Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Πολλές φορές, ξεκινάμε μία συζήτηση που οι άλλοι την έχουν κάνει πριν από 20, 30, 40 χρόνια. Σε κάποιες περιπτώσεις, και πριν από αιώνες. Σαν να σταματάμε τον χρόνο, όταν πρόκειται να αλλάξουμε συνήθειες και να κατοχυρώσουμε ανθρώπινα δικαιώματα. Όταν πρέπει να βελτιώσουμε θεσμούς, συντάγματα, κανόνες, αρχές, αξίες. Όταν προκύπτει ζήτημα με τον μετασχηματισμό της κοινωνίας ή της δημοκρατίας μας προς όφελος των ανθρώπων και των πολιτών.
Πάντα σιωπούμε ή καθυστερούμε επίτηδες να φτάσουμε στο αποτέλεσμα.
Κάθε φορά, που επιστρέφουμε από την Ευρώπη, θα έπρεπε κάτι να φέρνουμε πίσω. Για το αυτοκίνητα, τα πεζοδρόμια, τα κτίρια, το κάπνισμα, τους νόμους, την συμπεριφορά, τα όρια, τον σεβασμό. Έστω αυτή την αστική υποκρισία, την τόσο αναγκαία όμως, για την συνύπαρξη των ανθρώπων στις κοινωνίες.
Όταν όμως γέρνει το αεροπλάνο από την Αίγινα προς το αεροδρόμιο, το αττικό φως αρχίζει να μας παρασύρει ξανά στα εσώψυχα «διονυσιακά» μας τερτίπια. Και ξεχνάμε όλα όσα είχαμε στις σημειώσεις μας.
Φταίει όμως και κάτι άλλο. Στην Ελλάδα έχουμε δύο θρησκείες: Την Ορθοδοξία και την Αριστερά. Και όπως όλες οι θρησκείες που σέβονται τις ρίζες τους, είναι υποχρεωμένες να προστατεύουν την ιδεολογία και τον κώδικα αξιών τους. Κυρίως όμως έχουν χρέος αυτοσυντήρησης και αυτοπροστασίας.
Και τις δύο τις τρέφει η απομόνωση, η απομάκρυνση και η απόσταση. Από τη Δύση και τον αστικό πολιτισμό. Από τον νομικό πολιτισμό του κράτους δικαίου και από κάθε ρήτρα έλλογης αποτίμησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι μεν ανατολικοί Χριστιανοί, σχισματικοί όπως είναι αποστρέφονται την Δύση και προασπίζουν το πριμιτιβίστικο DNA τους. Ενάντια σε θεσμούς και πολιτικές αξίες. Οι δε Αριστεροί, ως ηττημένοι του Εμφυλίου, συνεχίζουν να αποζητούν εκδίκηση, πετώντας στρακαστρούκες για προσομοίωση επανάστασης.
Και όλοι μαζί, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ζούμε μια μέθεξη στο θυμικό μας που άλλοι την λένε ελευθερία και άλλοι αναρχία. Σπανίως θα βρεις κάποιον να την πει ασυδοσία και βαρβαρότητα.
Όλες οι χώρες του πολιτισμένου κόσμου έκοψαν το τσιγάρο στους κλειστούς χώρους. Εμείς ακόμα το συζητάμε. Σε όλες τις χώρες, κανείς δεν παρκάρει στα πεζοδρόμια. Εμείς ούτε καν το συζητάμε. Παντού, τα πανεπιστήμια, έχουν μόνο φοιτητές, καθηγητές και ερευνητές. Εμείς έχουμε και επαγγελματίες επαναστάτες!
Και τώρα πια, με αντιπολίτευση την Αριστερά, αρχίσαμε να μιλάμε για «χούντες»! Όλα όσα κάνουν φυσικά στην Ευρώπη, όλα όσα θεωρούν αυτονόητα, όλα όσα οι θεσμοί, οι νόμοι και το σύνταγμά καθορίζουν εμείς τα λέμε «χούντα»!
Όσα η αστική δημοκρατία προβλέπει χαρακτηρίζονται από την Αριστερά «χούντα» και «φασισμός»! Λες και είναι αναγκασμένες οι κοινωνίες να αλλάξουν το Σύνταγμα και να επιβάλουν τον «λαϊκό νόμο» της Αριστεράς. Ή τουλάχιστον ένα «θεοκρατικό καθεστώς» προσαρμοσμένο στις επιθυμίες των ιερών «ποιμένων» του…
Παλεύουμε για τα αυτονόητα και είμαστε όλοι συνένοχοι. Γιατί όλοι πασχίζουμε για την αλλαγή αλλά κανείς μας δεν θέλει να αλλάξει. Γιατί συνηθίσαμε να απολαμβάνουμε την ανωριμότητα και την αυθαιρεσία μας, χωρίς να υπολογίζουμε το ρίσκο που παίρνουμε για την υγεία, την ασφάλεια, την ανάπτυξη την ίδια μας τη ζωή.
Έχουμε δρόμο ακόμα. Αλλά που θα πάει, θα γυρίσει πάλι η ιστορία σε μας. Κι αφήνοντας πίσω τις ανατολίτικες «θρησκείες» μας, θα ξαναθυμηθούμε ότι οι θεσμοί και οι νόμοι γεννήθηκαν εδώ. Και δεν είναι έξω από τον χαρακτήρα και τη δική μας φύση, την ελληνική…
8 σχόλια:
Δεν ειναι οπως τα λεει ο Ζαμπουκας . Δεν ειναι δυνατον να βαζει στην ζυγαρια το ιδιο μια ιδεολογια συγκεκριμενα της Αριστερας που εδω και 45 χρονια ειναι διαβατηριο επιτυχιας σε καποιους τομεις με την Ορθοδοξια που απο το 1204 ως το 1912 για το μεγαλυτερο μερος των Ελληνων ( ως το 1922 για τους Μικρασιατες ) ηταν μια εθελοντικη πληρης καθημερινου μαρτυριου θρησκευτικη επιλογη . Γιατι βεβαια ααν επι φραγκοκρατιας και τουρκοκρατιας εφτανε να δηλωσεις καθολικος η μωαμεθανος και αυτοματως αυθημερον πηγαινες απο την ταξη των υποτελων η και υποδουλων σε αυτη των κυριαρχων . Χαρη στην ορθοδοξια υπαρχουμε ως εθνος . Και χαρη σε αυτη την κατα νεοφιλελεδες ξεροκεφαλια παραμειναν και αλλοι μαρτυρικοι - ηρωικοι λαοι ως εθνη . Οι Ιρλανδοι αν προτεσταντιζαν τελειωναν τα βασανα τους , αλλωστε μονο απο αυτο ξεχωριζαν κατ ουσιαν απο τους Αγγλους , και ομως εκει επι μακρους αιωνες καθολικοι εθελοντικα υποδεεστεροι στην πατριδα τους . Το ιδιο και οι Πολωνοι στην επι αιωνες σε διπλη Ρωσικη και Πρωσικη κατοχη μειναν εκει αγυριστα κεφαλια στην θρησκευτικη τους πιστη ενω καλλιστα εφοσον φυσιογνωμικα μοιαζαν θα μπορουσαν να γινουν οι μισοι ορθοδοξοι και οι αλλοι μισοι λουθηρανοι . Και προς τιμην τους οσο κααι να φανει πααραδοξο οι Εβραιοι επι αιωνες διωκομενοι εφοσον δεν πειστηκαν για την θεοτητα του Χριστου δεν αλλαξοπιστησαν . Το λεει στον ιστορικο του λογο στην Πνυκα με θαυμασμο για αυτη την επιμονη και ο πιστος χριστιανος Κολοκοτρωνης . Αδυνατον να καταλαβουν οι νεοφιλελεδες οτι περα απο την ελευθερια των αγορων και των gay pride υπαρχουν καποια πραγματα για αυτους ακατανοητα που ωστοσο ακομη και εμπορικοι λαοι οπως οι Εβραιοι και οι Αρμενιοι επι αιωνες προτιμησαν να χασουν και την ζωη τους παρα αυτα που διναν νοημα στην ζωη τους . Χειροτεροι απο τον Σαυλωκ ειστε νεοφιλελεδες που αν και τοκογλυφος με κλαματα αλλαξε την πιστη του και μονο με απειλη θανατου . ΥΓ Ναι προτιμω τους Εβραιους που μειναν αχρι πιστοι θανατου στην κατ εμε λαθος πιστη τους απο κατι Καλιστους Γουεαρ που παρατησαν την πιστη των προγονων τους για να γινουν δεσποτες και να χαλασουν την δικη μας . ΑΜ
ένα κείμενο που υποβαθμίζει την ποιότητα του amethystos
.
O Ζαμπούκας είναι δημοσιογράφος καί γνωρίζει αυτό πού βλέπει. Καί βλέπει τόν Χριστόδουλο, τόν Ιερώνυμο καί τόν Βαρθολομαίο. Αυτό πού έγινε στήν παιδεία μέ τήν συνέργεια τού Ιερώνυμου αλλάζει ολόκληρη τήν ιστορία μας. Βγάλαμε τά μάτια μας, τούς αρχαίους, από τά σχολεία καί βάλαμε στήν θέση τους τόν ντέ Σάντ. Οι θεολογικές σχολές διδάσκουν τό νέο ευαγγέλιο τού Αγουρίδη.Οι γιαγιές μας έφυγαν καί μάς άφησαν στήν ορφάνια. Ποιός θά κεντρώσει τούς νέους μέ τήν κατάνυξι καί τήν πίστη, μέ τήν παραμυθία καί τό λουκουμάκι πού έτρεφαν τήν ψυχή μας; Ποιός θά μάς πείσει ότι η εκκλησία καί η σωτηρία είναι κέρασμα; Οι πνευματικοί τού Ιερώνυμου; Οι ιεροκήρυκες;
12.27 Aγαπητέ φίλε τό δημοσίευμα αντιστοιχεί κατά κάποιο τρόπο στό βιβλίο τού Ζουμπουλάκη. Στήν απόλυτη αδυναμία μας νά εκφράσουμε στήν καθημερινότητά μας τήν αλήθεια τής σωτηρίας μας. Εχουμε μιά Κυριακή κρυμμένη μέσα μας τήν οποία αδυνατούμε νά περάσουμε στήν Δευτέρα. Καί είμαστε κυκλωμένοι από μοντέρνους προοδευτικούς οι οποίοι έχουν καταργήσει τήν Κυριακή τής ζωής μας γιά νά μπορούν νά πολιτεύονται τήν φήμη τους καί τήν αναγνώρισή τους.Καταντήσαμε άφωνοι από τήν υπερβολή τής ηθικολογίας. Είναι δύσκολο νά εκφράσουμε τόν Λόγο τής ψυχής μας αλλά δέν είναι ανέφικτο. Μάς λείπει ο νούς λόγω απορρίψεως κάθε μαθητείας. Διότι όπως διδάσκει ο Αγιος Μάξιμος ο νούς μπορεί εύκολα νά υποτάξει τήν ομιλία τής υπηρέτριας φύσης.
Το λάθος που όλοι κάνουν είναι ο ενικός: Η Ελλάδα. Μα δεν υπάρχει μία Ελλάδα. Ίσως ποτέ να μην υπήρξε μία. Μέσα σε αυτόν εδώ το γεωγραφικό χώρο υπάρχουν πολλές Ελλάδες. Και επειδή όπως λέει παλιός νόμος της οικονομίας, το κακό νόμισμα διώχνει το καλό, έτσι και οι κακές Ελλάδες διώχνουν τις καλές.
Σωστό. Μάς αρέσει. Εχουμε περισσότερα καλά παιδιά από τά απαραίτητα γιά νά νικήσουν οι καλές Ελλάδες.
μπορεί να είναι δημοσιογράφος αλλά συγνώμη, ο άνθρωπος δεν ξέρει τι λέει ,στο ίδιο κάδρο βάζει την ορθοδοξία και μάλιστα σαν μία σχισματική θρησκεία και αναφέρεται στην αριστερά σαν θρησκεία ,είναι σοβαρός ; τρέφεται η ορθοδοξία από την απομόνωση; που το είδε αυτό ,και που το διάβασε; τον ρωτώ , διάβασε Άγιο Μάξιμο ,Άγιο Δαμασκηνό ,να μην πώ για Μέγα Βασίλειο και Αγιο Χρυσόστομο. Για την Αποφατική θεολογία έχει ακούσει; και λέει ότι ορθοδοξία = θεοκρατικό καθεστώς , η ορθοδοξία εκτός από τρόπος ζωής είναι και μελέτη θεού ,μήπως ξέρει και τί είναι ο θεός ,άντε να μας πεί να τρελαθούμε τελείως. Μετά ταυτίζει την αντίθεση της αριστεράς προς στην καπιταλιστική δύση ,βάζει και πιπέρι (εμφύλιος) με την αντίθεση της ορθοδοξίας σε θεσμούς και πολιτικές αξίες με παράδειγμα το τσιγάρο και το παρκάρισμα (σε αθλητικές εφημερίδες βρίσκεις περισσότερη σαφήνεια) .Η αστική Ευρώπη για τον κύριο είναι ανώτερη από την Ελλάδα ακόμα και στις ηθικές αξίες. Όλα αυτά χωρίς τεκμηριωμένα στοιχεία θεωρούνται αερολογίες να μην πώ τίποτα άλλο .
Δέν έχει συνεχιστές η Πατερική μας θεολογία. Ο Ησυχασμός καί η Θεολογία του είχαν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Γνώριζαν τόν αντίπαλο. Καί ανεδείχθησαν νικητές ακολουθώντας τόν Σταυρό τού Κυρίου. Σήμερα είμαστε άσφαιροι διότι αγνοούμε πλήρως τόν αντίπαλο πού έχει διαμορφωθεί καί γιγαντωθεί στά χρόνια τής δουλείας μας. Ας βοηθηθούμε όμως από τό μάθημα τού Ρωμανίδη. Παρ' όλη την θεολογική του γνώση στό τέλος αναγνώρισε τόν μονοφυσιτισμό. Ετσι περιγράφει ο Ιωάννης τής Κλίμακος τήν κενοδοξία. Οσο γεμίζει η καρδάρα χαίρεται. Καί μόλις
γεμίσει τής δίνει μία καί τήν γκρεμίζει. Η σημερινή κατάσταση τής εκκλησίας καί τής κοινωνίας απέχει από τήν χριστιανική ορθόδοξη πίστη.
Δημοσίευση σχολίου