Το τίμημα της ανάγκης μας να έχουμε κάποια επιτυχία, όσον αφορά τις μικρότερες απώλειες από την πανδημία σχετικά με την Ιταλία ή την Ισπανία, κυρίως όμως η κομματική εκμετάλλευση του από την κυβέρνηση με την αριστοτεχνική πράγματι επικοινωνιακή της πολιτική, ίσως αποδειχθεί πανάκριβο – κάτι που φυσικά ελπίζουμε να μην επαληθευτεί. Παρά την αγάπη που έχω λοιπόν για την πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη Ελλάδα και για τους Έλληνες, ένα Έθνος με ένα θαυμαστό πολιτιστικό υπόβαθρο και με μία ιστορία χιλιάδων ετών, δεν μπορώ παρά να απογοητεύομαι όταν θριαμβολογεί για το τίποτα – όταν δεν μαθαίνει από τις οδυνηρές εμπειρίες του πρόσφατου παρελθόντος, όταν οι στόχοι του είναι από ανύπαρκτοι έως μίζεροι, όταν εθελοτυφλεί και όταν επιτρέπει την πολιτική του εκμετάλλευση, από αυτούς ακριβώς που τον κατέστρεψαν. Είναι κρίμα για την Ελλάδα και για τους ικανότατους Πολίτες της να είναι ευχαριστημένοι με το τίποτα – αντί να θέτουν υψηλούς στόχους και να τους πετυχαίνουν, αφού μπορούν.
“Θεωρώ υποχρέωση μου να αξιολογώ τις καταστάσεις αντικειμενικά, ορθολογικά και να λέω την αλήθεια όπως είναι. Στα πλαίσια αυτά, θεωρώ πως η επικοινωνιακή διαχείριση της υγειονομικής κρίσης που αποτέλεσε «δώρο θεού» για την κυβέρνηση και η πολιτική εκμετάλλευση της, είναι άριστη – παράλληλα με την εξασφάλιση του απόλυτου ελέγχου των ΜΜΕ και των συχνών διαγγελμάτων που δεν είχε την τύχη κανένας πρωθυπουργός να του προσφερθούν από τις συνθήκες.Σε κάθε περίπτωση, όπως συμβαίνει γενικότερα σε παγκόσμιες κρίσεις τέτοιου επιπέδου και σε πολέμους, ο εκάστοτε πρωθυπουργός συσπειρώνει τις μάζες, εάν λειτουργούν ως μάζες – πόσο μάλλον όταν το μόνο που απαιτεί δεν είναι να πολεμήσουν για τον εαυτό τους και για τα παιδιά τους, αλλά να μένουν σπίτι και να μη δουλεύουν, ενώ ταυτόχρονα πληρώνονται.Το αποτέλεσμα όμως που διαγράφεται ξεκάθαρο στον ορίζοντα και για το οποίο ο πρωθυπουργός έχει έξυπνα προετοιμάσει τους Έλληνες με το διάγγελμα του περί βαθιάς ύφεσης, θα είναι να πέσουν στο γκρεμό ευχαριστημένοι – πιστεύοντας πως είχαν μία μόνο επιλογή: να πεινάσουν, ενδεχομένως με ένα επόμενο μνημόνιο ή να πεθάνουν από τον κορωναϊό.Εύλογα λοιπόν διάλεξαν το πρώτο και επομένως δεν πρόκειται να αντιδράσουν, όταν συμβούν όλα αυτά που προβλέπονται – ενώ ως επιλήσμονες θα ξεχάσουν πως ήδη η Ελλάδα εισερχόταν σε ύφεση από το 4ο τρίμηνο του 2019, καθώς επίσης το Σκοπιανό, το μεταναστευτικό έγκλημα που συντελείται, την υποταγή στη Γερμανία, το ξεπούλημα κοκ.Δυστυχώς αυτή είναι η ψυχολογία των ανθρώπων όταν λειτουργούν ως όχλος – μία ψυχολογία που ξύπνησε η κυβέρνηση και που θα οδηγήσει την Ελλάδα σε μία ακόμη πιο σκοτεινή περίοδο. Λυπάμαι για τη διαπίστωση, αλλά αυτή είναι η αλήθεια – άλλωστε δεν θα αργήσει πολύ να φανεί”.
Άποψη
Εμείς οι Έλληνες, έχοντας υποφέρει τα πάνδεινα τα τελευταία δέκα χρόνια, χρειαζόμαστε απεγνωσμένα κάποια επιτυχία – έστω να αναφερθεί κάποιος σε εμάς με επαινετικά λόγια, για κάτι που δεν απαιτεί καμία προσπάθεια εκ μέρους μας, όπως είναι τα λιγότερα κρούσματα και οι θάνατοι σε μία παγκόσμια πανδημία. Το έχουμε ανάγκη και το δικαιούμαστε φυσικά, αφού οι κυβερνήσεις μας έχουν εξευτελίσει διεθνώς, μας έχουν ντροπιάσει ως λαό με την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων απέναντι στη Γερμανία, καθώς επίσης με τη συνεχή επαιτεία τους, σαν να είμαστε ανίκανοι ως Έθνος.
Ακόμη περισσότερο έχουν παραδώσει την εθνική μας κυριαρχία, έχουν υποθηκεύσει την πατρίδα μας και εμάς τους ίδιους, έχουν δημιουργήσει στρατιές εξαθλιωμένων, έχουν ανοίξει τα σύνορα μας στην παράνομη μετανάστευση και έχουν επιτρέψει τη μετατροπή μας από κράτος σε μία άβουλη περιοχή. Σε μία αποικία χρέους της Γερμανίας, η κοινωνία της οποίας αλλοιώνεται με την εξορία των νέων μας και με την είσοδο Αφγανών, Πακιστανών, Αφρικανών και ότι άλλο μπορεί να φαντασθεί κανείς.
Λογικά λοιπόν χρειαζόμαστε κάποια επιτυχία και κάποιο διεθνή έπαινο – με αποτέλεσμα να γινόμαστε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης. Είναι άλλωστε πολύ εύκολο να βρει μία κυβέρνηση πληρώνοντας κάποια ξένα ΜΜΕ που θα αναφερθούν επαινετικά – απλά και μόνο επειδή κλειστήκαμε πρώτοι στα σπίτια μας λόγω του κατεστραμμένου συστήματος υγείας μας, με αποτέλεσμα σήμερα οι επιδόσεις μας στην πανδημία να είναι σχετικά καλές (είμαστε στην 30η καλύτερη θέση παγκοσμίως, μεταξύ άλλων πίσω από τη Βουλγαρία που έχει λιγότερο από τα μισά κρούσματα και θανάτους).
Το ίδιο συμβαίνει με την οικονομία μας, όπως στο παράδειγμα του χθεσινού δανεισμού μας περί τα 2 δις € με επταετή ομόλογα και με επιτόκιο 2% – ένα επιτόκιο που είναι σχετικά χαμηλό, επειδή λίγες ημέρες πριν η ΕΚΤ είχε αυξήσει το όριο συμμετοχής μας στο QE στα 15 δις €. Στην ουσία βέβαια είναι εξαιρετικά υψηλό, λόγω του ότι οποιοδήποτε επιτόκιο μεγαλύτερο από το ρυθμό ανάπτυξης είναι ασύμφορο και αυξάνει το χρέος μας – ενώ εάν αντί για ανάπτυξη 4% (οπότε το πραγματικό επιτόκιο θα ήταν 4-2=-2%) έχουμε ύφεση 5%, τότε το πραγματικό επιτόκιο από -2% θα διαμορφωθεί στο ασφαλώς μη βιώσιμο 7% (2+5).
Εν τούτοις οι Πολίτες δεν τα γνωρίζουν όλα αυτά, οπότε η κυβέρνηση είναι σε θέση να θριαμβολογεί με το γνωστό θεατρινισμό της, συνεπικουρούμενη από τα ΜΜΕ που δεν διστάζουν να δολοφονούν την αλήθεια, εάν το απαιτούν τα συμφέροντα τους, όπως τα 11 εκ. € που τους δόθηκαν πρόσφατα – αν και ο πιο ανόητος καταλαβαίνει πως δεν μπορεί να υπερηφανεύεται κανείς όταν δανείζεται, αλλά όταν καταφέρνει να πληρώνει τα χρέη του. Πόσο μάλλον η Ελλάδα που χρωστάει ήδη 356 δις € ή πάνω από το 180% του ΑΕΠ της, ενώ εάν βυθιστεί στην ύφεση θα υπερβεί το 200%!
Παράλληλα η Πολιτεία συμπεριφέρεται στους Πολίτες με έναν τρόπο που δεν πιστεύαμε ποτέ πως θα ανεχόντουσαν Έλληνες – επιβάλλοντας τους πότε και αν θα χτυπούν οι καμπάνες της εκκλησίας, πώς θα μπορούν να βγαίνουν από τα σπίτια τους, με ποιόν τρόπο θα τους επιτρέπει ο υφυπουργός να γιορτάσουν το Πάσχα κοκ. Μία απίστευτη, αντισυνταγματική στέρηση της ελευθερίας, επειδή το κράτος δεν εμπιστεύεται ότι οι Πολίτες έχουν το επίπεδο να συμπεριφερθούν με υπευθυνότητα – ενώ αντί οι Έλληνες να διαμαρτύρονται για μία τέτοια προσβολή, την επικροτούν!
Όλα ανάγονται όμως στην ανάγκη μας να έχουμε κάποια επιτυχία – οπότε είναι κατανοητά σε κάποιο βαθμό για έναν λαό που συνεχίζει να υποφέρει, που εξευτελίζεται από τους πάντες λόγω των χρεών του και που δεν βλέπει καμία προοπτική για το μέλλον του. Εν τούτοις παραστατικά δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω, από τα χειροκροτήματα στους νοσηλευτές για τη φροντίδα των ασθενών με τον ιό – αντί να αμειφθούν ανάλογα, κυρίως όμως να τους παρασχεθούν στολές προστασίας για να μη μολύνονται.
Δυστυχώς λοιπόν η επόμενη ημέρα, μετά το ξεκλείδωμα της οικονομίας που μάλλον θα αργήσει, επειδή βολεύει την κυβέρνηση τόσο όσον αφορά την επικοινωνιακή της πολιτική για τη νομή της εξουσίας, όσο και τη διεθνή επαιτεία της (επικαλείται έμμεσα τη συμπόνια της Γερμανίας), θα είναι δυσκολότερη από την προηγούμενη χωρίς λόγο – αφού η Ελλάδα θα μπορούσε να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία (ανάλυση).
Ειδικά εάν πράγματι κλείσουν 100.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οδηγηθούν στην ανεργία 250.000 άτομα σύμφωνα με τις πρόσφατες ειδήσεις (πηγή) – εάν τα μεγάλα ξενοδοχεία δεν ανοίξουν με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν ακόμη 400.000 θέσεις εργασίας, εάν οι πελάτες δεν επιστρέψουν στα μικρά καταστήματα από τα Σούπερ Μάρκετ που τους πήραν και λειτουργούν σήμερα μονοπωλιακά θησαυρίζοντας από την αισχροκέρδεια κοκ.
Επομένως το τίμημα της ανάγκης μας να έχουμε κάποια επιτυχία, όσον αφορά τις μικρότερες απώλειες από την πανδημία σχετικά με την Ιταλία, την Ισπανία κλπ., κυρίως όμως η κομματική εκμετάλλευση του από την κυβέρνηση με την αριστοτεχνική πράγματι επικοινωνιακή της πολιτική, ίσως αποδειχθεί πανάκριβο – κάτι που φυσικά ελπίζουμε να μην επαληθευτεί.
Κλείνοντας, παρά την αγάπη που έχω για την πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη Ελλάδα και για τους Έλληνες, ένα Έθνος με ένα θαυμαστό πολιτιστικό υπόβαθρο και με μία ιστορία χιλιάδων ετών, δεν μπορώ παρά να απογοητεύομαι όταν θριαμβολογεί για το τίποτα – όταν δεν μαθαίνει από τις οδυνηρές εμπειρίες του πρόσφατου παρελθόντος, όταν οι στόχοι του είναι από ανύπαρκτοι έως μίζεροι, όταν εθελοτυφλεί και όταν επιτρέπει την πολιτική του εκμετάλλευση, από αυτούς ακριβώς που τον κατέστρεψαν. Είναι κρίμα για την Ελλάδα και τους ικανότατους Πολίτες της να είναι ευχαριστημένοι με το τίποτα – αντί να θέτουν υψηλούς στόχους και να τους πετυχαίνουν, αφού μπορούν. Καλά είναι πάντως να ακούμε και άλλες απόψεις, οι οποίες τεκμηριώνουν την παραπλάνηση μας από την κυβέρνηση, όπως η παρακάτω: (ακουστικό).
Βασίλης Βιλιάρδος16 Απριλίου 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου