Πηγή: Il Fatto Quotidiano
Μέσα σε τέσσερις ημέρες, ο Xi Jinping εγκαινίασε μια πολυπολική τάξη πραγμάτων που δεν επικεντρώνεται πλέον στην κυριαρχία των ΗΠΑ και της Δύσης. Μαζί με τη Ρωσία, την Ινδία, το Ιράν και 22 άλλους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων που συγκεντρώθηκαν για μια σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), ξεκίνησε την Πρωτοβουλία Παγκόσμιας Διακυβέρνησης. Στόχος: ειρηνική συνεργασία μεταξύ κρατών και ένα «κοινό μέλλον για την ανθρωπότητα». Μαζί με την ομάδα BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική), τα κράτη που ενώνονται από το «πνεύμα της Σαγκάης» προστατεύονται έτσι από τη δίψα της Δύσης για κυριαρχία και κυρώσεις. Δεν είναι όλα δημοκρατικά, αλλά ο πλανήτης δεν είναι απολύτως δημοκρατικός.
Είναι το πρώτο προπύργιο που χτίστηκε για να αντιμετωπίσει τις καταστροφές της μεταψυχροπολεμικής εποχής: τριάντα πέντε χρόνια που σημαδεύτηκαν από αποτυχημένους δυτικούς πολέμους αλλαγής καθεστώτος, από την επέκταση του ΝΑΤΟ για την αποδυνάμωση της Ρωσίας, από απειλές κατά του Πεκίνου, από τη διάβρωση του ΟΗΕ, στον οποίο ο Οργανισμός της Σαγκάης και οι BRICS επιδιώκουν να αποκαταστήσουν το βάρος τους. Ο θανατηφόρος και απατηλός ισχυρισμός των Ηνωμένων Πολιτειών ότι κυριαρχούν μόνες τους στον πλανήτη, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990, καθυστερεί. Η παρέλαση της 3ης Σεπτεμβρίου στο Πεκίνο διοργανώθηκε από τον Xi για να δείξει θεαματικά ότι και η Κίνα γιορτάζει το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, έχοντας συμμετάσχει στη σύγκρουση με δύο παράλληλες αντιστάσεις στους Ιάπωνες εισβολείς (τους εθνικιστές στρατιώτες του Chiang Kai-shek και τους αντάρτες του Μάο). Μιλώντας για «Παγκόσμια Αντιφασιστική Αντίσταση», ο Κινέζος Πρόεδρος εισέρχεται στην ιστορία μας ως ισότιμος παράγοντας, καλούμενος να διορθώσει την καταστροφική, χαοτική διαχείριση της μεταψυχροπολεμικής εποχής.
Συζητημένο στην Τιαντζίν πριν από την παρέλαση, η πολυπολικότητα είναι η φιλοδοξία των Είκοσι Έξι. Η κεντρική ιδέα είναι ότι μια διεθνής τάξη θα είναι δυνατή μόνο εάν γίνεται σεβαστή η ποικιλομορφία των πολιτισμών και των πολιτισμών, εάν όλα τα κράτη είναι ίσα, εάν η μέθοδος είναι πολυμερής και εάν η ειρήνη είναι η κατευθυντήρια αρχή. Η ειρηνική συνεργασία θα λάβει χώρα σε τομείς όπου το Πεκίνο βρίσκεται στην πρώτη γραμμή: βιομηχανίες ανεξάρτητες από ορυκτά καύσιμα, τεχνητή νοημοσύνη, τεχνολογία και υποδομές (σιδηρόδρομοι, αγωγοί φυσικού αερίου, δρόμοι, γέφυρες). Η πολυπολικότητα επιταχύνθηκε πρώτα από πολέμους για την εξαγωγή δημοκρατίας, στη συνέχεια από τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, που πυροδοτήθηκε από την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά, και τέλος από την επιθετική δασμολογική πολιτική του Τραμπ, πιστεύοντας ότι είναι ο βασιλιάς του κόσμου.
Εν τω μεταξύ, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη ασχολούνται με άλλα περίπλοκα ζητήματα. Την Τρίτη, ο Τραμπ βύθισε ένα μικρό βενεζουελανικό πλοίο κατηγορούμενο για διακίνηση ναρκωτικών με πολεμικά πλοία (αδύνατο να επαληθευτεί· το πλοίο βρίσκεται στον βυθό της θάλασσας με τα 11 μέλη του πληρώματός του). Η Βενεζουέλα είναι ένας εντελώς περιθωριακός παράγοντας στο διεθνές εμπόριο ναρκωτικών, όπως εξήγησε ο Πίνο Αρλάκι σε αυτή την εφημερίδα (30 Αυγούστου). Η κυβέρνηση Μαδούρο δέχεται επίθεση λόγω των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου για τα οποία ο Τραμπ είναι άπληστος. Δεν είναι λιγότερο περίπλοκες οι κινήσεις των κύριων ευρωπαϊκών κρατών, τόσο εντός όσο και εκτός μιας Ένωσης που έχει οριστικά αντικατασταθεί από άλλες ομάδες λήψης αποφάσεων: την πρόθυμη και την λεγόμενη ομάδα E-3 (Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία), όλες εκεί ακονίζοντας τα μαχαίρια τους ενάντια στις εισβολές των Τατάρων που δεν θα έρθουν ποτέ. Τα γαλλικά νοσοκομεία προετοιμάζονται ήδη να αυξήσουν τις κλίνες τους για να θεραπεύσουν τραυματίες πολέμου, αποκαλύπτει το Canard Enchainé. Τα E-3 σκοπεύουν επίσης να επανενεργοποιήσουν τις κυρώσεις κατά του Ιράν, διευκολύνοντας τις νέες επιθέσεις στην Τεχεράνη που επιδιώκει ο Νετανιάχου.
Μία από τις τέσσερις συμφωνίες μεταξύ Ρωσίας και Κίνας αφορά την ενέργεια: η Gazprom θα προμηθεύει το Πεκίνο με 106 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου κάθε χρόνο. Πριν από την εισβολή στην Ουκρανία και το σαμποτάζ των αγωγών Nord Stream, η Μόσχα εξήγαγε περισσότερα από 150 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα στην Ευρώπη ετησίως. Το οικονομικό κέντρο βάρους μετατοπίζεται προς την Κίνα και την Ινδία, και η Ευρώπη γίνεται φτωχότερη αγοράζοντας πολύ πιο ακριβό αμερικανικό υγροποιημένο αέριο. Αλλά το αποκορύφωμα της ευρωπαϊκής ανοησίας έφτασε την περασμένη Πέμπτη η Kaja Kallas, η εκπρόσωπος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια, σχολιάζοντας την κινεζική παρέλαση και επιδεικνύοντας αβυσσαλέα άγνοια. Σε μια συνέντευξη τύπου, ρώτησε, με κουραστικές προτάσεις διανθισμένες με κοροϊδευτικά χλευάσματα, τι στο καλό είχαν το Πεκίνο και η Μόσχα στο κεφάλι τους, με την «ψευδή αφήγηση ότι η Κίνα και η Ρωσία ήταν νικήτριες στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο... αυτό είναι καινούργιο!» (shorturl.at/GkXQM). Το Πεκίνο εισήλθε στον πόλεμο κατά του Τόκιο το 1937. Από το 1941, συμμετείχε μαζί με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία στην παγκόσμια αντιφασιστική αντίσταση (30 εκατομμύρια θάνατοι Κινέζων). Η Κάλλας προφανώς αγνοεί ότι το Πεκίνο είναι μεταξύ των πέντε μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ακριβώς επειδή κέρδισε τον πόλεμο. Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ θα έπρεπε να τής ψηφίσουν μομφή για επιδεινωμένη ιστορική αγένεια. Ίσως η Κάλλας προσποιείται άγνοια. Αλλά τι θα γινόταν αν δεν ήταν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου