«ΜΠΑΛΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΑΔΥΝΑΜΟΥ ΕΑΥΤΟΥ» Από Συντακτική ομάδα Inchiostronero

Δεν υπάρχουν νέα πολεμικά σήμερα

                         ΜΠΑΛΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΑΔΥΝΑΜΟΥ ΕΓΩ

                                        ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΦΟΥΚΩΦ

---

Σήμερα δεν υπάρχουν πολεμικές ειδήσεις, παρά τη μυστηριώδη διαρροή ειδήσεων για την προετοιμασία σιωνιστικής επίθεσης στο Ιράν. Δεν γνωρίζουμε αν ήταν ένας τρόπος να σαμποτάρουμε τα αντίποινα που σχεδίασε το Ισραήλ από την ίδια την κυβέρνηση Μπάιντεν ή την πρωτοβουλία κάποιας μεμονωμένης ομάδας εντός των υπηρεσιών, ή ένα δηλητηριασμένο κεφτεδάκι εκ μέρους της Ρωσίας και της Κίνας που διαθέτουν ένα τεράστιο δορυφορικό δίκτυο και που προσπαθούν να σταματήσουν την τρέλα του Νετανιάχου και το ξέσπασμα του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου . Σήμερα θα ήθελα να προσπαθήσω να καταλάβω γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι παραμένουν εντελώς παθητικοί μπροστά σε αυτές τις τρομερές και απροσδόκητες εξελίξεις των γεγονότων, ξεκινώντας από την ψυχοπανδημία και μετά φτάνοντας σε ολόκληρη την παγκοσμιοποίηση που μοιάζει σχεδόν με ένα κεφάλαιο της Αποκάλυψης: η επιδημία , πόλεμος, ήλιος που καίει, εισβολές, με λίγες πρέζες Σόδομα και Γόμορρα. Από πού πηγάζει αυτή η άλλοτε παραιτημένη, άλλοτε ασυνείδητη παθητικότητα ή ακόμα και η προσκόλληση της παρασιτικής μεσαίας και ανώτερης αστικής τάξης;

Οι τέσσερις καβαλάρηδες της αποκάλυψης , λίγο πολύ όπως τους περίμενε ο Άγιος Ιωάννης. Επιδημία, πόλεμος, ήλιος που καίει, εισβολές, με λίγες πρέζες από Σόδομα και Γόμορρα. Από πού πηγάζει αυτή η ενίοτε παραιτημένη παθητικότητα;

Αυτό είναι πραγματικά ηλίθιο

Δεν είναι εύκολο, αλλά θα ήθελα να ξεκινήσω με την αμερικανική ηλιθιότητα (φυσικά πιθηκισμένη στην Ευρώπη από την πιο άθλια διανόηση) που αποκαλεί την Καμάλα Χάρις μαρξίστρια και το δημοκρατικό περιβάλλον πίσω, πάνω, κάτω και μπροστά της. Δεν νομίζω ότι η καημένη είναι ικανή να διαβάσει τίποτα πέρα ​​από τον προκλητικό Μίκυ Μάους , αλλά τι σχέση έχει ο μαρξισμός με ένα προφανές αυταρχικό και αντιδραστικό σχέδιο που είναι τό ακριβές αντίθεΤό του; Φυσικά απολύτως τίποτα ακόμα κι αν ο μεγαλύτερος και πιο αναγνωρισμένος ιδεολόγος αυτής της παρεξήγησης είναι ο Toni Negri που παραδόξως θεωρήθηκε από τους ίδιους κύκλους που σήμερα υποστηρίζουν την παγκοσμιοποίηση ως κακός δάσκαλος. Θα ήταν αδύνατο εδώ να επαναλάβουμε ολόκληρη τη δοκιμασία της μετάφρασης από τη μαρξιστική έννοια της ανάγκης στη φουκώτικη έννοια της επιθυμίας, από την επανάσταση στην ανυπακοή, από την πολιτική στην αντιπολιτική, αλλά στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει τήν σύγχρονη μεταμόρφωση του παραγωγικού καπιταλισμού σε οικονομικό καπιταλισμό . Και κατά κάποιο τρόπο εξηγεί γιατί ακριβώς αυτό που ονομαζόταν αριστερά (και δυστυχώς ακόμα και τώρα) έχει μετατραπεί στον κύριο δήμιο των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Φυσικά, ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός δεν χρειαζόταν έναν μεγάλο κατασταλτικό μηχανισμό όπως στο παρελθόν, αλλά ένα αδύναμο χειραγώγιμο εγώ , άνθρωποι χωρισμένοι μεταξύ τους, εξατομικευμένοι και επομένως αυθόρμητα ναρκισσιστές, χωρίς άλλη δυνατότητα να κινηθούν παρά μεταξύ τού ευτελισμού του παρελθόντος και τού ανύπαρκτου μέλλοντος αφού ο καπιταλισμός είναι τά παντοτινά διαμάντια. Η παρεξήγηση προέκυψε όταν μια σειρά από μεγάλους διανοούμενους όπως ο Φουκώ και ο Ντελέζ σκέφτηκαν ότι ένα αδύναμο εγώ , πάντα έτοιμο να υποδεχθεί τη νέα κατανάλωση, τις μόδες και τις συμπεριφορές, ήταν, κατά μία έννοια, το νέο επαναστατικό υποκείμενο. Ακόμα και σήμερα δεν καταλαβαίνω πώς η αποδυνάμωση του εγώ παρεξηγήθηκε ως μια μορφή αντίστασης στον κομφορμισμό και την καπιταλιστική υπακοή, ενώ ήταν η κύρια στρατηγική, που τελειοποιήθηκε στη συνέχεια με την επανάσταση της πληροφορίας που οδήγησε στη μετάβαση μεταξύ πραγματικού και εικονικού. σε νέες και άνευ προηγουμένου μη ρεαλιστικές δυνατότητες που βλέπουμε να λειτουργούν στον Woke.

Ο Γουόκεϊσμός, ο γιος της ένωσης μεταξύ του Μαοϊσμού και του μεταμαρξισμού

Ο αντικομφορμιστής

Φυσικά, ο βασικός ναρκισσισμός πρέπει με κάποιο τρόπο να τρέφεται με εξίσου ναρκισσιστικές ψευδαισθήσεις, αυτή του να είναι κανείς ανυπάκουος, εναλλακτικός και δημιουργικός, ακόμα κι όταν βρίσκεται απελπισμένος στον βάλτο του κομφορμισμού. Έτσι, έχουν στηθεί ειδικές παγίδες για να κρατήσουν τις νέες γενιές σε ένα κλουβί: εμπορική μουσική που πωλείται ως πρότυπο εξέγερσης , δραματική πτώση εκφραστικών επιπέδων, λατρεία της δικής μας προσωπικότητας, ελευθερία εντός των ορίων του πολιτικά αβλαβούς, αντιπροσωπεύουν εναλλακτικά μοντέλα που πηγαίνοντας να σκάψουν ακριβώς κάτω από το χρώμα  δεν υπάρχουν, ελευθερία για το κενό, την ψευδαίσθηση ότι είσαι ενάντια ενώ είσαι μαζί, εξεγέρσεις σούπερ μάρκετ. Από αυτό το μείγμα προκύπτει η παράδοση μπροστά σε τρομακτικά πράγματα, αν όχι πραγματική απόδραση από την πραγματικότητα και μια νέα μορφή λαϊκής ευπιστίας απέναντι σε προφανώς ψευδείς αντιλήψεις. Είναι λοιπόν, για να δώσουμε ένα παράδειγμα, ότι τα τελευταία χρόνια έχει γεννηθεί μια λατρεία της «επιστήμης», της οποίας οι ακρογωνιαίοι λίθοι είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτήν.

Η μουσική ραπ και τραπ είναι συχνά ένα ισχυρό μέσο μέσω του οποίου οι νέοι μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους, να μοιραστούν και να επεξεργαστούν τη ζωή και τα συναισθήματά τους. Είμαστε σίγουροι ότι δεν είναι παγίδες για να κρατήσουμε ειδικά τις νέες γενιές σε ένα κλουβί όπου μια δραματική πτώση στα εκφραστικά επίπεδα, η λατρεία της προσωπικότητας κάποιου, η αίσθηση μιας ψεύτικης ελευθερίας που τους επιτρέπει τα πάντα.

Αυτό το εγχείρημα της ήπιας δικτατορίας που μέχρι τώρα έχει αρνηθεί μόνο σε λίγες μεμονωμένες περιπτώσεις, όπως αυτή του Ασάνζ, συναντά ωστόσο αυξανόμενη αντίσταση: η προσπάθεια δομικής εξάλειψης της ελευθερίας του λόγου που ακολουθεί τη λογοκρισία που εφαρμόζεται από την πραγματική και την εταιρική εξουσία. Είμαι ένα τέτοιο παράδειγμα. Αλλά φτάνουν ακριβώς στο τέλος της ημέρας, όταν τα πράγματα καταρρέουν: η μετατροπή των εξεγέρσεων από το πληκτρολόγιο και τον καναπέ σε πραγματική διαμαρτυρία δεν είναι εύκολη, γιατί πρέπει να βγεις από το δικό σου κλουβί, να αναγνωρίσεις τους άλλους όχι τόσο σάν απλές αφαιρέσεις και συνεπάγονται την έξοδο από ένα παράδειγμα που είναι πλέον επικαλυμμένο. Άρα ο κίνδυνος είναι να είναι ήδη πολύ αργά.

«BALLATA DELL’IO DEBOLE» - Inchiostronero

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΘΑΡΑ ΤΉΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΟ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟ.