Ο λόγος που θέλει να αναθέσει η κυβέρνηση το οικονομικό της πρόγραμμα στους 31 «σοφούς» είναι ξεκάθαρος: η αποφυγή των ευθυνών της για την οικονομία, όπως ακριβώς για την Υγεία, θυμίζοντας πως το κλείδωμα οφειλόταν κυρίως στο κατεστραμμένο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που η ίδια δρομολόγησε μετά την προδοσία του PSI και με τη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων. Η δικαιολογία της απόφασης της τώρα είναι η διαχείριση των χρημάτων που θα λάβει ως στήριξη από την ΕΕ – του δήθεν σχεδίου Μάρσαλ, ενώ ασφαλώς γνωρίζει πως τα όποια χρήματα τελικά δοθούν στην Ελλάδα, θα συνοδεύονται από μία αυστηρή επιτήρηση τύπου μνημονίων, εξυπηρετώντας τους στόχους της Γερμανίας. Ποιοί είναι οι στόχοι αυτοί, για την επίτευξη των οποίων είναι πράγματι κατάλληλοι οι 31 σοφοί; Απλούστατα, (α) η μετατροπή της Ελλάδας σε αποθήκη παράνομων μεταναστών, (β) η παράδοση μέρους της εθνικής της κυριαρχίας στην Τουρκία, ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες που προσφέρει στη Γερμανία και (γ) η χρήση της ως εξοχική κατοικία των Γερμανών – οι οποίοι θα κλείνουν τη διαμονή τους στα δικά τους τουριστικά γραφεία, θα έρχονται με τα δικά τους αεροπλάνα, θα προσγειώνονται στα δικά τους αεροδρόμια (FRAPORT), θα διαμένουν στα δικά τους ξενοδοχεία που θα αγοραστούν σε εξευτελιστικές τιμές ή στα διαμερίσματα που θα πλειστηριασθούν, θα τηλεφωνούν από το δικό τους δίκτυο (ΟΤΕ), θα έχουν ρεύμα από τη δική τους εταιρεία (ΔΕΗ), θα αγοράζουν από τα δικά τους Σούπερ Μάρκετ (LIDL) τα δικά τους τρόφιμα και θα υπηρετούνται από φθηνά γκαρσόνια – από εξαθλιωμένους Έλληνες ή από μετανάστες που ήδη αποτελούν σχεδόν το 50% του εργατικού δυναμικού των ξενοδοχείων και της μαζικής εστίασης.
Ανάλυση
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει τρία μεγάλα προβλήματα: (α) στην οικονομία, μακράν το νούμερο ένα, ενώ από αυτήν εξαρτώνται τα δύο επόμενα και πολλά άλλα, (β) στα εθνικά, με την Τουρκία επιθετικότερη, καθώς επίσης πιο επικίνδυνη από ποτέ και (γ) στο μεταναστευτικό, το οποίο συνδέεται με τα εθνικά, αφού σε μεγάλο μέρος του είναι προϊόν του υβριδικού πολέμου της Τουρκίας εναντίον μας, με στόχο το βίαιο εποικισμό μας.
Όσον αφορά το πρώτο, είναι σαφές πως το κλείδωμα της χώρας (lockdown), λόγω της «πανδημίας», μας έχει ήδη προξενήσει τεράστια ζημία, έχοντας κοστίσει περί τα 6 δις € μηνιαία τους πρώτους μήνες – ενώ από την εξέλιξη του τουρισμού θα κριθεί το μέγεθος της ύφεσης. Εν τούτοις, η οικονομία μας ήταν ήδη σε πτωτική πορεία από το τρίτο τρίμηνο του 2019 (γράφημα) – αφού ο ρυθμός ανάπτυξης είναι μειωθεί στο 1% από 2,3% προηγουμένως. Με βάση δε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (πηγή), το ΑΕΠ μας το πρώτο τρίμηνο του 2020 σε όρους όγκου μειώθηκε κατά 1,6% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο και κατά 0,9% συγκριτικά με το αντίστοιχο του 2019 – οπότε η Ελλάδα βυθίστηκε ξανά σε ύφεση.
Φυσικά η ύφεση αυτή δεν οφείλεται στο «κλείδωμα», αφού ξεκίνησε μόλις στα μέσα Μαρτίου, ενώ δεν έχει καμία σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ – αφού η Ελλάδα έχει βιώσει μία πτώση της τάξης του 25% του ΑΕΠ της τα προηγούμενα δέκα χρόνια, ενώ τα άλλα κράτη αναπτύχθηκαν πάνω από 10% κατά μέσον όρο, με την απόσταση της Ελλάδας από αυτά να έχει αυξηθεί πάνω από 35%, σε σχέση με το 2009. Τα στοιχεία βέβαια της ΕΛΣΤΑΤ είναι προσωρινά, παρά το ότι είναι η Ελλάδα είναι τελευταία χώρα που τα δημοσίευσε, καθώς επίσης σε όρους όγκου και όχι αξίας – ενώ το πλέον ανησυχητικό είναι η πτώση των ακαθάριστων επενδύσεων παγίου κεφαλαίου κατά 8,4% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο (-6,4% με το αντίστοιχο του 2019).
Κάτι ανάλογο ισχύει για τα υπόλοιπα, όπως είναι η καταναλωτική δαπάνη (-0,4%) – ενώ οι εξαγωγές αυξήθηκαν μόλις κατά 0,1% και οι εισαγωγές κατά 5,4% με προφανές αποτέλεσμα την άνοδο του εμπορικού μας ελλείμματος σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο. Ένα ακόμη αρνητικό στοιχείο που αφορά τον «κλειδωμένο» Απρίλιο, ήταν η πτώση των εξαγωγών κατά 30,6% (πηγή) – ενώ φυσικά ο τουρισμός είχε σταματήσει εντελώς.
Περαιτέρω, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Ελλάδα είναι υποθηκευμένη έως το 2117, καθώς επίσης υπό εποπτεία έως το 2060 – η μοναδική χώρα στην ΕΕ. Ταυτόχρονα πρόκειται κυριολεκτικά για μία οικονομία ζόμπι – αφού το ακαθάριστο δημόσιο χρέος της στις 31.12.2019 ήτα 356 δις € (189% του ΑΕΠ των 188 δις €) και το κόκκινο ιδιωτικό άνω των 330 δις €. Ειδικά όσον αφορά το δημόσιο χρέος, η σύγκριση της Ελλάδας με την Ιαπωνία (238,2% χρέος) είναι ανόητη – αφού η τελευταία διαθέτει τεράστια περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό (μόνο οι Η.Π.Α. της οφείλουν πάνω από 1 τρις $), ενώ έχει το δεύτερο μεγαλύτερο πλεόνασμα μετά τη Γερμανία (194 δις $ το 2019).
Επειδή τώρα η Ελλάδα επέλεξε ανόητα το οριζόντιο κλείδωμα της οικονομίας της, ένα τεράστιο λάθος κατά την πλειοψηφία των οικονομολόγων, ενώ άργησε να καταθέσει ένα πρόγραμμα ανοίγματος διαπράττοντας επί πλέον τεράστια διαχειριστικά λάθη στον τουρισμό (με αποκορύφωμα τη στάση της προς τις Ιταλία και Βρετανία, αλλά και τις απαγορεύσεις σε ορισμένα νησιά της), η πτώση των τουριστικών εσόδων θα είναι μεγαλύτερη από όση θα ήταν φυσιολογική – έστω της τάξης του 6% κατά την Τράπεζα της Ελλάδας που την εκτιμούσε προηγουμένως στο 0%.
Άρα το ΑΕΠ της θα μειωθεί τουλάχιστον κατά 12 δις € στα 176 δις € – οπότε σε αυτό το ΑΕΠ το ακαθάριστο δημόσιο χρέος θα αυξηθεί άνω του 200%, συν το έλλειμμα του προϋπολογισμού συν τα διαφυγόντα δημόσια έσοδα. Εάν τώρα το έλλειμμα εξοφληθεί από το μαξιλάρι των 22 δις € περίπου (τα υπόλοιπα 15,7 δις € είναι του ESM) από τα διαθέσιμα δηλαδή των κρατικών οργανισμών, τότε το ακαθάριστο χρέος θα πλησιάσει το καθαρό – όπου καθαρό είναι εάν από τα 356 δις € αφαιρέσει κανείς τα 35,7 δις €.
Η λύση Τσιόδρα
Συνεχίζοντας, με την Ελλάδα μία οικονομία ζόμπι, μοναδική περίπτωση στην παγκόσμια ιστορία, η κυβέρνηση επέλεξε τη «λύση Τσιόδρα» όπως την αποκάλεσε – παρά το ότι η συγκεκριμένη οριζόντια λύση ίσως αποδειχθεί απόλυτα καταστροφική, εάν η ύφεση υπερβεί το 10%. Εν προκειμένω η συμπάθεια μας για τον επιστήμονα είναι δεδομένη, αλλά η λύση που πρότεινε ήταν πολιτική και όχι υγειονομική, αφού ωφέλησε μεν πολιτικά την κυβέρνηση, αλλά όχι την Ελλάδα – ενώ μοιάζει με την πρόταση ενός σεισμολόγου να εγκαταλείψουμε όλοι τα σπίτια μας για μία παρατεταμένη χρονική περίοδο, λόγω του φόβου ενός μεγάλου σεισμού, με κριτήριο τις άλλες χώρες.
Ειδικότερα, η κυβέρνηση επέλεξε την ανάθεση του προγράμματος της οικονομίας μας σε 31 «σοφούς» που, όπως ο συμπαθής επιδημιολόγος, συνεργάζονται με ιδιωτικές εταιρείες – με τράπεζες, με ιδρύματα αποφυγής φορολογίας, με κερδοσκοπικά κεφάλαια, με ελεγκτικές εταιρείες κοκ. Ο λόγος που θα το κάνει είναι ξεκάθαρος: η αποφυγή των ευθυνών της για την οικονομία, όπως ακριβώς για την Υγεία, θυμίζοντας πως το κλείδωμα οφειλόταν κυρίως στο κατεστραμμένο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που η ίδια δρομολόγησε μετά την προδοσία του PSI (ανάλυση) και τη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων.
Η δικαιολογία της απόφασης της τώρα, είναι η διαχείριση των χρημάτων που θα λάβει ως στήριξη από την ΕΕ – του δήθεν σχεδίου Μάρσαλ, ενώ ασφαλώς γνωρίζει πως τα όποια χρήματα τελικά δοθούν στην Ελλάδα θα συνοδεύονται από μία αυστηρή επιτήρηση τύπου μνημονίων, εξυπηρετώντας τους στόχους της Γερμανίας (πηγή). Ποιοί είναι οι στόχοι αυτοί, για την επίτευξη των οποίων είναι πράγματι κατάλληλοι οι 31 σοφοί;
Απλούστατα, (α) η μετατροπή της Ελλάδας σε αποθήκη παράνομων μεταναστών, (β) η παράδοση μέρους της εθνικής της κυριαρχίας στην Τουρκία, ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες που προσφέρει στη Γερμανία (συνεκμετάλλευση του Αιγαίου κλπ.) και (γ) η χρήση της ως εξοχική κατοικία των Γερμανών – οι οποίοι θα κλείνουν τη διαμονή τους στα δικά τους τουριστικά γραφεία, θα έρχονται με τα δικά τους αεροπλάνα, θα προσγειώνονται στα δικά τους αεροδρόμια (FRAPORT), θα διαμένουν στα δικά τους ξενοδοχεία που θα αγοραστούν σε εξευτελιστικές τιμές ή στα διαμερίσματα που θα πλειστηριασθούν, θα τηλεφωνούν από το δικό τους δίκτυο (ΟΤΕ), θα έχουν ρεύμα από τη δική τους εταιρεία (ΔΕΗ), θα αγοράζουν από τα δικά τους Σούπερ Μάρκετ (LIDL) τα δικά τους τρόφιμα και θα υπηρετούνται από φθηνά γκαρσόνια – εξαθλιωμένους Έλληνες ή μετανάστες που ήδη αποτελούν σχεδόν το 50% του εργατικού δυναμικού των ξενοδοχείων και της μαζικής εστίασης.
Οι εναλλακτικές δυνατότητες
Περαιτέρω, εύλογα αναρωτιέται κανείς εάν υπάρχουν εναλλακτικές δυνατότητες – σε όλα τα προβλήματα της Ελλάδας και όχι μόνο στην οικονομία. Ξεκινώντας από την παράνομη μετανάστευση, από το βίαιο εποικισμό της Ελλάδας καλύτερα (πηγή), έχουμε αναφερθεί ήδη στη μοναδική λύση που υπάρχει – την οποία εφάρμοσε με επιτυχία η κυβέρνηση τον Απρίλιο, με αποτέλεσμα το μηδενισμό σχεδόν των εισροών, αλλά την απέσυρε πολύ γρήγορα σκύβοντας το κεφάλι στις εντολές της Γερμανίας. Η λύση αυτή είναι η κήρυξη της χώρας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, με βάση το άρθρο 78 του Μάαστριχτ (ανάλυση) συν την απόφαση του ΕΔΑΔ για την Ισπανία – εξαιρετικά αποτελεσματική, όπως τεκμηριώθηκε.
Οφείλουμε να διευκρινίσουμε εδώ πως δεν έχουμε απολύτως τίποτα εναντίον των οικονομικών μεταναστών που αναζητούν μία λύση επιβίωσης – αρκεί φυσικά να μην εισβάλουν παράνομα στη χώρα μας, χωρίς την άδεια των αρχών μας και να μη χρησιμοποιούνται ως όπλο από την Τουρκία. Όταν όμως η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη, η ανεργία καλπάζει και διώχνει 500.000 παιδιά της στο εξωτερικό αδυνατώντας να τους προσφέρει δουλειά, είναι αδιανόητο να φιλοξενούμε 100.000 παράνομους που ζητούν άσυλο – ή να δεχόμαστε να λειτουργούν τόσες ξένες ΜΚΟ, συνεργαζόμενες με παράνομους διακινητές και με την Τουρκία. Οι Η.Π.Α. περιόρισαν τους πρόσφυγες στους 18.000 ετησίως ενώ η Εσθονία στο μηδέν, λόγω της ανεργίας – οπότε η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να μη θέτει καν όρια στον αριθμό τους.
Όσον αφορά τώρα την τουρκική επιθετικότητα, όπου ασφαλώς προηγείται το σταμάτημα του εποικισμού της Ελλάδας, η λύση είναι ο τερματισμός της πολιτικής του κατευνασμού – με την ανακήρυξη της ΑΟΖ μας (πριν από όλα με την Κύπρο που είναι απλή, ενώ ακυρώνει με νόμιμο τρόπο την παράνομη ΑΟΖ της Τουρκίας με τη Λιβύη), καθώς επίσης με την τοποθέτηση σαφών κόκκινων γραμμών, προειδοποιώντας την Τουρκία πως εάν δεν τις σεβαστεί, συνεχίζοντας να εισβάλει στον εναέριο ή θαλάσσιο χώρο μας, θα υποστεί αμέσως τις συνέπειες χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση (με ομόφωνη απόφαση της Βουλής, ενωμένοι και αποφασισμένοι). Η αμυντική μας στρατιωτική δύναμη είναι σε θέση να τα καταφέρει, αρκεί να έχει το πλεονέκτημα της ελευθερίας κινήσεων και της πρωτοβουλίας – χωρίς καμία αμφιβολία.
Τέλος, όσον αφορά την οικονομία, πρέπει οπωσδήποτε να δοθεί τέλος στην ομηρία μας – στην οικονομική μας κατοχή από τη Γερμανία, με την επιτήρηση μας έως το 2060 και με την υποθήκευση μας έως το 2117. Εν προκειμένω, είμαστε μεν φανατικά υπέρ της ΕΕ των Πολιτών της, αλλά εναντίον της γερμανικής Ευρώπης και της κυριαρχίας των τραπεζών. Είτε έτσι όμως, είτε αλλιώς, γνωρίζουμε πως η ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας και της ελευθερίας μας έχουν ως απαραίτητη προϋπόθεση, στην κατάσταση που μας οδήγησε η εγκληματική πολιτική των μνημονίων (ανάλυση), τη διαγραφή χρεών: δημοσίων και ιδιωτικών.
Εάν λοιπόν κάτι τέτοιο είναι αδύνατον εντός της ΕΕ, όπως ισχυρίσθηκε στο παρελθόν ο κ. Σόιμπλε για την Ευρωζώνη, τότε η λύση είναι η έξοδος μας κατά το παράδειγμα της Μ. Βρετανίας – το GREEXIT (ανάλυση), με το ξεκίνημα διαπραγματεύσεων ανάλογων με αυτές της Γερμανίας που διήρκεσαν από το 1951 έως το 1953, για τη διαγραφή των χρεών της. Εδώ συμφωνούμε απόλυτα με τα λόγια του κ. Σόιμπλε, σύμφωνα με τον οποίο τα εξής: «Εάν υπάρχει μία απόλυτη αξία στο Σύνταγμά μας, αυτή είναι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Αυτή είναι απαραβίαστη. Αλλά δεν αποκλείει το ότι θα πρέπει (κάποτε) να πεθάνουμε» (πηγή).
Εκτός ΕΕ θα μπορούσαμε να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο της οικονομίας μας, να αναπτυχθεί δηλαδή ο πρωτογενής μας τομέας, η μεταποίηση του και η βιομηχανία, χωρίς να βάλλονται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό της Γερμανίας ή της Κίνας – καθώς επίσης χωρίς να εμποδιζόμαστε από την αλυσίδα του χρέους, η οποία μας οδηγεί στα σκουπίδια της ιστορίας. Φυσικά δεν θα είναι ανώδυνο, όπως δεν θα είναι ούτε η τοποθέτηση κόκκινων γραμμών με την Τουρκία, αλλά τα πάντα στη ζωή έχουν κάποιο τίμημα – το οποίο, εάν δεν πληρώσει η γενιά που κατέστρεψε την Ελλάδα, είτε με τις πολιτικές της επιλογές, είτε με την ανεύθυνη σπατάλη των πόρων της, θα το πληρώσουν πολύ πιο ακριβά όλες οι επόμενες.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, λύσεις λοιπόν υπάρχουν και προτάσεις επίσης. Ο ρεαλισμός και η θέληση μόνο λείπουν, τόσο από τα περισσότερα πολιτικά κόμματα, όσο και από τους Πολίτες – ιδιαίτερα από τις ελίτ που χειραγωγούν τους Έλληνες με τη βοήθεια της διασποράς φόβων. Στα πλαίσια αυτά είναι ντροπή να μας κατηγορούν πως αναλωνόμαστε στην περιγραφή των προβλημάτων, χωρίς προτάσεις επίλυσης τους – ενώ όταν οι Έλληνες στις (ασφαλώς παραποιημένες για λόγους χειραγώγησης) δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να επιλέγουν τους θύτες τους (εικόνα χθεσινής), τότε δεν είναι θέμα δικό μας, αλλά δικό τους.
Είμαστε βέβαια σίγουροι πως οι Έλληνες θα επαναστατήσουν κάποια στιγμή νομοτελειακά, όταν δουν τη χώρα τους πλημμυρισμένη με παράνομους μετανάστες, με αλλοιωμένη την κοινωνία της, δορυφόρο της Τουρκίας και εξοχικό της Γερμανίας, ενώ θα έχουν χάσει ότι έχουν και δεν έχουν, συμπεριλαμβανομένης της αξιοπρέπειας τους, αλλά τότε θα είναι πολύ αργά – γεγονός που σημαίνει πως η επανάσταση τους θα καταπνιγεί σε χρόνο μηδέν, χωρίς να αλλάξει απολύτως τίποτα.
από Βασίλης Βιλιάρδος6 Ιουνίου 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου