Ακούγονται πολλές προτροπές προς μετάνοια και νομίζω πως οι περισσότερες ακούγονται απωθητικές στα αυτιά όσων είναι μακριά από την Εκκλησία και για τους οποίους χρειάζεται να γίνεται προσευχή ώστε να τους φωτίσει ο Θεός για να οδηγηθούν από μόνοι τους στην αλλαγή τρόπου ζωής.
Ρώτησαν τον γέροντα Παΐσιο :
- Γέροντα, πώς μπορούμε να βοηθήσουμε έναν άνθρωπο αδιάφορο;
- Να του βάλουμε την καλή ανησυχία, να τον προβληματίσουμε, για να θέληση ό ίδιος να βοηθηθεί. Με το ζόρι δεν γίνεται. Πρέπει να διψάει ό άλλος, για να του δώσεις να πιει νερό. Δώσε σε έναν πού δεν έχει όρεξη, να φάει μέ τό ζόρι· θα το κάνει εμετό. Όταν ό άλλος δεν θέλει, δεν μπορώ να του στερήσω την ελευθερία, το αυτεξούσιο.
Θα έλθει κάποια στιγμή που ο γέροντας ξανά, προέβλεψε :
«"Ο ελληνικός στρατός θα πάρει μέρος σε αυτόν τον πόλεμο;"
"Όχι" λέει. "Θα βγάλει η κυβέρνηση απόφαση να μην στείλει στρατό. Θα κρατήσει στρατό μόνο στα σύνορα. Και θα είναι μεγάλη ευλογία που δεν θα πάρει μέρος. Γιατί, όποιος πάρει μέρος σε αυτόν τον πόλεμο, χάθηκε ...
Τότε, επειδή στην Ελλάδα ο κόσμος θα φοβηθεί, πολλοί θα στραφούν προς την Εκκλησία, προς τον Θεό, και θα μετανοήσουν. Για αυτό επειδή θα υπάρξει μετάνοια, δεν θα πάθουμε κακό οι Ελληνες. Ο Θεός θα λυπηθεί την Ελλάδα, επειδή ο κόσμος θα στραφεί προς την Εκκλησία, προς τον μοναχισμό και θα αρχίσουν να προσεύχωνται.
Και θα βαπτισθούν πολλοί Τούρκοι».
πηγή
TΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου