Ερντογανιστάν

Είμαστε δυστυχώς αντιμέτωποι με μία γειτονική χώρα που ενεργεί όπως η ναζιστική Γερμανία το 1940, αν και πρόκειται για μία αξιοθρήνητη μικρογραφία της – αναζητώντας στρατιωτική διέξοδο στα οικονομικά της προβλήματα, εις βάρος των άλλων. Επομένως δεν έχουμε άλλη επιλογή, από το να αμυνθούμε, τοποθετώντας πριν από όλα κόκκινες γραμμές απέναντι της – κάτι που όσο πιο γρήγορα συμβεί, τόσο καλύτερα.

Επικαιρότητα

Τα τουρκικά ΜΜΕ ανέφεραν πως η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει μία ναυτική βάση στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο, καθώς επίσης μία αεροπορική για τα τουρκικά F-16. Από την άλλη πλευρά, επειδή το αμερικανικό Κογκρέσο ψήφισε το τέλος του εμπάργκο των όπλων στην Κύπρο που είχε επιβάλει το 1987, η Τουρκία προειδοποίησε πως η κίνηση αυτή θα παρεμποδίσει τις προσπάθειες της για τη διευθέτηση του προβλήματος στο νησί και θα αποτελέσει μία επικίνδυνη κλιμάκωση.

Εκτός αυτού ο πρόεδρος της έφερε ξανά το ζήτημα της κυριαρχίας των αμφισβητούμενων από τον ίδιο νησιών του Αιγαίου – ενώ η Αίγυπτος πραγματοποίησε ναυτικές ασκήσεις στη Μεσόγειο, επαναλαμβάνοντας τις αντιθέσεις της όσον αφορά τη συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης (GNA). Ο αντίπαλος της κυβέρνησης της Λιβύης, της GNA, εξακολουθεί να πολιορκεί την Τρίπολη – ενώ η Τουρκία πρόκειται να στείλει ναυτικές και χερσαίες δυνάμεις, για να στηρίξει την κυβέρνηση της Λιβύης.

Η κατάσταση λοιπόν κλιμακώνεται, τα τύμπανα ενός πολέμου που φαίνεται αναπόφευκτος ηχούν επικίνδυνα, ενώ την ίδια στιγμή η ελληνική, ακραία νεοφιλελεύθερη και άπατρις ελίτ, προσπαθεί να πείσει τον πρωθυπουργό ότι, η λύση είναι η παραπομπή του θέματος στη Χάγη – ο συμβιβασμός δηλαδή με τις ανίερες διεκδικήσεις της Τουρκίας που προφανώς δεν θέλει μόνο τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, αλλά τη συγκυριαρχία με την Ελλάδα υποτελή της.

Ποιό θέμα όμως υπάρχει με την Τουρκία, για να διευθετηθεί από το Διεθνές Δικαστήριο; Μπορείς ποτέ να συνεννοηθείς με μία χούντα; Δεν πρόκειται απλά και μόνο για τις παράνομες διεκδικήσεις της εθνικιστικής, χουντικής κυβέρνησης της Τουρκίας; Τι ακριβώς επιδιώκει η διαφθαρμένη ελληνική ελίτ που πιέζει για έναν καταστροφικό συμβιβασμό, όπως πολλές φορές μέχρι σήμερα με τα μνημόνια και με την υποταγή της χώρας μας στη Γερμανία;

Μεταξύ άλλων μέσω των διατεταγμένων ΜΜΕ που διαθέτει, θυμίζοντας την τότε  προβολή των μνημονίων ως τη μοναδική λύση της Ελλάδας; Σε τι μας ωφέλησε αλήθεια αυτός ο εξευτελιστικός συμβιβασμός; Δεν οδήγησε στην υφαρπαγή της Ελλάδας που ευρίσκεται σε εξέλιξη, στην απώλεια του ονόματος της Μακεδονίας, στις αυξανόμενες προκλήσεις της Τουρκίας και σήμερα στις άθλιες διεκδικήσεις της;

Οι Έλληνες όμως γνωρίζουν πια πολύ καλά πως η δουλοπρέπεια δεν οδηγεί πουθενά. Ότι ένας συμβιβασμός με την Τουρκία θα ήταν χειρότερος ακόμη και από μία στρατιωτική ήττα – αφού θα οδηγούσε στην υποδούλωση της Ελλάδας χωρίς καμία δυνατότητα ανάκτησης της ελευθερίας της. Γνωρίζουν επίσης πως ένας πόλεμος είναι ότι χειρότερο και πως κανένας λογικός άνθρωπος δεν τον επιδιώκει – αλλά μία χώρα πρέπει να αμύνεται, προστατεύοντας τα εδάφη της, ενώ ασφαλώς η Ελλάδα είναι σε θέση να το κάνει με επιτυχία.

Κλείνοντας, είμαστε δυστυχώς αντιμέτωποι με μία γειτονική χώρα που ενεργεί όπως η ναζιστική Γερμανία το 1940, αν και πρόκειται για μία αξιοθρήνητη μικρογραφία της – αναζητώντας στρατιωτική διέξοδο στα οικονομικά της προβλήματα, εις βάρος των άλλων. Επομένως δεν έχουμε άλλη επιλογή, από το να αμυνθούμε, τοποθετώντας πριν από όλα κόκκινες γραμμές απέναντι της – κάτι που όσο πιο γρήγορα συμβεί, τόσο καλύτερα.

Ο πρωθυπουργός λοιπόν πρέπει να πάψει να αναφέρεται στη Χάγη, να σταματήσει να προσποιείται πως δεν συμβαίνει τίποτα κάνοντας διακοπές στα ελληνικά βουνά και να αναλάβει τις ευθύνες του – ενώ η άπατρις ελληνική ελίτ που δεν ενδιαφέρεται παρά μόνο για τα συμφέροντα της, λειτουργώντας ανέκαθεν ως πέμπτη φάλαγγα των ξένων, πρέπει να σταματήσει να το κάνει. Αρκετά υπέφεραν οι Έλληνες από την αξιοθρήνητη  στάση και την αδιαφορία της απέναντι στο Έθνος μας – έως εδώ και μη παρέκει, όπως πολύ σωστά έγραψε η κυρία Νομικού.

https://analyst.gr/2019/12/31/oi-polemikes-kravges-tis-xountikis-tourkias/