Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΡΑΥΓΑΣΕΙ;
NEΝΙΚΗΚΑ ΣΕ ΑΓΙΕ ΓΡΗΓΟΡΙΕ ΠΑΛΑΜΑ.
Η λεγόμενη «Παγκόσμια Αγία Γραφή» («World Scripture») αποτελεί άλλο ένα επινόημα του αυτοπροβαλλόμενου ως «Μεσσία», Κορεάτη Μουν για την επίτευξη της «ένωσης των θρησκειών» και της «ειρήνης και αδελφοσύνης των λαών», η οποία υποτίθεται είναι, η «παρά τω Θεώ», αποστολή του.
Το βιβλίο αυτό που εκδόθηκε το 1991, από τον εβραϊκής καταγωγής Andrew Wilson, θεολόγο της θεολογικής σχολής του Μουν, αποτελεί, κατά τους εμπνευστές του, μία «ανθολογία ιερών κειμένων» και περιέχει πάνω από 4.000 εδάφια από διάφορα θρησκευτικά κείμενα και συγκεκριμένα από 268 «ιερά κείμενα» και από 55 «προφορικές παραδόσεις».
Το πανθρησκειακό αυτό τερατούργημα αποπνέει όλη τη νεοεποχίτικη ιδεολογία ότι «όλες οι θρησκείες συγγενεύουν» και όλες «οδηγούν στον ίδιο σκοπό». Όπως γράφει το εν λόγω σύγγραμμα στον πρόλογό του «Βασική αρχή της ‘Παγκόσμιας Αγίας Γραφής’ είναι ότι όλες οι θρησκείες συνδέονται με την ίδια «Υπέρτατη Πραγματικότητα» και οδηγούν τους ανθρώπους στον ίδιο κοινό σκοπό….Αυτήν την «Υπέρτατη Πραγματικότητα» ο καθένας την περιγράφει και την πιστεύει όπως θέλει, γράφει παρακάτω ο πρόλογος.
Ο κ. Σάββας Αγουρίδης ο οποίος απεβίωσε στις 15 Ιανουαρίου 2009,σε ηλικία 88 ετών, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες βιβλικούς θεολόγους του 20ου αιώνα, ομότιμος καθηγητής της Καινής Διαθήκης στα Τμήματα Θεολογίας των πανεπιστήμιων Θεσσαλονίκης και Αθηνών.
Όπως αναφέρει το βιογραφικό του, αποφοίτησε ως αριστούχος από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1943 και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε με υποτροφία του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών (Σ.Σ. το οποίο ιδρύθηκε το 1948, συνεπώς αμέσως με την ίδρυσή του) στο Πανεπιστήμιο Ντιούκ (University of Duke) της Βόρειας Καρολίνας των Η.Π.Α., όπου και πήρε το διδακτορικό του (Ph.D). Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, εργάσθηκε ως καθηγητής στη μέση εκπαίδευση, στη Χ.Α.Ν. Αθηνών και στη Διεθνή Κοινωνική Υπηρεσία για την αποκατάσταση Προσφύγων. Ταυτόχρονα, αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Ορθόδοξης θεολογίας και το 1956 εξελέγη υφηγητής στην έδρα της Καινής Διαθήκης. Εξελέγη τακτικός, καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1956-1968) και από το 1969 ως το 1985 υπηρέτησε ως καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών έως το 1985. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ορθόδοξης αντιπροσωπείας στην Κεντρική Επιτροπή του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών (1968-1974).
Το περιοδικό «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» στο τεύχος 64 (Ιανουάριο Φεβρουάριο 2009) δημοσίευσε άρθρο με τον τίτλο «Η άλλη πλευρά του καθηγητού Σάββα Αγουρίδη» (σελ12). (Το άρθρο μπορείτε να το δείτε κι εδώ)
Στο άρθρο δημοσιεύεται αρχικά, η Ανακοίνωση του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) της 1 Φεβρουαρίου 1996, την οποία εξέδωσε «ύστερα από πληροφορίες ότι καθηγητές Ορθοδόξων Θεολογικών Σχολών διατηρούν επαφές στενής συνεργασίας με την κίνηση του Κορεάτη Σαν Μυούνκ Μουν, ιδρυτού της αυτοαποκαλουμένης «Ενωτικής Εκκλησίας», ο οποίος έχει χαρακτηρισθεί υπό της Εκκλησίας ως αιρεσιάρχης, εκφράζει την βαθύτατη λύπη του για τις ενέργειες αυτές ενίων συναδέλφων και καταδικάζει κάθε πρωτοβουλία ενεργού συμμετοχής σε παραθρησκευτικά κινήματα.
Την Ανακοίνωση αυτή την εξέδωσε το Τμήμα Ποιμαντικής Α.Π.Θ μετά από
έγγραφο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος επί μακαριστού
αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, με το οποίο ζητούσε να καταδικάσουν οι
Θεολογικές Σχολές Αθηνών και Θεσσαλονίκης την συμμετοχή του καθηγητού
Σάββα Αγουρίδη στις οργανώσεις του Κορεάτη ψευδομεσσία Μούν. Τα άλλα
τμήματα εκώφευσαν, ενώ και στην παραπάνω Ανακοίνωση του Τμήματος
Ποιμαντικής δεν κατονομάστηκε ο καθηγητής Σάββας Αγουρίδης.
Το άρθρο της ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗΣ συνεχίζει:
Επειδή μετά την κοίμηση του ομοτίμου καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών Σάββα Αγουρίδη τον Φεβρουάριο του 2009, τονίσθηκε μονόπλευρα η συνεισφορά του στα θεολογικά μας γράμματα, δημοσιεύουμε εδώ —χωρίς φόβο και πάθος και με μοναδικό σκοπό τον σεβασμό στην ιστορική αλήθεια—τα παρακάτω ντοκουμέντα.
Με εντολή του Κορεάτη ψευδομεσσία Μουν δημιουργήθηκε ειδική συντακτική επιτροπή για τη συγγραφή μιας Παγκόσμιας Αγίας Γραφής (World Scripture) με βάση το πνεύμα του Μουν. Όπως είναι γνωστό, ο Μουν και η «Ενωτική» του «Εκκλησία» προβάλλεται ως η πραγμάτωση των εσχατολογικών προσδοκιών όλων των θρησκειών του κόσμου, και ο ίδιος ως ο Κύριος της Δευτέρας Παρουσίας στον οποίον υπετάγη ήδη ο πνευματικός κόσμος. Αυτό που εναπομένει είναι να τον αναγνωρίσει και ο φυσικός κόσμος, και έτσι θα παγιωθεί η «Βασιλεία του Θεού στη γη που ιδρύθηκε το 1960 με τους «γάμους του Αρνίου με τη Νύμφη» (4η γυναίκα του Μουν).
Έτσι η «Παγκόσμιος Αγία Γραφή» περιέχει όλα τα «κοινά στοιχεία» των θρησκειών του κόσμου, όπως προσδιορίζονται στο πνεύμα της ιδεολογίας του Μουν και ολοκληρώνονται στο πρόσωπο του ψευδομεσσία, που αποτελεί το κέντρο της εποχής της «εκπληρωμένης διαθήκης», δηλ. μαζί με την τέταρτη γυναίκα του (νέα Εύα) το «κύτταρο της βασιλείας του Θεού επί της γης».
Το δυστύχημα σ’ αυτή την περίπτωση είναι ότι εκ μέρους της Συντακτικής Επιτροπής, σε ειδική τελετή, παραδόθηκαν τα δύο πρώτα αντίτυπα αυτής της αντίστροφης «Αγίας Γραφής» στον ψευδομεσσία, από Έλληνα Ορθόδοξο Καθηγητή τής Θεολογίας. Στη λεζάντα της σχετικής φωτογραφίας, όπου εικονίζεται ο καθηγητής Πάνω στο βήμα, να προσφέρει τα αντίτυπα στους «αληθινούς γονείς», αναφέρεται: «Ο Δρ. Αγουρίδης παρουσιάζει στον ‘Πατέρα’ το δώρο των δύο ειδικών εκδοτικών αντιγράφων της Παγκόσμιας Αγίας Γραφής».
(Από το περιοδ. Διάλογος του «Διορθοδόξου Συνδέσμου Πρωτοβουλιών Γονέων», τ. 3, σ. 25 – το οποίο δεν υπάρχει σε έντυπη μορφή ‘pdf’ και δεν έγινε εφικτό να βρεθεί και να παρουσιαστεί η φωτογραφία).
Προσφώνηση Αγουρίδη στον Μουν
«Αιδεσιμότατε, Μούν, είστε ένας μεγάλος πρωτοπόρος και θρησκευτικός αρχηγός. Τα σχέδια του «Διεθνούς Θρησκευτικού ‘Ιδρύματος» απέδειξαν όχι μόνο αξεπέραστη υπεροχή, αλλά στάθηκαν στην πρωτοπορία τής αναζήτησης για να φέρει την ειρήνη ανάμεσα στις θρησκείες. Θρησκευτικοί αρχηγοί και λόγιοι από όλο τον κόσμο συγκινήθηκαν και μεταμορφώθηκαν από τις εμπειρίες τους σ’ αυτή τη δραστηριότητα πού εκφράζει το δικό σας όραμα για παγκόσμια ειρήνη. Όλοι εμείς, που συγκεντρωθήκαμε εδώ, είμαστε υπερβολικά ευγνώμονες, γιατί δίνετε τέτοιες ευκαιρίες.
Πριν από λίγα χρόνια αναθέσατε στο «Διεθνές Θρησκευτικό Ίδρυμα» να παρουσιάσει μια Παγκόσμια Αγία Γραφή (World Scripture). Είμαι πολύ ευτυχής που μπορώ να σας ανακοινώσω σήμερα ότι αυτό το σχέδιο τελείωσε, και έχουμε έναν τόμο ο οποίος σαφώς θα φέρει φως και ελπίδα στον προβληματισμένο και ταλαιπωρημένο κόσμο.
Εκ μέρους του Εκδότου, της Συντακτικής Επιτροπής και της Συμβουλευτικής Επιτροπής, το προσωπικό και όλων αυτών που συνέβαλαν στο σχέδιο της Παγκόσμιας Αγίας Γραφής θέλω να εκφράσω την εγκάρδια εκτίμησή μου για την υποστήριξή σας στην έκδοση και παραγωγή της Παγκόσμιας Αγίας Γραφής. Αυτός ο τόμος συνεπής με τις αρχές του «Διεθνούς Θρησκευτικού Ιδρύματος», (Σ.Σ. Ιδρύματος του Μουν) περισυνελέγη με ένα πνεύμα σεβασμού προς όλα τα πνευματικά μονοπάτια και με την υπόσχεση μίας διαθρησκευτικής κατανοήσεως και συνεργασίας. Η Παγκόσμια Αγία Γραφή είναι ένα μοναδικό βιβλίο και θα έχει παμμεγέθη ιστορική σπουδαιότητα για το μέλλον της θρησκείας και το μέλλον του κόσμου.
Είμαστε στο κατώφλι ενός νέου παγκόσμιου πολιτισμού και αυτός ο Τόμος θα παίξει ένα μεγάλο ρόλο στην ίδρυση του είδους του πνευματικού οράματος πού χρειάζεται, εάν πρόκειται να δημιουργήσουμε έναν ειρηνικό κόσμο. Ο κόσμος είχε την ανάγκη ενός τέτοιου τόμου όπως είναι αυτός. Αιδεσιμότατε Μουν, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για την σύλληψη, την εισαγωγή και την παρουσίαση της Παγκόσμιας Αγίας Γραφής. Είναι τιμή και προνόμιο για μένα να σας παρουσιάσω δύο ειδικά αντίγραφα της εκδόσεως της Παγκόσμιας Αγίας Γραφής. Σας ευχαριστώ». (Από το περιοδ. Διάλογος, τ. 3, σ. 26. Το αγγλικό πρωτότυπο Κείμενο της ομιλίας του Σάββα Αγουρίδη και η φωτογραφία, στην οποία εικονίζεται να επιδίδει την Παγκόσμια Αγία Γραφή στον Μουν, δημοσιεύονται στο περιοδικό του Μουν “Today’s World”, November 1991, σ. 25).
2 σχόλια:
Oi theologoi pou einai Xristianoi einai spanioteroi apo tous mayrous paiktes tis ethnikis Argentinis. AM Ysterografo Argentina for ever
ChatGPT (Τεχνητή Νοημοσύνη): Ο Sun Myung Moon ήταν ιδρυτής της Εκκλησίας της Ενοποίησης (Unification Church), γνωστή και ως "Moonies". Ο Sun Myung Moon (1920-2012) ήταν Κορεάτης θρησκευτικός ηγέτης, που αυτοπροβαλλόταν ως Μεσσίας και υποστήριζε την ιδέα της «ένωσης των θρησκειών» και της παγκόσμιας ειρήνης.
Η «Παγκόσμια Αγία Γραφή» (World Scripture) είναι μια συλλογή από αποσπάσματα ιερών κειμένων από διάφορες θρησκείες του κόσμου, την οποία επιμελήθηκε το Παγκόσμιο Ακαδημαϊκό Συμβούλιο της Εκκλησίας της Ενοποίησης. Η συγκεκριμένη συλλογή δημιουργήθηκε για να υποστηρίξει τη φιλοσοφία της Εκκλησίας ότι όλες οι θρησκείες μοιράζονται κοινές αξίες και αρχές. Ο στόχος του Moon ήταν η προώθηση της διαθρησκευτικής αρμονίας και της παγκόσμιας ειρήνης μέσω της κατανόησης και της συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών θρησκευτικών παραδόσεων.
Ο Moon ισχυριζόταν ότι η Εκκλησία της Ενοποίησης θα φέρει ειρήνη και ενότητα στον κόσμο μέσω της ιδέας της "Κοσμικής Οικογένειας υπό τον Θεό" και ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την ένωση των θρησκειών. Οι οπαδοί του τον αναγνώριζαν ως Μεσσία, που θα φέρει τον επίγειο παράδεισο, κάτι που έκανε την Εκκλησία της Ενοποίησης ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Moon και η Εκκλησία του έχουν δεχτεί έντονη κριτική από πολλές πλευρές, τόσο για τα θεολογικά τους δόγματα όσο και για τις μεθόδους τους, καθώς και για την επιρροή που ασκούσαν σε πολιτικά και κοινωνικά θέματα.
Η καμπάνια «Κατεβάστε κάτω τον σταυρό» («Tear down the cross») που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2003 από τον Sun Myung Moon και την Εκκλησία της Ενοποίησης είχε ως στόχο να προωθήσει την ιδέα της ενότητας μεταξύ των θρησκειών και να απομακρύνει συμβολικά το σταυρό ως σύμβολο χριστιανικής πίστης. Ο Moon ισχυριζόταν ότι ο σταυρός ήταν ένα εμπόδιο για τη δημιουργία διαθρησκευτικής αρμονίας, καθώς συμβόλιζε τον πόνο και τον διαχωρισμό, και όχι την ενότητα και τη σωτηρία για την ανθρωπότητα.
Στο πλαίσιο αυτής της καμπάνιας, οι οπαδοί της Εκκλησίας της Ενοποίησης κλήθηκαν να αφαιρέσουν τους σταυρούς από τις εκκλησίες τους και να επικεντρωθούν περισσότερο στην ανάσταση και την επανένωση του κόσμου υπό τον Θεό, παρά στη σταύρωση του Ιησού. Ο Moon υποστήριζε ότι ο θάνατος του Ιησού στον σταυρό δεν ολοκλήρωσε την αποστολή του Μεσσία, ενώ προωθούσε την ιδέα ότι ο ίδιος θα ολοκλήρωνε αυτή την αποστολή μέσω του κινήματός του.
Η καμπάνια αυτή αποτέλεσε αμφιλεγόμενη κίνηση και προκάλεσε αντιδράσεις, ιδιαίτερα από τις παραδοσιακές χριστιανικές κοινότητες, καθώς ο σταυρός αποτελεί θεμελιώδες σύμβολο της χριστιανικής πίστης, συνδεδεμένο με τη σωτηρία και την ανάσταση του Ιησού Χριστού.
Η κίνηση αυτή εντάσσεται στη γενικότερη στρατηγική του Moon για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας θρησκευτικής και πολιτικής ενότητας, που θα υπερβαίνει τις παραδοσιακές θρησκευτικές δοξασίες και διαφορές.
Αυτή η σύνδεση του Αγουρίδη με τον Moon αποτελεί ένα πολύ αμφιλεγόμενο σημείο της βιογραφίας του, καθώς έρχεται σε σύγκρουση με την Ορθόδοξη θεολογική παράδοση στην οποία ανήκε. Η Εκκλησία της Ενοποίησης και οι διδασκαλίες του Moon είχαν καταδικαστεί από πολλές χριστιανικές κοινότητες, συμπεριλαμβανομένων των Ορθόδοξων, ως αιρετικές και απομακρυσμένες από την παραδοσιακή χριστιανική διδασκαλία.
Παρά το γεγονός ότι ο Αγουρίδης ήταν σεβαστός για τη συμβολή του στην Ορθόδοξη θεολογία και τη βιβλική μελέτη, η συμμετοχή του σε αυτό το έργο εγείρει ερωτήματα και σίγουρα αποτέλεσε αντικείμενο κριτικής από πολλούς που θεωρούσαν τον Moon ψευδομεσσία.
Δημοσίευση σχολίου