ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Στο στρατόπεδο τού οικουμενισμού τά πράγματα έχουν αρχίσει νά διαμορφώνονται. Ο Ζηζιούλας περιθωριοποιείται καί η ακαδημία Βόλου μέ τήν «θεολογική» Θεσ/νίκης πήραν καθαρά τόν δρόμο τού προτεσταντισμού.
Ο Ζηζιούλας μέ τίς ιεραρχίες του καί τόν Ακινάτη είναι καθαρά καθολικός όπως ο αρχαίος Βησσαρίων.
Ο επανευαγγελισμός τής οικουμένης πού επιχειρεί καί στηρίζει ο οικουμενισμός δέν είναι παρά η θρησκευτική ολοκλήρωση πού είχε ξεκινήσει μέ τήν αποικιοκρατία.
Μετά τήν πτώση τής Κων/πόλεως η Δύση σιγά-σιγά δέχθηκε καί διαβρώθηκε από τόν Βουδισμό.
Σήμερα οι δύο μεγάλες αιρέσεις, η λατινική καί η γερμανική, καθαρά εθνικές, εθνικιστικές, τής αντιπροσωπείας τού Θεού, καί τής εσχατολογίας, είναι μιά σύνθεση Βουδισμού καί Χριστιανισμού, η οποία ουδεμία σχέση έχει μέ τήν εκκλησία. Τήν απόλυτη σύνθεση τών χριστιανικών ομολογιών μέ τον ινδουϊσμό καί τόν βουδισμό, πέτυχαν οι Ρώσοι, στηριζόμενοι στήν κακοδοξία τής οικονομίας τού Αγίου Πνεύματος τού Ιωακείμ ντα Φιόρε, όπως δείχνουμε από καιρό στίς αντίστοιχες αναρτήσεις μας.
Ο Ζηζιούλας μέ τίς ιεραρχίες του καί τόν Ακινάτη είναι καθαρά καθολικός όπως ο αρχαίος Βησσαρίων.
Ο επανευαγγελισμός τής οικουμένης πού επιχειρεί καί στηρίζει ο οικουμενισμός δέν είναι παρά η θρησκευτική ολοκλήρωση πού είχε ξεκινήσει μέ τήν αποικιοκρατία.
Μετά τήν πτώση τής Κων/πόλεως η Δύση σιγά-σιγά δέχθηκε καί διαβρώθηκε από τόν Βουδισμό.
Σήμερα οι δύο μεγάλες αιρέσεις, η λατινική καί η γερμανική, καθαρά εθνικές, εθνικιστικές, τής αντιπροσωπείας τού Θεού, καί τής εσχατολογίας, είναι μιά σύνθεση Βουδισμού καί Χριστιανισμού, η οποία ουδεμία σχέση έχει μέ τήν εκκλησία. Τήν απόλυτη σύνθεση τών χριστιανικών ομολογιών μέ τον ινδουϊσμό καί τόν βουδισμό, πέτυχαν οι Ρώσοι, στηριζόμενοι στήν κακοδοξία τής οικονομίας τού Αγίου Πνεύματος τού Ιωακείμ ντα Φιόρε, όπως δείχνουμε από καιρό στίς αντίστοιχες αναρτήσεις μας.
Ας δούμε σέ επανάληψη τήν πρώτη ανάρτησή μας στό μεγάλο θέμα τής επιδρομής τού βουδισμού στή Δύση.
Αυτή η κατάκτηση μαζί μέ τήν επιστημονική επανάσταση διέλυσαν τό φρόνημα τού δυτικού ανθρώπου.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΥΔΙΣΜΟ (I)
Αποφασίζεται να σταλεί ο φραγκισκανός μοναχός Giovanni di Pian del Carpine, στην αυλή του Μογγόλου Βασιλιά, για πληροφορίες. Στην επιστροφή του εκδίδεται το βιβλίο του ιδίου με τίτλο, “Historia Mongolorum quos non Tartaros appellamus”. Εκτός των άλλων η Δύση μαθαίνει πως στην Μογγολική αυλή ζούσαν δίπλα-δίπλα, μουσουλμάνοι, βουδιστές και νεστοριανοί χριστιανοί. Στα 1298 κυκλοφορεί το βιβλίο του Μάρκο Πόλο με πολλές πληροφορίες για τον Βουδισμό και τον ίδιο τον Βούδα.
Με τον Mandeville (1372) κλείνει ο πρώτος κύκλος επαφών των Καθολικών μοναχών με Βουδιστές μοναχούς και εκείνο που μένει στους Ευρωπαίους είναι η εντύπωση όλων των ταξιδευτών μιας κάποιας συγγένειας μ' αυτούς τους μοναχούς που ζουν μια ζωή αγία, χωρίς πίστη!
Ο δρόμος προς τις Ινδίες ανοίγει από τον Vasko de Gama (1498). Από τα 1492 όμως ο γνωστός κόσμος είχε αρχίσει να διπλασιάζεται και να πολλαπλασιάζεται καθώς ανακαλύπτεται άλλη μία απέραντη ήπειρος! Σε όλα τα λιμάνια της Άπω Ανατολής φτάνουν Ευρωπαίοι!
Η πρώτη πραγματική Επαφή με τον Βουδισμό, που δημιουργεί ταυτοχρόνως και πολλές ασάφειες, γίνεται με τον Guglielmo Postel και με το βιβλίο του “Τα θαύματα του κόσμου” του 1552!
Ο Postel είχε αφιερωθεί στο Ιεραποστολικό έπος της διάσημης “Compagnia di Gesu-Αδελφότητα του Ιησού”. Πίστεψε πως θα επετύγχανε τοιουτοτρόπως το όνειρο της ζωής του, την “ειρήνη και την συμφωνία του κόσμου”. Να ξαναενώσει όλες τις διαφορές κάτω από την σημαία μια Νοήσεως ίδιας με τον Νόμο του Ιησού, ένα όνειρο που ενέπνευσε κάθε φορά τους ιδρυτές των θρησκειών, τους προφήτες, τους μάγους, τους φιλοσόφους, σ' όλη την διάρκεια της Ιστορίας, όλες τις φυλές του κόσμου. Ένα αρχαίο όνειρο που ξεκινούσε από τον Μεσαίωνα.
«Όλα όσα έχουμε στη Δύση... δεν είναι παρά η σκιά όλων των θαυμασίων της Ανατολής». Είναι θαυμαστά όλα όσα κατορθώνει να γνωρίσει γύρω από την θρησκεία των «Giapangi» όπου εμφανίζεται και υπάρχει ακόμη, αυτό που φανερώθηκε στην αρχή του Χριστιανισμού, τόσο δυνατά μάλιστα, που αν έκαναν όλα όσα κάνουν στο όνομα του Χριστού, θα ήταν τέλειοι. [Από τότε ετοιμαζόταν η Δύση για μια τελειότητα χωρίς πίστη].
«Πιστεύουν όχι μόνον σ΄ έναν θεό Δημιουργό, αλλά ακόμη και στην Αγία Τριάδα. Κάνουν το σημείο του Σταυρού. Στις κηδείες ακολουθούν τις χριστιανικές συνήθειες. Οι λεχώνες μένουν σαράντα μέρες χωρίς να εισέρχονται στην Εκκλησία. Όποιος δεν βλέπει πως αυτός είναι ο Νόμος του Κυρίου, δεν διαθέτει μάτια». Και όλα αυτά έχουν ξεκινήσει βεβαίως από τον Απόστολο Θωμά και το έργο του.
«Αυτή η Ιαπωνική θρησκεία, η πιο θαυμαστή του κόσμου, ακολουθεί χωρίς να το γνωρίζει, τον Ιδρυτή μας, τον Ιησού Χριστό, του οποίου όμως αγνοείται το όνομα. Από άγνοια ο λαός και ο κλήρος άλλαξαν σιγά-σιγά την αλήθεια του Ιησού με τον μύθο του Schiaca. Αλλά η αλήθεια διακρίνεται ακόμη. Ο δρόμος του Schiaca είναι ο δρόμος του Ιησού. Γεννήθηκε στη Δύση, σε μια περιοχή που λέγεται “Gengico” η οποία δεν μπορεί να είναι παρά η Ιουδαία. Οι γονείς του ονομαζόντουσαν Jambondaino και Magabonino: ποιος δεν μπορεί να αναγνωρίσει στα αρχικά τους τα ονόματα του Ιωσήφ και της Μαρίας; Η Ιστορία της έλευσής του στον κόσμο είναι η “θεία” ενσάρκωση, γνωστή μέσω της αστρονομίας των Μάγων. Λέει ο ίδιος: Εγώ είμαι ο μοναδικός αυτοκράτωρ του Ουρανού και της γης! Μου δόθηκε όλη η εξουσία του Ουρανού και της γης! Και καταλήγει o Postel: Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία πως ο μύθος του Schiaca είναι ένα απόσπασμα της Ιστορίας των Ευαγγελίων»! [Ίσως είναι το απόσπασμα της Ιστορίας των Ευαγγελίων όπου ο Κύριος πειράζεται από τον διάβολο και ο καλός Schiaca δεν είναι κανείς άλλος παρά ο ίδιος ο εωσφόρος].
Πάνω σ' αυτές τις βάσεις στηρίχθηκε η κατάκτηση της Δύσης από τον Βουδισμό. Στη συνέχεια ξεκίνησε το μεγάλο έπος των μεταφράσεων και διορθώθηκαν οι περισσότερες αρχικές πλάνες, όμως επηρεάστηκαν βαθιά οι Διανοούμενοι τώρα πια από τα κείμενα και συνεχίζουν να επηρεάζονται. Ίσως δούμε ορισμένα πράγματα από το έπος των μεταφράσεων αργότερα!
Ας σχολιάσουμε όμως λίγα πικρά πράγματα γύρω από το ανθρώπινο μεγαλείο. Ο πάπας αμέσως μετά την καταστροφή του Βυζαντίου άρχισε να πονά για το μέλλον του Χριστιανισμού, εφόσον είχε τελειώσει με το παρελθόν!
Και οι Μοναχοί του; Κατέστρεψαν και έκαψαν με μένος τους αιρετικούς και καταραμένους Ορθοδόξους, τους αδελφούς τους, αλλά βρήκαν αμέσως τους καθαρούς αντικαταστάτες τους, τους τέλειους Χριστιανούς, στα βάθη της Ανατολής, στην Ιαπωνία. Τί θεία πρόνοια! Τί θεία άνοια! Όπως λέμε: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ!
Όλες οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο του Henri De Lubac “Βουδισμός και Δύση”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου