Προτιμώ το ξεσκέπαστο τσουκάλι…

Ο Γέροντας Γρηγόριος, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου 

Από τα παλιά-παλιά τα χρόνια οι ανυπόγραφες επιστολές, τα ψευδεπίγραφα και τα απόκρυφα υπήρξαν μεγάλη τυράγνια για την ανθρωπότητα. Τουλάχιστον παλιά ήταν γραμμένα με το χέρι και από τον γραφικό χαρακτήρα μπορούσες να γνωρίσης και το πρόσωπο.

Τώρα, αραδιασμένα τα γράμματα στις μηχανές, που να μαντέψης τον συντάκτη; Έπειτα, τα παλιά τα χρόνια λίγοι βαστούσανε κοντυλοφόρο. Τώρα και οι κόττες αραδιάζουν γράμματα στις περγαμηνές.
Μου γράφει ένας άγνωστος: «Με τα αποτελέσματα της Μεγάλης Συνόδου διώκονται απηνώς οι αντιφρονούντες μοναχοί. Πηγαίνει ο κρατών στο κελλί του μοναχού που δεν μνημονεύει με τον χωροφύλακα.
− Φύγε από το κελλί.
− Δεν φεύγω. Κοπίασα να το στήσω, στερήθηκα να το ανακαινίσω.
Και ο κρατών στον χωροφύλακα:
− Βαλ᾽ του χειροπέδες.»
Καθόλου δεν με αναπαύη ο τρόπος αυτός. Από εμάς που διακηρύττουμε ότι ο Χριστός μας ελευθέρωσε κι ο άνθρωπος απολαμβάνει αυτήν την εν Χριστώ ελευθερία, είναι κρίμα και μεγάλο να διώκονται απηνώς μοναχοί και οι μουσουλμάνοι να απολαμβάνουν κάθε ελευθερία και προστασία και μάλιστα υπερπροστασία από τους ταγούς και του κράτους και της Εκκλησίας.
Οι μουσουλμάνοι είναι «αδελφοί μας» και οι μοναχοί παλιόσκυλα, που πρέπει να τους σύρουμε χειροδέσμιους έξω στους δρόμους!
Αυτά έκαναν και οι κρατούντες στην Εκκλησία τα χρόνια της αλλαγής του ημερολογίου και δημιουργήθηκε το μέγα και δυσεπίλυτο πρόβλημα του παλαιοημερολογιτισμού, το οποίο θα διαιωνίζεται μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας, γιατί οι επιτήδειοι, κοντά στο ημερολόγιο ανασκάλεψαν και τις κινήσεις του οικουμενισμού εκ μέρους της κρατούσας Εκκλησίας. Η κομματιασμένη αυτή «Εκκλησία» των Παλαιοημερολογιτών απορρόφησε τους ευλαβείς χριστιανούς και τους δηλητηρίασε με τα πιο σύγχρονα και παλιά φαρμάκια. Και δυστυχώς και η Πολιτεία τους ανέχεται περισσότερο από την κρατούσα Εκκλησία για λόγους ψηφοθηρίας. Σαν τους κοπρομανίτες φυτρώνουν κάθε μέρα παρατάξεις για ασήμαντες και γελοίες αιτιολογίες. Και κατήντησαν το αντάρτικο μέσα στην Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία. Το ότι τράβηξαν την ευσεβή μερίδα του λαού το έζησα τα χρόνια της διακονίας μου στην Μονή Προυσού. Οι νεοημερολογίτες προσέρχονταν στην Παναγία σαν να ήθελαν να επισκεφθούν τα ακρογιάλια και τα ορειβατικά καταφύγια. Ο παλιοημερολογίτης όμως ερχότανε σεμνά ενδεδυμένος, με το ζυμωτό πρόσφορό του και τα δώρα του στην Παναγία.
Δεν είμαι «ζηλωτής», αλλ᾽ ούτε και οικουμενιστής. Δεν αναπαύομαι καθόλου να βλέπω τον Πατριάρχη να προσεύχεται και να φωτογραφίζεται με τον πάπα και τους ετεροδόξους και ετεροθρήσκους. Και περίμενα η Σύνοδος αυτή να στηλιτεύση τον οικουμενισμό και όχι να τον εδραιώση και συνοδικώς. Από αυτούς τους διαλόγους τίποτε δεν κέρδισε η Ορθόδοξη Εκκλησία. Μάλλον σύγχυση επέφεραν στον κόσμο και άλγος στους αληθινά ευσεβείς χριστιανούς.
Ως μαθητής της Πατμιάδος Εκκλησιαστικής Σχολής, ρώτησα τον νεροκουβαλητή του πατριάρχη Αθηναγόρα, αφού μας έκανε μακρά ομιλία γι᾽ αυτήν την κίνηση, που δεν θέλω να την χαρακτηρίσω ούτε εκκλησιαστική ούτε θεολογική, περισσότερο θα την ονομάσω πολιτική,
− Και πότε, σεβασμιώτατε, βλέπετε αυτήν την ένωση των Εκκλησιών;
Και μου απαντά:
− Παιδί μου, αυτό είναι εσχατολογικό πρόβλημα. (!)
Άρα ούτε ο ίδιος δεν πίστευε σε αυτά που έκανε.

Το μνημόσυνο του επισκόπου μου δεν το σταματώ, παρά μόνον αν τον δικάση Σύνοδος. Δεν θέλω να σχίζω την Εκκλησία. Θεωρώ ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη αμαρτία που μπορεί να διαπράξη κανείς μέσα στην Εκκλησία. Όχι. Δεν πιστεύω σ᾽ αυτές τις κινήσεις, αλλά δεν κόβω και το μνημόσυνο. Άλλωστε, κανένας κανόνας της Εκκλησίας δεν μου επιβάλλει να το κάνω. 

σχόλιο:{Καλό θα ήταν ευλογημένε Γέρων να ξέρεις κάτι καλά όταν ομιλείς αλλιώς να μην ομιλείς, δεχόμαστε ότι χρειάζονται κότσια και φωτισμό να το κάνεις και σεβόμαστε που δεν το κάνεις, αλλά και για την κατήχηση των αναγνωστών μας ,μην κάνουμε το μαύρο άσπρο ,είναι λοιπόν σχίσμα ή όχι η διακοπή του μνημόσυνου;; ΕΔΩ}

Δεν συμφωνώ με δοξασίες όπως αυτήν ότι η εκκλησία είναι εικών της Αγίας Τριάδος, και άλλες πολλές, ων ουκ έστιν αριθμός, που δεν μαρτυρούνται και δεν κατοχυρώνονται ούτε από την Γραφή ούτε από την Παράδοση. 

Μένω εν τη Εκκλησία και με σκυμμένο το κεφάλι και πόνο ψυχής λέγω στην μάννα μου:
− Μάννα Εκκλησία, δεν βρίσκω ανάπαυση στα λόγια σου. Βοήθησέ με. Μη με αφήνης να τυραννιέμαι σε δρόμους στενωπούς και αδιέξοδους.

Η ορθόδοξη ομολογία είναι δύσκολη.
 Δεν βαστιέται όμως με εξάρσεις και εκρήξεις, αλλά με φόβο Θεού και βαθειά πίστη ότι η Εκκλησία είναι το μυστικό σώμα του Χριστού. Αυτός είναι κεφαλή και εμείς ο,τι θέση και να κρατάμε, πρώτου, δεύτερου, τρίτου, είμαστε μέλη της Εκκλησίας ισότιμα και υπεύθυνα, και συνειδητά πιστεύουμε ότι πύλαι άδου, που είναι οι αιρέσεις, δεν θα καταλύσουν την Εκκλησία. Πιστεύουμε και ομολογούμε σε κάθε σύναξη ότι είναι μία η Εκκλησία, καθολική και αγία, και άθελά μας όλοι κάνουμε τον σταυρό μας στο άκουσμα αυτής της ομολογίας, χωρίς να μας το έχη διδάξει κανένας. Σε ουδεμία άλλη «εκκλησία» πιστεύουμε, είτε κρατά ίχνη αλήθειας είτε διακυβεύει την αλήθεια.

Ο Χριστός να κρατάη την Εκκλησία του, γιατί άμα χάσουμε την πίστη στην μία Εκκλησία, την αγία, τότε όλα τα άλλα θα πάνε περίπατο. Δεν είναι η Εκκλησία μία σφαίρα που κυλά μέσα στον χρόνο και προσκολλάται πάνω της κάθε εξυπνάδα εκκοσμικεύσεως, είτε αυτή είναι θεολογική είτε ηθική, αλλά παραμένει πάντοτε καθαρή από προσμίξεις και μπαρούφες της ακαδημαικής θεολογίας. Εμείς δεν έχουμε ακαδημαική θεολογία, έχουμε ασκητική θεολογία και μαρτυρική θεολογία. Ασκήτεψε πρώτα, ομολόγησε, νήστεψε, αγρύπνησε, προσευχήσου, για να πιστέψω ότι ο λόγος σου είναι αληθινός. Τις γνώμες σου τις υπερήφανες κράτησέ τες για τον εαυτό σου και τους δικούς σου, και τα κάλπικα «νομίσματά» σου, απ᾽ όπου και να τα μοιράζης, ας είναι προς εξαφάνισή σου. Αμήν.
Γρηγόριος ο Αρχιπελαγίτης

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

ΣΧΟΛΙΟ: Ο τρελο-γιάννης αληθινός χριστιανός λοιπόν. Ευχάριστη έκπληξη. 
Τό αντάρτικο τής εκκλησίας αποφάσισε νά επιτρέψει στήν ουρά νά οδηγήσει τό κεφάλι. 
Ο Ζήσης λοιπόν κατέχει τά κλειδιά τής ορθοδοξίας; Ευχάριστη έκπληξη.
 Η διάβρωση τού ορθοδόξου φρονήματος από τό κίνημα τού αντι-οικουμενισμού είναι ανεπανόρθωτη πλέον εάν τήν συνδυάσουμε μέ τήν σήψη τού κλήρου καί τόν δαιμονισμό τών οικουμενιστών. 
Θά χρειαστούν αιώνες νά ξαναβρούμε τήν ορθή μας πίστη. Στήν χάρυβδη τού οικουμενισμού  προστίθεται η αναρχική σκύλα τής αποτειχήσεως καί η μεσαία ανθρώπινη οδός πού διασώζει όλες τίς ανθρώπινες δυνατότητες ανέπαφες δέν διακρίνεται πλέον. 
Ας δούμε μόνον ένα μηδενιστικό σχόλιο τών αποτειχισμένων στήν πιό πάνω ανάρτηση γιά νά δούμε τήν δαιμονική αποθέωση τών οργανώσεων πού κρύβονταν επιμελώς μέχρι σήμερα.

Γερ. Γρηγόριος: «Ασκήτεψε πρώτα, ομολόγησε, νήστεψε, αγρύπνησε, προσευχήσου, για να πιστέψω ότι ο λόγος σου είναι αληθινός».

"Ἐσύ, Γέροντα, ποὺ ἔκανες ὅλα τὰ παραπάνω, πῶς δὲν μπόρεσες νὰ μιμηθεῖς τοὺς Ἁγίους, ποὺ μᾶς διδάσκουν νὰ φεύγουμε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς «ὡς ἀπὸ ὄφεως»; Οἱ Ἅγιοι ποὺ φεύγανε ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, δὲν ἦσαν στὴν Ἐκκλησία;
Φαίνεται, Γέροντα, ὅτι στὸ ξεσκέπαστο τσουκάλι σου σιγοβράζει ὁ Οἰκουμενιστικὸς ἰός!" 

ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΠΟΡΕΣΑΜΕ!!

Καί όλη αυτή η ανοησία στηριγμένη στόν Καντιώτη καί στόν Θεόδωρο Στουδίτη τών οποίων οι δραστηριότητες πήραν τήν θέση τού Ευαγγελίου. Αλλοίμονό μας! Ο εκκλησιαστικός Ρουβίκωνας.
Δέν συμμετείχε σέ συλλείτουργα ο Πατριάρχης Δημήτριος;

Αμέθυστος

maria p. είπε...

Δεν γνωρίζω από ποιο ιστολόγιο είναι το σχόλιο, αλλά είναι πραγματικά αποκαλυπτικό.
"ΕΜΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΠΟΡΕΣΑΜΕ!!"
Ο στόχος λοιπόν της πνευματικής ζωής είναι να καταφέρεις κάποτε να... αποτειχιστείς..(!)
Όπως λέμε ότι ο στόχος του Χριστιανού είναι η αγιότητα... Κάπως έτσι..
Έχουμε ακούσει βέβαια πολλά ωραία.. όπως ότι η "οικονομία" είναι ένα "χαμηλότερο πνευματικό στάδιο" ενώ η "ακρίβεια" είναι ένα "προχωρημένο". Εννοώντας ως "ακρίβεια", την διακοπή κάθε πνευματικής επικοινωνίας με τους απανταχού Ορθόδοξους για να μην... μολυνθείς..(μέσω της θεωρίας των συγκοινωνούντων δοχείων).. Αυτό είναι το κριτήριο ότι κάποιος έχει φτάσει σε "ψηλά πνευματικά μέτρα"..
Είναι αστεία όλα αυτά, αλλά έχουν μια πνευματική ρίζα που θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε "υπόσταση της αρνητικότητας".Θα το εξηγήσω παρακάτω.
Κάποιος ανώνυμος είχε γράψει ένα σχόλιο προς τους αποτειχισμένους, και θα ήθελα να το παραθέσω για να κάνουμε μια σύγκριση:
"... Ἀποδίδετε εὐκαίρως ἀκαίρως τήν λέξη "αἱρετικός" καί τήν λέξη "αἵρεση" καί ἀποφασίζετε μόνος σας ὠς Ἐκκλησία ποιός εἶναι αἱρετικός καί τί αἵρεση πρεσβεύει
(καί ἄν πρεσβεύουν αἵρεση ὅλοι αὐτοί πού ἔχετε στό μυαλό σας καί δέν πέφτουν σέ ἀντικανονικές πράξεις μόνο).
3. Χρησιμοποιεῖτε ἐσφαλμένως παραδείγματα προκειμένου νά "ἐπιχειρηματολογήσετε" καί νά ἑδραιώσετε τήν δική σας θέση, ὄπως τόν Ἀπόστολο Ἰωάννη πού λέτε πώς λέγει, ἀντιγράφω: "Νὰ φεύγετε μακριὰ ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς· κι ὄχι μόνο νὰ μὴν ἔχετε μυστηριακή-ἐκκλησιαστικὴ σχέση, ἀλλ’ οὔτε «χαίρετε» νὰ μὴν τοὺς λέτε!".
Μά κύριε, γιά αἱρετικό μᾶς μιλᾶ ὁ Ἀπόστολος, ὄχι γιά κάποιον πού δέν καταδικάσθηκε ὡς αἱρετικός, ἤ πού ἐμεῖς ἀποφασίζουμε ἀπό μόνοι μας ποιός εἶναι αἱρετικός.
Εἶναι δυνατόν νά μιλᾶ διά γραφίδος ἤ διά ζώσης σέ χιλιάδες ἁπλούς πιστούς (καί στά ἐκατομμύρια μέχρις ἐσχάτων) ὁ Ἀπόστολος καί νά τούς δίνει τό δικαίωμα νά θεωροῦν αἱρετικό ὅποιον αὐτοί νομίζουν;
Δέν βλέπετε πώς ἐσεῖς οἰ ἀποτειχισμένοι (μία χοῦφτα ἀνρθώπων) δέν μπορεῖτε νά βγάλετε ἄκρη, καί θά ἔδινε ὁ Ἀπ. Ἰωάννης σέ ὅλους τούς πιστούς ἄνευ Συνόδου τήν νομιμότητα νά ἀποκαλοῦν αἱρετικό ὅποιον νομίζουν; Αὐτά λέγει ἠ Ἱερά Παράδοση καί ἡ ἐκκλησιολογία; Λίγη ταπείνωση δέν βλάπτει. Προσθέσατε μέ θράσος στά λεγόμενα τοῦ Ἀποστόλου τήν δική σας φράση: "κι ὄχι μόνο νὰ μὴν ἔχετε μυστηριακή-ἐκκλησιαστικὴ σχέση".
Δέν ντρέπεσθε λιγάκι; Ποῦ λέει κάτι τέτοιο ὁ Ἀπόστολος;
Ἐσεῖς τό προσθέσατε αὐτό, γιά νά περάσετε "αὐθαίρετα" πώς "αἱρετικός" εἶναι κάποιος ρασοφόρος πού δέν καταδικάσθηκε ἀκόμη, ὥστε νά "ἀποδείξετε" πάλι ψευδῶς στούς θεολογικά ἀδαεῖς καί ἀπρόσεχτους ἀναγνῶστες σας πώς "μολύνονται" ἀπό τούς κακόδοξους ἤ αἵρετίζοντες ἤ ἐν δυνάμει καί ὄχι ἐν ἐνεργείᾳ αἰρετικόύς καί τά Μυστήριά τους.
Τά ὁποῖα Μυστήριά "τους" δέν εἶναι "τους", ἀλλά Τοῦ Ἀρχιερέως ΧΡιστοῦ. Ἀπό Αὐτόν προέρχεται ἡ Χάρις γιά τήν οἰκονομία τῶν πιστῶν. Καί ὅσο τούς κρατᾶ μέσα στήν Ἐκκλησία ΤΟΥ, αὐτοί μπορεῖ νά κολάζονται, ἀλλά τά Μυστήρια εἶναι ἔγκυρα.
Ὅ,τι ἄλλο λέτε δέν ἔχει σχέση μέ τήν Ἐκκλησία μας.
4. Τό ὅτι χρησιμοποιεῖτε ὡς παράδειγμα προηγούμενα γραφόμενα καί λεχθέντα τοῦ π. Ζήση, αὐτό κι ἄν εἶναι ἀστεῖο.
Γιά νά ἀποδείξουμε τήν Ἀλήθεια παραπέμπουμε στήν Ἁγία Γραφή καί στούς Ἁγίους καί ὄχι σέ κάποιον ἄλλον.
ΔΕΝ ἀποτελεῖ ἐπιχείρημα γιά τήν Ἀλήθεια ἡ ὄποια ἀντί ἀντίφαση τοῦ π. Ζήση ἤ ὁποιουδήποτε ἀποτειχισμένου, μᾶλλον ἀποδεικνύει τήν ἀποτυχία τῆς ἀποτείχισης καί ἐκθέτει ὑμᾶς τούς ἀποτειχισμένους καί τήν θεολογική σας ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑ.
5. Ὅσο γιά τήν ἀδιάκριτη πιπίλα τῶν ἀποτειχίσεων τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ἐπιτέλους πεῖτε τήν ἀλήθεια:
http://www.oodegr.com/oode/biblia/Sxisma_Zilwtikou_Palaioimerologitismou/1_3_18.htm
Ὁ Ἄγιος κατάλαβε καί ἔβαλε μετάνοια, γι' αὐτό καί παρέμεινε Ἅγιος.
Σταματῆστε νά ἐκμεταλλεύεσθε τό ὄνομά του καί τίς ἀποτειχίσεις του, ΧΩΡΙΣ τήν τελική τους φάση!..."

(συνεχίζεται)