Κοινοβουλευτική Εργασία
Το σημερινό σχέδιο νόμου αποτελεί μία φαινομενικά τυπική κύρωση γραφειοκρατικών διαδικασιών του κώδικα είσπραξης δημοσίων εσόδων – ενώ στην πραγματικότητα είναι βαθύτατα συμβολικό και αρνητικό επί της αρχής.
Η βασική αιτία είναι το ότι, η αρμοδιότητα για την είσπραξη των φορολογικών εσόδων, η βασικότερη ίσως δραστηριότητα ενός κράτους, έχει αναληφθεί από την ανεξάρτητη ΑΑΔΕ – από έναν οργανισμό που είναι στην ουσία εκτός του ελέγχου του δημοσίου.
Από έναν οργανισμό υπό τον έλεγχο των δανειστών, ο οποίος έχει άμεση πρόσβαση στη συνολική φορολογική ύλη της χώρας μας – κάτι που ασφαλώς καθιστά αδύνατη την ψήφιση του νομοσχεδίου εκ μέρους μας.
Υπενθυμίζουμε εδώ πως η ΑΑΔΕ συστήθηκε το 2016, μαζί με το Υπερταμείο, από τον ΣΥΡΙΖΑ – ενώ ήταν προϋπόθεση του 3ου μνημονίου που ψηφίσθηκε και από τα τρία κόμματα της Τρόικα Εσωτερικού.
Από τη ΝΔ, από το ΠΑΣΟΚ και από το ΣΥΡΙΖΑ που από κοινού παρέδωσαν την οικονομική κυριαρχία της χώρας μας στους ξένους – χωρίς την οποία όλοι γνωρίζουμε πως δεν υπάρχει εθνική ανεξαρτησία.
Ειδικά όσον αφορά το καθεστώς της ΑΑΔΕ, θυμίζει αυτό του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, του ΔΟΕ – ο οποίος επιβλήθηκε στην Ελλάδα μετά τη χρεοκοπία του 1893 και το δανεισμό του 1897, από τους τότε πιστωτές Αγγλία, Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία, Ρωσία και Ιταλία.
Ο ΔΟΕ, όπως η ΑΑΔΕ σήμερα, είχε την επίβλεψη του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και εισέπραττε έσοδα από τα κρατικά μονοπώλια – ενώ το καθεστώς αυτό στην ουσία έληξε το 1946, μετά την υπαγωγή μας στην Αμερικανική σφαίρα επιρροής και την αποχώρηση των Άγγλων, αν και τυπικά τερματίστηκε το 1976.
Είναι πραγματικά θλιβερό το ότι, η γενιά μας παρέλαβε μια χώρα ανεξάρτητη και χωρίς τέτοιους μηχανισμούς λεηλασίας των Πολιτών της – παραδίδοντας την όμως υπό κηδεμονία στις επόμενες γενιές.
Η ΑΑΔΕ πάντως, παρά τη στοχοποίηση της πατρίδας μας από τα διεθνή ΜΜΕ και τις εξαγγελίες της Τρόικα για την πάταξη της φοροδιαφυγής, δεν έκανε απολύτως τίποτα για το λαθρεμπόριο και ελάχιστα για τις διάφορες λίστες Λαγκάρντ, Μπόργιανς ή Panama Papers, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά – ενώ πλέον το δημόσιο δεν έχει πρόσβαση για να τις ελέγξει.
Την ίδια στιγμή, διώκει τους μικρούς επιχειρηματίες και τους δύστυχους συνταξιούχους – παρά το ότι οι δεύτεροι έχουν πληγεί πολύ σοβαρά από τα αντισυνταγματικά μέτρα μειώσεων των συντάξεων τους, περί το 50%.
Πρόσφατα δε ο κ. Χατζηδάκης, ο οποίος δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο στα υπουργεία που υπηρέτησε, διώκει τους ανέργους – με την αστυνομία της ανεργίας, όπως την ονόμασαν οι ίδιοι και με μία σειρά προστίμων που θα τους αναγκάσουν να εξαφανισθούν από τις λίστες του πρώην ΟΑΕΔ.
Όσον αφορά τους μικροεπιχειρηματίες, έχουν υποφέρει τα πάνδεινα από την κατάρρευση της οικονομίας μας με τα μνημόνια, για τα οποία ασφαλώς δεν είχαν την ευθύνη – ιδίως από τον οικονομικό τους στραγγαλισμό, λόγω χρεών.
Ακόμη χειρότερα, με το σημερινό κώδικα εντατικοποιούνται οι προσπάθειες είσπραξης των χρεών τους από την ΑΑΔΕ – με κατασχέσεις σε κινητά, ακίνητα και καταθέσεις, χρησιμοποιώντας εξοργιστικά ηλεκτρονικές μεθόδους.
Εμείς έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους που δημιουργήθηκε από τα μνημόνια – έχοντας πλέον φτάσει στα 261 δις €, εκ των οποίων τα 112,6 δις είναι χρέη προς την ΑΑΔΕ, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά.
261 δις €, σε μία εποχή που τα επιτόκια εκτινάσσονται στα ύψη – λόγω του πληθωρισμού, των λανθασμένων αποφάσεων των κεντρικών τραπεζών κλπ.
Η ΑΑΔΕ πάντως δρομολόγησε τη διαγραφή οφειλών στον Απολογισμό του κράτους – χωρίς να μας έχει διευκρινιστεί, εάν συνεχίζει να τις διεκδικεί εξωλογιστικά.
Συγκεκριμένα, αφού αναγραφόταν για αρκετά χρόνια στον Απολογισμό ένα μεγάλο ποσόν απαιτήσεων, σε αυτόν του 2019 διαγράφηκαν ως μη εισπράξιμες απαιτήσεις ύψους 100,4 δις €, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά – οπότε οι οφειλές μειώθηκαν από τα 104,1 δις στα μόλις 3,7 δις.
Το αναφέρουμε, επειδή το θέμα της διαγραφής επαναλαμβάνεται και στο σημερινό κώδικα – στα άρθρα 73 και 74.
Όπως αναγράφεται εκεί, για να γίνει η διαγραφή πρέπει, μεταξύ άλλων, να έχουν ολοκληρωθεί έλεγχοι στην αλλοδαπή, να έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις κλπ.
Έχουν διενεργηθεί όλα αυτά στις περιπτώσεις των διαφόρων μεγάλων οφειλετών που διέγραψε η ΑΑΔΕ κ. υπουργέ; Πόσα είναι τελικά τα χρέη των Ελλήνων απέναντι στο δημόσιο;
Όσον αφορά τώρα τα κόκκινα δάνεια, φυσικά δεν έχουν μειωθεί – αφού τα 90 δις € έχουν μεταφερθεί στα funds που τα επιβαρύνουν με τόκους και δαπάνες, ενώ περί τα 15 δις παραμένουν στις τράπεζες.
Το δημόσιο δε εγγυήθηκε για την πώληση στα funds, μέσω του προγράμματος Ηρακλής 2 – με περίπου 18 δις € που πιθανότατα θα επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος μας.
Ξανά δηλαδή, για πέμπτη φορά, όλοι εμείς οι φορολογούμενοι θα πληρώσουμε τις τράπεζες – οι οποίες ενδεχομένως θα χρειαστούν μία ακόμη ανακεφαλαιοποίηση, ειδικά εάν στο μέλλον διαγραφεί ο αναβαλλόμενος φόρος.
Συνεχίζοντας, ο σημερινός κώδικας προβλέπει, μεταξύ άλλων, την κοινοποίηση της κατάσχεσης καταθέσεων με ηλεκτρονικά μέσα, τη διενέργεια ηλεκτρονικών πλειστηριασμών ακινήτων με το άρθρο 44 και κινητών αξιών με το 21 – ενώ διαγράφεται με το άρθρο 65 η διάταξη περί προσωπικής κράτησης, για την είσπραξη χρεών προς το δημόσιο.
Τελικά λοιπόν, αφού καταστράφηκε η εγχώρια επιχειρηματικότητα, επιταχύνθηκε η αποβιομηχάνιση και δρομολογήθηκε ο αφελληνισμός του τουρισμού, όπως με τα ξενοδοχεία της TUI, με τις μεθοδεύσεις της, με τη Fraport κλπ., τώρα καταργείται η κράτηση – ο φόβος και ο τρόμος στα χρόνια των μνημονίων, με πολλούς Έλληνες επιχειρηματίες να εξευτελίζονται στα κρατητήρια χωρίς να εισπράττονται τα χρέη τους, όπως ο Πετζετάκης, ο Βωβός, ο Γαβαλάς κλπ.
Κλείνοντας, το υπόλοιπο περιεχόμενο του νομοσχεδίου αποτελεί κυρίως συγκέντρωση και κωδικοποίηση προυπαρχόντων άρθρων, ακόμη και από την εποχή της χούντας του Ιωαννίδη – προφανώς με στόχο να έχουν οι δανειστές, μέσω της ΑΑΔΕ, μια συνολική εικόνα του πλαισίου δράσης της.
Σε μεγάλο βαθμό δε, αναπροσαρμόζει υφιστάμενες διατάξεις – αντικαθιστώντας όπου αναφέρεται δημόσιο ταμείο την ΑΑΔΕ και όπου υπουργική απόφαση αυτή του διοικητή της ΑΑΔΕ, όπως στα άρθρα 14, 24, 56, 75 κοκ.
Φαίνεται καθαρά λοιπόν πως το δημόσιο αντικαθίσταται από την ΑΑΔΕ των ξένων και ο υπουργός από το διοικητή της. Δεν είναι ντροπή για την κυβέρνηση;
Τέλος, από τα υπόλοιπα άρθρα, είναι εξοργιστικό το 44, με το οποίο οι πλειστηριασμοί διενεργούνται ηλεκτρονικά – ενώ ο υφυπουργός είπε τα εξής στο ΣΥΡΙΖΑ, για τα άρθρα 43 και 44:
«Πότε έγιναν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί υποχρεωτικοί για το δημόσιο; Με το N.4512/2018. Ποιοι ήταν κυβέρνηση τότε; Εσείς το κάνατε. Λέει εδώ η Εγκύκλιος 1007/1-2-2018 της ΑΑΔΕ, που ερμηνεύει τον νόμο που ψηφίσατε εσείς, με τα χεράκια σας:
Θέσπιση διενέργειας και των κατά διενεργούμενων πλειστηριασμών, κινητών και ακινήτων, με ηλεκτρονικά μέσα. Αποκλειστική διενέργεια αυτών με ηλεκτρονικά μέσα, από 1/5/2018. Ποιος ήταν κυβέρνηση την 1/5/2018, κύριε Αλεξιάδη; Ξέρει ο ελληνικός λαός».
Εν προκειμένω, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε, λέγοντας το εξής κωμικοτραγικό:
«Τότε που εμείς φέραμε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, είχατε βγει στα κάγκελα. Διαμαρτυρόσασταν, μας καταγγέλλατε. Και τώρα δεν το αλλάζετε.
Αλλάξτε το. Εάν διαφωνούσατε με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, τους οποίους καταγγέλλατε, αλλάξτε το».
Επιβεβαίωσαν λοιπόν και οι δύο αυτό που εμείς αναφέρουμε από την αρχή – πως το ένα κόμμα ψηφίζει και το άλλο εφαρμόζει, υπηρετώντας τους ξένους κυρίαρχους της χώρας μας με σκυφτό το κεφάλι.
Ως εκ τούτου, παρά το ότι είμαστε υπέρ της απλής αναλογικής και των συνεργασιών, δεν υπάρχει δυστυχώς κανένα κόμμα στη Βουλή, με το οποίο θα μπορούσαμε να συνεργασθούμε.
Έχουμε τη βεβαιότητα όμως πως οι Έλληνες θα το καταλάβουν και θα μας ψηφίσουν – γνωρίζοντας πως η ΕΛ είναι το μοναδικό κόμμα που μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα τους.
https://analyst.gr/2022/10/08/i-listia-ton-ellinon-meso-tis-aade/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου