Πηγή: Il Fatto Quotidiano
Ω, καιρός, ω, ήθη! Κυρία μου, έχετε ακούσει τι λέει αυτός ο κακός Τραμπ για εμάς τους καλούς Ευρωπαίους;
Και αυτός ο Μασκ, Θεέ μου, πόσο σοκαριστικό! Πού οδεύουμε; Και κάτω οι προσβολές, οι βωμολοχίες, τα αναθέματα, οι μακούμπες, οι ευρωπαϊκές σημαίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι νέες πορείες με το Μανιφέστο του Βεντοτένε να χρησιμοποιείται ως βεντάλια.
Κοιτάξτε: αν οι άρχουσες τάξεις και οι διανοούμενοι της Ευρώπης πιστεύουν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν την πρόκληση που έθεσαν οι ΗΠΑ όχι το Σάββατο, αλλά πριν από 30 χρόνια, με τη στρατηγική της γκρίνιας, της αυτοπαρηγοριάς αφορίζοντας έναν φίλο που τελικά αποκαλύπτεται ως εχθρός για να αποφύγει την αυτοκριτική, έχουν ήδη χάσει.
Αν, ωστόσο, θέλουν να πετύχουν κάτι, δηλαδή να υπηρετήσουν κατ' εξαίρεση τα συμφέροντα των Ευρωπαίων πολιτών, θα πρέπει να ξεκινήσουν από τη σκληρή πραγματικότητα: η ζημιά που θα μπορούσαν να μας κάνουν οι ΗΠΑ στο μέλλον δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που έχουν ήδη κάνει με τη συγκατάθεσή μας.
Το παράδοξο είναι ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ μας επιπλήττει επειδή υπακούμε πάντα στις ΗΠΑ. Θα πρέπει να τον πιστέψουμε στα λόγια του και να σταματήσουμε, αντί να συνεχίσουμε να το κάνουμε μαζί του.
Λέμε όχι όταν πρέπει να πούμε ναι επειδή μας βολεύει: στο ειρηνευτικό σχέδιο για την Ουκρανία, ενώ συνεχίζουμε να χρηματοδοτούμε και να εξοπλίζουμε ένα τρομοκρατικό καθεστώς που ανατίναξε τους αγωγούς Nord Stream με τη συνενοχή των ΗΠΑ και της Πολωνίας και κάνει ό,τι μπορεί για να μας σύρει στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Και λέμε ναι όταν πρέπει να πούμε όχι επειδή δεν μας βολεύει: έχουμε αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο με αμερικανικό LNG, το οποίο κοστίζει πέντε φορές περισσότερο. έχουμε υπομείνει δασμούς 15% των ΗΠΑ αντί να στραφούμε σε αναπτυσσόμενες αγορές που είναι πρόθυμες να συνεργαστούν μαζί μας, όπως η Κίνα, η Ινδία και οι άλλες χώρες BRICS. υποσχόμαστε το 5% του ΑΕΠ μας στο ΝΑΤΟ και αγοράζουμε αμερικανικά όπλα μόνο και μόνο για να τα δώσουμε στο Κίεβο και να το βοηθήσουμε να χάσει περισσότερους άνδρες και εδάφη, καταστρέφοντας την οικονομία μας. και - ενάντια στις ίδιες τις επιθυμίες των ΗΠΑ - θέτουμε σε κίνδυνο το ευρώ με παράνομα σχέδια κλοπής ρωσικών περιουσιακών στοιχείων, τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να επιστρέψουμε και να πληρώσουμε αποζημιώσεις.
Στον νέο (ας πούμε τρόπον τινά) κόσμο που κυριαρχείται από το δίκαιο του ισχυρότερου, ο κανόνας κάθε διαπραγμάτευσης θα πρέπει να είναι του Περτίνι: "Ένας ληστής, ένας ληστής και μισός". Μήπως ο Τραμπ μας εκφοβίζει;
Θα έπρεπε να μας εκφοβίζουν εξίσου: να ξαναρχίσουμε την αγορά ρωσικού φυσικού αερίου, να ανοιχτούμε στις αγορές των BRICS, να ακυρώσουμε τη συμφωνία του 5% του ΑΕΠ με το ΝΑΤΟ, να εργαστούμε για έναν πραγματικό ευρωπαϊκό στρατό (ο οποίος θα κόστιζε λιγότερο από τις ήδη υπερβολικές στρατιωτικές δαπάνες που δαπανούμε αυτή τη στιγμή: μακριά από τον επανεξοπλισμό) και να κλείσουμε όλες τις αμερικανικές βάσεις στην Ιταλία και την υπόλοιπη Ευρώπη.
Ο γέρος Κάρλο Ντονάτ-Κατίν, μια παράξενη φιγούρα, συνήθιζε να λέει: «Πριν διαπραγματευτείς με τον Ανιέλι, πρέπει να τον κλωτσήσεις στα κόκαλα».
Οι κυβερνητικοί μας αξιωματούχοι, πριν διαπραγματευτούν με τον Τραμπ, κλωτσούν τα κόκαλά τους και στη συνέχεια, μόλις βρεθούν σε ασφαλή απόσταση, σπεύδουν να τον κατηγορήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου