Σε ένα σπιράλ συγκρούσεων που μπορεί να οδηγήσει σε ξέσπασμα μεγάλης περιφερειακής σύρραξης εισέρχονται αργά αλλά σταδιακά οι Μεγάλες Δυνάμεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Το σημερινό δεν ήταν παρά ένα συμβολικό πρελούδιο των όσων θα ακολουθήσουν.
Οι ΗΠΑ δεν περίμεναν καν να φτάσει το αεροπλανοφόρο τους με την ομάδα μάχης του και ξεκίνησαν ένα «συμβολικό» χτύπημα κατά της Συρίας.
Και λέμε ότι είναι συμβολικό διότι από στρατιωτικής άποψης δεν είχε κανένα νόημα ούτε αποτέλεσμα. Ισως να είναι και ο πρώτος βομβαρδισμός στην ανθρωπότητα με 105 πυραύλους που δεν υπάρχει ούτε ένας νεκρός!
Αρα τι χτύπησαν; Εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα, άδεια ερευνητικά κέντρα.
Ομως από στρατιωτικής άποψης, η κίνηση δείχνει τάσης κλιμάκωσης.
Αυτή τη φορά δεν επιτέθηκαν οι ΗΠΑ αλλά οι ΗΠΑ-Βρετανίας-Γαλλίας εναντίον της αξιοπιστίας του Β.Πούτιν.
Οι πύραυλοι που έριξαν δεν ήταν 59 αλλά 105, δηλαδή διπλασιασμός.
Μπορούμε να πούμε πως αυτό ήταν το προοίμιο μιας μεγάλης σύγκρουσης στην περιοχή.
Στόχος είναι ο αποκεφαλισμός του Ασαντ, η εκδίωξη των Ιρανών-Χεζμπολάχ από την Συρία με τελικό στόχο το καθεστώς της Τεχεράνης.
Θα είναι ανόητο να πιστέψουμε πως η μεγαλύτερη αρμάδα μάχης από τον πόλεμο του Ιράκ – όπως επίσημα χαρακτηρίστηκε- πήγε Συρία για να ρίξει μερικούς πύραλους χωρίς αντίκρυσμα.
Αρα δακυβεύεται κάτι μεγαλύτερο το οποίο και θα ξεδιπλωθεί στην πορεία.
Ηδη Χεζμπολάχ-Λίβανος και Ισραήλ είναι με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Το Ισραήλ έχει εκφράσει την άποψη του. Οχι Ιρανοί στην Συρία. Ομως τι θα γίνει με τον σιιτικό ιρανικό διάδρομο που κατασκεύασε η Τεχεράνη από Ιράκ μέχρι Συρία-Λίβανο και Μεσόγειο;
Αυτό δεν ανατρέπεται μόνο με περιστασιακούς βομβαρδισμούς.
Τα επεισόδια θα είναι πολλά στο δρόμο προς την τελική σύγκρουση ενώ η ξαφνική υποτροπή και η έναρξη εχθροπραξιών πολύ εύκολη.
Υπάρχουν χώρες που επιθυμούν μια οριστική αναμέτρηση στην περιοχή για να ξεκαθαρίσουν μια και καλή τα πράγματα καθώς με την διλωματία δεν λύνεται πλέον τίποτα. Ειδικά αν η Ρωσία δώσει S-300/400 στον Ασαντ, τότε υπάρχει θέμα για τη Δύση.
Ηδη η πρέσβειρα των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, Nikki Haley, το είπε ξεκάθαρα:
«Μίλησα στον πρόεδρο το πρωί και είπε ότι αν το καθεστώς της Συρίας χρησιμοποιήσει χημικά αέρια ξανά, οι ΗΠΑ έχουν φορτώσει και κλειδώσει. Οταν ο πρόεδρος μας χαράζει μια κόκκινη γραμμή, ο πρόεδρος βάζει κάποια όρια».
Τούς αντιμετώπισαν μόνον οι Σύριοι. Ο Πούτιν δέν έδειξε τίς δυνατότητές του. Τόν τρέμουν. Καί τό Ισραήλ; Ανέβαλλε τήν σύγκρουση μέ τό Ιράν. Είδαν όμως τίς δυνατότητες τής φτωχής Συρίας. Ισως ετοιμάζονται γιά τό μεγάλο χτύπημα αλλά η σιγή τού Πούτιν τούς τρομάζει.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου