Γράφει ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας στο "Περί τής εν Χριστώ ζωής": "Καί ούπω λέγω τό καινότατον. Τί γάρ άν άλλω συνάπτοιτο μάλλον ή αυτό εαυτώ; Αλλά καί αύτη η ενότης τής συναφείας εκείνης έλαττον έχει. Τών γαρ πνευμάτων τών μακαρίων έκαστον έστι μέν έν καί ταυτό εαυτώ, συνήπται δέ τώ Σωτήρι μάλλον ή εαυτώ. Φιλεί γάρ εκείνον μάλλον ή εαυτό. Καί μαρτυρήσει τώ λόγω Παύλος, ευχόμενος "ανάθεμα είναι από Χριστού" υπέρ τής σωτηρίας τών Ιουδαίων, ίνα εκείνω (τώ Χριστώ) προσθήκη γένηται δόξης. Ει δέ τό τών ανθρώπων φίλτρον τοσούτον, τό θείον ουδ' έστι λογίσασθαι. Ει γάρ οι πονηροί τοσαύτην επεδείξαντο τήν ευγνωμοσύνην, τί χρή περί τής αγαθότητος εκείνης ειπείν; Ούτω δέ υπερφυούς όντος τού έρωτος, ανάγκη καί τήν συνάφειαν πρός ήν συνήλασε τούς ερώντας, τήν διάνοιαν τήν ανθρωπίνην κάτω τιθέναι, ώστε μηδέ πρός παράδειγμα ανενεχθήναι δυνατήν είναι". - Μετάφραση στα νεοελληνικά: "Και δεν ανέφερα ακόμα το πιο παράδοξο. Με τί άλλο θα μπορούσε να ενωθή κανείς στενότερα παρά με τον εαυτό του; Και όμως η ένωση αυτή είναι ασθενέστερη από την ένωση με τον Χριστό. Καθένα δηλαδή από τα πνεύματα των αγίων είναι μεν ένα και το αυτό με τον εαυτό του, είναι όμως περισσότερο ενωμένο με τον Σωτήρα παρά με τον εαυτό του, γιατί αγαπά περισσότερο Εκείνον παρά τον εαυτό του. Το επιβεβαιώνει αυτό ο απόστολος Παύλος, ο οποίος ευχόταν να χωρισθή από τον Χριστό χάριν τής σωτηρίας τών Ιουδαίων, για να αυξηθή η δόξα Εκείνου. Αν όμως η ανθρώπινη αγάπη είναι τόσο μεγάλη, την θεική είναι αδύνατον να την συλλάβη κανείς. Γιατί, αν οι πονηροί άνθρωποι μπόρεσαν να δείξουν τόσο μεγάλη καλοκαγαθία, τί πρέπει να πη κανείς για την αγαθότητα του Θεού; Αφού λοιπόν ο θείος έρωτας είναι τόσο υπερφυής, κατ' ανάγκην και η συνάφεια με την οποία συνδέονται με τον Θεό όσοι Τον αγαπούν υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική και είναι αδύνατον να παραλληλισθή με κάποιο παράδειγμα" (Από το Ιερό Ησυχαστήριο "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", Σουρωτή Θεσσαλονίκης).
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2021
ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ
......
-Δέν υπάρχει μονοπάτι, γιατί λένε οι πατέρες, ότι "Ίδιος εκάστου γίνεται Χριστός", ο Χριστός είναι διαφορετικός γιά τόν καθένα. Η ενσάρκωση ακριβώς αυτό σημαίνει, ότι μπορεί ο Χριστός να μεταβάλλεται καί νά γίνεται αυτό πού λατρεύω περισσότερο εγώ, καί μετά αυτό πού αγαπάτε εσείς, καί μετά αυτό πού αγαπάει ο άλλος. Υπ' αυτή τήν έννοια, όταν μπώ στή διαδικασία αυτή τής μετάνοιας, ...κι έτσι, μετάνοια εδώ μέ τήν οντολογική υπαρξιακή σημασία, δέν λέει, δέν έχω τήν πληρότητα τού είναι, αυτό είναι μετάνοια. Δέν είναι μετάνοια ότι έφαγα γλυκό περισσότερο χθές βράδυ, δέν είναι μετάνοια ότι μάλωσα χτές καί τσακώθηκα μαζί σου. Μπορεί να μήν έχω κάνει τίποτε από όλα αυτά.
Μετάνοια είναι ότι γιά κάποιο λόγο δέν ζώ. Καί θά μπορούσα νά ζώ, καί τό αισθάνομαι ότι μπορούσα να ζώ. Καί αισθάνομαι ότι κάπου υπάρχει αυτή η πληρότητα, καί κάποιος μέ καλεί προσωπικά σ' αυτό. Καί αυτή η πληρότητα είναι μιά σχέση, λοιπόν, υπ' αυτή τήν έννοια δέν τό έχω αυτό τό πράγμα. Αυτή η βαθειά απορία μέ κινητοποιεί υπαρξιακά. Όταν βλέπετε τούς αγίους, λές, τί μετανοεί ο δύστυχος, μέ τα κριτήρια αυτά πού είπαμε τώρα, δέν βγαίνει καί νόημα δηλαδή, τί μετανοεί, τί δεν έχει, τί έχει κάνει, είναι δυνατόν να μετανοεί, τί βρίσκει καί μετανοεί; Καταλαβαίνετε, μετανοεί διότι δέν έχει τήν πληρότητα τού είναι. Μετανοεί διότι η αρμονία καί τό βάθος καί η αλήθεια του, τού φεύγουν μέσα από τά χέρια. Μ' αυτή τήν έννοια πάει νά αλλάξει τό είναι του καί μέ τήν προαίρεσή του ανοίγεται πρός τά εκεί πού μπορούν όλα αυτά τά πράγματα να γίνονται, καί ...ναί....
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΟΛΟΙ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΦΗΝΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΛΕΞΙΛΑΓΝΕΙΑ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ.
Ο ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΤΩΣΗ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΓΕΛΟΙ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΥΣ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΙΓΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ, ΟΡΦΑΝΟΙ. Η ΝΕΑ ΣΚΕΨΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΚΡΥΣΤΑΛΛΩΣΕ ΤΕΛΙΚΩΣ Ο ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ. Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΝΙΑΣ.ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΓΩ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ. Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ.
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΡΩΤΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΦΡΙΚΤΕΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΑΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΤΑ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΣ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Καταλαβαίνετε, μετανοεί διότι δέν έχει τήν πληρότητα τού είναι. Μετανοεί διότι η αρμονία καί τό βάθος καί η αλήθεια του, τού φεύγουν μέσα από τά χέρια. Μ`αυτή τήν έννοια πάει νά αλλάξει τό είναι του καί μέ τήν προαίρεσή του ανοίγεται πρός τά εκέι πού μπορούν όλα αυτά τά πράγματα να γίνονται
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΦΙΛΕ. ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΙΔΟΥ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ. ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΜΕΘΥΣΤΟΣ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ. ΕΧΕΙ ΚΑΒΑΛΙΚΕΨΕΙ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ, ΕΠΙ ΑΥΤΟΥ, ΓΛΟΙΩΔΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΧΘΕΙ ΣΕ ΤΥΡΑΝΝΟ. ΤΥΡΑΝΝΕΙ ΤΟ ΕΤΕΡΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΣΑΔΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΑΡΕΣΚΕΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΩΣ ΤΟ ΕΓΩ ΠΟΥ ΚΑΝΟΝΙΖΕΙ ΤΑ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΓΩ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΔΙΑΤΥΜΠΑΝΙΖΕΙ. ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΗΔΟΝΙΚΕΣ ΩΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥ Ως ΥΠΕΡΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΕΤΕΡΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗ ΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΔΟΝΗ. Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΤΑΝΟΕΙ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΝ ΚΑΘΙΣΤΑ ΜΕΤΟΧΟ ΣΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΣ ΟΤΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ. ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΛΗ ΩΡΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ. ΟΤΑΝ ΚΟΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΕΝΑ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΕΣΟΠΤΡΩ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΑΣΗ. Ο ΦΩΤΙΣΜΟς ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΔΙΟΤΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ Η ΨΥΧΗ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ. ΔΕΝ ΑΝΑΖΗΤΑ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ. ΤΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ ΕΝ ΕΣΟΠΤΡΩ ΔΙΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ. ΔΕΝ ΜΕΤΑΒΑΛΕΤΑΙ ΕΝΕΚΕΝ ΤΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΦΩΤΙΖΕΙ ΕΚΑΣΤΟΝ ΕΞ ΗΜΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΜΑΣ. ΤΟ ΦΩΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙς ΤΡΥΠΕΣ. ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΝΤΑ ΦΩΣ ΑΛΛΙΩς ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΧΑΡΑΜΑΔΑ. ΤΕΣΠΑ. Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΗΡΕ ΤΟ ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ. ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΗ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΟ ΑΜΑΞΙ.
Ξέχασε τό καθώς ηδύναντο. Φίλε χωρίς νού ο άνθρωπος γεννά τέρατα. Αυτός πού τόν ρωτά καί τόν ακούει ποιός νάναι καί δέν ταράζεται η ψυχή του; Τό χάσαμε τό μυαλό μας , μάς τό πήραν οι προσωπικότητες οι οποίες είναι υπεράνω πάσης υποψίας.
Γράφει ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας στο "Περί τής εν Χριστώ ζωής": "Καί ούπω λέγω τό καινότατον. Τί γάρ άν άλλω συνάπτοιτο μάλλον ή αυτό εαυτώ; Αλλά καί αύτη η ενότης τής συναφείας εκείνης έλαττον έχει. Τών γαρ πνευμάτων τών μακαρίων έκαστον έστι μέν έν καί ταυτό εαυτώ, συνήπται δέ τώ Σωτήρι μάλλον ή εαυτώ. Φιλεί γάρ εκείνον μάλλον ή εαυτό. Καί μαρτυρήσει τώ λόγω Παύλος, ευχόμενος "ανάθεμα είναι από Χριστού" υπέρ τής σωτηρίας τών Ιουδαίων, ίνα εκείνω (τώ Χριστώ) προσθήκη γένηται δόξης. Ει δέ τό τών ανθρώπων φίλτρον τοσούτον, τό θείον ουδ' έστι λογίσασθαι. Ει γάρ οι πονηροί τοσαύτην επεδείξαντο τήν ευγνωμοσύνην, τί χρή περί τής αγαθότητος εκείνης ειπείν; Ούτω δέ υπερφυούς όντος τού έρωτος, ανάγκη καί τήν συνάφειαν πρός ήν συνήλασε τούς ερώντας, τήν διάνοιαν τήν ανθρωπίνην κάτω τιθέναι, ώστε μηδέ πρός παράδειγμα ανενεχθήναι δυνατήν είναι". - Μετάφραση στα νεοελληνικά: "Και δεν ανέφερα ακόμα το πιο παράδοξο. Με τί άλλο θα μπορούσε να ενωθή κανείς στενότερα παρά με τον εαυτό του; Και όμως η ένωση αυτή είναι ασθενέστερη από την ένωση με τον Χριστό. Καθένα δηλαδή από τα πνεύματα των αγίων είναι μεν ένα και το αυτό με τον εαυτό του, είναι όμως περισσότερο ενωμένο με τον Σωτήρα παρά με τον εαυτό του, γιατί αγαπά περισσότερο Εκείνον παρά τον εαυτό του. Το επιβεβαιώνει αυτό ο απόστολος Παύλος, ο οποίος ευχόταν να χωρισθή από τον Χριστό χάριν τής σωτηρίας τών Ιουδαίων, για να αυξηθή η δόξα Εκείνου. Αν όμως η ανθρώπινη αγάπη είναι τόσο μεγάλη, την θεική είναι αδύνατον να την συλλάβη κανείς. Γιατί, αν οι πονηροί άνθρωποι μπόρεσαν να δείξουν τόσο μεγάλη καλοκαγαθία, τί πρέπει να πη κανείς για την αγαθότητα του Θεού; Αφού λοιπόν ο θείος έρωτας είναι τόσο υπερφυής, κατ' ανάγκην και η συνάφεια με την οποία συνδέονται με τον Θεό όσοι Τον αγαπούν υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική και είναι αδύνατον να παραλληλισθή με κάποιο παράδειγμα" (Από το Ιερό Ησυχαστήριο "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", Σουρωτή Θεσσαλονίκης).
Η μετάνοια είναι ένα ερωτικό γεγονός - π. Νικόλαος Λουδοβίκος
https://www.youtube.com/watch?v=NXsAtbDEiLg&t=250s
Ολόκληρη η ομιλία είναι εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=8JcK8PKE3nI&t=0s
π.Νικόλαος Λουδοβίκος - Κατά Ματθαίον 6 (ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ)
Εκπληκτικό δεν είναι που ο ιερέας Ν. Λουδοβίκος ευκαίρως ακαίρως δείχνει πως βρίσκεται μακράν της πατερικής παραδόσεως. Το εκπληκτικό είναι πως συνεχίζουν να υπάρχουν θαυμαστές του, που εκφράζονται ως εξής:
"Θεολόγος φιλόσοφος ψυχολόγος κοινωνιολογος αλλα απίστευτος ερμηνευτής των γραφών ίσως ο καλύτερος που μας χάρισε ο Θεός και τον ευχαριστούμε ο Θεός να του δίνει υγεία"
Φίλε ούτε οι παπικοί πού φόρτωσαν τήν πίστη τους μέ τόν αντιπρόσωπο τού θεού άντεξαν γιά πολύ τήν ιδέα ενός θεού πού μεταβάλλεται καί επινόησαν τό αλάθητο τού πάπα γιά νά δώσουν στό θεό τους κάτι αμετάβλητο, χωρίς τό οποίο ο θεός είναι ένα κοσμικό φαινόμενο.
Η αναφορα στον παπαΚωστα Στραυηγοπουλο που σχετιζεται με τον Π.Λουδονικο ?
Σχετίζεται μέ τήν εκπομπή τού παπα Κώστα. Ακούγεται και η φωνή του στήν πρώτη ερώτηση.
τους εφαγε η πιστη στην ανθρωπινη γνωση αμεθυστε. Μιλαμε για μεγαλο διαβολο.
«Ο διάβολος πολεμά τους πιστούς με τον Οικουμενισμό, τους πλούσιους με το Μασονισμό και τους φτωχούς με τον Κομμουνισμό.» Αγ. Παΐσιος
Να με συγχωρεσει ο Αγιος και να προσθεσω οτι η μασονια ειναι ο ηνιοχος αυτης της ψευδωνυμου πλεον γνωσεως, διοτι οι μασκες της επεσαν και η ψευδωνυμος γνωση απεκαλυφθη γυμνη απο περιεχομενο, οπως βλεπουμε ξεκαθαρα και απο πληθος αναρτησεων στον αμεθυστο. Και για να ερθουμε και στον Αγιο Γρηγοριο Νυσσης, μια απολυτη τυχαιοτητα καθοδηγει το τιποτα στον τοπο του.
Δες Μεσογαιας. Τετοιο αμερικανο-πιστοποιημενο κυμβαλο αλαλαζον δεν ξαναγινε. Ειναι η αποθεωση της αποχαυνωσης που μας προσφερει η πιστη στις προσωπικοτητες. Οι προβολες του αυτονομημενου προσωπου που εχει πληρωθει με την ψευδωνυμο γνωση μας ζωγραφιζουν την προσωπικοτητα που ολισθαινει στο μηδεν. Ο Χριστος ειναι το προσχημα τους. Απο την στιγμη που προτασουν την φατσα τους και φωτογραφιζονται αυτοι αντι του Κυριου δεν υπηρετουν τον Κυριο αλλα μαζι με τον φωτογραφο γραφουν ιστορια στα πανηλιθια περιοδικα των μητροπολεων. Ποιες μασκες; Η μασκα ειναι το ενδυμα φωτος μεσα σε τοση γυμνια. Και ηρθε ως δωρο για να παρουν μια μικρη παραταση στο θεατρο που παιζουν. Ενας μοχλος ακομη που τους δινει την δυνατοτητα στην ακατασχετη λογοδιαροια τους.
Φίλε καί αδελφέ η διοίκηση τής εκκλησίας κλυδωνίζεται αλλά δέν μάς προβληματίζει. Μέ τήν εικονική διαδοχή τών αποστόλων κατόρθωσαν νά μάς υποτάξουν χωρίς κανένας μας νά καταλαβαίνει ότι πραγματοποιούμε τήν καταδικασμένη από σύνοδο θεολογία τού Ωριγένη περί υποταγής τού Υιού στόν Πατέρα. Τήν οποία εφάρμοσε στήν εκκλησιολογία ο Ζηζιούλας. Καί είναι ακόμη πιό εύκολο τό παιχνίδι από τήν στιγμή πού τούς αποκαλούμε Πατέρες. Υποταγμένοι στήν εξουσία τού κλήρου, τού νόμου. τής Πολιτείας πάλι καλά πού επιβιώνουμε σάν έθνος. Γιά λίγο ακόμη. Ανακήρυξαν τόν εαυτό τους ιδιοκτήτες τού ναού καί δέν έχουμε καταλάβει ακόμη ότι ο κάθε ναός ανήκει στόν Αγιό Του, είναι τό σπίτι Του. Τελειώσαμε.
Δημοσίευση σχολίου