ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΥ ΚΟΛΛΕΚΤΙΒΙΣΜΟΥ(συλλογικότητας)

 του Roberto PECCHIOLI

Σέ όλη τήν διάρκεια τών χρόνων, υπάρχουν τρεις τύποι ανθρώπων στον κόσμο: ο Υψηλός, ο Μέσος και ο Χαμηλός. Έτσι ξεκινάει ένα βιβλίο μέσα σε ένα βιβλίο, Theory and Practice of Oligarchic Collectivism, που συμπεριλήφθηκε από τον George Orwell στο αριστούργημα του, 1984. Το κείμενο απαγορεύεται αυστηρά καθώς λέγεται ότι είναι το ιδεολογικό έργο του Emmanuel Goldstein, του αρχιεχθρού του μοναδικού κόμματος. Ωστόσο, ο Goldstein δεν υπάρχει, είναι δημιούργημα της εξουσίας, επομένως η Θεωρία και η πράξη τής ολιγαρχικής συλλογικότητας είναι μιά ψεύτικη, μια ψύχωση (ψυχολογική επιχείρηση) κατά του λαού, ένας τρόπος προσέλκυσης, αναγνώρισης και επίθεσης αντιφρονούντων. Δεν απέχουμε πολύ από τον κόσμο του 1984. Έχουμε μπει πραγματικά στον θλιβερό κόσμο της ολιγαρχικής συλλογικότητας.

Τι είναι, αν όχι αυτό, η Μεγάλη Επαναφορά, η tabula rasa και η επανεκκίνηση που επιβάλλουν οι Illuminati του Νταβός με το φρικιαστικό σύνθημα «δεν θα έχεις τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος»; Η φράση μαρτυρεί τη γνωστική και γλωσσική αντιστροφή στην οποία υποβαλλόμεθα. Υπάρχει μια συστροφή στα βοηθητικά ρήματα: η σωστή ανάγνωση είναι «θα είσαι τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος». Δεύτερη αναστροφή: η ευτυχία που συνδέεται με την έλλειψη, με τη στέρηση. Ο Klaus Schwab, ο θαλαμοφύλακας του παντοδύναμου, μελέτησε εκτενώς τον Όργουελ. Ο τίτλος του πρώτου κεφαλαίου Θεωρίας και πράξης της ολιγαρχικής συλλογικότητας είναι «η άγνοια είναι δύναμη», ένα από τα τρία συνθήματα που ξεχωρίζουν στην πρόσοψη του Υπουργείου Αλήθειας. Τίποτα δεν είναι πιο ουσιαστικό για την εξουσία: όσο μεγαλύτερη είναι η γνώση, τόσο περισσότερο γίνεται λεία αμφιβολιών και αντιφάσεων.

Όσο λιγότερα γνωρίζει ο κόσμος (οι προλετάριοι του 1984, οι χαμηλοί του Goldstein ή οι σύγχρονες κρετινοποιημένες μάζες) τόσο πιο έτοιμοι θα είναι να συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις επιταγές της εξουσίας. Στην οργουελική μυθοπλασία οι προεστοί ζουν σε μια σχεδόν ζωώδη απέχθεια ενώ τα μέλη του κόμματος -όχι οι ηγέτες, προφανώς- αποκηρύσσουν οικειοθελώς κάθε μορφή κριτικής σκέψης μέσω της προσήλωσης σε επίσημες αλήθειες, δηλαδή -στη γενικευμένη αντιστροφή- είναι οι μέγιστοι φορείς στα ψέματα που διαδίδουν τα χίλια μεγάφωνα της εξουσίας. De te fabula narratur, το βιβλίο είναι πραγματικά για εμάς. Οι υπεύθυνοι γνωρίζουν καλά έναν προβληματισμό του Άρθουρ Σοπενχάουερ: «αυτό που μισεί περισσότερο το κοπάδι είναι εκείνοι που σκέφτονται διαφορετικά. δεν είναι τόσο η ίδια η γνώμη, αλλά το θράσος να σκέφτεται μόνος του, κάτι που δεν ξέρει πώς να κάνει».

Χαιρόμαστε που δεν έχουμε/είμαστε τίποτα, αρκεί ο Αφέντης (αριστοκράτης)να ρίξει λίγα ψίχουλα μέσα από υποτελείς(vassalli), επιστάτες και φύλακες. Σύντομα θα ανοίξει το παράθυρο του Overton της ανατροπής των διατροφικών συνηθειών: η κοιλιά μου γίνεται καλύβα από προνύμφες, κατσαρίδες και αλεύρια εντόμων. Τα παιδιά θα διεκδικήσουν πίτσα με γρύλους και ακρίδες. Όχι μόνο το ζητάει ο Big Brother με αδιάκοπη προπαγάνδα, αλλά είναι για τον συνηθισμένο, εξαιρετικό σκοπό: το περιβάλλον. Όσοι δεν είναι πια νέοι θα θυμούνται μια συναρπαστική φράση από την εκπομπή Drive In: το bug bites. Το μπούγκα, ή μπόγκα, είναι ένα βράχο ψάρι που πιάνεται εύκολα και ο κωμικός, με τη χειρονομία του αντίχειρά του κάτω από τα δόντια του, χλεύασε τις άπειρες μορφές της ανθρώπινης ευπιστίας.

Ναι, η άγνοια είναι δύναμη, ειδικά αν συνοδεύεται από μια εντυπωσιακή ικανότητα να απορροφάς σαν σφουγγάρι -χωρίς ποτέ να ρωτάς- όλα όσα διαδίδουν οι εξουσιαστές. Εξαφανίστηκε και η παραδοσιακή δυσπιστία των απλών ανθρώπων, που ήξεραν ότι δεν ήξεραν και ένιωθαν από πρώτο χέρι τα κόλπα των «κυρίων». Λίγες ακατανόητες μεγάλες λέξεις -το Latinorum των Azzeccagarbugli όλων των εποχών- ή μια υπερβολικά περίτεχνη ομιλία ήταν αρκετές για να χτυπήσουν τον κώδωνα του κινδύνου σε όσους δεν κατάλαβαν και -ενστικτωδώς- μύρισαν την παγίδα.

Τι μπορούμε να πούμε για τις τελευταίες δηλώσεις του Klaus Schwab, Μεγάλου Μαγίστρου του μαγεμένου βουνού του Νταβός, εκπροσώπου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), σύμφωνα με τις οποίες «οι άνθρωποι δεν έχουν το δικαίωμα να έχουν δικό τους αυτοκίνητο. Μπορείτε να περπατήσετε ή να μοιραστείτε», δηλαδή να νοικιάσετε ένα αυτοκίνητο με κάποιον άλλον; Σύμφωνα με το WEF, πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν τα αυτοκίνητά τους: η κατάσταση πρέπει να διορθωθεί με τον αποκλεισμό τους από την αγορά. Αφού η ντροπή δεν έχει τέλος - και κυρίως γιατί οι κύριοι ξέρουν ότι μιλούν σε ένα ποίμνιο μεγαλωμένο σέ άγνοια και σε μια σκέψη (η οποία, σύμφωνα με την αντιστροφή, μπορεί να διαβαστεί αντίστροφα: μια και μόνη σκέψη..-κατάληψη .) έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι «η ιδιοκτησία ιδιωτικού αυτοκινήτου είναι μη βιώσιμη και ανήθικη στον σημερινό κόσμο». Μαθήματα βιωσιμότητας από εκείνους που έχουν ταλαιπωρήσει τον κόσμο και εκμεταλλεύονται ευθαρσώς τους ανθρώπους και τους φυσικούς πόρους. εκκλήσεις για ηθική από ολιγαρχίες διεφθαρμένες μέχρι το μεδούλι, σε σώμα και ψυχή. Θα ακούγαμε με μεγαλύτερο ενδιαφέρον τον έπαινο της εγκράτειας που προφέρεται από την Cicciolina. Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία είναι προγραμματισμένη να  πιστεύει.

Αν σε περιόδους αντιρωσικής λογοκρισίας επιτρέπεται ακόμα να μνημονεύονται με μια πτώση ο Αλέξανδρος Σολζενίτσιν και ο μεγάλος Πούσκιν (τα έργα του οποίου καίγονται στην πολύ δημοκρατική Ουκρανία), θα θυμόμασταν μια προειδοποίηση από τον συγγραφέα του Αρχιπελάγους Γκουλάγκ: «αν για άλλη μια φορά είμαστε δειλοί, θα σημαίνει ότι είμαστε ένα τίποτα, ότι δεν υπάρχει ελπίδα για εμάς και ότι η περιφρόνηση του Πούσκιν μας ταιριάζει: τι ωφελούν τα δώρα της ελευθερίας στα κοπάδια; Η κληρονομιά τους, από γενιά σε γενιά, είναι ο ζυγός με τους ταύρους και το μαστίγιο».

Είμαστε έτοιμοι για ολιγαρχική συλλογικότητα, στο όνομα της αντιστροφής. Η ελευθερία είναι σκλαβιά, όπως στη δυστοπία του Όργουελ. Ένα άλλο σύνθημα ήταν «ο πόλεμος είναι ειρήνη», επομένως είναι απολύτως φυσιολογικό να δηλώνουμε χωρίς να κοκκινίζουμε ότι για να σταματήσουμε τον πόλεμο στην Ουκρανία πρέπει να στείλουμε περισσότερα όπλα. Κάποιος άλλος πεθαίνει ούτως ή άλλως και η Black Rock - το γιγάντιο hedge fund που χειραγωγεί τις τιμές της ενέργειας εδώ και χρόνια - έχει ήδη αποκτήσει ό,τι θα παραμείνει στην Ουκρανία.

Όλα είναι «δικά τους». Για εμάς, μια ζωή δουλοπάροικων, αλυσοδεμένη στο φέουδο των υποτελών, χωρίς καν ανεξάρτητο μεταφορικό μέσο. Είναι αυτό που θέλουν? Δεν πρέπει να είναι δύσκολο να το καταλάβεις. Αντίθετα, συμπεριφερόμαστε σαν τα κριάρια του Panurge, που στο Gargantua του Rabelais, ρίχτηκαν όλα στη θάλασσα ακολουθώντας το πρώτο από αυτά. Οπότε, όχι άλλα ιδιωτικά αυτοκίνητα και οι πλατφόρμες που προσφέρουν ενοικίαση τρίβουν ήδη τα χέρια τους. Ο Αρχοντας δεν έχει αυτά τα προβλήματα: σύντομα θα φτάσει στο Νταβός για την ετήσια συνάντηση φίλων με ιδιωτικά τζετ και θα αποφασίσει για τις υποθέσεις μας με τη βοήθεια των Amazon, Pfizer, Black Rock, FBI (!!!), Soros, Bill Gates και κάθε εταιρεία άσχημη.

Η συλλογικότητα είναι για εμάς, η ολιγαρχία είναι αυτοί. Θέλουν να σταματήσει η ευρεία ιδιωτική ιδιοκτησία, ξεκινώντας από τις κατοικίες. Στην πραγματικότητα, η ΕΕ - ένα από τα πιστά σκυλιά του Φόρουμ - επιβάλλει πολύ ακριβή αναδιάρθρωση για ενεργειακούς σκοπούς (η πράσινη εμμονή των παγκόσμιων ρυπογόνων) που θα βάλει την αγορά σε κρίση και θα αναγκάσει πολλούς να πουλήσουν το πιο πολύτιμο περιουσιακό τους στοιχείο σε χαμηλές τιμές . Ποιος ξέρει ποιος θα αγοράσει. Ο Τσέστερτον είχε δίκιο: το πρόβλημα με τον καπιταλισμό είναι ότι υπάρχουν πολύ λίγοι καπιταλιστές. Που θέλουν να είμαστε σκλάβοι.

Όσον αφορά τις τιμές των ενεργειακών προϊόντων, το Νταβός διαβεβαιώνει ότι είναι πολύ χαμηλές. Πρέπει να εκτοξευθούν για να αποθαρρύνουν την ελεύθερη χρήση των αυτοκινήτων και να λειτουργήσουν ως κινητήρια δύναμη για την ενεργειακή τους μετάβαση. Για το σκοπό αυτό, ο γκουρού με την προφορά Sturmtruppen αποτρέπει σθεναρά  (δηλαδή επισήμως απαγορεύει) οποιαδήποτε πολιτική ενίσχυσης και φορολογικής ελάφρυνσης, γεγονός που εξηγεί την άρνηση της ιταλικής κυβέρνησης (κυριαρχική στα λόγια) να ελαφρύνει το βάρος των φόρων στον τομέα, των ειδικών φόρων κατανάλωσης δασμούς και ΦΠΑ σχετικά, τόν φόρο επί του φόρου. Οι τιμές των ορυκτών καυσίμων, σύμφωνα με την ολιγαρχία, είναι «υποτιμημένες»: το μόνο που μένει είναι να στραγγαλιστούν οι χρήστες και να διατηρηθούν κρύοι σε σπίτια που δεν έχουν σχεδιαστεί σωστά. Δύο πουλιά με μια πέτρα: πετυχαίνουν τους στόχους τους και κάνουν μερικούς περιττούς ανθρώπους να παγώσουν μέχρι θανάτου. Είναι μέρος του έργου.

Χωρίς απαισιοδοξία όμως. Ζούμε στον καλύτερο από όλους τους δυνατούς κόσμους, τον πιο ελεύθερο, τον τελικό στόχο της ιστορίας. Αξίζει να θυμηθούμε, σε περιόδους ικανοποιημένης άγνοιας, τον Πάνγκλος, τον χαρακτήρα του Καντίντ του Βολταίρου, του μεγαλύτερου στοχαστή του Διαφωτισμού; Ο Πάνγκλος δίδασκε μεταφυσικο-θεολόγο-κοσμοανοησία. Έδειξε θαυμάσια ότι ο δικός μας είναι ο καλύτερος όλων των κόσμων. Το αρχοντικό που τον φιλοξένησε ήταν το ωραιότερο από τα κάστρα και η κυρά του σπιτιού η καλύτερη από τις βαρόνες. «Αποδεικνύεται», είπε, «ότι τα πράγματα δεν μπορούν να είναι διαφορετικά: επειδή αφού όλα είναι δημιουργημένα για ένα σκοπό, όλα είναι απαραίτητα για τον καλύτερο σκοπό. Σημειώστε ότι οι μύτες φτιάχτηκαν για να φοράνε γυαλιά, μάλιστα υπάρχουν γυαλιά. Τα πόδια είναι σχεδιασμένα να φοριούνται και εδώ είναι το παντελόνι. Οι πέτρες διαμορφώθηκαν για να είναι τετραγωνισμένες, και για να κάνουν κάστρα, στην πραγματικότητα ο μονσινιόρ έχει ένα όμορφο κάστρο. ο υψηλότερος βαρόνος της επαρχίας πρέπει να είναι ο καλύτερα στεγασμένος. και αφού τα γουρούνια προορίζονται να τρώγονται, τρώμε χοιρινό όλο το χρόνο». Η μόνη παραλλαγή: σήμερα πρέπει να τρώμε έντομα, πιο ορεκτικά από το παλιομοδίτικο γουρούνι.

Στον παράδεισο της ελευθερίας, η «περιεκτική» γλώσσα είναι υποχρεωτική. Ο Καναδάς, ένα προνομιακό εργαστήριο τελειότητας, μπορεί να εξαναγκαστεί σε «επανεκπαίδευση» (τα ολοκληρωτικά στοιχεία διαφεύγουν λόγω έλλειψης νευρώνων) εάν χρησιμοποιηθούν λανθασμένες προσωπικές αντωνυμίες. Το νομοσχέδιο C-16 προστατεύει την ταυτότητα φύλου τιμωρώντας τις παραβιάσεις με φυλάκιση έως και δύο ετών. Ένας διάσημος ψυχολόγος, ο Τζόρνταν Πίτερσον, καταδικάστηκε να παρακολουθήσει ένα μάθημα λεκτικής και νοητικής επανεκπαίδευσης. Ο Όργουελ ήταν ερασιτέχνης. Όχι ιδιοκτησία αυτοκινήτου ή σπιτιού, αλλά μπορούμε να αλλάξουμε το «φύλο» μας ή να δηλώσουμε ότι ανήκουμε σε οποιονδήποτε από τους είκοσι ή περισσότερους «σεξουαλικούς προσανατολισμούς» που εντόπισαν οι ειδικοί (καλά...) και να απαιτήσουμε τη σύλληψη όσων μας απευθύνονται σε τρόπο ασυμβίβαστο με την καθημερινή μας ιδιοτροπία.

Αυτές είναι οι προτεραιότητες που μας επέλεξε η ολιγαρχική συλλογικότητα, μια θεωρία που έγινε πράξη. Αυτό που βιώνουμε είναι μια ταχεία νεοφεουδαρχική μετάβαση, χωρίς το καθήκον του μεσαιωνικού άρχοντα να στηρίξει τον δουλοπάροικο με αντάλλαγμα κάποια εργασία και συμμετοχή στον πόλεμο. Δεν έχουμε πλέον δικαίωμα στην ελεύθερη κυκλοφορία - σκεφτείτε το επιτυχημένο πείραμα του διαβατηρίου εμβολιασμού, που ονομάζεται πράσινο πάσο για να δώσουμε μια θετική ιδέα (πράσινη, δηλαδή δωρεάν). Μας αφαιρούν την κυριότητα του αυτοκινήτου μας - για γενιές που θεωρούνταν παρακλάδι του σπιτιού - και μας αφαιρούν το σπίτι με νόμιμα μέσα, το οποίο δεν θα μπορέσουμε να πουλήσουμε αν δεν είναι επαρκές στα τέλη που επιβάλλει ο Κύριος. Τα υποδόρια τσιπ είναι ένα βήμα μακριά και θα διαδοθούν ευρέως από τη λαϊκή αναγνώριση. Ο καπιταλισμός επιτήρησης (και ο συλλογισμός για την Ολλανδία) κέρδισε τον πόλεμο του από τότε που γεμίζαμε με ενθουσιασμό τα κοινωνικά δίκτυα, όπου τα πάντα είναι στους δρόμους, όπου παρέχουμε αυθόρμητα όλες τις προσωπικές, προσωπικές, οικονομικές και πολιτικές πληροφορίες.

Τι χρησιμότητα έχουν οι εκλογές εάν μια ατελείωτη σειρά εξωτερικών περιορισμών (ΕΚΤ, ΕΕ, ESM, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ, ΠΟΥ, ΟΗΕ, WEF, κολασμένα ακρωνύμια του Dominion) εμποδίζουν τη λαϊκή βούληση -αν ποτέ εκδηλωθεί με ανταγωνιστικούς όρους- να γίνει κανόνας? Και, στην Ευρώπη, πώς μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα εάν οι περισσότεροι από τους νόμους που σηματοδοτούν την ύπαρξή μας προέρχονται από κανονισμούς (ευφημισμός για τη ζωή συγκυριαρχίας) που εκδόθηκαν από μια Επιτροπή, ένα μη εκλεγμένο Σανχεντρίν, που επικυρώθηκε χωρίς συζήτηση - υπάρχουν χιλιάδες από αυτούς κάθε χρόνο - από ένα κοινοβούλιο χωρίς νομοθετική εξουσία;

Φυσικά, όλα είναι νόμιμα, πολύ νόμιμα. Προφανώς: αυτοί είναι υπεύθυνοι. Ούτε αυτοκίνητο λοιπόν, ούτε σπίτι, κρύο, ζωή  νομάδων σέ ενοίκιο. Ο εθνικοσοσιαλιστής νομικός Ernst Forsthoff εξήγησε το νόημα που έχει η νομιμότητα για τους κυρίαρχους ανθρώπους: «Όποιος έχει το κράτος φτιάχνει τους νόμους και, όχι λιγότερο σημαντικό, τους ερμηνεύει. Αυτός καθορίζει τι είναι νόμιμο. Η νομιμότητα είναι κάτι καθαρά τυπικό και δεν σημαίνει τίποτα άλλο από το ότι η βούληση ενός κόμματος έχει γίνει διάταξη νόμου. Η νομιμότητα είναι το μέσο με το οποίο μπορεί κανείς να επιτεθεί στον πολιτικό εχθρό: να τον κηρύξει παράνομο, να τον βγάλει εκτός νόμου, να τον απαξιώσει από ηθική άποψη και να τον παραπέμψει σε εξάλειψη από τον κρατικό μηχανισμό.» Θεωρία και πράξη της ολιγαρχικής συλλογικότητας. Ω, όχι, αυτοί ήταν Ναζί.

Nuovo Giornale Nazionale - TEORIA E PRASSI DEL COLLETTIVISMO OLIGARCHICO