Awake, not Woke. Ο πολιτισμικός πόλεμος από τον Roberto Pecchioli

Πηγή: EreticaMente

Η εποχή Τραμπ ξεκινά, μετά από δυόμισι μήνες μεσοβασιλείας στην οποία συνέβησαν πολλά πράγματα: το τέλος της Συρίας του Άσαντ, ίσως η εκεχειρία στη Γάζα, οι πρώτες δειλές απόπειρες διαλόγου με τη Ρωσία, η απονομή υψηλών διακρίσεων από τον Τζο Μπάιντεν σε εμβληματικές προσωπικότητες του ηττημένου φιλελεύθερου προοδευτισμού, όπως η Χίλαρι Κλίντον και ο Τζορτζ Σόρος, ο κερδοσκόπος που βύθισε τη λίρα, ο κύριος υποστηρικτής και πληρωτής της ατζέντας της διεθνούς Woke. Η Power (η Εξουσία) αυτοδοξάστηκε στο πρόσωπο των βασικών της προσωπικοτήτων, συμπεριλαμβανομένου του Ιρλανδού μουσικού και ακτιβιστή Bono. Υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες για την τετραετή θητεία του νέου προέδρου, αρχής γενομένης από τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, του οποίου η έκβαση στο πεδίο της μάχης καθυστερεί, αναβάλλεται μόνο από τη συνεχή ροή βοήθειας σε χρήματα και όπλα προς το ουκρανικό καθεστώς που προέκυψε από το φιλοαμερικανικό πραξικόπημα των ΗΠΑ του 2014.
Ας περιμένουμε να κρίνουμε τον Ντόναλντ από τα δεδομένα, στα οικονομικά, στη γεωπολιτική και στον τομέα της μετανάστευσης. Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η δέσμευσή του να πολεμήσει επιτέλους τον πολιτιστικό πόλεμο ενάντια στον δυτικό προοδευτισμό, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στα αμερικανικά πανεπιστήμια και από εκεί ξεχύθηκε στα περίχωρα, στις περιφέρειες της αυτοκρατορίας. Το Awake, not wake, είναι ένα από τα νικητήρια συνθήματα της προεκλογικής του εκστρατείας, ένα λογοπαίγνιο που μπορεί να μεταφραστεί ως «άγρυπνοι, όχι αφυπνισμένοι». Woke, στη μαύρη αργκό του γκέτο, σημαίνει αφυπνισμένος, σε εγρήγορση και είναι η συμβολική λέξη της κουλτούρας ακύρωσης. Μια τρελή γενιά που βγήκε από τα πανεπιστήμια και τα υποβαθμισμένα προάστια για να καταστρέψει και να κάνει τα πάντα. Επιτέλους, η αντεπίθεση δεν ανατίθεται σε θαρραλέους, απομονωμένους διανοούμενους που κακομεταχειρίζονται το σύστημα, αλλά γίνεται κυβερνητικό πρόγραμμα. Τουλάχιστον, αυτό ελπίζουμε.
Ορισμένα σημάδια είναι θετικά. Τό ένα είναι ο διορισμός τριών διάσημων ηθοποιών συντηρητικού προσανατολισμού, των Jon Voight, Sylvester Stallone, Mel Gibson ως πρεσβευτές του προέδρου στο Χόλιγουντ, το απόρθητο φρούριο που διαδίδει την πολιτική ορθότητα, το Newspeak, την κατήχηση (πλύση εγκεφάλου), τις φυλετικές ποσοστώσεις, τις θεωρίες φύλου. Ο καταναλωτικός, υλιστικός, ελευθεριακός-ελευθεριάζων αμερικανικός τρόπος ζωής δεν θα κυριαρχούσε στον κόσμο χωρίς τον γιγαντιαίο μηχανισμό προπαγάνδας της ψυχαγωγίας και του θεάματος, που είναι επίσης μια τρομερή μηχανή παραγωγής χρήματος. Το εργαστήριο του Ηφαίστου είναι ανοιχτό 24 ώρες το 24ωρο για αυτό που ο φίλος του Martino Mora αποκαλεί εμπορευματικό οργιαστικό σύστημα.
Τις τελευταίες εβδομάδες το FBI, η ομοσπονδιακή αστυνομία, έκλεισε το γραφείο του για «συμπερίληψη/ένταξη» - μια λέξη που νομιμοποιεί κάθε απαίτηση φύλου, Woke και φυλετικοποιημένων μειονοτήτων - ενώ επενδυτικά κεφάλαια όπως η Black Rock και κολοσσοί διασκέδασης όπως η Disney, μέχρι χθες ο ηγέτης της αφυπνισμένης νεοκουλτούρας, φαίνεται να εγκαταλείπουν τα περιβόητα κριτήρια DEI και ESG που είχαν θέσει ως βάση των πολιτικών της εταιρείας. Το ακρωνύμιο DEI σημαίνει ποικιλομορφία/διαφορετικότητα, ισότητα, συμπερίληψη/ένταξη, στο όνομα των οποίων οι επαγγελματικές θέσεις - συμπεριλαμβανομένων των κορυφαίων θέσεων - απονέμονται όχι με βάση την αξία, αλλά λόγω της συμμετοχής σε διάφορες μειονότητες, ιδίως σεξουαλικές και εθνοτικές. Η ατζέντα της DEI καθοδηγεί τις διαφημιστικές καμπάνιες και ολόκληρη την αλυσίδα των δραστηριοτήτων της εταιρείας. ESG σημαίνει Περιβαλλοντική, Κοινωνική και Εταιρική Διακυβέρνηση ή υιοθέτηση της οικολογικής περιβαλλοντικής-οικολογικής ατζέντας και των αξιωμάτων της (κλιματική αλλαγή ανθρωπογενούς προέλευσης, καταπολέμηση του διοξειδίου του άνθρακα κ.λπ.)· την επιδίωξη κοινωνικών στόχων μέσω της υποστήριξης ορισμένων κοινωνικοπολιτικών κινημάτων πέρα ​​από τη μεγιστοποίηση των κερδών (ένα καλό ψέμα για να προσελκύσει τη συναίνεση των ηλιθίων)· και την πολιτική προσέγγιση με στόχο την απλή διακυβέρνηση, δηλαδή την τεχνοκρατική διοίκηση του υπάρχοντος καθεστώτος.

Η προσέγγιση ESG υιοθετήθηκε το 2015 από τα Ηνωμένα Έθνη, όπου κυριαρχεί η δυτική ιδεολογία και τα χρήματα, και είναι ένας από τους δεκαεπτά Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG) της Ατζέντας του 2030. Δεν είναι μάταιο να θυμόμαστε ότι η καταστροφική πυρκαγιά στο Λος Άντζελες , που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, έχει μεταξύ των αιτιών της κάποια τρελά ιδεολογικά κατασκευάσματα: ο ακραίος περιβαλλοντισμός έχει προκαλέσει το άδειασμα των δεξαμενών που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην κατάσβεση, ενώ πολλές πυροσβεστικές φωλιές, βαμμένες με χρώματα τού ουράνιου τόξου, βρέθηκαν εκτός λειτουργίας. Οι επικεφαλής των Καλιφορνέζων πυροσβεστών δεν επιλέχθηκαν μεταξύ ειδικών του κλάδου, αλλά μεταξύ ομοφυλόφιλων γυναικών, σύμφωνα με τη δογματική της DEI.
Η αλλαγή πορείας είναι απλή κοινή λογική: επιστροφή στην πραγματικότητα. Τεράστιο πρόγραμμα, ωστόσο, να επιτεθεί κανείς σε ένα εκτεταμένο και διακλαδισμένο σύστημα εξουσίας, που τείνει προς τον ολοκληρωτισμό, διαμορφώθηκε και ενισχύθηκε σε τριάντα χρόνια ηγεμονίας της προοδευτικής παγκοσμιοποίησης. Πρέπει να ελπίζουμε, και εν τω μεταξύ να εργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι ο πολιτιστικός πόλεμος θα γίνει και θα κερδηθεί, μια θανατηφόρα σύγκρουση στην οποία τεράστια οικονομικά και τεχνοοικονομικά συμφέροντα συγχωνεύονται με τη νεο-παγκόσμια, woke, gender, LGBT κουλτούρα και γίνονται μια ιδεολογία που διαπερνά κάθε τομέα ύπαρξης. Το θετικό είναι ότι μετά από δεκαετίες ο αντίπαλος -ή μάλλον ο εχθρός- βρίσκεται σε άμυνα, χωρίς να υπαγορεύει τους χρόνους και τις μεθόδους της δημόσιας ατζέντας. Καλό σημάδι είναι και το σύνθημα «άγρυπνοι, όχι αφυπνισμένοι», που στόχο έχει να νικήσει το επιβεβλημένο Newspeak. Η κυβέρνηση Τραμπ έχει ένα ιστορικό καθήκον: να απελευθερώσει την αμερικανική δημοκρατία από τον εσωτερικό της εχθρό και να αφυπνίσει ξανά τον πολιτισμό.
Ο όρος Woke έχει τις ρίζες του στα μέσα του 20ου αιώνα, όταν αναφερόταν στην ανάγκη επαγρύπνησης απέναντι στις κοινωνικές αδικίες. Αρχικά συνδέθηκε με τον ρατσισμό, αλλά η έννοια επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει όλες τις υποτιθέμενες αδικίες και φοβίες που κατήγγειλε η νέα αριστερά. Σε αυτά περιλαμβάνονται ο σεξισμός, ο μισογυνισμός, ο εθνικισμός, η ομοφοβία, η τρανσφοβία, η ξενοφοβία, ακόμη και η προκατάληψη/φοβία κατά των οροθετικών και η απίστευτη λιποφοβία/παχυσαρκοφοβία. Νέες φοβίες –δηλαδή ψυχικές διαταραχές– εφευρίσκονται καθημερινά. Αυτό που ήταν ένα φαινόμενο που περιοριζόταν σε ομάδες ακτιβιστών και ακαδημαϊκούς κύκλους εξαπλώθηκε γρήγορα μέσω κινημάτων όπως το Black Lives Matter και τό Me Too.
Ο πραγματικός κίνδυνος προέκυψε με την ακύρωση του πολιτισμού, μια στρατηγική μποϊκοτάζ και αποκλεισμού από τον δημόσιο χώρο που στρέφεται εναντίον εκείνων που τόλμησαν να αμφισβητήσουν το woke αφήγημα. Ένας κύκλος φόβου έχει εγκαθιδρυθεί, προκαλώντας πρωτοφανή αυτολογοκρισία. Δάσκαλοι, δημοσιογράφοι, απλοί πολίτες φοβούνται να εκφράσουν ορισμένες απόψεις από φόβο μήπως ακυρωθούν, πρακτική που περιλαμβάνει απολύσεις, απειλές, εξοστρακισμό. Ένα παράδειγμα είναι η περίπτωση του πανεπιστημιακού καθηγητή Gordon Klein. Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ στη Μινεάπολη, ο Κλάιν απέρριψε εκκλήσεις για επιείκεια στην αξιολόγηση των Αφροαμερικανών φοιτητών. Ο Klein απάντησε με ερωτήσεις που υπογράμμισαν το αβάσιμο του αιτήματος: Πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται οι μαθητές μεικτής φυλής; Πρέπει αυτά τα οφέλη να επεκταθούν και σε φοιτητές σε άλλες πόλεις όπως η Μινεάπολη; Το αίτημα δεν έρχεται σε αντίθεση με το όνειρο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να κρίνει τους ανθρώπους με βάση τη συμπεριφορά και τις ικανότητές τους και όχι το χρώμα του δέρματός τους; Η αντίδραση ήταν άμεση: ο Κλάιν απολύθηκε από τη δουλειά του, κατηγορήθηκε για ρατσισμό και τα μαθήματά του ανατέθηκαν σε άλλους δασκάλους. Για μήνες χρειαζόταν αστυνομική προστασία λόγω απειλών κατά της ζωής του και της οικογένειάς του.
Το κίνημα woke έχει γίνει δικαστής, μπάτσος και δήμιος στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου περιθωριακές ομάδες αναλαμβάνουν ρόλους θυμάτων (για τις αδικίες του παρελθόντος), διαιτητών (αποφασίζουν ποιος προσβάλλει) και επιβολής (επιβάλλουν τιμωρία). Όλα αυτά με τη ρητή υποστήριξη του Δημοκρατικού Κόμματος. Αυτή η απλοϊκή δυαδική διχοτόμηση θύμα και θύτης έχει επεκταθεί στην Ευρώπη. Με πρόσχημα την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης, πολιτικοί και διανοούμενοι έχουν οριστεί ως κριτές του τι μπορεί και δεν μπορεί να ειπωθεί. Σύμφωνα με τον κοινωνικό ψυχολόγο Jonathan Haidt, η άνοδος του woke δεν μπορεί να γίνει κατανοητή χωρίς να αναλυθούν οι βαθιές αλλαγές στη σύγχρονη ψηφιακή δυναμική που συνέβησαν μετά το 2010, που χαρακτηρίζονται από αυξανόμενη πόλωση και ιδεολογική ριζοσπαστικοποίηση στις ψηφιακές πλατφόρμες.

Ο Haidt υποστηρίζει ότι ο σχεδιασμός των μορφών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ιδιαίτερα η εισαγωγή κουμπιών όπως "μου αρέσει", "κοινοποίηση", "μπλοκ", έχει μεταμορφώσει την παγκόσμια επικοινωνία. Προηγουμένως, τα κοινωνικά δίκτυα ήταν ουσιαστικά ένας χώρος σύνδεσης ανθρώπων και ανταλλαγής ιδεών σε προσωπική βάση. Τα εργαλεία που εισήχθησαν έχουν προσθέσει ένα στοιχείο άμεσης ανταμοιβής (μου αρέσει, κοινοποίηση) που ενθαρρύνει συμπεριφορές κοινωνικής επικύρωσης και, ταυτόχρονα, ενισχύει τη δυναμική των συγκρούσεων. Για να αντιμετωπίσει αυτό το κρίσιμο ζήτημα, ο Τραμπ φαίνεται πρόθυμος να εφαρμόσει συγκεκριμένα μέτρα, μεταξύ των οποίων η εξάλειψη της κριτικής φυλετικής θεωρίας από το σχολικό πρόγραμμα σπουδών· το κλείσιμο γραφείων DEI σε ομοσπονδιακά ιδρύματα· η σύνδεση της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων από την εξάλειψη των πολιτικών διακρίσεων λόγω εθνικότητας, σεξουαλικότητας ή συμμετοχής σε ΛΟΑΤ κοινότητες (η λεγόμενη θετική δράση)· και η διασφάλιση της ελευθερίας του λόγου στα κοινωνικά δίκτυα, απαγορεύοντας την προληπτική λογοκρισία..
Η woke κουλτούρα δεν είναι μια μόδα ή μια ακαδημαϊκή τάση: είναι ένα ιδεολογικό εγχείρημα που διαλύει τις θεμελιώδεις αρχές στις οποίες βασίζεται ο κόσμος μας. Σε αυτή τη μάχη, ο Τραμπ αντιπροσωπεύει ένα σύμβολο αντίστασης ενάντια στην αφήγηση που επιδιώκει να φιμώσει, να ξαναγράψει την ιστορία, να διχάσει, να διαγράψει την ίδια την ουσία των ελεύθερων κοινωνιών. Η ψευδής υπόσχεση ένταξης είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό όσων διαφωνούν με τις αρχές της. Οικογένειες, χώροι εργασίας, θεσμοί διασπώνται από έναν λόγο που αντικαθιστά την πραγματικότητα με την ιδεολογία. Η αντίδραση βρίσκεται σε εξέλιξη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η νίκη του Τραμπ είναι ένα σημάδι ότι πολλοί είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν αυτόν τον πολιτισμικό καρκίνο. Οι υπερβολές του woke προκαλούν αλλαγές. Δωρητές ΜΚΟ, ηγέτες επιχειρήσεων, ακόμη και ακαδημαϊκοί αρχίζουν να απορρίπτουν μια τυραννία που μεταμφιέζεται σε πρόοδο.
Ο ίδιος αγώνας πρέπει να φτάσει στην Ευρώπη, η οποία βρίσκεται σε ένα ανησυχητικό σταυροδρόμι: η διείσδυση αυτής της αφήγησης διαβρώνει τους πυλώνες του πολιτισμού. Η αντεπίθεση δεν μπορεί άλλο να περιμένει. Είναι μια μάχη που δόθηκε όχι μόνο για την ελευθερία της έκφρασης, αλλά για την επιβίωση ενός πολιτισμού που βασίζεται στη λογική, την αξία και τον σεβασμό της αλήθειας. Μια αλήθεια που δεν μπορεί να υπαγορευτεί από τις μόδες ή τις ιδεολογικές ανοησίες των ιερέων του ψεύδους, αλλά πρέπει να προκύψει από τη συζήτηση στην οποία οι ιδέες αντιμετωπίζονται ανοιχτά και είναι ο λαός και όχι οι ελίτ που αποφασίζουν. Γιατί, όπως έγραψε ο Έντμουντ Μπερκ, για τον θρίαμβο του κακού αρκεί οι καλοί άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα.

Awake, not woke. La guerra culturale