ΗΠΑ. Η ΜΟΔΑ ΤΟΥ ΓΟΝΑΤΙΣΜΑΤΟΣ

από τον Roberto Pecchioli

Δεν θα φανταζόμασταν, σε μια μόνο ζωή, να γίνουμε μάρτυρες του όγκου των αλλαγών, τής τρέλλας, των ανατροπών της οπτικής γωνίας που έπρεπε να γίνουμε μάρτυρες. Τα τελευταία χρόνια, τους τελευταίους μοιραίους μήνες, έχουμε συσσωρεύσει εμπειρίες -σχεδόν όλες αρνητικές- που σε άλλες εποχές θα απαιτούσαν γενιές. Όπως πάντα, τα νέα έρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και εξαπλώνονται γρήγορα, σαν πραγματικές μεταδοτικές ασθένειες, στον υπόλοιπο αμερικανοποιημένο κόσμο. Η τελευταία λέξη της μόδας, η πιο πρόσφατη εξωφρενική εφεύρεση συνταγογραφεί νά  γονατίσουμε για οκτώ λεπτά και σαράντα έξι δευτερόλεπτα, τόν χρόνο που ο καημένος Τζορτζ Φλόιντ αναγκάστηκε να πέσει στο έδαφος από τον αστυνομικό που τον σταμάτησε και στη συνέχεια έπνιξε. 

Ο περήφανος άνδρας της Δύσης βρήκε επιτέλους κάτι να γονατίσει μπροστά του. Δεν είναι Θεός, αλλά υποχρεωτική παραιδεολογία, ο αντιρατσισμός. Ας βάλουμε τα χαρτιά στο τραπέζι: κανείς, πόσο μάλλον ένας αστυνομικός, δεν μπορεί να πνίξει κάποιον μέχρι θανάτου. Η προστασία του νόμου και της τάξης έχει πάντα ένα όριο, τον σεβασμό στη ζωή των άλλων, με προφανές όριο την υπεράσπιση της δικής του και των ανυπεράσπιστων πολιτών. Όσο για το ρατσιστικό κίνητρο της συμπεριφοράς του λευκού πράκτορα, το επεισόδιο δεν είναι σίγουρα το πρώτο, αλλά οι στατιστικές δείχνουν ότι οι πράξεις αστυνομικής βίας στην Αμερική ξεπερνούν τις φυλές στις οποίες ανήκουν οι πρωταγωνιστές και τα θύματα.

ΗΠΑ «η μόδα του γονατίσματος». Στη λεγόμενη πατρίδα της ελευθερίας; Ο περήφανος άνθρωπος της Δύσης βρήκε επιτέλους κάτι να γονατίσει, δεν είναι Θεός, αλλά υποχρεωτική «παραϊδεολογία» «αντιρατσισμός»! 

Συγκεκριμένα, η περιπολία που σταμάτησε τον φτωχό Floyd, ο οποίος αγόραζε τσιγάρα με ένα χαρτονόμισμα που ο πωλητής πίστευε ότι ήταν πλαστό, αποτελούνταν από τρεις αστυνομικούς, έναν λευκό -τον κατηγορούμενο για φόνο- και δύο Ασιάτες. Και οι δύο δεν θα υπερασπιστούν τον Floyd, κάτι που είναι κακό, αλλά δεν υποστηρίζει την κατηγορία για φόνο με ρατσιστικά κίνητρα.Υπάρχουν και άλλα: ο αρχηγός της αστυνομίας της πόλης της Μινεάπολης είναι ένας μαύρος, όντως αφροαμερικανός, όπως είναι υποχρεωτικό να πούμε. Τα περιστατικά που κάνουν το κλίμα των ΗΠΑ πυρακτωμένο, προεπαναστατικό, έχουν προκαλέσει πολλούς θανάτους μεταξύ εμπόρων, διαδηλωτών και αστυνομικών που δέχθηκαν επίθεση, αρκετοί από τους οποίους είναι Αφροαμερικανοί. 

Οι διαδηλώσεις κατέληξαν σε βανδαλισμούς και καταστροφές, αλλά κυρίως σε λεηλασίες. Σούπερ μάρκετ, συνοικιακά καταστήματα, πολυτελείς βιτρίνες των πιο γνωστών εμπορικών σημάτων, καθώς και πολλά ΑΤΜ έχουν πληρώσει το τίμημα. Η διοίκηση της εξέγερσης, πίσω από την οποία κινούνται ασφαλώς «ανθρωπιστικές» μη κυβερνητικές οργανώσεις, πολιτικοί τομείς και εθνοτικές και φυλετικές κοινότητες, έχει πολιτικούς στόχους - τον Νοέμβριο θα γίνουν προεδρικές και βουλευτικές εκλογές - πολλοί διαδηλωτές όλων των εθνοτικών ομάδων είναι σίγουρα καλή τη πίστη, αλλά είναι γεγονός ότι οι ταραχές έχουν μετατραπεί σε καθαρό καταστροφικό μηδενισμό. Ας το παραδεχτούμε: είναι η πιο ξεκάθαρη απόδειξη της αποτυχίας του αμερικανικού οικονομικού, κοινωνικού και πολυπολιτισμικού μοντέλου. 

Οι ΗΠΑ είναι ένας παράδεισος για κάποιους, ένα μέρος όπου το ψωμί είναι σκληρό για πολλούς και μια πραγματική κόλαση για πολλούς. Νά λοιπόν πού και πώς τελειώνει το αμερικανικό όνειρο, ο «αμερικανικός τρόπος ζωής». Οι αστυνομικοί, λευκοί, μαύροι, Ισπανόφωνοι, Ασιάτες, είναι βίαιοι γιατί η κοινωνία στην οποία δρουν είναι βίαιη. Εκατομμύρια Αμερικανοί κρατούνται και πολλές φυλακές διοικούνται ιδιωτικά. Ο επιχειρηματίας των φυλακών είναι μια εντυπωσιακή φιγούρα, καθόλου γραφική, όπως οι κυνηγοί επικηρυγμένων και οι δεσμοφύλακες για όσους σκοντάφτουν στο δικαστικό σύστημα.

 Η λεηλασία είναι η απόρροια των ταραχών όταν δεν υπάρχει ακριβής πολιτικός στόχος, αλλά γίνεται κάτι βαθύτερο, ο δείκτης μιας τεράστιας κοινωνικής δυσφορίας, εάν περιλαμβάνει τρόφιμα και άλλα πρωτογενή αγαθά, καθώς και χρήματα και λεηλασία ειδών πολυτελείας. Έχουν κλέψει τα πάντα, αναμφίβολα με την εγκληματική κατεύθυνση των συμμοριών που εντάσσονται στο υπαρξιακό πανόραμα ολόκληρων γειτονιών έξω από τους νόμους. Όχι σημείο αδυναμίας του συστήματος, αλλά του γεγονότος ότι η βία, η αντιεξουσία, που ανήκει σε εθνοτικές φυλές, είναι στην Αμερική το κεντρικό στοιχείο στον τρόπο ζωής της αυτοαποκαλούμενης πατρίδας της ελευθερίας. Το φυλετικό πρόβλημα δεν λύθηκε ποτέ για πολλούς λόγους. Το ένα είναι το γεγονός ότι η παραδοσιακή αντίθεση μεταξύ της λευκής πλειοψηφίας και της έγχρωμης μειοψηφίας έχει επιβληθεί, τα τελευταία πενήντα χρόνια, από τεράστια κύματα μετανάστευσης από κάθε άλλη γωνιά του πλανήτη, ξεκινώντας από την Κεντρική και Νότια Αμερική και την Ασία. Οι ΗΠΑ έχουν μετατραπεί σε πύργο της Βαβέλ στον οποίο -κυριολεκτικά- κανείς δεν μιλά πια κοινή γλώσσα.

Δεν θα φανταζόμασταν, σε μια μόνο ζωή, να γίνουμε μάρτυρες του όγκου των αλλαγών, των τρελών, των ανατροπών της οπτικής γωνίας που έπρεπε να γίνουμε μάρτυρες. Τα τελευταία χρόνια, τους τελευταίους μοιραίους μήνες, έχουμε συσσωρεύσει εμπειρίες -σχεδόν όλες αρνητικές- που σε άλλες εποχές θα απαιτούσαν γενιές. Όπως πάντα, τα νέα έρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και εξαπλώνονται γρήγορα, σαν πραγματικές μεταδοτικές ασθένειες, στον υπόλοιπο αμερικανοποιημένο κόσμο! 

Ο μόνος κοινός παρονομαστής είναι το χρήμα, το κυνήγι του πλούτου, που εξαπολύει αγώνες, ο κοινωνικός φθόνος που τροφοδοτείται από αφόρητες ανισότητες, η θέληση για επιτυχία - που στην Αμερική σημαίνει μόνο πολλά λεφτά - με βιασύνη, βία και αδικία. Τίποτα περίεργο: έτσι γεννήθηκαν οι ΗΠΑ, έγιναν μεγάλες και ισχυρές. Έκλεψαν γη και βοσκοτόπια από τους ιθαγενείς Ινδιάνους, δεν δίστασαν - ως ευσεβείς Προτεστάντες - να ασκήσουν τήν σκλαβιά στις ατελείωτες αγροτικές φυτείες, καταργώντας την μόνο μετά από πόλεμο και μετά την άνοδο του βιομηχανικού πολιτισμού που χρειαζόταν εργάτες και όχι αγρότες. Ο ίδιος ο Floyd, το θύμα, πέρασε χρόνια στη φυλακή για ληστεία και ήταν ένας από τους εκατομμύρια Αμερικανούς που τους αφαίρεσε τις δουλειές ο κορωνοϊός. 

Είναι σημαντικό ότι ένα χαρτονόμισμα των είκοσι δολαρίων πυροδότησε μια σειρά γεγονότων που μαρτυρούν την απόλυτη απουσία ηθικών αρχών σε ολόκληρη την κοινωνία. Προφανώς ο έμπορος δεν μπορούσε να αρνηθεί την πληρωμή φοβούμενος αντιδράσεις: κάλεσε την αστυνομία, η παρέμβαση της οποίας είχε τα αποτελέσματα που γνωρίζουμε. Είναι μια κοινωνία βουτηγμένη στη βία, με ελάχιστο σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή και απόλυτη αμοιβαία δυσπιστία, ειδικά αν ο Άλλος ανήκει σε διαφορετική εθνική ομάδα. Οι φυλές υπάρχουν, και πώς, και η αντίδραση της αμερικανικής κοινωνίας είναι απόδειξη αυτού. Η αμερικανική δύναμη έσπειρε άνεμο, τώρα θερίζει καταιγίδα. Έχει διαδώσει κάθε είδους ιδέες στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, από τον πιο οξυμένο φεμινισμό μέχρι τη θεωρία των φύλων και την ισότητα-ισοδυναμία, έχει διαδώσει την κουλτούρα των ναρκωτικών και αυτή του μίσους για κάθε εξουσία. 

Ακόμη και στον φιλελεύθερο κοινωνικό δαρβινισμό, έχτισε ένα κλουβί στο οποίο οι δουλειές, οι καριέρες, οι λειτουργίες, οι σπουδές, ακολουθούν διπλό δρόμο. Από τη μία πλευρά, τα χρήματα κυριαρχούν: για τους πλούσιους, οι πόρτες ανοίγουν ανεξάρτητα και η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη από την αρχή. Για όλα τα άλλα, ισχύει «θετική διάκριση», δηλαδή προκαθορισμένες ποσοστώσεις ανά φυλή, φύλο, τώρα και κατά σεξουαλικό προσανατολισμό. Σε μια προσπάθεια διασφάλισης μιας ορισμένης διανεμητικής δικαιοσύνης, έχουν δημιουργηθεί νέα γκέτο, νέες γραφειοκρατίες, νέα κέντρα εξουσίας, άρα και περαιτέρω αποκλεισμοί. 

Οι παλιές αμερικανικές αξίες -ο Θεός, η οικογένεια, ο νόμος, η τάξη, η ίδια η χώρα- έχουν γίνει άχρηστα χαρτιά για έναν αυξανόμενο αριθμό μεταναστών, ξένης καταγωγής, κουλτούρας (και έλλειψης κουλτούρας), θρησκείας. Έχουν ανεγερθεί νέα τείχη, ειδικά σε μεγάλα αστικά κέντρα, χωρισμένα σε αμοιβαία εχθρικές φυλές, στις οποίες ο νόμος του αίματος - που απορρίπτεται από το νόμο και την επίσημη κουλτούρα - επανεμφανίζεται σε συμμορίες, εδαφικές διαιρέσεις, ταυτότητες που διεκδικούνται ως η μόνη κοινοτική κληρονομιά. 

Πάνω από όλα, το παγκόσμιο κίνητρο, το δολάριο μετρά τα πάντα. Ένα σουρεαλιστικό μότο είναι τυπωμένο στα τραπεζογραμμάτια: στον θεό εμπιστευόμαστε, εμπιστευόμαστε τον Θεό.Ένας θεός, φτιαχτον μόνος σου, που συμβολίζεται από τον άπειρο αριθμό ομολογιών, αιρέσεων, όχι μόνο Χριστιανών, που κάνουν την Αμερική πνευματικό λαβύρινθο. Καλώς ή κακώς, μια εύθραυστη ισορροπία παρέμεινε όσο διατηρήθηκε η ηγεμονία των λευκών αγγλοσαξόνων, αν και μέσα σε αδικίες και μεγάλες αντιφάσεις: ζητήθηκε από Αμερικανούς ορισμένων φυλών να πεθάνουν στον πόλεμο για τον θείο Σαμ, αλλά δεν είχαν πλήρη πολιτικά δικαιώματα και συχνά δεν μπορούσαν να συχνάζουν στους ίδιους κύκλους με τους λευκούς. Τώρα το καπάκι έχει φουσκώσει και η τεράστια ποσότητα όπλων που κυκλοφορεί υποδηλώνει ότι η επιστροφή στην κανονικότητα δεν θα είναι εύκολη ή γρήγορη. Ένας αυξανόμενος αριθμός φυλών, ένοπλες εχθρικές μειονότητες περιφέρονται στη χώρα. 

Οι αστυνομικοί είναι και οι ίδιοι θύματα: η ζωή τους βρίσκεται συνεχώς σε κίνδυνο και γνωρίζουν ότι δεν υποστηρίζονται πλέον από την εξουσία. Ο κίνδυνος είναι να γίνουν αβοήθητοι, διεφθαρμένοι -εν μέρει από ανάγκη και πολλοί από ευκολία- και ότι, όπως συμβαίνει ήδη με τον στρατό, η στρατολόγηση καταλήγει να ευνοεί διαταραγμένες, οριακές προσωπικότητες, περιθωριακά τμήματα του πληθυσμού για τα οποία η στολή παραμένει όργανο κοινωνικής επιβεβαίωσης. Πίσω τους χιλιάδες «δύσκολες» γειτονιές και πόλεις, έθνικ γκέτο, χρήματα να αποκτηθούν γρήγορα και με κάθε κόστος ως μοναδικός κοινός στόχος, η ενδημική διάχυση ναρκωτικών ουσιών. Όποιος είναι η αιτία της ασθένειάς σας ας θρηνήσει για τον εαυτό του, αφού η κουλτούρα των ναρκωτικών διαδόθηκε στα πανεπιστήμια από τη δεκαετία του '60 με την ενεργό συνενοχή των μυστικών υπηρεσιών.

Η χριστιανική κοσμογονία λέει για μια ευτυχισμένη αρχική ανθρώπινη κατάσταση, ακολουθούμενη από την επιθυμία να γίνεις σαν τον Θεό, σε σημείο να προκαλέσει την οργή του δημιουργού όταν οι άνθρωποι σκόπευαν να χτίσουν ένα παλάτι ψηλά στον ουρανό. «Όλη η γη είχε μια γλώσσα και τις ίδιες λέξεις. Μεταναστεύοντας από τα ανατολικά, άνδρες ήρθαν σε μια πεδιάδα στη γη Σινάρ και εγκαταστάθηκαν εκεί. Έλεγαν μεταξύ τους: ελάτε να κάνουμε τούβλα και να τα ψήσουμε στη φωτιά. Το τούβλο τους χρησίμευε ως πέτρα και η άσφαλτος ως τσιμέντο. Τότε είπαν: ελάτε να φτιάξουμε για τον εαυτό μας μια πόλη και έναν πύργο, που η κορυφή του να αγγίζει τον ουρανό, και ας κάνουμε όνομα, για να μην σκορπιστούμε σε όλη τη γη. Αλλά ο Κύριος κατέβηκε για να δει την πόλη και τον πύργο που έχτιζαν οι άνθρωποι. (…) Αυτή είναι η αρχή της δουλειάς τους και αυτό που σχεδιάζουν να κάνουν δεν θα τους είναι αδύνατο. Ας κατεβούμε λοιπόν και ας μπερδέψουμε τη γλώσσα τους, για να μην καταλαβαίνουν πλέον ο ένας τη γλώσσα του άλλου. Ο Κύριος τους σκόρπισε σε όλη τη γη και σταμάτησαν να χτίζουν την πόλη. Γι’ αυτό ονομάστηκε Βαβέλ, γιατί εκεί μπέρδεψε ο Κύριος τη γλώσσα ολόκληρης της γης». (Γένεση, 11, 1-9)

Στην Αμερική το να ανήκεις σε έθνικ φυλές είναι κεντρικό στοιχείο στον τρόπο ζωής της λεγόμενης πατρίδας της ελευθερίας! 

Οι αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης παραμένουν πολύ ισχυρές στην Αμερική: είναι αδύνατο να μην απασχολούν τη σκέψη εκατομμυρίων Αμερικανών κάθε προέλευσης. Η αμοιβαία ακατανοησία, η σύγχυση γλωσσών, λαών, τρόπων ύπαρξης, είναι η φυσική κατάληξη του τρελού πολυπολιτισμικού, πολυφυλετικού, πολυθρησκευτικού στοιχήματος χωρίς κέντρο ισορροπίας και χωρίς αξίες που μοιράζεται η πλειοψηφία. Ο δοξασμένος αντιρατσισμός είναι από μόνος του μια αντιαξία: κάποιος είναι εναντίον κάποιου, όχι «υπέρ» κάτι. Ωστόσο, τις τελευταίες εβδομάδες, έχει γίνει το συναισθηματικό σύνθημα που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει την αναταραχή, η οποία έκανε ένα καθαρό πλάκα πάνω από όλα το γελοίο σύνθημα της κοινωνικής αποστασιοποίησης. Ποιος διαμαρτύρεται, ποιός αναζητά το πλήθος, τη γειτνίαση. αυτοί που στόχος τους είναι να διαπράξουν εγκλήματα -βία, κλοπές, λεηλασίες- προτιμούν την ανωνυμία των μαζών.

 Γίνεται φάρσοκωμωδία, στην απομακρυσμένη επαρχία της αυτοκρατορίας που λέγεται Ιταλία, να επιτίθεται στους δεξιούς στην πλατεία επειδή είναι χωρίς μάσκες, από κοντά, ιδρωμένοι, όπως είπε ο «αδύναμος» συγγραφέας Τζιανρίκο Καροφίλιο, και να χειροκροτούν μανιωδώς τις ταραχές στο εξωτερικό. Ξεχώρισαν οι Σαρδέλες, το όνομα των οποίων παραπέμπει σε ένα ψάρι που πέφτει πολύ εύκολα στο δίχτυ, γονατισμένο με σφιγμένη γροθιά. Μια χούφτα μύγες, υποθέτουμε. Η υπόθεση Floyd έδειξε σε όσους έχουν μάτια για να δουν και μυαλό για λογική, πόσο εύθραυστος είναι ο πολιτισμός μας και σε ποιο βαθμό έχει αναχθεί σε ένα κρετινοποιημένο κοπάδι από ενοποιημένες, Παβλοβιανές αντανακλάσεις. Εντυπωσιακή είναι η εικόνα καλλιτεχνών, αθλητών, ψεύτικων και πραγματικών διανοουμένων, ανθρώπων καλής πίστης και χωρίς κριτικό πνεύμα, γονατισμένων. Δεν είναι μόνο η εικονιστική εικόνα, αλλά η ιστορία, το συμβολικό πορτρέτο της εποχής που χρειάστηκε να ζήσουμε και να υποφέρουμε. Απαγορεύεται να πούμε ότι όποιος φωνάζει στην αστυνομία στο δρόμο και στη συνέχεια καταστρέφει καταστήματα, επιτίθεται στην έκθεση Louis Vuitton ή στο κέντρο πωλήσεων της Apple, επιτίθεται άγρια ​​σε αυτούς που υπερασπίζονται τον εαυτό τους και το ψωμί τους, είναι ο στρατός του εγκλήματος. Είναι ξεκάθαρο -αλλά πρέπει να έχουμε διατηρήσει τη χρήση των ματιών σε μια εποχή τυφλών, και μάλιστα μή βλεπόντων- ότι οι αφέντες και οι εντολείς τους μας θέλουν γονατιστούς μπροστά στα εγκληματικά τους σχέδια κυριαρχίας, κοινωνικής μηχανικής, αναδιάρθρωσης του εγκεφάλου ή ό,τι έχει απομείνει από αυτόν. Γονατισμένοι, όπως οι σκλάβοι (οι σκλάβοι σε πολλές κοινωνίες έπρεπε να φορούν μάσκα) ή όπως, στο σκοτεινό παρελθόν από το οποίο μας απελευθέρωσε η υπέροχη πρόοδος, σταθήκαμε ενώπιον του Θεού.

 Ιδού ο νέος Θεός: ένας τρελός, βίαιος κόσμος που κυριαρχείται από μια ολιγαρχία που μας έχει υποδουλώσει και τώρα, με το πρόσχημα να αποτίσουμε φόρο τιμής σε έναν φτωχό που πέθανε για είκοσι δολάρια με γραμμένο το ιερόσυλο σύνθημα «στον Θεό εμπιστευόμαστε», απαιτεί τον πιο δουλοπρεπή φόρο τιμής. Είδαμε εικόνες εμετού: πράκτορες της Αμερικανικής Εθνοφρουράς γονατιστοί μπροστά στους διαδηλωτές, γυναίκες να φιλούν τα παπούτσια των νέων ανταρτών πόλης του Καλού και του Αντιρατσισμού. Αυτός που δημιούργησε αυτή την αποκρουστική δοκιμασία είναι το Φόρουμ του Σάο Πάολο, το οποίο από το 2000 συγκέντρωσε τον γαλαξία του πολιτικού, πολιτιστικού και θρησκευτικού αριστερισμού, που χρηματοδοτείται από ΜΚΟ όπως αυτές που συνδέονται με τον Τζορτζ Σόρος και άλλα μέλη της πλουτοκρατίας, τους βασιλιάδες του χρήματος.

Ο δρόμος έχει εντοπιστεί και δεν είναι καθόλου αυτός του multi, pluri και trans paradise για τη χρήση των γονατιστών ανόητων. Έχουν υπονομεύσει το πνεύμα της ελευθερίας και το κριτήριο της δημοκρατίας, ορμούν προς ένα παγκόσμιο υπερκράτος στο οποίο θα υπάρχουν μόνο σκλάβοι και υπερκύριοι, πολύ πλούσιοι και φτωχοί, παντοδύναμες άρχουσες τάξεις και κατηχημένες μάζες έτοιμες να γονατίσουν στο σφύριγμα του κυρίου, με χαρά να ακολουθήσουν τα συνθήματα τού κοινωνικού αφορισμού της στιγμής υπό τον πόνο της στιγμής. Είναι ο απίστευτος ολιγαρχικός νεοκομμουνισμός, η ουτοπία των παρακμιακών δισεκατομμυριούχων με προοδευτικές πόζες. Στη συνηθισμένη Αμερική, αποκαλούν σύνδρομο FOMO (φόβος να χάσεις κάτι), ένα παθολογικό άγχος που χαρακτηρίζεται από την ανάγκη να παραμείνεις προσκολλημένος στη μόδα των άλλων, να αποκλειστείς από μαζικές κοινωνικές εκδηλώσεις ή πλαίσια, που θεωρείται ευχάριστο.

Είναι όλο και πιο εύκολο να χειραγωγείς μάζες νέων εγγράμματων που δεν ενδιαφέρονται να διαβάσουν, να διερευνήσουν σοβαρά, αδιάφορα ή ακόμα και να χειροκροτήσουν την περισσότερο ή λιγότερο βίαιη καταστολή εναντίον εκείνων που αντιτίθενται στη δικτατορία που ανακυκλώνεται σε καναπέ δικαιοσύνης και σε παπαγαλισμένους κωδικούς πρόσβασης.

Κανένας από αυτή την άμορφη μάζα δεν θα γονατίσει μπροστά στη δειλή δολοφονία του συνταξιούχου αστυνόμου Ντέιβιντ Ντορν, επίσης μαύρου, εβδομήντα επτά ετών, που είχε σπεύσει να βοηθήσει έναν φίλο επιχειρηματία που είχε πυροβοληθεί από έναν νεαρό λευκό άνδρα. Η αγωνία του, ηχογραφημένη με τηλεφωνική συσκευή, δεν θα ξυπνήσει καμία αίσθηση ανθρωπιάς ή συγκίνησης. Το προοδευτικό κοπάδι δεν γονατίζει μπροστά στα θύματα, τα οποία με τη σειρά τους αναγκάζονται να γονατίσουν, δολοφονούνται με αποκεφαλισμό ή σφαγιάζονται από τους κυρίους του Isis. Χωρίς διαδηλώσεις, χωρίς γόνατα στο έδαφος για τα εκατομμύρια των πεινασμένων, εξαθλιωμένων και απρόσεκτων Νοτιοαμερικανών στα χέρια των ναρκομαρξιστικών κυβερνήσεων.

Εδώ είναι ο νέος Θεός: ένας τρελός, βίαιος κόσμος που κυριαρχείται από μια ολιγαρχία που μας έχει υποδουλώσει και τώρα, με το πρόσχημα ότι θα αποτίσουμε φόρο τιμής σε έναν φτωχό που πέθανε για είκοσι δολάρια με την επιγραφή το ιερόσυλο σύνθημα «στο Θεό εμπιστευόμαστε» απαιτεί την πιο δουλοπρεπή τιμή! 

Δεν θυμόμαστε να γονατίζουν πλήθη στη μνήμη των θυμάτων της τρομοκρατίας, στα πιο γελοία στολισμένα με λουλούδια στις πλατείες. Στην Ιταλία, κραγμένοι δολοφόνοι βρίσκονται στην καρέκλα για να δώσουν μαθήματα και πολλοί είναι ευπρόσδεκτοι επισκέπτες σε τηλεοπτικά σαλόνια και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στέκονται όλοι περήφανοι για τον εαυτό τους και μας θέλουν να γονατίσουμε, να εκλιπαρούμε για συγχώρεση, να εκλιπαρούμε, να φοβόμαστε για αμαρτίες που δεν έχουμε διαπράξει. Θέλουν να νιώθουμε ένοχοι για όλα, για το παρελθόν και το παρόν, μέχρι την τελική ομολογία, την αυτοκριτική μιας κομμουνιστικής μήτρας: είμαστε ρατσιστές, φασίστες, άντρες σοβινιστές, ομοφοβικοί, βιαστές και ούτω καθεξής. 

Λοιπόν, θα είμαστε μόνοι, αλλά δεν θα γονατίσουμε μπροστά στην ορδή. Θα είμαστε πάντα στο πλευρό των θυμάτων, θα δείχνουμε ενσυναίσθηση για όλους τους Τζορτζ Φλόιντς του κόσμου, όλων των φυλών, λευκούς, μαύρους, γυναίκες, άνδρες οποιασδήποτε θρησκευτικής πεποίθησης, θύματα αδικίας, σε έναν κόσμο όπου είμαστε όλοι πιθανά θύματα δολοφόνων στους οποίους θα βρουν ελαφρυντικές περιστάσεις, εξαιρέσεις, δικαιολογίες. Όχι όμως στα γόνατα, μόνο μπροστά στον Θεό! Μια τρομερή δύναμη εξαιρετικής ευφυΐας κατάφερε να μας κάνει να προσκυνήσουμε με τη θέλησή μας. 

Κακές, πικρές στιγμές. Αν μπορούμε να επιλέξουμε, θα σκύψουμε το κεφάλι μπροστά στον Χριστό του Λεπάντο ή στον νεκρό Χριστό του Andrea Mantegna. Μπροστά σε άλλους ανθρώπους, ποτέ, και όταν συμβεί να πεθάνεις, άφησέ το να συμβεί με το κεφάλι ψηλά και το βλέμμα ίσιο.

USA. La moda di inginocchiarsi - Articolo di Roberto Pecchioli (www-unavox-it.translate.goog)

ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΥΠΟ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ, ΟΤΑΝ, ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΙΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ. ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΝΑΓΚΑΙΩΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΧΑΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥΣ.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΡΙΣΕΩΣ.