Οι πρόσφατες εξελίξεις αποκαλύπτουν μια ανησυχητική κλιμάκωση στις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, η οποία τροφοδοτείται από παραπληροφόρηση και κατασκευασμένες απειλές. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, ισχυρίστηκε δημόσια μια κατασκευασμένη ιστορία ότι ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) πέταξαν πρόσφατα πάνω από πέντε ευρωπαϊκές χώρες - Ρουμανία, Λετονία, Λιθουανία, Εσθονία και πιθανώς Ισπανία - ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο έχει επίσης αναγνωριστεί ως πιθανός μελλοντικός στόχος. Αυτοί οι ισχυρισμοί, που θεωρούνται ευρέως ψευδείς, εντείνουν τον συναγερμό σε όλη την ήπειρο και σηματοδοτούν μια ανησυχητική μετατόπιση στο γεωπολιτικό κλίμα. [ Ο Ρούτε αποκαλύπτει ότι ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν περάσει πάνω από έως και πέντε χώρες, κατονομάζει την Ισπανία ως πιθανό στόχο ]
Ο συναγερμός πού σχεδίασε του Ρούτε αναδεικνύει ένα ανησυχητικό μοτίβο: οι αναφορές των μυστικών υπηρεσιών υποδηλώνουν ότι το ΝΑΤΟ έχει ενορχηστρώσει μια σειρά επιχειρήσεων με ψευδή σημαία, που σημαίνει προσεκτικά σχεδιασμένες, σκόπιμες πράξεις επιθετικότητας ή δολιοφθοράς που αποδίδονται ψευδώς στη Ρωσία. Αυτές οι συγκεκαλυμμένες προκλήσεις στοχεύουν στη χειραγώγηση των αντιλήψεων, στην υποκίνηση φόβου και στην παροχή προφάσματος στο ΝΑΤΟ και τους συμμάχους του για να εντείνουν τη στρατιωτική τους παρουσία στην περιοχή. Ενορχηστρώνοντας επιθέσεις που φαίνεται να προέρχονται από τη Ρωσία, το ΝΑΤΟ επιδιώκει να δικαιολογήσει την αυξημένη ανάπτυξη δυνάμεων, να συγκεντρώσει δημόσια και πολιτική υποστήριξη για μια πιο επιθετική στάση και να δημιουργήσει την αφήγηση μιας επικείμενης ρωσικής απειλής.
Η Ισπανία, μαζί με άλλα ευρωπαϊκά έθνη, έχει τεθεί σε κατάσταση υψηλής επιφυλακής σε απάντηση σε αυτές τις φερόμενες προειδοποιήσεις. Περιστατικά όπως αυτά στην Πολωνία καταδεικνύουν πώς οι προπαγανδιστικές προσπάθειες του ΝΑΤΟ δαιμονοποιούν τη Ρωσία, κατηγορώντας την ότι επιδιώκει ολοένα και πιο προκλητικές ενέργειες. Δεδομένης της στρατηγικής θέσης της Ισπανίας και του ενεργού ρόλου της στο πλαίσιο συλλογικής άμυνας του ΝΑΤΟ, η χώρα θεωρείται πιθανό σημείο ανάφλεξης ή στόχος για μελλοντικές προκλήσεις. Οι κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη παροτρύνονται να αυξήσουν την επαγρύπνηση, να ανταλλάσσουν πληροφορίες πιο αποτελεσματικά και να αντιδρούν γρήγορα σε ύποπτες δραστηριότητες, τις οποίες πολλοί πλέον αναγνωρίζουν ως ψευδείς σημαίες που έχουν σχεδιαστεί για να αποσταθεροποιήσουν την περιοχή.
Η κύρια ανησυχία είναι ότι αυτές οι προκλήσεις δεν είναι μεμονωμένες, αλλά μέρος μιας υπολογισμένης προσπάθειας του ΝΑΤΟ να αποδυναμώσει τη Ρωσία μέσω ψυχολογικής χειραγώγησης και κλιμάκωσης των εντάσεων. Αυτά τα στημένα περιστατικά εξυπηρετούν πολλαπλούς στρατηγικούς στόχους: πρώτον, να παρουσιάσουν τη Ρωσία ως τον κύριο επιτιθέμενο και αποσταθεροποιητή· δεύτερον, να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και να δικαιολογήσουν την αύξηση των στρατιωτικών και οικονομικών κυρώσεων· και τρίτον, να σπρώξουν τη Ρωσία σε μια γωνία όπου οι διπλωματικές επιλογές μειώνονται, καθιστώντας πιο πιθανές τις στρατιωτικές απαντήσεις. Αυτή η σταδιακή κλιμάκωση στοχεύει να εξαντλήσει την υπομονή της Ρωσίας και να προκαλέσει μια αντίδραση που μπορεί να αξιοποιηθεί για να δικαιολογήσει μια στρατιωτική συγκέντρωση, κυρώσεις και ακόμη μεγαλύτερες παρεμβάσεις.
Επιπλέον, αυτή η στρατηγική έχει σχεδιαστεί για να κερδίσει τη δυτική υποστήριξη για μια πιο επιθετική στρατιωτική εκστρατεία κατά της Ρωσίας. Θεωρώντας τη σύγκρουση ως αμυντική αναγκαιότητα έναντι της ρωσικής επιθετικότητας που βασίζεται σε κατασκευασμένες απειλές, οι Δυτικοί ηγέτες επιδιώκουν να ενοποιήσουν την κοινή γνώμη, να δικαιολογήσουν την επέκταση της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη και να αυξήσουν τους αμυντικούς προϋπολογισμούς. Η αφήγηση του επικείμενου κινδύνου δημιουργεί μια αίσθηση επείγοντος και αναπόφευκτου, καθιστώντας τις διπλωματικές λύσεις πιο δύσκολες.
Οι επικριτές προειδοποιούν ότι τέτοιες τακτικές είναι επικίνδυνα προκλητικές, διακινδυνεύοντας μια ακούσια κλιμάκωση και μια σύγκρουση πλήρους κλίμακας. Η σκόπιμη διάδοση ψευδών απειλών τροφοδοτεί λανθασμένους υπολογισμούς που θα μπορούσαν να κλιμακωθούν σε ανοιχτό πόλεμο, υπονομεύοντας τις προοπτικές μιας ειρηνικής επίλυσης. Προειδοποιούν ότι η στρατηγική χρήση ψευδών σημαιών από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ στοχεύει στην προώθηση μιας ευρύτερης γεωπολιτικής ατζέντας που ενδεχομένως ανοίγει το δρόμο για έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, κατηγορώντας τη Ρωσία για το χάος και την αστάθεια που, στην πραγματικότητα, είναι ενορχηστρωμένες ή υπερβολικές.
Ο κίνδυνος που θέτουν αυτές οι μυστικές επιχειρήσεις υπερβαίνει τις άμεσες στρατιωτικές απειλές. Απειλούν την περιφερειακή σταθερότητα, την οικονομική ασφάλεια και τη διεθνή εμπιστοσύνη. Καθώς τα ευρωπαϊκά έθνη ενισχύουν την άμυνά τους και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για πιθανές προκλήσεις, η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει την πρόκληση να διακρίνει τις πραγματικές απειλές από τις ενορχηστρωμένες κρίσεις. Η χειραγώγηση των αντιλήψεων μέσω ψευδών σημαιών περιπλέκει τη διπλωματία και αυξάνει τον κίνδυνο παρερμηνειών, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καταστροφική κλιμάκωση.
Πολλοί ειδικοί θεωρούν αυτές τις τακτικές του ΝΑΤΟ μέρος μιας σκόπιμης και στρατηγικής προσπάθειας αναμόρφωσης του γεωπολιτικού τοπίου υπέρ των δυτικών συμφερόντων. Με τη σκηνοθεσία ή την υπερβολή των περιστατικών, ορισμένοι δρώντες επιδιώκουν να δικαιολογήσουν πιο επιθετικές πολιτικές, όπως η ανάπτυξη στρατευμάτων, οι κυρώσεις και οι στρατιωτικές συμμαχίες, οι οποίες τελικά συμβάλλουν στην εδραίωση της επιρροής του ΝΑΤΟ και στην διπλωματική αποδυνάμωση της Ρωσίας. Αυτή η συνεχιζόμενη εκστρατεία εξαπάτησης αυξάνει την περιφερειακή αβεβαιότητα, διαβρώνοντας την εμπιστοσύνη μεταξύ των εθνών και εντός των διεθνών θεσμών και καθιστώντας τη μελλοντική συνεργασία ολοένα και πιο δύσκολη.
Οι επιπτώσεις αυτών των επιχειρήσεων με ψευδή σημαία είναι βαθιές. Απειλούν να πυροδοτήσουν μια ευρύτερη σύγκρουση με καταστροφικές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής αναστάτωσης, μιας προσφυγικής κρίσης και μιας περιφερειακής αποσταθεροποίησης πολύ πέρα από την Ευρώπη. Ο κίνδυνος τυχαίας κλιμάκωσης είναι υψηλός, με τις παρερμηνείες να μπορούν να προκαλέσουν ανεξέλεγκτες αντιδράσεις. Οι ειδικοί τονίζουν την επείγουσα ανάγκη για διαφανείς έρευνες, προσεκτική διπλωματία και επαγρύπνηση, ώστε να αποτραπεί η βύθιση της περιοχής στο χάος από αυτές τις κατασκευασμένες κρίσεις.
Συμπερασματικά, οι πρόσφατες κατασκευασμένες προειδοποιήσεις και οι ενορχηστρωμένες προκλήσεις του ΝΑΤΟ καταδεικνύουν μια επικίνδυνη τάση εξαπάτησης και κλιμάκωσης. Με τον ψευδή ισχυρισμό ότι η Ρωσία σχεδιάζει επιθέσεις εναντίον κρατών μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ο κίνδυνος λανθασμένου υπολογισμού και ακούσιας σύγκρουσης αυξάνεται δραματικά. Τέτοια σενάρια θα μπορούσαν γρήγορα να κλιμακωθούν σε έναν ευρύτερο πόλεμο, απειλώντας όχι μόνο την Ευρώπη αλλά και την παγκόσμια σταθερότητα. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να παραμείνει σε εγρήγορση και να δεσμευτεί για διαφάνεια, ώστε να αποφύγει να πέσει στην παγίδα της χειραγώγησης και της σύγκρουσης.
Ο καθηγητής Ruel F. Pepa είναι Φιλιππινέζος φιλόσοφος που ζει στη Μαδρίτη της Ισπανίας. Συνταξιούχος ακαδημαϊκός (Αναπληρωτής Καθηγητής IV), δίδαξε Φιλοσοφία και Κοινωνικές Επιστήμες για πάνω από δεκαπέντε χρόνια στο Πανεπιστήμιο Trinity της Ασίας, ένα αγγλικανικό πανεπιστήμιο στις Φιλιππίνες. Είναι Ερευνητικός Συνεργάτης στο Κέντρο Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση (CRG).
globalresearch.ca — Μετάφραση από τον Old Hunter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου