ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ, ΣΗΜΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΠΝΕΥΜΑ Ο ΘΕΟΣ. ΟΠΩΣ ΔΙΔΑΧΘΗΚΕ Η ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΝΕΦΥΣΗΣΕ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ Ή ΟΧΙ. ΕΤΣΙ Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΙΝΕΙ ΝΑ ΤΗΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ. ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΜΑΣ. ΟΤΑΝ Ο ΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΦΤΑΣΕΙ ΕΙΣ ΗΛΙΚΙΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΤΕ Ο ΠΙΣΤΟΣ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ. ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ.
"Ας δούμε όμως και μία θεολογική ερμηνεία της κινήσεως της Αγίας Τριάδος, την οποία ερμηνεύει Ιεραρχικά ο μεγαλύτερος Θεολόγος, Άγιος Μάξιμος ομολογητής, ambigua, 23: «Πώς εξηγείται το γραφέν υπό Γρηγορίου; Διά τούτο μονάς απ’ αρχής εις δυάδα κινηθείσα μέχρι Τριάδος έστη!; Κινείται (απαντά ο Άγιος Μάξιμος) μέσα στον Νου που είναι άξιος να την κατανοήσει, ο οποίος μέσω της Μονάδος και μέσα στην Μονάδα ολοκληρώνει κάθε έρευνα του σ’ αυτή ή για να το πούμε διαφορετικά, ολόκληρη η Μονάς αχώριστη διδάσκει και φανερώνει στον Νου, στην πρώτη του επαφή μαζί Της, την αλήθεια γύρω από την Μονάδα, έτσι ώστε να μην εισαχθεί χωρισμός στην πρώτη Αιτία. Μετά όμως προχωρά στην φανέρωση της θείας και απόρρητης Θεογονίας αυτής της πρώτης Αιτίας, αποκαλύπτοντας του Μυστικά και κρυφά ότι δεν πρέπει να σκεφτεί ποτέ πως αυτό το Υπερούσιο Αγαθό μπορεί να είναι άγονο, στείρο Λόγου και Σοφίας ή Αγιαστικής Δυνάμεως, ομοουσίους και υπαρκτές σαν υποστάσεις, για να μην διατρέξει τον κίνδυνο, αυτός ο Νους, να εννοήσει πως ο Θεός είναι Σύνθεση αυτών, ωσάν να επρόκειτο για τυχαία κατηγορήματα, αντί να πιστεύει δια της πίστεως ότι Αυτοί συνυπάρχουν, συναιωνίως. Λέγεται λοιπόν πως ο Θεός κινείται, καθώς είναι Αιτία της έρευνας του τρόπου με τον οποίον συνυπάρχει. Διότι είναι αδύνατον χωρίς θεϊκό φωτισμό να κατανοήσουμε κάτι από τον Θεό. Διότι ο Θεός που δεν έχει την ίδια φύση με τους ανθρώπους, έχει ασφαλώς και διάφορον τρόπον γεννήσεως.»"
Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΠΑΛΕΥΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟ ΟΠΩΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΕΚΡΩΝ.
ΔΕΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕ ΤΗΝ ΘΕΩΣΗ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΟΜΟΛΟΓΟΥΣΕ: ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ Ο,ΤΙ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΩΣΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΡΓΙΑΣ ΜΑΣ.
ΣΚΛΗΡΗ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ!!!
Ο ηγούμενος της μονής προλογίζει την ομιλία ως εξής:
Την προηγούμενη φορά είχαμε κάνει το οδοιπορικό στην Καλαβρία και Σικελία, σήμερα θα προσγειωθούμε πάλι στην ελληνική πραγματικότητα. Και ο πατήρ Νικόλαος θα μας ανοίξει οδούς, θα τάμει οδούς, ως ισχυρή μπουλντόζα που είναι, για να ακολουθούμε και εμείς άνετα, να μην μπλεκόμαστε μες στα βάτα της ζωής. Μας ανοίγει τις οδούς, για να είμαστε και εμείς ελεύθεροι.
ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΑΔΙΑΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ. Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΦΥΛΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΙΣΚΕΠΤΟΥΣ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥ ΤΑ ΚΑΛΟΓΕΡΙΑ ΤΟΥ.
Ἀληθινοὶ θεολόγοι στὴν Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ μισοῦν τὸν ἑαυτὸ τους (τὰ πάθη τους). Ἂν δὲν μισήσει κανεὶς τὸν ἑαυτὸ του ἕως θανάτου, δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ διδάσκαλος τοῦ λαοῦ.
Άγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ
4 σχόλια:
Με ποιό τρόπο παίρνει στο λαιμό του τα καλογέρια του?
Οι ομιλίες αυτές γίνονται για λαϊκούς.
Τά εισαγωγικά λόγια είναι γιά μοναχούς.Μιλάει στό Μοναστήρι έτσι δέν είναι; Δέν μιλάει σέ ενορίες καί εκκλησίες; Μήπως οι λαικοί είναι γιά τόν γκρεμό; Συμφωνείς μ' αυτά πού ακούς;
Δεν συμφωνώ με τον πρόλογο (παραπέρα δεν άκουσα), αλλά ξέρω ότι αυτές οι ομιλίες γίνονται στο αρχονταρίκι και δεν παρευρίσκονται μοναχοί, αλλά λαϊκοί που εκκλησιάζονται τις Κυριακές στον εκτός αβάτου Ναό. Πιστεύεις ότι αυτοί οδηγήθηκαν στο γκρεμό μετά από αυτήν την ομιλία? Δεν έχουν καμπανάκι μέσα τους που να τους προειδοποιεί ότι κάποια απ' αυτά που άκουσαν είναι λανθασμένα, έστω και αν δεν μπορούν να εξηγήσουν το γιατί?
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ.
Δημοσίευση σχολίου