H ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ: Ο ΛΑΟΣ ΤΩΝ ΑΜΑΛΗΚΙΤΩΝ

Άρθρο του M. Blondet                                           

Μετάφραση: Θεόδωρος Λάσκαρης

Η Οθωμανική Aυτοκρατορία δεν μπορούσε να διατάξει καμία γενοκτονία κατά την διάρκεια των ετών 1913-1918, διότι πολύ απλά ήταν θύμα ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος. Τη διακυβέρνηση είχε αναλάβει μία ομάδα που είχε τη μασονική ονομασία ‘Κομιτάτο Ένωσης και Προόδου’. Την ομάδα αυτή την αποτελούσαν αξιωματικοί, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, δικηγόροι και πλούσιοι αστοί, συχνά με δεσμούς συγγένειας μεταξύ τους. Όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, οι περισσότεροι από αυτούς ήταν Ντονμέδες, δηλαδή κρυπτοιουδαίοι οπαδοί του ψευδομεσσία Sabbatai Zevi (1626-1676), που ασπάστηκε εξωτερικά το Ισλάμ ενώ στην πραγματικότητα ήταν ο δημιουργός ενός εξτρεμιστικού γνωστικού αντινομιστικού κινήματος. Πράγματι τα μέλη της σέκτας τελούσαν οργιαστικές πρακτικές, αιμομιξία και ανταλλαγή των γυναικών τους. Όμως δύο αιώνες μετά τον θάνατο του μεσσία τους, αυτοί οι κρυπτοιουδαίοι αποτελούσαν πλέον τη ραχοκοκαλιά μιας εκκοσμικευμένης, αντι-μουσουλμανικής και αντι-χριστιανικής μποργκεζίας της Τουρκίας. Είχαν δημιουργήσει την πολιτική σέκτα των Νεότουρκων, πάνω στο μοντέλο της “Νέας Ιταλίας” του G. Mazzini.Αυτοί είναι που προκάλεσαν τη γενοκτονία των Αρμενίων και των Ποντίων.

Ο Σουλτάνος, δηλαδή ο Οθωμανός αυτοκράτορας, Abdul Amid είχε τεθεί υπό κατ’ οίκον περιορισμό, οπότεδεν είχε εξουσία. Επιπλέον, μετά τη σύλληψη του δεν είχε οδηγηθεί στο σπίτι του αλλά, όπως έγραψε ο  Άγγλος πρέσβης Sir Gerard Lowther, στην αναφορά του στο Foreign Office, (που είναι δημόσια πλέον και μπορεί να μελετηθεί) στη Θεσσαλονίκη, στην κατοικία των Εβραίο-Ιταλών τραπεζιτών του Κομιτάτου της Ένωσης και της Προόδου. 

Η Εμπορική Τράπεζα της Ιταλίας, των Γερμανών-Εβραίων Otto Joel και Federico Weil, είχε αποκτήσει από τους Άγγλους και τους Γάλλους τραπεζίτες το καθεστώς του επιμελητή του οθωμανικού δημόσιου χρέους για λογαριασμό των ξένων πιστωτών. Με την Τουρκία ασχολούνταν ο Πολωνο-Εβραίος Giuseppe Toeplitz, ο οποίος και ο ίδιος ήταν κατά κάποιο τρόπο Ντόνμε, αφού είχε επιφανειακά ασπαστεί τον καθολικισμό. Τότε ήταν διευθυντής του υποκαταστήματος της Τεργέστης και  άνθρωπος του Volpi di Misurata. Ο Volpi, ως τραπεζίτης χρηματοδοτούσε τους Νεότουρκους βοηθώντας τους να καταλάβουν την εξουσία. Στηριζόταν σε μασονικούς κύκλους και ιδιαίτερα σε έναν πολύ πλούσιο και με επιρροή Εβραίο της Βενετίας, τον Emmanuel Carasso, μέλος του Κομιτάτου της Ένωσης και της Προόδουν καθώς και επικεφαλής της στοάς ‘Macedonia  Resurrecta’.

O Emannuel Carasso

Ο Άγγλος πρέσβης Sir Gerard Lowther σκιαγραφεί τα πορτρέτα των πραξικοπηματιών: «Ο (D)Javid Bey, ένας πανούργος κρυπτοιουδαίος και τέκτονας, είναι υπουργός των οικονομικών, ενώ ο Talaat Bey ένας άλλος μασόνος, έγινε υπουργός των εσωτερικών (…). Ο dottor Nazim, ένα από τα πιο δραστήρια μέλη του Κομιτάτου της Θεσσαλονίκης λέγεται ότι έχει εβραϊκή καταγωγή, σε συντροφιά με κάποιον Faik Bey Toledo, κρυπτοεβαίου από τη Θεσσαλονίκη, και διευθυντή της ‘Aurore’ μία σιωνιστική εφημερίδα που κυκλοφόρησε πριν ένα χρόνο στην Κωνσταντινούπολη, η οποία δεν κουράζεται ποτέ να θυμίζει στους αναγνώστες της ότι η Αίγυπτος, η γη των Φαραώ που υποχρέωσαν τους Eβραίους να  κατασκευάσουν τις πυραμίδες, είναι μέρος της μέλλουσας κληρονομιάς του Ισραήλ.»

Τα γεγονότα που αφορούν τη γενοκτονία των ελληνικών πληθυσμών της Μ. Ασίας είναι γνωστά. Εδώ θα ασχοληθούμε με ένα άγνωστο στοιχείο που αφορά την γενοκτονία των Aρμενίων διότι αυτό καταδεικνύει την ύπαρξη μιας ιδιαίτερης μορφής παραφροσύνης που υποβόσκει μέσα σε ορισμένους κύκλους. Ένα αρχαίο σχέδιο γενοκτονίας εναντίον των Aρμενίων εκκολαπτόταν για αιώνες μέσα σε αυτούς τους κύκλους. Στην Encyclopedia Judaica έκδοση 1971, τόμος 3, στήλες 472-476, στο λίμα ‘Αρμενία’ διαβάζουμε: «Η Αρμενία ονομάζεται επίσης Amalek, και οι Eβραίοι συχνά αναφέρονται στους Aρμένιους ως Αμαληκίτες». Η Universal Jewish Encyclopedia, New York, 1939, στο λίμα Αρμενία είναι ακόμη πιο ακριβής: «Εφόσον οι Aρμένιοι θεωρούνται απόγονοι των Αμαληκιτών, αυτοί ονομάζονται, μεταξύ των Eβραίων της Ανατολής ως ‘Timheh’ (που σημαίνει  ‘σβήσε τη μνήμη τους’, όπως στο Δευτερονόμιο 25:19, που αναφέρεται στους Αμαληκίτες». Εάν η υπόθεση των Αμαληκιτών σας φαίνεται  υπερβολική, η επιβεβαίωση της έρχεται από τον Εβραίο ιστορικό Yair Auron, ο οποίος το 2000 στο βιβλίο του The Banality of Indifference: Zionism and the Armenian Genocide , γράφει ότι ο εβραϊκός πληθυσμός της Οθωμανικής αυτοκρατορίας φάνηκε αδιάφορος ως προς την τύχη των Aρμενίων και δεν τους βοήθησε, ακριβώς επειδή τους θεωρούσε απογόνους των Αμαληκιτών. ‘Αμαλήκ’, στην Τορά (Γένεση, 36, 9-12) είναι ο μυθικός λαός-εχθρός του Ισραήλ, που με διαταγή του Γιαχβέ θα αφανιστεί μέχρι τον τελευταίο άνθρωπο.

Τώρα, η σέκτα αυτή, έχοντας καταλάβει τους μοχλούς της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, μπορούσε  να πραγματοποιήσει  το όνειρο της εξολόθρευσης. Πρώτα, οι Αρμένιοι άνδρες μεταξύ των 16 και 45 ετών επιστρατευτήκαν σε τάγματα επιμελητείας, ως άοπλοι και έτσι σφαγιάστηκαν. Μετά ασχολήθηκαν με τις γυναίκες, τους γέρους και τα παιδιά αυτοί θανατώνονταν στην πυρά, με πνιγμό στη Μαύρη Θάλασσα, με εμβολιασμό του μικροβίου του τύφου ή με ενέσεις μορφίνης. Τους εκδίωκαν στην έρημο της Συρίας, σε ‘πορείες θανάτου’, στο έλεος των κουρδικών συμμοριών που βίαζαν τα κορίτσια και τα παιδιά. Οι New York Times (που σε άλλες εποχές έγραφαν και μερικές αλήθειες) στις 18 Αυγούστου 1915 αναφέρουν: «Οι δρόμοι και ο Ευφράτης είναι γεμάτοι από τα σώματα των εξόριστων και εκείνοι που επιβιώνουν είναι καταδικασμένοι σε σίγουρο θάνατο. Υπάρχει  σχέδιο για τον αφανισμό όλου του αρμενικού λαού».

Ο Talaat Pascià, ένας από τους τρείς Ντονμέδες του ‘Κομιτάτου της Ένωσης και της Προόδου’ έδωσε τις ακόλουθες διαταγές στους κρατικούς αξιωματούχους: 

«Όλα τα δικαιώματα των Αρμενίων να ζουν και να εργάζονται στην τουρκική επικράτεια καταργούνται. Η ευθύνη αναλαμβάνεται από την κυβέρνηση, η οποία διατάζει να μην εξαιρεθούν  ούτε τα βρέφη στην κούνια. Ωστόσο, για άγνωστους λόγους σε εμάς, μία ειδική μεταχείριση συμφωνήθηκε για ορισμένα άτομα που, αντί να μεταφερθούν απευθείας στις περιοχές απέλασης, κρατούνται στο Χαλέπι, προκαλώντας έτσι νέες δυσκολίες στην κυβέρνηση. Να μην ληφθούν υπόψη οι εξηγήσεις τους ή λόγοι τους: να απελαθούν, γυναίκες και παιδιά, ακόμη και όταν δεν είναι σε θέση να κινηθούν…Αντί των έμμεσων τρόπων που χρησιμοποιούνται σε άλλες περιοχές μπορεί να χρησιμοποιηθούν άμεσοι τρόποι. Πληροφορείστε τους υπεύθυνους κρατικούς λειτουργούς για την ανάγκη να επιτελέσουν τον αληθινό σκοπό μας χωρίς τον φόβο ότι θα λογοδοτήσουν».

Και (πάντα ο Talaat): «Αναφέρθηκε  ήδη ότι  η κυβέρνηση αποφάσισε να  εξολοθρεύσει, μέχρι και τον τελευταίο άνδρα, όλους τους Αρμένιους της Τουρκίας. Όποιος εναντιώνεται σε αυτή τη διαταγή δεν μπορεί να διατηρήσει το αξίωμα του στην αυτοκρατορία.». 

Και ακόμη: «Πληροφορηθήκαμε ότι στο Sivas, Mamouret-al-Aziz, Darbeikir και Erzurum, μερικές μουσουλμανικές οικογένειες υιοθέτησαν, ή κράτησαν ως υπηρέτες, παιδιά των Aρμενίων… Διατάζουμε με την παρούσα να συγκεντρώσετε όλα αυτά τα παιδιά στην επαρχία σας και να στείλετε στα στρατόπεδα εκτόπισης».

Δρ. Rushdu & Κεμάλ

Ο Δρ. Aras Tevfik Rushdu, γιατρός και ντονμές, οργάνωσε τον επιστημονικό αφανισμό των πτωμάτων, με τόνους ασβέστη. Ο Mehmet Nazim και ο Behaeddin Chakir, δύο στελέχη του Κομιτάτου, σίγουρα ντονμέδες, δημιούργησαν ένα ειδικό σώμα για την συστηματική εξολόθρευση των Αρμενίων, σε αυτό κατατάχθηκαν χιλιάδες εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου.

Αυτοί οι πραξικοπηματίες ήταν που έκαναν την Τουρκία να εισέλθει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο: στο πλευρό της Γερμανίας, και ήταν το λάθος τους. Όταν νικήθηκαν οι Κεντρικές Αυτοκρατορίες, οι σύμμαχοι ανάγκασαν την τουρκική κυβέρνηση που είχε αναλάβει την εξουσία, να δικάσει τους υπεύθυνους για τη γενοκτονία των Αρμενίων. Ένα στρατιωτικό τουρκικό δικαστήριο τους καταδίκασε σε θάνατο, μόνο στα χαρτιά βέβαια καθώς όλοι είχαν διαφύγει στο εξωτερικό, κυρίως στη Γερμανία.

Θεόδοτος