Πηγή: Il Fatto Quotidiano
Τι ειρωνεία της ιστορίας: ενώ η Νοτιοανατολική Ευρώπη συγκεντρώνεται στην Κίνα για να απομονώσει τη Δύση, η οποία είχε αυταπατηθεί νομίζοντας ότι την είχε απομονώσει, και παρουσιάζεται στον υπόλοιπο πλανήτη μιλώντας (υποκριτικά αλλά έξυπνα) για ειρήνη, πολυμερισμό, συνεργασία, ενέργεια, εμπόριο και κοινές επενδύσεις, η λεγόμενη Ευρώπη συγκεντρώνεται στο Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων με το πρόσχημα των «Προθυμών», μιλώντας (υποκριτικά αλλά ανόητα) για πόλεμο και όπλα. Τι σχέση έχουν αυτοί οι μυθομανείς με την ΕΕ είναι άγνωστο: πρώτα ήταν τέσσερις, μετά τρεις, μετά έξι, και χθες ήταν 38 (10 παρόντες και 28 διαδικτυακοί: σε τρεις ώρες, αφού αφαίρεσαν τις αστεϊσμούς, μίλησαν ο καθένας για τέσσερα λεπτά). Αλλά η πιο σουρεαλιστική πτυχή είναι η τοποθεσία: το Παρίσι την παραμονή της γενικής απεργίας στις 10 εναντίον του Μακρόν, ο οποίος έφερε τη Γαλλία στο χείλος της χρεοκοπίας, και εναντίον της μικρής του κυβέρνησης Μπαϊρού, η οποία της έδωσε την τελική της ώθηση. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν στον Μακρόν το 15% και στον Μπαϊρού το 14%, με το 69% των Γάλλων να ζητά πρόωρες βουλευτικές εκλογές και το 68% την παραίτηση του προέδρου. Ωστόσο, συνεχίζει να πιστεύει ότι είναι ο Ναπολέων: συγκαλεί συνόδους κορυφής, εκδίδει τελεσίγραφα, οργανώνει την μεταπολεμική περίοδο στην Ουκρανία (ενώ τροφοδοτεί τον πόλεμο) και υπόσχεται γαλλικά στρατεύματα σαν να είναι αιώνια, χωρίς καν να γνωρίζει αν θα φτάσουν μέχρι τα Χριστούγεννα.
Εν τω μεταξύ, η Canard Enchainé έμαθε ότι τα Υπουργεία Υγείας και Άμυνας έχουν διατάξει το δημόσιο σύστημα υγείας να επεκτείνει τις νοσοκομειακές κλίνες για να προετοιμαστεί να δεχτεί έως και 250 τραυματίες στρατιώτες την ημέρα από τον Μάρτιο του 2026, με εκτιμώμενο μέγιστο σύνολο 15.000. Η ίδια εγκύκλιος ζητά την εκπαίδευση των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στην «ιατρική αποκατάστασης» ώστε να είναι έτοιμοι να λειτουργήσουν «σε μια περίοδο πολέμου που χαρακτηρίζεται από έλλειψη πόρων και αυξημένες ανάγκες» και να καταταγούν στην υγειονομική υπηρεσία του στρατού «ανεξάρτητα από τον τομέα δραστηριότητάς τους». Ας βάλουμε τους εαυτούς μας στη θέση ενός Γάλλου που ήδη τρομοκρατείται από την προοπτική μιας κατάρρευσης του κράτους, μιας ακόμη ληστείας εργαζομένων και συνταξιούχων, και ενός ακόμη ελιγμού με αίμα και δάκρυα: ανοίγει μια σατιρική εφημερίδα και ανακαλύπτει ότι η κυβέρνηση, χωρίς να πει σε κανέναν, και πόσο μάλλον στο Κοινοβούλιο, ετοιμάζεται να πάει σε πόλεμο με δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες («Ας εναρμονιστούμε και ας φύγουμε»). Και ήδη υπολογίζει τους τραυματίες και, φυσικά, τους νεκρούς (πότε θα υπάρξει εγκύκλιος προς τα νεκροτομεία και τα νεκροταφεία για την αύξηση της χωρητικότητας;). Τώρα, είναι γνωστό ότι ο Μακρόν είναι απίστευτα ηλίθιος. Αλλά δεν είναι τόσο ηλίθιος ώστε να πιστεύει ότι μπορεί να ανακτήσει την υποστήριξη υποσχόμενος στους Γάλλους ότι τα παιδιά τους θα πάνε να πεθάνουν στην Ουκρανία σε έναν χαμένο και απελπιστικά χαμένο πόλεμο επειδή δεν του αρέσει η ειρήνη. Έτσι, η μόνη εξήγηση για τις πολεμοχαρείς του παρορμήσεις είναι ότι χρειάζεται έναν πόλεμο για να δημιουργήσει μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης που θα τον σώσει. Μικροί Νετανιάχου, μεγαλώστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου