Η τσίκνα του χοιρινού και ο φεμινισμός

Τάκης Θεοδωρόπουλος
Ο Γιαννούλης βουλευτής δεν μας απασχολεί για πρώτη φορά με τα φαντάσματά του. Τον γνωρίσαμε όταν είχε αποκαλέσει «φασισταριό» όσους διαμαρτύρονταν για τη συμφωνία των Πρεσπών. Για να μιλήσει ως υποψήφιος περιφερειάρχης στην Κατερίνη, είχε κινητοποιήσει δύναμη εκατό αστυνομικών. Στην αίθουσα ήσαν καμιά εικοσαριά και άλλοι τόσοι οι διαμαρτυρόμενοι στον δρόμο. Τώρα ζητάει να απαγορευθεί το τσίκνισμα χοιρινού και η κατανάλωση οινοπνεύματος, αν η ευωχία συντελείται κοντά σε καταυλισμό μουσουλμάνων. Εντάξει, κάποιοι γενναίοι ελληνόφρονες αποφάσισαν να οργανώσουν τσιμπούσι με τους απαγορευμένους για τους μουσουλμάνους καρπούς για να διαμαρτυρηθούν για την εγκατάστασή τους στα Διαβατά. Κακόγουστο, όπως ό,τι γίνεται δωρεάν, λιγότερο κακόγουστο πάντως από το silly walk των ηθοποιών στη μαθητική παρέλαση. Αν μη τι άλλο, το χοιρινό είναι νόστιμο και το οινόπνευμα απαραίτητο από τον καιρό που ο Διόνυσος βρήκε τη θέση του ανάμεσα στους υπόλοιπους θεούς. Και τα δύο είναι άρρηκτα δεμένα με τον πολιτισμό μας. Ο Εύμαιος, στην «Οδύσσεια», χοιροβοσκός ήταν και η διάσημη «γουρνοπούλα» –και ουχί «γουρουνοπούλα»– στον Μωριά έγινε καθεστώς επειδή οι Οθωμανοί δεν την άγγιζαν κι ήταν το μόνο κρεατικό που μπορούσαν να φάνε οι Ελληνες χωρίς να τους το αρπάζουν. Ομως το πρόβλημα δεν είναι το χοιρινό. Το πρόβλημα είναι ο Γιαννούλης.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Η αποσυμφόρηση των νησιών –απαραίτητη και επείγουσα– και η κατανομή πληθυσμών μεταναστών στην επικράτεια είναι στρεσογόνες. Μια κοινωνία καταπονημένη, η οποία για πρώτη φορά ύστερα από δέκα χρόνια αισθάνεται κάποια αισιοδοξία, βρίσκεται αντιμέτωπη με ακόμη μία απειλή. Η ανασφάλεια δεν αντιμετωπίζεται με νουθεσίες ή δηλώσεις καλής θέλησης. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ελληνική κοινωνία και φοβική είναι και γερασμένη. Είναι απολύτως φυσιολογικό να κλείνεται στον εαυτό της και να οχυρώνεται πίσω από τα στοιχεία της ταυτότητάς της. Πολλώ μάλλον όταν αισθάνεται πως οι πληθυσμοί με τους οποίους είναι καταδικασμένη να συμβιώσει δεν έχουν να της προσφέρουν τίποτε και αντιμετωπίζουν κι αυτοί τη συμβίωση ως καταναγκασμό. Ας μην ξεχνάμε ότι η σύγχρονη Ελλάδα γεννήθηκε μέσα από τη σύγκρουσή της με τους μουσουλμάνους Οθωμανούς. Οσες δόσεις πολυπολιτισμικής ορθότητας κι αν της χορηγήσουμε, αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσει.

Η αντίδραση του Γιαννούλη επιβεβαιώνει τους φόβους όσων πιστεύουν ότι κινδυνεύει να αλλοιωθεί η ταυτότητά τους. Και μην αρχίσετε τα «κουτσή, στραβή κι ανάποδη». Αυτή είναι κι αυτήν θέλουν να κρατήσουν. Ευτυχώς ο άνθρωπος είναι εγνωσμένου κύρους, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεσαι να τον πάρεις στα σοβαρά. Αλήθεια, τι θα έλεγε ένας Γιαννούλης αν φεμινίστριες φώναζαν με τηλεβόα έξω απ’ το στρατόπεδο για τα δικαιώματα της γυναίκας;
Καθημερινή

infognomonpolitics