Marco Travaglio - 07/09/2025
Πηγή: Il Fatto Quotidiano
Πώς περνάει ο χρόνος. Πριν από τρεισήμισι χρόνια, μετά τη ρωσική εισβολή, οι χώρες της ΕΕ ορκίστηκαν: όχι στρατιώτες ή όπλα, μόνο ανθρωπιστική βοήθεια στο Κίεβο και κυρώσεις στη Μόσχα. Έπειτα: μόνο ελαφρά και αμυντικά όπλα για να βοηθήσουν την Ουκρανία να αντισταθεί κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της Κωνσταντινούπολης. Έπειτα: βαριά και επιθετικά όπλα για να βοηθήσουν την Ουκρανία, η οποία εγκατέλειψε τις διαπραγματεύσεις, να απωθήσει τους Ρώσους, αλλά χωρίς να επιτεθεί στη Ρωσία. Έπειτα: πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς για να χτυπήσουν τη Ρωσία, αλλά μόνο στις παραμεθόριες περιοχές. Έπειτα: πύραυλοι για να επιτεθούν σε ολόκληρη τη Ρωσία. Έπειτα: επανεξοπλισμός της ΕΕ αξίας 800 δισεκατομμυρίων ευρώ και ΝΑΤΟ στο 5% του ΑΕΠ και «πρόθυμα» στρατεύματα στο Κίεβο, αλλά μόνο μετά την ειρήνη ενάντια σε νέες εισβολές. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να σαμποτάρει την ειρήνη: αν ο Πούτιν διεξάγει πόλεμο για να αποτρέψει την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, τώρα που νίκησε δεν θα δεχτεί ποτέ την είσοδο του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Πριν από τρεις ημέρες, έπεσε το τελευταίο φύλλο συκής: στο Παρίσι, 20 από τους 38 «πρόθυμους» ενέκριναν την αποστολή στρατευμάτων, χωρίς να διευκρινίσουν ότι θα το έκαναν μετά το τέλος του πολέμου. Ο Ζελένσκι διαβεβαίωσε ότι «χιλιάδες στρατιώτες» θα έφταναν για «άμεσες εγγυήσεις ασφάλειας». Δηλαδή, ενώ ο πόλεμος ήταν ακόμα σε εξέλιξη. Πράγματι, η Γαλλία και η Γερμανία, εν αγνοία των κοινοβουλίων τους, επέκτειναν τα νοσοκομεία για να περιθάλψουν χιλιάδες τραυματίες στρατιώτες. Μόνο για να εκπλαγούν όταν ο Πούτιν είπε: «Αν εμφανίζονταν στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, ειδικά τώρα κατά τη διάρκεια στρατιωτικών επιχειρήσεων, θα ήταν νόμιμοι στόχοι». Ενώ πολεμούσαν, είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τους Ουκρανούς στρατιώτες από τους Ευρωπαίους δίπλα τους. Ένα προφανές γεγονός ότι οι μεγάλες εφημερίδες μας, φρέσκες από τις ανοησίες για τη ρωσική επίθεση στο αεροπλάνο της Ούρσουλα, παρουσιάζονται ως «απειλή από τον Πούτιν για την Ευρώπη». Εν τω μεταξύ, γκρινιάζουν επειδή, δυστυχώς, μετά το Παρίσι, σχεδόν όλοι οι πρόθυμοι κάνουν επίσκεψη: «Μόνο η Γαλλία και οι χώρες της Βαλτικής προετοιμάζουν στρατεύματα. Ο συνασπισμός των προθύμων βρίσκεται σε άνοδο» (Rep). Τώρα, ας προχωρήσουμε στη Γαλλία, η οποία ευτυχώς δεν έχει πλέον κυβέρνηση και σύντομα ούτε καν πρόεδρο. Αλλά τι γίνεται με τις πολεμοχαρείς χώρες της Βαλτικής; Η Εσθονία, η Λετονία και η Λιθουανία έχουν, μεταξύ τους, τόσους κατοίκους όσο η Αγία Πετρούπολη. Και καυχιούνται για αήττητους στρατούς 3.700, 1.500 και 10.000 ανδρών: τους μισούς από αυτούς που στρατολογεί η Ρωσία σε ένα μήνα. Μηδενικά τανκς, πολεμικά πλοία, πυραύλους και αμυντικά αεροσκάφη. Κι όμως, ηγούνται στην ΕΕ στην Οικονομία (Ντομπρόβσκις της Λετονίας), την Εξωτερική Πολιτική (Κάλας της Εσθονίας) και την Άμυνα (Κουμπίλιους της Λιθουανίας). Με αυτόν τον φανταστικό στρατό οι Μη Ρεαλιστές παραπλανούν τον Ζελένσκι και προκαλούν τον Πούτιν, πλήρως προετοιμασμένοι να κάνουν αυτό που προηγουμένως ήταν αποκλειστικότητα των ΗΠΑ: να ξεκινήσουν πολέμους και να τους χάσουν.
Υ.Γ. Ο Πρόεδρος Ματαρέλα λέει ότι «η ΕΕ δεν ξεκίνησε ποτέ σύγκρουση»: εκτός από τους δύο παγκόσμιους πολέμους της παλαιάς Ευρώπης, πρέπει να έχει ξεχάσει τις 79 ημέρες βομβαρδισμού της Σερβίας, όταν ο αναπληρωτής πρωθυπουργός ήταν κάποιος Ματαρέλα. Κάποιος συνονόματος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου