχουν άνθρωποι που τους εγκατέλειψε ο Θεός. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι, που εγκατέλειψαν το Θεό.Στη Ρωσία στα χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης (1919), μια ομάδα επαναστατών εισέβαλε μέσα σε μια Εκκλησία. Με σπρωξίματα και κλωτσιές έβγαλαν έξω τον ιερέα, μετά έβγαλαν έξω και τις εικόνες και άρχισαν να τις τουφεκίζουν. Ένας απ' αυτούς με χαιρεκακία φώναξε:

- Πού είναι ο Θεός σου πάτερ; Γιατί τίποτα δεν μπορεί να κάνει μαζί μου;Και ο παπάς, πολύ σοφά του απάντησε:

- Και τι άλλο παραπάνω απ' αυτό, θα μπορούσε να κάνει μαζί σου;

(20+) Facebook