Δὲν πρέπει νὰ πιστεύωμεν, οὔτε νὰ θαρρευώμεθα ποτὲ στον εαυτό μας

Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸν «Ἀόρατο Πόλεμο» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, (Κεφ. Β')

Αὐτὸς ὁ πόλεμος εἶναι δυσκολότερος ἀπὸ κάθε ἄλλον πόλεμο, διότι πολεμῶντας ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ μας, πολεμούμεθα ἀπὸ τὸν ἴδιο μας τον εαυτό. Ἔτσι καὶ ἡ νίκη ποὺ πετυχαίνουμε σὲ αὐτὸν εἶναι πιὸ ἔνδοξη ἀπὸ κάθε ἄλλη καὶ πολὺ πιὸ εὐπρόσδεκτη στὸν Θεό. Γιατί ἐὰν καταφέρεις νὰ θανατώσεις τὰ ἄτακτα πάθη σου καὶ τὶς ἐπιθυμίες καὶ τὰ θελήματά σου, θὰ ἀρέσεις στὸν Θεὸ περισσότερο, θὰ τὸν ὑπηρετήσεις πολὺ καλύτερα ἀκόμη ἀπὸ τὸ νὰ μαστιγώνεσαι μέχρι αἵματος, ἀπὸ τὸ νὰ νηστεύεις περισσότερο ἀπὸ τοὺς παλιοὺς ἐρημῖτες, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸ νὰ ἐπιστρέψεις στὸ καλὸ χιλιάδες ψυχές, ἐνῶ εἶσαι ἐσὺ κυριευμένος ἀπὸ τὰ πάθη. Τὰ ἴδια λέει καὶ ὁ ἀββᾶς Ἰσαὰκ ὅπου ἀναφέρει...
«κρείσσον γὰρ σεαυτὸν λῦσαι τοῦ συνδέσμου τῆς ἁμαρτίας ἢ ἐλευθερῶσαι δούλους ἐκ δουλείας».

orthodoxia-ellhnismos