Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2020

Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων για την επίθεση στο Ναό της Γεσθημανής

Ο Μακαριώτατος ανέφερε «αυτή η ριζοσπαστική πράξη είναι ένα έγκλημα εμπνευσμένο από μια ακραία ιδεολογία που επιδιώκει να διώξει τους Χριστιανούς από τους Αγίους Τόπους. Καλώ τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει το ρόλο της στην προστασία των χριστιανικών ιερών και στη διατήρηση της χριστιανικής παρουσίας στους Αγίους Τόπους». Ο Πατριάρχης  επεσήμανε ότι το έγκλημα της απόπειρας εμπρησμού της Εκκλησίας της Γεσθημανής δεν είναι λιγότερο τρομακτικό και φρικτό από τις προσπάθειες των ριζοσπαστικών οργανώσεων να ελέγχουν τις ιδιότητες των εκκλησιών.

Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης τόνισε ότι «ο ρατσισμός είναι ένας φρικτός εχθρός όλων των εθνών και η ειρήνη, η ανοχή και η συνύπαρξη είναι η ιδανική πύλη για ένα λαμπρό μέλλον στην πόλη της Ιερουσαλήμ, η οποία πάσχει από μίσος και ρατσισμό και για αυτό προκύπτουν αυτά τα εγκλήματα«.

 Ένας 49χρονος άντρας προσπάθησε να πυρπολήσει την εκκλησία της Γεσθημανής στην ανατολική Ιερουσαλήμ ρίχνοντας εύφλεκτα υλικά στο εσωτερικό της. Ο  επίδοξος δράστης συνελήφθη από την ισραηλινή αστυνομία. Οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον 49χρονο, ο οποίος έριξε κάποιο «εύφλεκτο υγρό» μέσα στην εκκλησία.

Πηγή: www.orthodoxianewsagency.gr

diakonima

Σημεία των Καιρών : Πυρκαγιά στο Ιερό Σπήλαιο της ΓΕννήσεωςτου Κυρίου (φώτο)

10411144_697054387025633_5213353582548339368_n

από την επίσκεψη του πάπα την προηγούμενη της πυρκαγιάς

 Από την επίσκεψη του πάπα την προηγούμενη της πυρκαγιάς

Αυτό το  περιστατικό έρχεται να επισφραγίσει το άσχημο κλίμα που επικράτησε στους κύκλους των ορθοδόξων  χριστιανών της πόλης οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την επίσκεψη και προσευχή του Πάπα Φραγκίσκου στο άγιο Σπήλαιο στις 25/05/14. Στο σπήλαιο της Γεννήσεως τον υποδέχθηκε ο επίσκοπος Θεοφύλακτος.

10353268_696989217032150_7868916646968735439_o


Επιστολή γέροντος Παϊσίου
Εν Αγίω Όρει, τη 23η Ιανουαρίου 1969.


Επειδή βλέπω τον μεγάλον σάλον, που γίνεται εις την Εκκλησίαν μας, εξαιτίας των διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων και των επαφών του Πατριάρχου μετά του Πάπα, επόνεσα κι εγώ σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω κι ένα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός Μοναχός), διά να χρησιμοποιηθεί και αυτό, έστω και για μια βελονιά, διά το πολυκομματιασμένο φόρεμα της Μητέρας μας. Πιστεύω ότι θα κάμετε αγάπην και θα το χρησιμοποιήσετε διαμέσου του θρησκευτικού σας φύλλου. Σας ευχαριστώ.

Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμην εν πρώτοις απ’ όλους, που τολμώ να γράψω κάτι, ενώ δεν είμαι ούτε άγιος ούτε θεολόγος. Φαντάζομαι ότι θα με καταλάβουν όλοι, ότι τα γραφόμενα μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας βαθύς μου πόνος διά την γραμμήν και κοσμικήν αγάπην δυστυχώς του πατέρα μας κ. Αθηναγόρα. Όπως φαίνεται, αγάπησε μίαν άλλην γυναίκα μοντέρνα, που λέγεται Παπική Εκκλησία, διότι η Ορθόδοξος Μητέρα μας δεν του κάμνει καμμίαν εντύπωσι, επειδή είναι πολύ σεμνή.

Αυτή η αγάπη, που ακούστηκε από την Πόλη, βρήκε απήχηση σε πολλά παιδιά του, που την ζουν εις τας πόλεις. Άλλωστε αυτό είναι και το πνεύμα της εποχής μας: η οικογένεια να χάση το ιερό νόημά της από τέτοιου είδους αγάπες, που ως σκοπόν έχουν την διάλυσιν και όχι την ένωσιν…

Με μία τέτοια περίπου κοσμική αγάπη και ο Πατριάρχης μας φθάνει στη Ρώμη. Ενώ θα έπρεπε να δείξει αγάπη πρώτα σ’ εμάς τα παιδιά του και στη Μητέρα μας Εκκλησία, αυτός, δυστυχώς, έστειλε την αγάπη του πολύ μακριά. Το αποτέλεσμα ήταν να αναπαύσει μεν όλα του τα κοσμικά παιδιά, που αγαπούν τον κόσμον και έχουν την κοσμικήν αυτήν αγάπην, να κατασκανδαλίση, όμως, όλους εμάς, τα τέκνα της Ορθοδοξίας, μικρά και μεγάλα που έχουν φόβο Θεού.

Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότητα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει.

Του Ιερομονάχου Νικήτα Παντοκρατορινού

Ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί η Εκκλησία της Ρωσίας για να αποδείξει ότι η Εκκλησία της Ουκρανίας αποτελούσε μέρος της δικαιοδοσίας της από τον 17ο αιώνα και μετά, είναι αυτό της πανορθοδόξου εκκλησιαστικής συνειδήσεως. Σύμφωνα με αυτήν, όλα αυτά τα χρόνια ήταν κοινώς αποδεκτό από όλους, ακόμα και από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ότι η Ουκρανία ανήκει στην δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Ρωσίας.

Αυτό το αυθαίρετο επιχείρημα το χρησιμοποιούν πολλοί, όπως τελευταία και το γραφείο επί των αιρέσεων και των παραθρησκειών της Μητροπόλεως Πειραιώς. Όμως δεν είναι αυτή η αλήθεια. Η ιστορία και η εκκλησιαστική πράξη, μας λένε άλλα.

ΟΥ ΜΟΙΧΕΥΣΕΙΣ ΑΓΑΠΗΤΕ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΕ ΠΑΡΑΣΥΡΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ. 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΓΕΥΤΗΚΕ ΤΟΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΚΑΡΠΟ ΤΗΣ ΜΟΙΧΕΙΑΣ Η ΜΗΤΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΚΡΑΤΙΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: