Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Τρεις άντρες για μια βόλτα», ο Άγγλος χιουμορίστας Τζερόμ Κ. Τζερόμ (1859-1927) αφηγείται την επιθυμία των πρωταγωνιστών να κάνουν μια ορεινή πεζοπορία ενώ ταξιδεύουν στις Άλπεις. Την προηγούμενη μέρα, αρχίζει κακός καιρός. Ελλείψει οργανωμένης μετεωρολογικής υπηρεσίας, βασίζονται στους ντόπιους. Ο πανδοχέας, πρόθυμος να ευχαριστήσει τους καλεσμένους του, τους διαβεβαιώνει ότι η επόμενη μέρα θα είναι μια υπέροχη μέρα και ότι το ταξίδι θα πάει καλά. Ένας ηλικιωμένος αγρότης, σαρώνοντας τον ουρανό, κουνάει το κεφάλι του και προβλέπει κρύο και καταιγίδες. Οι τρεις τους ξεκίνησαν ούτως ή άλλως, πεπεισμένοι από την ιδιοτελή αισιοδοξία του οικοδεσπότη τους, αλλά η πρόβλεψη του ηλικιωμένου είναι εύστοχη. Είναι μια απαίσια μέρα και επιστρέφουν στη βάση τους μουσκεμένοι, κρύοι και κρυωμένοι. Ωστόσο, συνεχίζουν να συμπονούν τον πανδοχέα παρά τον σοφό ορεσίβιο. Τι ξέρει αυτός ο ηλικιωμένος για τον καιρό, σκέφτονται, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να τον κατηγορήσουν για την ατυχία τους.
Ο μύθος δείχνει ότι οι άνθρωποι αντιπαθούν την αλήθεια, ειδικά αν είναι δυσάρεστη ή έρχεται σε αντίθεση με τις καθιερωμένες πεποιθήσεις και πεποιθήσεις, προτιμώντας την κυρίαρχη αφήγηση: το ψέμα. Ξεκινάμε μια σειρά από στοχασμούς σχετικά με την ολιγαρχική φύση της εξουσίας και την πραγματικότητα εκείνων που κυριαρχούν στον κόσμο, γνωρίζοντας ότι δέν μπορούμε παρά να περιμένουμε μόνο ενόχληση, δυσπιστία ή εχθρότητα. Η αλήθεια πληγώνει και ο δυτικός άνθρωπος δεν είναι πλέον συνηθισμένος σε αυτήν. Το να διατάζεις σημαίνει να κάνεις τους ανθρώπους να πιστεύουν, έγραψε ο Νικολό Μακιαβέλι πριν από πεντακόσια χρόνια. Τη δεκαετία του 1930, ο Ισπανός στοχαστής Ραμίρο Ντε Μαέζτου παρατήρησε ότι «το να είσαι σημαίνει να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου». Πρώτα και κύρια, από τα θεσμοθετημένα ψέματα, που επιβάλλονται από πάνω, αφού η εξουσία είναι πάντα εχθρός και πάντα ολιγαρχική, δηλαδή ανήκει σε έναν μικρό αριθμό οργανωμένων ατόμων.
Είναι ο σιδερένιος νόμος της ολιγαρχίας, όπως διατυπώθηκε από τον κοινωνιολόγο Ρομπέρτο Μίχελς στις αρχές του 20ού αιώνα. Κάθε οργάνωση αναπόφευκτα κυριαρχείται από μια μειοψηφία. Αυτό οφείλεται στην τάση των ελίτ να εδραιώνουν την εξουσία τους, στην κοινωνική πολυπλοκότητα, στην παθητικότητα των μαζών και στο γεγονός ότι, στον πολιτικό τομέα, οι ηγέτες των λαϊκών κινημάτων καταλήγουν να απορροφώνται από το σύστημα που υποτίθεται ότι θα πολεμήσουν. Αυτή η διαδικασία είναι αναπόφευκτη, καθώς με την πάροδο του χρόνου κάθε ανθρώπινη δομή (οικονομική, χρηματοπιστωτική, πολιτική, κοινωνική) συγκεντρώνει την εξουσία στα χέρια λίγων. Αυτοί τείνουν να διατηρούν και να επεκτείνουν τη θέση τους οικειοποιούμενοι ηγέτες και ελέγχοντας τους κοινωνικούς μηχανισμούς. Αυτό ισχύει στην πολιτική, τα συνδικάτα, τις μαζικές οργανώσεις και, πάνω απ' όλα, στον οικονομικό και χρηματοπιστωτικό τομέα[ΜΟΝΟΝ ΣΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΚΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ, ΟΙ ΚΛΗΤΟΙ, ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ]
Οι ολιγαρχίες οργανώνονται για να διατηρούν τη θέση τους και να προστατεύουν τα συμφέροντά τους - ατομικά και ομαδικά - με κάθε μέσο, από τη σειριακή εξαπάτηση μέχρι τον νομοθετικό έλεγχο, μέχρι τον καταναγκασμό και τη βία, τη νόμιμη χρήση των οποίων μονοπωλούν (M. Weber). Ο πρωταρχικός ολιγαρχικός στόχος είναι επομένως η αυτοαναπαραγωγή, την οποία ο Vilfredo Pareto ονόμασε επιμονή των συνολικών στοιχείων. Λιγότερο πειστική είναι η ιδέα του Gaetano Mosca ότι, «όπως δίδαξε ο Μαρξ, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι μια ιστορία αγώνων, αλλά δεν είναι οικονομικός αγώνας, αλλά πολιτικός αγώνας. Είναι ένας αγώνας μεταξύ μιας μειοψηφίας που θέλει να παραμείνει πολιτική τάξη και μιας άλλης μειοψηφίας που φιλοδοξεί να γίνει μια». Ο γεννημένος στο Παλέρμο νομικός προσδιόρισε σωστά τη γραφειοκρατική και πνευματική εξουσία, αλλά μόνο εντός της πολιτικής εξουσίας. Πιο διορατικός, ο Μαρξ κατάλαβε ότι η πραγματική διοίκηση της κοινωνίας βρίσκεται στις οικονομικές ολιγαρχίες - σήμερα ιδιαίτερα στις χρηματοπιστωτικές- οι οποίες έχουν μεταμορφώσει πλήρως την κοινωνική, την ταυτότητα, την ηθική και την αξιακή δομή του μέρους μας του κόσμου στην υπηρεσία ενός γιγάντιου μηχανισμού που τώρα έχει τα χαρακτηριστικά του ολοκληρωτισμού.
Η Χάνα Άρεντ το ξεκαθάρισε κατηγορηματικά: ο ολοκληρωτισμός είναι μια ριζικά νέα μορφή εξουσίας/κυριαρχίας που καταστρέφει τις πολιτικές (και αστικές) παραδόσεις και την προηγούμενη κοινωνική τάξη. Οδηγεί την απομόνωση και την εναλλαξιμότητα των ατόμων σε ακραία επίπεδα. Δεν απαιτεί μόνο πολιτική και κοινωνική υποταγή, αλλά εισβάλλει και ελέγχει και την ιδιωτική σφαίρα. Αυτός ο ορισμός αποτυπώνει τέλεια την παγκοσμιοποιημένη νεοκαπιταλιστική τάξη που βρίσκεται στην εξουσία στη Δύση. Επειδή στόχος της είναι να σφίγγει συνεχώς τον κλοιό της πάνω σε λαούς, άτομα, πόρους και πεποιθήσεις, εργάζεται αδιάκοπα για να διαμορφώσει μια ανθρωπότητα χωρίς ταυτότητα, αιχμαλωτισμένη από τη μυθολογία της κατανάλωσης και της (άμεσης) απόλαυσης, απαλλαγμένη από κοινοτικές, ηθικές, οικογενειακές και πνευματικές άγκυρες. Είναι μια αντιανθρώπινη, εχθρική δύναμη. Όλοι οι θεσμοί της - ξεκινώντας από ό,τι έχει απομείνει από τη δημοκρατία που βασίζεται στην αρχή της πλειοψηφίας και τον πλουραλισμό των ιδεών εντός κρατών που διαθέτουν πολιτική, οικονομική, χρηματοοικονομική και στρατιωτική κυριαρχία - έχουν γίνει μυθοπλασίες, διαδικασίες κενές από νόημα υπέρ ενός παμφάγου και ολοκληρωτικού ολιγαρχικού σχεδίου.
Ο Μάρκο Ντέλα Λούνα, ένας παρατηρητής που χαρακτηρίζεται από έντονο ρεαλισμό, έχει ορίσει τη σύγχρονη άρχουσα τάξη ως «εξορυκτική ολιγαρχία», που σημαίνει ότι εξάγει (δηλαδή, εγκληματικά αλλά νόμιμα αφαιρεί) πόρους και οποιαδήποτε αυτονομία ή εξουσία από λαούς και άτομα. Πρόσφατα - ένας άλλος ορισμός από τον Ντέλα Λούνα - έχει γίνει ολιγαρχία «για περιττούς λαούς». Δηλαδή, έχει οργανωθεί για να μειώσει δραστικά τον αριθμό των ανθρώπων, που δεν είναι πλέον απαραίτητοι για το σχέδιο κυριαρχίας της. Για τον μεθυσμένο από την αλαζονεία θόλο , η ανθρωπότητα στην πιο τυποποιημένη μορφή της απαιτεί δραστική μείωση. Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε πλεονάζοντες σε σχέση με τις ανάγκες, ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Ο Κύριος δεν χρειάζεται πλέον την πλειοψηφία του πληθυσμού: όσοι αδυνατούν να βρουν εργασία λόγω της προόδου του αυτοματισμού δεν ωφελούν, είναι άχρηστοι. Η αξία ενός ατόμου έγκειται στην οικονομική του χρησιμότητά. Ο άνθρωπος είναι ένα αποκλειστικά βιολογικό-σωματικό ον που μπορεί να υποστεί έκτρωση, να χειραγωγηθεί, να επιλεγεί, να τροποποιηθεί γενετικά, να υβριδιστεί και τελικά να καταστραφεί λόγω της υπερβολής της ανθρωπότητας.
Ακόμα και τα «ανθρώπινα» δικαιώματα, η υπερηφάνεια του δυτικού ανθρώπου, σβήνονται. Μύθοι χωρίς νόημα, μια επινοημένη ιστορία, μια αφήγηση όπως ο Θεός, το απαραβίαστο της ζωής, η ελευθερία. Τα λόγια του Γιουβάλ Χαράρι, κοιλιολόγου της ολιγαρχίας, είναι σαφή. «Σήμερα, η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να αντικαταστήσει τη φυσική επιλογή με τον ευφυή σχεδιασμό και να επεκτείνει τη ζωή πέρα από το οργανικό, στη σφαίρα του ανόργανου. Αντί ο άνθρωπος να δημιουργεί νέα τεχνολογία, η τεχνολογία δημιουργεί νέα ανθρωπότητα. «Και την καταστρέφει αν είναι άχρηστη για τα σχέδια μιας ομάδας κοινωνιοπαθών που κατέχουν τα πάντα. Αν φοβόμαστε δικαίως, ας μην θάβουμε τα κεφάλια μας στο έδαφος σαν στρουθοκάμηλοι. Η δύναμη της Κυριαρχίας είναι η τεχνολογία, η ψυχολογική εξαρτημένη μάθηση που κερδίζει χώρο στο μυαλό χωρίς να γνωρίζει ότι χειραγωγείται. Γι' αυτό υπάρχει το τεράστιο σύστημα ψυχαγωγίας. Όλα όσα βλέπουμε σε ταινίες ή βίντεο συνηθίζουν τις μάζες στις αλλαγές που η εξουσία σκοπεύει να εισάγει στην κοινωνία. Το νευρομάρκετινγκ και η επιστήμη συμπεριφοράς εξηγούν ότι το 95% των αντιλήψεων και των αποφάσεών μας είναι παράλογες και συνδέονται με το υποσυνείδητο. Οι ταινίες, η μουσική και οι επαναλαμβανόμενες διαφημίσεις εισέρχονται στο σύστημά μας απευθείας λόγω της πνευματικής τεμπελιάς. Έτσι, θεωρούμε όλα όσα μας συμβαίνουν ως φυσιολογικά, έχοντας ήδη διεισδύσει στο υποσυνείδητό μας. Οι περισσότεροι δεν θα έχουν καμία απολύτως αντίδραση. Θα καταλήξουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε άχρηστοι και θα περπατάμε πειθήνια προς το σφαγείο.
Κάποτε, χρειάζονταν πολλά χέρια και λίγα μυαλά. Σήμερα, η κατάσταση είναι διαφορετική και ένα μεγάλο μέρος από εμάς έχει γίνει εμπόδιο στα σχέδια των ολιγαρχιών. Καθώς ο αυτοματισμός και η τεχνητή νοημοσύνη ελαχιστοποιούν την ανάγκη για ανθρώπινη εργασία, η προσοχή έχει στραφεί στη μείωση του πληθυσμού μέσω εξελιγμένης κοινωνικής μηχανικής. Ο Λάρι Φινκ, Διευθύνων Σύμβουλος της BlackRock, του μεγαλύτερου χρηματοοικονομικού ταμείου στον κόσμο, κατέστησε σαφή αυτή την κοσμογονική αλλαγή, εξηγώντας πώς η Τεχνητή Νοημοσύνη και ο αυτοματισμός θα αναδιαμορφώσουν τη δημογραφική δυναμική. «Οι χώρες με μειούμενους πληθυσμούς θα αναπτύξουν γρήγορα τη ρομποτική και την τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης. Οι κοινωνικές προκλήσεις της αντικατάστασης των ανθρώπων με μηχανές θα είναι πολύ πιο εύκολες σε χώρες με μειούμενους πληθυσμούς». Αυτή η παραδοχή αποκαλύπτει την θανατοκρατική ατζέντα της άρχουσας ελίτ. Καθώς ο ανθρώπινος παράγοντας γίνεται λιγότερο απαραίτητος, η μείωση του πληθυσμού γίνεται ένας ολιγαρχικός στόχος.
Τα μηνύματα για την κλιματική αλλαγή, η προπαγάνδα της στείρας και ομοφυλοφιλικής σεξουαλικότητας, η επίθεση στη γεωργία, η μείωση του ποσοστού γεννήσεων και η ομαλοποίηση της ευθανασίας είναι όλα στάδια μιας μετάβασης στην οποία η ανθρωπότητα είναι σε μεγάλο βαθμό άχρηστη. Πιστεύουν ότι οι άνθρωποι είναι μια μάστιγα που πρέπει να εξαλειφθεί με ακραία μέτρα περιορισμού. Τα πάντα, από την κλιματική αλλαγή μέχρι τα οικονομικά προβλήματα, ανάγονται στον υπερπληθυσμό. Κοστίζει πάρα πολύ να κρατηθούν ζωντανοί όσοι δεν εργάζονται, οι ηλικιωμένοι, οι άρρωστοι, οι φτωχοί και οι καταθλιπτικοί. Κάθε πρωτοβουλία που μειώνει τον πληθυσμό θεωρείται θετική. Το παρατηρούμε αυτό στα συνεχή μηνύματα του κινηματογράφου, των τηλεοπτικών σειρών, του τύπου, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της μουσικής. Είναι η θεωρία που διδάσκεται στα πανεπιστήμια που εκπαιδεύει τις άρχουσες τάξεις.[Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΓΟΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΟΙ ΓΕΡΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΝ ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΕΠΙΖΩΝΤΩΝ.]
Υπάρχουν σαφείς δηλώσεις από πολλούς υποστηρικτές της εξορυκτικής ολιγαρχίας. Ο πληθυσμός αυξάνεται ταχύτερα εκεί που οι άνθρωποι είναι λιγότερο ικανοί να τον διαχειριστούν. Στα φτωχότερα μέρη ο πληθυσμός θα τριπλασιαστεί μέχρι το 2050. Πρέπει να βοηθήσουμε τώρα, ώστε να μην βρεθούν σε μια αδύνατη κατάσταση αργότερα. (Μπιλ Γκέιτς). Όλα τα προβλήματά μας είναι αποτέλεσμα του υπερπληθυσμού της εργατικής τάξης . (Μάργκαρετ Σάνγκερ, ιδρύτρια της αντιγεννητικής οργάνωσης Planned Parenthood). Είμαι υπέρ της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας· αυτό είναι που με εμπνέει. Ο πλανήτης είναι πολύ γεμάτος και πρέπει να προωθήσουμε τον θάνατο. (Μπιλ Μάχερ, ιδιοκτήτης τηλεοπτικών δικτύων). Η κύρια πρόκληση που αντιμετωπίζει το είδος μας είναι η αναπαραγωγή του ίδιου του είδους. Είναι καιρός να συζητήσουμε για τον βέλτιστο αριθμό ανθρώπων. (Μπόρις Τζόνσον, πρώην Συντηρητικός πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου). Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις τεράστιες προκλήσεις της φτώχειας, της πείνας, των ασθενειών και της καταστροφής του περιβάλλοντος, εκτός αν αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του πληθυσμού και της αναπαραγωγικής υγείας. (ΤΑ Ομπάιντ, πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ). Η τεκνοποίηση [θα πρέπει να είναι] ένα αξιόποινο έγκλημα κατά της κοινωνίας, εκτός εάν οι γονείς διαθέτουν κυβερνητική άδεια. Όλοι οι υποψήφιοι γονείς [θα πρέπει] να υποχρεούνται να χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά, με την κυβέρνηση να εκδίδει αντίδοτα στους πολίτες που επιλέγονται για αναπαραγωγή. (David Brower, διευθυντής του Sierra Club, του μεγαλύτερου αμερικανικού περιβαλλοντικού οργανισμού) Αν μετενσαρκωνόμουν, θα ήθελα να επιστρέψω ως θανατηφόρος ιός, για να βοηθήσω στην επίλυση του υπερπληθυσμού. (Πρίγκιπας Φίλιππος του Εδιμβούργου, σύζυγος της Ελισάβετ Β' της Αγγλίας, συνιδρυτής του WWF, Παγκόσμιο Ταμείο για την Άγρια Ζωή ).
Αυτό σκέφτεται η ολιγαρχία. Πρέπει να αμυνθούμε και να αντισταθούμε. Πρώτον, πρέπει να γνωρίζουμε, να κατονομάσουμε τους κυρίαρχους του κόσμου, τις οργανώσεις τους και τις δομές - οικονομικές, πολιτιστικές, επικοινωνιακές, οικονομικές, θεσμικές, δημόσιες, ιδιωτικές ή εμπιστευτικές - που χρησιμοποιούν εναντίον μας, της αμελητέας πλειοψηφίας της ανθρωπότητας. Θα μιλήσουμε γι' αυτό σύντομα.
Ο μύθος δείχνει ότι οι άνθρωποι αντιπαθούν την αλήθεια, ειδικά αν είναι δυσάρεστη ή έρχεται σε αντίθεση με τις καθιερωμένες πεποιθήσεις και πεποιθήσεις, προτιμώντας την κυρίαρχη αφήγηση: το ψέμα. Ξεκινάμε μια σειρά από στοχασμούς σχετικά με την ολιγαρχική φύση της εξουσίας και την πραγματικότητα εκείνων που κυριαρχούν στον κόσμο, γνωρίζοντας ότι δέν μπορούμε παρά να περιμένουμε μόνο ενόχληση, δυσπιστία ή εχθρότητα. Η αλήθεια πληγώνει και ο δυτικός άνθρωπος δεν είναι πλέον συνηθισμένος σε αυτήν. Το να διατάζεις σημαίνει να κάνεις τους ανθρώπους να πιστεύουν, έγραψε ο Νικολό Μακιαβέλι πριν από πεντακόσια χρόνια. Τη δεκαετία του 1930, ο Ισπανός στοχαστής Ραμίρο Ντε Μαέζτου παρατήρησε ότι «το να είσαι σημαίνει να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου». Πρώτα και κύρια, από τα θεσμοθετημένα ψέματα, που επιβάλλονται από πάνω, αφού η εξουσία είναι πάντα εχθρός και πάντα ολιγαρχική, δηλαδή ανήκει σε έναν μικρό αριθμό οργανωμένων ατόμων.
Είναι ο σιδερένιος νόμος της ολιγαρχίας, όπως διατυπώθηκε από τον κοινωνιολόγο Ρομπέρτο Μίχελς στις αρχές του 20ού αιώνα. Κάθε οργάνωση αναπόφευκτα κυριαρχείται από μια μειοψηφία. Αυτό οφείλεται στην τάση των ελίτ να εδραιώνουν την εξουσία τους, στην κοινωνική πολυπλοκότητα, στην παθητικότητα των μαζών και στο γεγονός ότι, στον πολιτικό τομέα, οι ηγέτες των λαϊκών κινημάτων καταλήγουν να απορροφώνται από το σύστημα που υποτίθεται ότι θα πολεμήσουν. Αυτή η διαδικασία είναι αναπόφευκτη, καθώς με την πάροδο του χρόνου κάθε ανθρώπινη δομή (οικονομική, χρηματοπιστωτική, πολιτική, κοινωνική) συγκεντρώνει την εξουσία στα χέρια λίγων. Αυτοί τείνουν να διατηρούν και να επεκτείνουν τη θέση τους οικειοποιούμενοι ηγέτες και ελέγχοντας τους κοινωνικούς μηχανισμούς. Αυτό ισχύει στην πολιτική, τα συνδικάτα, τις μαζικές οργανώσεις και, πάνω απ' όλα, στον οικονομικό και χρηματοπιστωτικό τομέα[ΜΟΝΟΝ ΣΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΚΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ, ΟΙ ΚΛΗΤΟΙ, ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ]
Οι ολιγαρχίες οργανώνονται για να διατηρούν τη θέση τους και να προστατεύουν τα συμφέροντά τους - ατομικά και ομαδικά - με κάθε μέσο, από τη σειριακή εξαπάτηση μέχρι τον νομοθετικό έλεγχο, μέχρι τον καταναγκασμό και τη βία, τη νόμιμη χρήση των οποίων μονοπωλούν (M. Weber). Ο πρωταρχικός ολιγαρχικός στόχος είναι επομένως η αυτοαναπαραγωγή, την οποία ο Vilfredo Pareto ονόμασε επιμονή των συνολικών στοιχείων. Λιγότερο πειστική είναι η ιδέα του Gaetano Mosca ότι, «όπως δίδαξε ο Μαρξ, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι μια ιστορία αγώνων, αλλά δεν είναι οικονομικός αγώνας, αλλά πολιτικός αγώνας. Είναι ένας αγώνας μεταξύ μιας μειοψηφίας που θέλει να παραμείνει πολιτική τάξη και μιας άλλης μειοψηφίας που φιλοδοξεί να γίνει μια». Ο γεννημένος στο Παλέρμο νομικός προσδιόρισε σωστά τη γραφειοκρατική και πνευματική εξουσία, αλλά μόνο εντός της πολιτικής εξουσίας. Πιο διορατικός, ο Μαρξ κατάλαβε ότι η πραγματική διοίκηση της κοινωνίας βρίσκεται στις οικονομικές ολιγαρχίες - σήμερα ιδιαίτερα στις χρηματοπιστωτικές- οι οποίες έχουν μεταμορφώσει πλήρως την κοινωνική, την ταυτότητα, την ηθική και την αξιακή δομή του μέρους μας του κόσμου στην υπηρεσία ενός γιγάντιου μηχανισμού που τώρα έχει τα χαρακτηριστικά του ολοκληρωτισμού.
Η Χάνα Άρεντ το ξεκαθάρισε κατηγορηματικά: ο ολοκληρωτισμός είναι μια ριζικά νέα μορφή εξουσίας/κυριαρχίας που καταστρέφει τις πολιτικές (και αστικές) παραδόσεις και την προηγούμενη κοινωνική τάξη. Οδηγεί την απομόνωση και την εναλλαξιμότητα των ατόμων σε ακραία επίπεδα. Δεν απαιτεί μόνο πολιτική και κοινωνική υποταγή, αλλά εισβάλλει και ελέγχει και την ιδιωτική σφαίρα. Αυτός ο ορισμός αποτυπώνει τέλεια την παγκοσμιοποιημένη νεοκαπιταλιστική τάξη που βρίσκεται στην εξουσία στη Δύση. Επειδή στόχος της είναι να σφίγγει συνεχώς τον κλοιό της πάνω σε λαούς, άτομα, πόρους και πεποιθήσεις, εργάζεται αδιάκοπα για να διαμορφώσει μια ανθρωπότητα χωρίς ταυτότητα, αιχμαλωτισμένη από τη μυθολογία της κατανάλωσης και της (άμεσης) απόλαυσης, απαλλαγμένη από κοινοτικές, ηθικές, οικογενειακές και πνευματικές άγκυρες. Είναι μια αντιανθρώπινη, εχθρική δύναμη. Όλοι οι θεσμοί της - ξεκινώντας από ό,τι έχει απομείνει από τη δημοκρατία που βασίζεται στην αρχή της πλειοψηφίας και τον πλουραλισμό των ιδεών εντός κρατών που διαθέτουν πολιτική, οικονομική, χρηματοοικονομική και στρατιωτική κυριαρχία - έχουν γίνει μυθοπλασίες, διαδικασίες κενές από νόημα υπέρ ενός παμφάγου και ολοκληρωτικού ολιγαρχικού σχεδίου.
Ο Μάρκο Ντέλα Λούνα, ένας παρατηρητής που χαρακτηρίζεται από έντονο ρεαλισμό, έχει ορίσει τη σύγχρονη άρχουσα τάξη ως «εξορυκτική ολιγαρχία», που σημαίνει ότι εξάγει (δηλαδή, εγκληματικά αλλά νόμιμα αφαιρεί) πόρους και οποιαδήποτε αυτονομία ή εξουσία από λαούς και άτομα. Πρόσφατα - ένας άλλος ορισμός από τον Ντέλα Λούνα - έχει γίνει ολιγαρχία «για περιττούς λαούς». Δηλαδή, έχει οργανωθεί για να μειώσει δραστικά τον αριθμό των ανθρώπων, που δεν είναι πλέον απαραίτητοι για το σχέδιο κυριαρχίας της. Για τον μεθυσμένο από την αλαζονεία θόλο , η ανθρωπότητα στην πιο τυποποιημένη μορφή της απαιτεί δραστική μείωση. Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε πλεονάζοντες σε σχέση με τις ανάγκες, ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Ο Κύριος δεν χρειάζεται πλέον την πλειοψηφία του πληθυσμού: όσοι αδυνατούν να βρουν εργασία λόγω της προόδου του αυτοματισμού δεν ωφελούν, είναι άχρηστοι. Η αξία ενός ατόμου έγκειται στην οικονομική του χρησιμότητά. Ο άνθρωπος είναι ένα αποκλειστικά βιολογικό-σωματικό ον που μπορεί να υποστεί έκτρωση, να χειραγωγηθεί, να επιλεγεί, να τροποποιηθεί γενετικά, να υβριδιστεί και τελικά να καταστραφεί λόγω της υπερβολής της ανθρωπότητας.
Ακόμα και τα «ανθρώπινα» δικαιώματα, η υπερηφάνεια του δυτικού ανθρώπου, σβήνονται. Μύθοι χωρίς νόημα, μια επινοημένη ιστορία, μια αφήγηση όπως ο Θεός, το απαραβίαστο της ζωής, η ελευθερία. Τα λόγια του Γιουβάλ Χαράρι, κοιλιολόγου της ολιγαρχίας, είναι σαφή. «Σήμερα, η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να αντικαταστήσει τη φυσική επιλογή με τον ευφυή σχεδιασμό και να επεκτείνει τη ζωή πέρα από το οργανικό, στη σφαίρα του ανόργανου. Αντί ο άνθρωπος να δημιουργεί νέα τεχνολογία, η τεχνολογία δημιουργεί νέα ανθρωπότητα. «Και την καταστρέφει αν είναι άχρηστη για τα σχέδια μιας ομάδας κοινωνιοπαθών που κατέχουν τα πάντα. Αν φοβόμαστε δικαίως, ας μην θάβουμε τα κεφάλια μας στο έδαφος σαν στρουθοκάμηλοι. Η δύναμη της Κυριαρχίας είναι η τεχνολογία, η ψυχολογική εξαρτημένη μάθηση που κερδίζει χώρο στο μυαλό χωρίς να γνωρίζει ότι χειραγωγείται. Γι' αυτό υπάρχει το τεράστιο σύστημα ψυχαγωγίας. Όλα όσα βλέπουμε σε ταινίες ή βίντεο συνηθίζουν τις μάζες στις αλλαγές που η εξουσία σκοπεύει να εισάγει στην κοινωνία. Το νευρομάρκετινγκ και η επιστήμη συμπεριφοράς εξηγούν ότι το 95% των αντιλήψεων και των αποφάσεών μας είναι παράλογες και συνδέονται με το υποσυνείδητο. Οι ταινίες, η μουσική και οι επαναλαμβανόμενες διαφημίσεις εισέρχονται στο σύστημά μας απευθείας λόγω της πνευματικής τεμπελιάς. Έτσι, θεωρούμε όλα όσα μας συμβαίνουν ως φυσιολογικά, έχοντας ήδη διεισδύσει στο υποσυνείδητό μας. Οι περισσότεροι δεν θα έχουν καμία απολύτως αντίδραση. Θα καταλήξουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε άχρηστοι και θα περπατάμε πειθήνια προς το σφαγείο.
Κάποτε, χρειάζονταν πολλά χέρια και λίγα μυαλά. Σήμερα, η κατάσταση είναι διαφορετική και ένα μεγάλο μέρος από εμάς έχει γίνει εμπόδιο στα σχέδια των ολιγαρχιών. Καθώς ο αυτοματισμός και η τεχνητή νοημοσύνη ελαχιστοποιούν την ανάγκη για ανθρώπινη εργασία, η προσοχή έχει στραφεί στη μείωση του πληθυσμού μέσω εξελιγμένης κοινωνικής μηχανικής. Ο Λάρι Φινκ, Διευθύνων Σύμβουλος της BlackRock, του μεγαλύτερου χρηματοοικονομικού ταμείου στον κόσμο, κατέστησε σαφή αυτή την κοσμογονική αλλαγή, εξηγώντας πώς η Τεχνητή Νοημοσύνη και ο αυτοματισμός θα αναδιαμορφώσουν τη δημογραφική δυναμική. «Οι χώρες με μειούμενους πληθυσμούς θα αναπτύξουν γρήγορα τη ρομποτική και την τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης. Οι κοινωνικές προκλήσεις της αντικατάστασης των ανθρώπων με μηχανές θα είναι πολύ πιο εύκολες σε χώρες με μειούμενους πληθυσμούς». Αυτή η παραδοχή αποκαλύπτει την θανατοκρατική ατζέντα της άρχουσας ελίτ. Καθώς ο ανθρώπινος παράγοντας γίνεται λιγότερο απαραίτητος, η μείωση του πληθυσμού γίνεται ένας ολιγαρχικός στόχος.
Τα μηνύματα για την κλιματική αλλαγή, η προπαγάνδα της στείρας και ομοφυλοφιλικής σεξουαλικότητας, η επίθεση στη γεωργία, η μείωση του ποσοστού γεννήσεων και η ομαλοποίηση της ευθανασίας είναι όλα στάδια μιας μετάβασης στην οποία η ανθρωπότητα είναι σε μεγάλο βαθμό άχρηστη. Πιστεύουν ότι οι άνθρωποι είναι μια μάστιγα που πρέπει να εξαλειφθεί με ακραία μέτρα περιορισμού. Τα πάντα, από την κλιματική αλλαγή μέχρι τα οικονομικά προβλήματα, ανάγονται στον υπερπληθυσμό. Κοστίζει πάρα πολύ να κρατηθούν ζωντανοί όσοι δεν εργάζονται, οι ηλικιωμένοι, οι άρρωστοι, οι φτωχοί και οι καταθλιπτικοί. Κάθε πρωτοβουλία που μειώνει τον πληθυσμό θεωρείται θετική. Το παρατηρούμε αυτό στα συνεχή μηνύματα του κινηματογράφου, των τηλεοπτικών σειρών, του τύπου, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της μουσικής. Είναι η θεωρία που διδάσκεται στα πανεπιστήμια που εκπαιδεύει τις άρχουσες τάξεις.[Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΓΟΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΟΙ ΓΕΡΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΝ ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΕΠΙΖΩΝΤΩΝ.]
Υπάρχουν σαφείς δηλώσεις από πολλούς υποστηρικτές της εξορυκτικής ολιγαρχίας. Ο πληθυσμός αυξάνεται ταχύτερα εκεί που οι άνθρωποι είναι λιγότερο ικανοί να τον διαχειριστούν. Στα φτωχότερα μέρη ο πληθυσμός θα τριπλασιαστεί μέχρι το 2050. Πρέπει να βοηθήσουμε τώρα, ώστε να μην βρεθούν σε μια αδύνατη κατάσταση αργότερα. (Μπιλ Γκέιτς). Όλα τα προβλήματά μας είναι αποτέλεσμα του υπερπληθυσμού της εργατικής τάξης . (Μάργκαρετ Σάνγκερ, ιδρύτρια της αντιγεννητικής οργάνωσης Planned Parenthood). Είμαι υπέρ της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας· αυτό είναι που με εμπνέει. Ο πλανήτης είναι πολύ γεμάτος και πρέπει να προωθήσουμε τον θάνατο. (Μπιλ Μάχερ, ιδιοκτήτης τηλεοπτικών δικτύων). Η κύρια πρόκληση που αντιμετωπίζει το είδος μας είναι η αναπαραγωγή του ίδιου του είδους. Είναι καιρός να συζητήσουμε για τον βέλτιστο αριθμό ανθρώπων. (Μπόρις Τζόνσον, πρώην Συντηρητικός πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου). Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις τεράστιες προκλήσεις της φτώχειας, της πείνας, των ασθενειών και της καταστροφής του περιβάλλοντος, εκτός αν αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του πληθυσμού και της αναπαραγωγικής υγείας. (ΤΑ Ομπάιντ, πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ). Η τεκνοποίηση [θα πρέπει να είναι] ένα αξιόποινο έγκλημα κατά της κοινωνίας, εκτός εάν οι γονείς διαθέτουν κυβερνητική άδεια. Όλοι οι υποψήφιοι γονείς [θα πρέπει] να υποχρεούνται να χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά, με την κυβέρνηση να εκδίδει αντίδοτα στους πολίτες που επιλέγονται για αναπαραγωγή. (David Brower, διευθυντής του Sierra Club, του μεγαλύτερου αμερικανικού περιβαλλοντικού οργανισμού) Αν μετενσαρκωνόμουν, θα ήθελα να επιστρέψω ως θανατηφόρος ιός, για να βοηθήσω στην επίλυση του υπερπληθυσμού. (Πρίγκιπας Φίλιππος του Εδιμβούργου, σύζυγος της Ελισάβετ Β' της Αγγλίας, συνιδρυτής του WWF, Παγκόσμιο Ταμείο για την Άγρια Ζωή ).
Αυτό σκέφτεται η ολιγαρχία. Πρέπει να αμυνθούμε και να αντισταθούμε. Πρώτον, πρέπει να γνωρίζουμε, να κατονομάσουμε τους κυρίαρχους του κόσμου, τις οργανώσεις τους και τις δομές - οικονομικές, πολιτιστικές, επικοινωνιακές, οικονομικές, θεσμικές, δημόσιες, ιδιωτικές ή εμπιστευτικές - που χρησιμοποιούν εναντίον μας, της αμελητέας πλειοψηφίας της ανθρωπότητας. Θα μιλήσουμε γι' αυτό σύντομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου