Roberto Pecchioli - Ο Τζορτζ Σόρος και η Ανοιχτή Κοινωνία (39)

 Συνέχεια από: Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2023

KATA ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ (ΤΟ ΑΝΤΙΦΩΝΟ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ)

9 

Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ 

"Η μανία της κυριαρχίας είναι από όλες τις ασθένειες του ανθρώπινου πνεύματος η πιο τρομερή".

VOLTAIRE

 ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ, Η ΑΥΛH ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ

Το 1984 ο Σόρος ξεκίνησε το έργο του στην Ευρώπη από τη γενέτειρά του, την Ουγγαρία, που εκείνη την εποχή θεωρούνταν η πιο ανοιχτή χώρα μεταξύ των χωρών του σοβιετικού μπλοκ. Ταυτόχρονα, με την προσοχή κάποιου που ξέρει ότι επιχειρεί να μπει σε ναρκοπέδια, άρχισε να εργάζεται στη Ρουμανία, το αντίθετο από τη γη των Μαγυάρων, όπου κυβερνούσε η κομμουνιστική απολυταρχία του Νικολάε Τσαουσέσκου, ο οποίος αργότερα σκοτώθηκε μαζί με τη σύζυγό του τις συγκλονιστικές ημέρες του Δεκεμβρίου του 1989 κατά τη διάρκεια της αιματηρής εξέγερσης που έβαλε τέλος στον ρουμανικό κομμουνισμό. Η Ουγγαρία έγινε με την πάροδο του χρόνου ο πιο πικρός ευρωπαϊκός εχθρός του Σόρος, ενώ στη Ρουμανία το δίκτυο του Σόρος κατέχει εδώ και καιρό μεγάλους χώρους εξουσίας. Μέσα στη σύγχυση του τέλους του κομμουνισμού και της βίαιης απομάκρυνσης της φατρίας Τσαουσέσκου, ο Σόρος διείσδυσε σε μυριάδες ΜΚΟ και συλλόγους στη Ρουμανία. Ανάμεσά τους η Prp-Democracy που χρηματοδοτείται επίσης από την USAID -τον προαναφερθέντα οργανισμό που είναι παράλληλος με τη CIA- και το βρετανικό Ίδρυμα Westminster, και πάνω απ' όλα η SAR -η Ρουμανική Ακαδημαϊκή Εταιρεία- η οποία προώθησε τη συγχώνευση διαφόρων πολιτικών κομμάτων, όλα ευθυγραμμισμένα με τη Δύση, υπέρ των αμβλώσεων και πολέμιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ένας εκφραστής του OSF, ο Mihai Razvan Ungureanu, έφτασε στη θέση του πρωθυπουργού το 2012.

Η μετακομμουνιστική Ρουμανία, όπως και άλλοι πρώην σοβιετικοί δορυφόροι, έχει υποστεί τεράστια οικονομική λεηλασία, αλλά έχει επίσης δει μια εντυπωσιακή κατάρρευση των αστικών εθίμων, των ποσοστών γεννήσεων και έχει βιώσει ένα κύμα μετανάστευσης που στερεί το έθνος από εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες, τις ζωντανές δυνάμεις του μέλλοντος. Σε δήλωσή του το 2017, ο Livin Dragnea, στην κορυφή του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, δήλωσε στην τηλεόραση ότι "ο Σόρος και τα ιδρύματα και οι δομές που υποστηρίζει από το 1990 έχουν χρηματοδοτήσει το κακό στη Ρουμανία".

Στη δεκαετία του 1990, η επιρροή του Σόρος ξεδιπλώθηκε στην πρώην Σοβιετική Ένωση (Ρωσία και τα κράτη και τα κρατίδια που γεννήθηκαν από την ετεροκατευθυνόμενη κατάρρευσή της) και την πρώην Γιουγκοσλαβία. Επί του παρόντος, αντιμετωπίζει έντονες αντιδράσεις στη Σλοβακία και τη Σλοβενία, όπου έχει επιτεθεί στις κλειστές μεταναστευτικές πολιτικές και στη "συντηρητική" στάση σε ηθικά ζητήματα, λαμβάνοντας σκληρές αντιδράσεις από τους τοπικούς πολιτικούς. Οι κραδασμοί της Γιουγκοσλαβίας, του τεχνητού κράτους των Νοτιοσλάβων που δημιουργήθηκε μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, είχαν ήδη ξεσπάσει με τον θάνατο του Τίτο το 1980, του κομμουνιστή δικτάτορα -που δεν ήταν ευθυγραμμισμένος με την ΕΣΣΔ- ο οποίος με σιδηρά πυγμή κράτησε ενωμένο για τριάντα πέντε χρόνια ένα τεχνητό ουράνιο τόξο λαών που ήταν διχασμένοι σε όλα.

Όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου, η επανενωμένη Γερμανία μπήκε στο προσκήνιο και χρηματοδότησε την απόσχιση της Σλοβενίας και της Κροατίας - των δύο γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών που συνδέονταν με την παλιά αυτοκρατορία των Αψβούργων - αλλά ο Τζορτζ Σόρος δεν έμεινε στάσιμος. Δυσκολευόμενος να διεισδύσει στην Κροατία, όπου ο στρατηγός Φράνιο Τούντμαν, πρώην κομμουνιστής εθνικιστής, αντιπροσώπευε τη σύνθεση της "κλειστής κοινωνίας" που αντιτίθεται στον Σόρος, τα δυτικά συμφέροντα επικεντρώθηκαν στη Σερβία, την ιστορική ορθόδοξη αδελφή της Ρωσίας, καθώς και στο βαλκανικό υπογάστριο της Μακεδονίας και του Μαυροβουνίου. Ο Σόρος χρηματοδότησε σε μεγάλο βαθμό το κίνημα Otpor (Αντίσταση) κατά του νεοκομμουνιστή προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Εκείνα ήταν δραματικά χρόνια, με τους δια-εθνικούς πολέμους, την αιματηρή αμοιβαία εκδίωξη μειονοτήτων από εδάφη που ανέκαθεν κατοικούσαν, τον πόλεμο στη Βοσνία, τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Σερβία, στους οποίους συμμετείχε η κυβέρνηση Ντ' Αλέμα της Ιταλίας.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) πραγματοποίησε μεγάλο έργο στη Σερβία, σε συνέργεια με την USAID και άλλες αμερικανικές οργανώσεις. Ο Σόρος και το OSF χρηματοδότησαν έξυπνα ορισμένα νοσοκομεία, διένειμαν φάρμακα στα εμπόλεμα έθνη και επέλεξαν συνεργάτες ικανούς να διαμορφώσουν τη σερβική πολιτική μετά τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, τον αμφισβητήσιμο πρόεδρο που αργότερα συνελήφθη και παραδόθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο της Χάγης, δικάστηκε και πέθανε στη φυλακή υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Υποστήριξαν τα μέσα ενημέρωσης κατά του Μιλόσεβιτς, δημιούργησαν πολιτιστικά κέντρα. Το χρηματοδοτούμενο από τον Σόρος Κέντρο Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, το οποίο στέγαζε την Ένωση Ανεξάρτητων Δημοσιογράφων, έγινε το κέντρο Τύπου των φοιτητών. "Κάθε χρόνο ο Σόρος ξοδεύει 16 εκατομμύρια δολάρια μόνο στη Σερβία", έγραψε η La Repubblica το 1997. Παράξενα πράγματα συμβαίνουν στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης που αντιστέκονται στη δραστηριότητα του OSF. Το 2018, ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίκο και ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας Μίρο Σέραρ αναγκάστηκαν να παραιτηθούν. Ο Fico καταποντίστηκε από τη διαμάχη για μια πολιτική δολοφονία, αλλά είναι σημαντικό ότι η ατίμωσή του ξεκίνησε μετά από μια πολύ ιδιωτική συνάντηση μεταξύ του Soros και του Σλοβάκου προέδρου Andrej Kiska. Αμέσως μετά, βαριές δηλώσεις του Ούγγρου Όρμπαν και του Σλοβάκου υπουργού Εξωτερικών Μίροσλαβ Λάισακ κατήγγειλαν την ανάμειξη του δικτύου Σόρος "για την ανατροπή κυβερνήσεων που αντιστέκονται στη μετανάστευση". Ο ίδιος ο μεγιστάνας ανακοίνωσε την πρόθεσή του να επηρεάσει την ουγγρική προεκλογική εκστρατεία, απασχολώντας έως και δύο χιλιάδες ακτιβιστές. Σύμφωνα με αξιόπιστες εκτιμήσεις, η οικονομική δέσμευση του Σόρος και του δικτύου του στην Ουγγαρία (δέκα εκατομμύρια κάτοικοι) υπερβαίνει τα 400 εκατομμύρια δολάρια. Η Τσεχική Δημοκρατία κατηγορεί επίσης ομάδες που συνδέονται με τον Σόρος για ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Βοημίας. Ο χρηματοδότης δραστηριοποιείται τώρα εναντίον της Πολωνίας για τη ""φιλο-ζωϊκή"" και κυρίαρχη νομοθεσία της και καλεί την ΕΕ να την αναγκάσει να "διαφυλάξει το κράτος δικαίου"! Πηγές των πολωνικών μέσων ενημέρωσης κατηγόρησαν το OSF ότι βρίσκεται πίσω από τις βίαιες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στις οποίες συμμετείχαν ακτιβιστές από τη Γερμανία όταν τέθηκε σε ισχύ η περιοριστική νομοθεσία για τις αμβλώσεις το 2020.

Η Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας έχει περίπου το μέγεθος της Σικελίας και τον μισό πληθυσμό. Παρ' όλα αυτά, είναι ένα από τα εργαστήρια των "χρωματιστών επαναστάσεων" του Τζορτζ Σόρος και των αμερικανικών μηχανισμών. Μπήκε στη δυτική τροχιά το 1991 και δεν συμμετέχει στο ΝΑΤΟ μόνο λόγω της ελληνικής αντίθεσης. Οι ΗΠΑ δραστηριοποιήθηκαν στη Μακεδονία μέσω της κυβερνητικής υπηρεσίας USAID. Το OSF, που ενδιαφέρεται για τη Μακεδονία από το 1995, εισήλθε επίσημα σε αυτήν το 2012 για να υλοποιήσει το Σχέδιο για την Κοινωνία των Πολιτών, ένα σχέδιο "εκδημοκρατισμού" σε συνέργεια με τις τοπικές ενώσεις. Το 2014, η συμφωνία επεκτάθηκε και σε άλλες οργανώσεις που σχετίζονται με την Ανοιχτή Κοινωνία. Μια έκθεση μακεδόνων δημοσιογράφων με το ακρωνύμιο Stop Soros καταγγέλλει ότι οι οργανώσεις, που χρηματοδοτούνται μέσω της Ανοιχτής Κοινωνίας, είναι απόρροια του κόμματος SDSM, παρακλάδι του παλιού κομμουνιστικού κόμματος της γιουγκοσλαβικής εποχής. Μεταξύ του 2015 και του 2016 ήταν οι πρωταγωνιστές των διαδηλώσεων και των συγκρούσεων στους δρόμους που συγκλόνισαν τη Μακεδονία, οδηγώντας στην παραίτηση της νυν κυβέρνησης. Λόγω της γεωγραφικής του θέσης, το μικρό κράτος αποτελεί ιδανικό προγεφύρωμα προς τη Μικρά Ασία, τη Νότια Ευρώπη και τη ρωσική περιοχή, με όλο το σχετικό εμπόριο.