Στα νότια η κραυγή του κροκόδειλου

 του Marcello Veneziani

Δύο εκατομμύρια παιδιά έχουν εξαφανιστεί από το νότο, ο ανησυχητικός τίτλος των μέσων ενημέρωσης. Ποιος τους απήγαγε; Οι Ανώνυμοι Ομογενείς, δηλ. η Πρόοδος, δηλαδή η Νεωτερικότητα, δηλ. η Παγκοσμιοποίηση. Λες και εξαφανίστηκε μια μητρόπολη όπως η Νάπολη, συμπεριλαμβανομένων των προαστίων, επαναλαμβάνονται δραματικά εδώ και μέρες. Αλλά συγγνώμη,γιά ποιό πράγμα ανησυχείς και παραπονιέσαι, τό δικό σας είναι το κλάμα του κροκόδειλου. Για χρόνια όλα τα μέσα ενημέρωσης, τα σαλόνια και οι παρατηρητές επαινούν τα παιδιά που φεύγουν από το σπίτι, που στα φτερά του Erasmus και της Ryanair, πετούν στους παγκόσμιους ουρανούς και απελευθερώνονται από αυτό το ναυάγιο που είναι η χώρα τους, η επαρχία τους, η οικογένειά τους. Θυμάμαι τους φιλελεύθερους και ριζοσπαστικούς, σύγχρονους και προοδευτικούς, όντως παγκόσμιους επαίνους σε αυτούς που έφυγαν. Μόνο τώρα καταλαβαίνετε ότι η φυγή τους δεν έπρεπε να φανεί μόνο από τη δική τους σκοπιά ή με τα άσηπτα μάτια του παγκόσμιου μοντέλου, αλλά έπρεπε νά μετρηθεί  ανάλογα με την πραγματικότητα, με τον κόσμο που εγκατέλειπαν: από τη μια οι οικογένειες , ήδη αποδεκατισμένες από την πτώση των γεννήσεων, στερημένες παιδιών, δυναμικών ενεργειών, καταβεβλημένες από προοπτικές, εγκαταλειμμένες στά έρημα γηρατειά τους, από το κάθετο διαζύγιο μεταξύ γονέων και παιδιών. Και από την άλλη οι χώρες του νότου, εγκαταλελειμμένες και ακατοίκητες, τσαλακωμένες, μαραμένες. Η επαρχία άδειασε, όλη η μεσαία χώρα ερημώθηκε από τους νεότερους και πιο δραστήριους[ΤΩΡΑ ΗΡΘΕ Η ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΗΣ] 

Ο νότος περιορίζεται σε εξέδρα εκτόξευσης για να απογειωθεί και να φύγει το συντομότερο δυνατό. Είναι σαν το Libya 2, ένα λιμάνι αναχώρησης για μετανάστες εξοπλισμένο με πρόγραμμα σπουδών που πρέπει να χρησιμοποιηθεί αλλού. Γιατί εδώ μαζί μας οι τίτλοι, τα προσόντα, οι ικανότητες δεν μετράνε. Μόνο τώρα καταλαβαίνετε ότι υποκινώντας τη διαφυγή, έχετε κλείσει το νότο και έχετε δημιουργήσει εκτεταμένες μεταστάσεις σε όλη την εθνική επικράτεια.

Το τραγικό γύρω από αυτόν τον μακάβριο χορό των λευκών θανάτων είναι η δυσκίνητη, παρεμβατική απουσία της πολιτικής. Το λέω δυσκίνητο γιατί περιοδικά ο νότος κατακλύζεται από τεράστιες δόσεις ψηφοφόρων που ξαναβάζουν το νότιο ζήτημα στο κέντρο, χωρίς να κάνουν ούτε ένα ευλογημένο ξερό σύκο. Μόλις πριν από ένα χρόνο, τα εκλογικά πεδία του νότου εισέβαλαν από ακρίδες που πήραν τις περισσότερες ψήφους τους στο νότο, ανακοινώνοντας δάνεια και υποστήριξη. Νέες μορφές της αρχαίας πελατειακής ευημερίας, με τά οφέλη να πέφτουν μέσα ή έξω, όπως στο παρελθόν. Τοποθέτησαν μια εν πολλοίς νότια ναπολιτάνικη πολιτική τάξη στην κορυφή των θεσμών.

Από την άλλη, οι ναυαγοί του Δημοκρατικού Κόμματος είναι ξανά επικεφαλής, δοκιμάζοντας ξανά τον νότιο χάρτη και έχοντας χάσει τον βορρά, το κέντρο, το πρόσωπο και τη γραμμή, δοκιμάζουν ξανά το μονοπάτι της νότιας επαρχίας. Αυτοί που κυβερνούν τις νότιες περιοχές για πολλά χρόνια και που κυβερνούν ακόμα πολλές από αυτές, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Γνωρίζουμε ήδη από την αρχή ότι χωρίς ένα εξαιρετικό έργο με εξαιρετικές δυνάμεις, χωρίς ιεραποστόλους του αδύνατου, δεν θα είναι ποτέ δυνατό να αντιστραφεί η τάση, να επανακατοικηθεί ο νότος (όχι με μετανάστες, φυσικά) και να ξαναξυπνήσει η τοπική ζωή και εργασία. Μετά την εποχή των βιομηχανικών οικισμών, που λαχάνιαζαν για δημόσια έργα, στερήθηκαν τις κοινωνικές και πολιτιστικές προϋποθέσεις για την αναβίωση του ποσοστού γεννήσεων, μόνο ένας δρόμος μένει στο νότο: να γίνει ένας ελκυστικός προορισμός για τους πληθυσμούς της Βόρειας Ευρώπης και της Ιταλίας, συμπεριλαμβανομένων αυτών τής νότιας καταγωγής. Μετακίνηση νότια, επιστροφή νότια, σε ώριμη ηλικία ή συνταξιοδότηση. Εάν, ας πούμε, δύο εκατομμύρια νέοι/παλαιοί πολίτες έρχονταν να ζήσουν στο νότο αντί για τους νέους που έφυγαν, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ίσες θέσεις εργασίας στους σχετικούς τομείς: εμπόριο και βιοτεχνία, έργα και υποδομές, φροντίδα ηλικιωμένων και γεωργίας, τουρισμού και πολιτισμού, ακόμη και αναψυχής. Θα μπορούσε να αναζωογονήσει τη ζωή.

Για να προσελκύσουμε τόσο υψηλούς αριθμούς, χρειαζόμαστε σχέδια φορολογικών κινήτρων, εγγυήσεις ασφάλειας, πρότυπα αποδοτικότητας, επιδοτούμενα προγράμματα αναζωογόνησης κτιρίων σε ιστορικά κέντρα. Δεν αρκεί ο ήλιος, το κλίμα, ούτε η αρχαία φιλοξενία των νότιων λαών, ούτε το χαμηλότερο κόστος ζωής.

Ένας Θεός ξέρει πόσο δύσκολος είναι αυτός ο δρόμος, αλλά υπάρχουν άλλοι, για να αναβιώσει και να ξανακατοικηθεί ο Νότος, εκτός από τη μετάγγιση ανθρώπων και την ενθάρρυνση για αναπαραγωγή; Εν τω μεταξύ, αποφύγετε το πένθος για την εξαφάνιση του Νότου, εκτός από το να προσπαθήσετε να εκβιάσετε ψήφους και να αποσύρετε έδρες. Αν έρχεστε για διακοπές στα νότια, μην βγάζετε φωτογραφίες μόνο με τη θάλασσα, τις ομορφιές και τις φάρμες. Βάλτε στο κινητό σας κομοδίνο, την οθόνη, τη φωτογραφία των νεκρών ελαιόδεντρων της Απουλίας ή των εκτάσεων που κάποτε ήταν γεωργικές και τώρα ερημοποιημένες. Γιατί τα εδάφη, όπως οι άνθρωποι, αν δεν αγαπηθούν, τότε αρρωσταίνουν και πεθαίνουν.

A sud il pianto del coccodrillo - Marcello Veneziani (www-marcelloveneziani-com.translate.goog)

ΑΝ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΡΧΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΑ  ΤΗΣ ΕΡΗΜΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ, ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗΣ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΙΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΙΚΗΣ ΝΥΧΤΑΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ.

ΣΗΜΕΡΑ ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ Η ΑΘΗΝΑ ΚΑΘΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΩΡΑΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΑΡΑΤΕΙΝΕΤΑΙ ΕΠ' ΑΟΡΙΣΤΟΝ.