Ύστερα από τόσα χρόνια φαίνεται καθαρά ότι σκοπός της αντιοικουμενιστικής προσπάθειας Κληρικών και Μοναχών είναι η καθησύχαση των πιστών, για την συνεχή ισχυροποίηση της οικουμενιστικής λαίλαπας στον χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και η υπόσχεση ότι εγγυόνται την προστασία της Εκκλησίας από τις καταστροφικές, γι’ αυτήν, συνέπειες της οικουμενιστικής δραστηριότητος των Ορθοδόξων ταγών της. Όμως οι βαρείς λύκοι, των αιρέσεων, και, μάλιστα, της λοιμώδους νόσου της οικουμενιστικής παναιρέσεως, δεν εξορκίζονται με έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων -ανιαρό και ανίερο-, ο οποίος χαρτοπόλεμος, κάθε φορά, πληροφορεί το ποίμνιο, απλώς, τι είναι η αίρεσις και ποια καταστροφικά αποτελέσματα προκαλεί στην ζωή της Εκκλησίας!
Μέχρι σήμερα, έχει κυκλοφορήσει μεγάλος αριθμός τέτοιων κειμένων, από την ηγουμενική διοίκηση του Αγίου Όρους, από γνωστή ομάδα κληρικών και μοναχών, αλλά και από άλλες αντιοικουμενιστικές προσπάθειες. Έχει χυθεί πολύ μελάνι και έχει ξοδευθεί πολύ χαρτί, για τα ίδια θέματα, το ίδιο μοτίβο, το δήθεν «μαχητικό», χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα εις βάρος των εκκλησιαστικών οικουμενιστών. Ο Οικουμενισμός προχωρεί στον χώρο της Εκκλησίας και συνεχώς ισχυροποιείται, επειδή ακριβώς δεν θίγονται οι ορθόδοξοι οικουμενιστές, αφού δεν αποκαλύπτονται τα ονόματά τους.
Γι’ αυτό και δεν ανησυχούν και είναι σίγουροι ότι θα κερδίσουν τους στόχους τους, χάρη στη αντιοικουμενιστική ανημποριά να αγωνισθεί θεοφιλώς με το πνεύμα της θυσιαστικής σταυρώσιμης μαρτυρίας. Ο αντιοικουμενιστικός αυτός αγώνας δεν γίνεται με τούς όρους και τις απαιτήσεις του Ταμείου των Ιερών Κανόνων της Εκκλησίας, αλλά και της αγιοπνευματικής πατερικής παραδόσεως του μαρτυρίου αίματος και ψυχής, με το οποίο, και μόνον, οι θείοι Πατέρες, ως δούλοι γνησιώτατοι Χριστού, «όλην συλλεξάμενοι ποιμαντικήν επιστήμην και θυμόν ιερόν κινήσαντες, τους βαρείς εξεδίωξαν και λοιμώδεις λύκους των αιρέσεων, εκσφενδονήσαντες αυτούς, με την σφενδόνα του πνεύματος, έξω του της Εκκλησίας πληρώματος», κατά τον υμνογράφον της Εκκλησίας! Δυστυχώς η αντιοικουμενιστική προσπάθεια περιορίζεται στα όρια της ασφαλείας, ώστε να μείνουν ανέγγιχτοι από συνέπειες δυσάρεστες οι εις αυτήν μετέχοντες….
ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ. ΚΑΙ ΠΑΛΙ.... ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟ-ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ. Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΤΟΝ ΟΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗ ΜΑΧΗ. Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΘΕΙ ΣΑΝ ΖΗΛΩΤΗΣ. ΚΑΙ ΕΧΑΣΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΔΙΟΤΙ Ο ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΛΕΙΣΤΗΚΕ ΣΤΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. ΣΗΜΕΡΑ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ, ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΚΛΗΤΟΙ ΛΙΓΟΙ ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ. Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ ΦΙΛΑΚΟΛΟΥΘΟΣ. ΠΟΙΟΣ ΚΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ;
Στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσεβίου Καισαρείας βρίσκουμε όλες τις απαντήσεις, ας τις ακούσουμε παρακαλούμε με προσοχή, για να τελειώνουμε μια και καλή με τις διαστροφές της πίστεως μας: Γ, κγ, 23 και συνέχεια…
«Όταν απέθανε ο Τύραννος, τότε ο Ιωάννης ο Απόστολος επέστρεψε από την νήσο Πάτμο εις την Έφεσον, παρακαλούμενος δε μετέβαινε και εις τα πλησιόχωρα μέρη των Εθνικών, αλλού μεν για να εγκαταστήσει Επισκόπους, αλλού δε δια να οργανώσει ολοκλήρους Εκκλησίας, και αλλού δια να χειροτονήσει κάποιον από τους επισημανθέντας υπό του Πνεύματος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου