“Βιώνουμε τον αποτρόπαιο και ατελείωτο μέχρι στιγμής πόλεμο στην Ουκρανία”
Την παραμονή της εορτής, ο Παναγιώτατος χοροστάτησε κατά τον Μ. Εσπερινό στην πανηγυρίζουσα Ι. Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη νήσο Αντιγόνη των Πριγκηποννήσων.
Ο Παναγιώτατος στην ομιλία του, αφού αναφέρθηκε στο γεγονός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, σημείωσε:
“Η αποστολή εκάστου εξ ημών δεν είναι απλώς και μόνον η θεωρία και η απομόνωσι, η βίωσις της μεταμορφώσεως στη δική μας ζωή, αλλά και η μετάδοσίς της στον πλησίον. Αυτό είναι και το μήνυμα και συνάμα η πρόσκλησι της σημερινής εορτής προς την Εκκλησία: κατά την σύγχρονη εποχή μας των ραγδαίων μετασχηματισμών, παντός είδους και πάσης φύσεως, απευθύνεται η αγωνιώδης έκκλησι προς την Εκκλησία να μεταμορφώση τον κόσμο.
Προκειμένου, όμως, να επιτύχη η Εκκλησία εις την αποστολή της αυτή και να ζήση ο κόσμος μας την αληθινή εν Χριστώ μεταμόρφωσι, αναβοώντας μαζί με τον Πέτρο, «καλόν εστιν ημάς ώδε είναι», πρέπει να εμφανισθή και η Εκκλησία «εν ετέρα μορφή», ως η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως την ονομάζουμε στο Σύμβολον της Πίστεως. Και δεν αναφερόμεθα εδώ μόνον εις την αναγκαιότητα του διαχριστιανικού διαλόγου «υπέρ της των πάντων ενώσεως», αλλά κυρίως εις τα καθ᾽ ημάς, εις την ευστάθειαν της Ορθοδοξίας.
Ποία είναι η εικόνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας σήμερα; Ποία είναι η κοινή μαρτυρία και διακονία της στον σύγχρονο κόσμο;
Βιώνουμε τον αποτρόπαιο και ατελείωτο μέχρι στιγμής πόλεμο στην Ουκρανία, όπου Ορθόδοξο κράτος μάχεται, με τις πατρικές και Πατριαρχικές ευλογίες της επισήμου Εκκλησίας, ένα άλλο αδελφό Ορθόδοξο λαό. Και καταλαβαίνετε ότι εννοώ εδώ τον Πατριάρχη της Ρωσσίας Κύριλλο, ο οποίος ευλογεί με τα δύο χέρια του αυτόν τον αποτρόπαιο, διαβολικό πόλεμο, αντί να τον καταδικάσει. Ζούμε την παρά πάσαν έννοιαν εκκλησιαστικής νομιμότητος εισπήδησι μιάς Ορθοδόξου Εκκλησίας, και πάλι της Ρωσσικής Εκκλησίας, στο κανονικό έδαφος παλαιφάτου Πατριαρχείου της Ανατολής, στην Αφρική, που είναι έδαφος της δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Γευόμεθα επί σχεδόν πέντε χρόνια την αχαριστίαν και την αγνωμοσύνην διά της μονομερούς διακοπής κοινωνίας από μέρους θυγατρός Εκκλησίας, όχι βεβαίως διά λόγους δογματικούς, αλλά σαφώς για λόγους γεωοπολιτικής σκοπιμότητος, ενδεδυμένους, μάλιστα, εσχάτως με το περίβλημα ασυνάρτητων και προσβλητικών κατηγοριών εναντίον της Μήτρος Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, κατηγοριών περί «εκκλησιολογικής αιρέσεως»! Άπαγε της βλασφημίας! Αυτοί που τα λένε αυτά τα πράγματα εις βάρος του Πατριαρχείου μας ας δουν, όπως λέγει το Ευυαγέλιον, την δοκόν που είναι μέσα στον οφθαλμόν τους και ας αφήσουν το ιδικόν μας κάρφος, που είναι πολύ μικρότερον, εάν υπάρχει καθόλου, απέναντι στην δική τους την δοκό που τους έκανε να μην βλέπουν την πραγματικότητα.
Εις τους ανωτέρω θεολογικώς αστηρίκτους, εκκλησιολογικώς αβασίμους και κανονικώς ανερείστους ισχυρισμούς, η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, η Εκκλησία του Σταυρού, η Εκκλησία της Αναστάσεως, η Εκκλησία της Μεταμορφώσεως, συνεχίζει ακλόνητη να ορθοτομή τον λόγον της αληθείας και να εκπέμπη από το ταπεινό αλλά αειφεγγές Φανάρι Θαβώρειο φως, αγογγύστως υπομένουσα «εμπτυσμούς και μάστιγας και κολαφισμούς και Σταυρόν» διά την σωτηρίαν των ηγαπημένων τέκνων της από περάτων έως περάτων της οικουμένης, από της μεγαλυτέρας θυγατρός αυτής Εκκλησίας της Ρωσσίας έως και της νεωτέρας εκείνης της Εκκλησίας της Ουκρανίας. Η αγάπη της Μητρός Εκκλησίας ουδέποτε εκπίπτει!”
Translate from Orthodox Times
ΙΔΟΥ ΚΑΙ Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΑΡΙΩΔΟΥΣ ΑΝΟΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΜΟΛΥΝΕΙ ΤΟΝ ΚΛΗΡΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου