Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΒΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

*Η φωτογραφία προέρχεται από τα περίχωρα του Κιέβου, την 1η Μαρτίου, και είναι του φωτογράφου Εφραίμ Λουκάτσκι (Associated press)

Με αισθήματα βαθύτατης θλίψης και αποτροπιασμού η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου παρακολουθεί την τραγωδία που διαδραματίζεται στην Ουκρανία. Χωρίς να είναι ο πρώτος και μοναδικός πόλεμος που συνιστά ωμή παραβίαση κάθε έννοιας δικαίου και που στερείται από κάθε ηθική νομιμοποίηση, ο συγκεκριμένος αυτή τη στιγμή απαιτεί από μας την ηθική του καταδίκη όχι μόνο για τα απάνθρωπα αποτελέσματά του, αλλά και γιατί σ’ ένα μεγάλο βαθμό αρθρώνεται θεωρητικά πάνω στη θεολογικώς καταδικαστέα ιδεολογία του «Ρωσικού κόσμου», αποτελώντας έναν ακόμη πικρό καρπό του απολυταρχικού καθεστώτος της Ρωσίας. Τις ημέρες αυτές οι βόμβες του ισχυρού βεβηλώνουν τα γενέθλια χώματα της σλαβικής Ορθοδοξίας και τα ύδατα του ποταμού Δνείπερου, όπου βαπτίσθηκαν πριν από χίλια και πλέον χρόνια οι Ρως. Τα όπλα στέλνουν στο θάνατο αθώους, δημιουργούν πόνο, ορφάνια και τεράστια κύματα προσφύγων.

Διατηρώντας από μακρού χρόνου στενές σχέσεις με ουκρανικά ακαδημαϊκά ιδρύματα, θεολόγους, κληρικούς και πιστούς, η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών αγωνιά για αγαπημένα της πρόσωπα προς τα οποία εκφράζει την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή της. Εξ ίσου αλληλέγγυα στέκεται η Ακαδημία και προς τις διωκόμενες φωνές εντός της Ρωσίας, προερχόμενες από κληρικούς και λαϊκούς, που με τόλμη, χριστιανική αυταπάρνηση και προσωπική διακινδύνευση καταγγέλλουν το έγκλημα που συντελείται στην Ουκρανία. Οι φωνές αυτές υπενθυμίζουν ότι η Ρωσία είναι χώρα αμέτρητων αγίων και μεγάλων μορφών της θεολογίας, της τέχνης και των γραμμάτων, χωρίς τις οποίες ο ευρωπαϊκός πολιτισμός θα ήταν αδιανόητος. Η πατρίδα τους αξίζει ένα καλύτερο, δημοκρατικότερο και γνήσια χριστιανικό μέλλον.

Η Ακαδημία προσεύχεται για την άμεση κατάπαυση του πυρός και την ειρήνευση. Όντας το πρώτο θεολογικό ίδρυμα της Ελλάδος που δεξιώθηκε Ουκρανούς κληρικούς και θεολόγους της νεοσύστατης Αγιωτάτης Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας, εκφράζει την αγάπη και τη συναντίληψή της προς τον Μακαριώτατο Προκαθήμενό της κύριο Επιφάνιο, αλλά και προς τους αδελφούς της εν Ουκρανία παρουσίας του Πατριαρχείου της Μόσχας, καθώς και προς κάθε εν γένει διωκόμενο ή κινδυνεύοντα, καθώς καθήκον μιας άξιας του ονόματος χριστιανικής θεολογίας είναι, πέρα από γεωπολιτικούς υπολογισμούς και συγκρούσεις, να στέκεται στο πλευρό του κάθε αδύναμου. Με βάση αυτό το σκεπτικό δηλώνει ότι θα συνεχίσει να στηρίζει θεολογικά, εκπαιδευτικά, αλλά και επικοινωνιακά, με τις μικρές της δυνάμεις τη χειμαζόμενη από τον πάνοπλο, και κατά κόσμον υπέρτερο εισβολέα, Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Είθε η επίγνωση του κοινού κινδύνου να οδηγήσει στην υπέρβαση των σχισμάτων και στην εμβάθυνση της ενότητας της ουκρανικής Ορθοδοξίας.

Συνάμα, η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου καλεί τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Μόσχας κ. Κύριλλο να αρθεί, έστω και τώρα, στο ύψος των περιστάσεων, όχι μόνο ασκώντας την επιρροή του στον Ρώσο Πρόεδρο για τον άμεσο τερματισμό του πολέμου, αλλά και εν γένει ασκώντας την προφητική λειτουργία που αυτονοήτως αναμένει κανείς από τον Πρωθιεράρχη Εκκλησίας με ιστορία πλήθους αγίων που αντιτάχθηκαν αποφασιστικά στην αδικία και την τυραννία. Οι καιροί ου μενετοί.

Εξάλλου, μπροστά στην ασύλληπτων διαστάσεων παγκόσμια αυτή κρίση αναμένουμε από τη Ρωσική Εκκλησία να σταματήσει τις ενέργειες που διχάζουν τον ορθόδοξο κόσμο, στις οποίες πρωτοστατεί ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίων, με τη συστηματική πολεμική εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, την πέρα από κάθε έννοια Kανονικού Δικαίου εισβολή στο κανονικό έδαφος του παλαίφατου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, καθώς και τη θεολογικά προβληματική υπεράσπιση της θεωρίας του δίκαιου πολέμου. Μια Εκκλησία μαρτύρων και φιλάνθρωπης μαρτυρίας οφείλει να ανθίσταται στην πολιτική της εργαλειοποίηση, να δίνει τη μαρτυρία της συμφιλίωσης και της καταλλαγής. Σε αντίθετη περίπτωση δυσφημείται στα μάτια όλου του κόσμου το ορθόδοξο ήθος και διασπάται, ίσως ανεπανόρθωτα, η ενότητα της Εκκλησίας και η κοινή μαρτυρία της Ορθοδοξίας στην οικουμένη.

Είθε η αρχή της πορείας της ορθόδοξης χριστιανοσύνης προς τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή και το Πάσχα, προς την κορύφωση της συνάντησης με τον Εσταυρωμένο και Αναστάντα Κύριο της Ζωής, να επισπεύσει και το τέλος της ανίερης πανηγύρεως του θανάτου στα χώματα της Ουκρανίας, που βάφονται με το αίμα αδελφών.

ΠΩΣ ΝΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ Μ' ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΥΑΛΑ.