Λάθος απάντηση

Marco Travaglio

Πηγή: Il Fatto Quotidiano

Μετά την απόλυση του δημοσιογράφου επειδή έθεσε λάθος ερώτηση (η οποία ήταν στην πραγματικότητα η σωστή: γιατί η Ρωσία να πληρώσει για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και το Ισραήλ να μην πληρώσει για αυτήν της Γάζας;), η ιταλική δημοσιογραφία έφτασε σε μια άλλη αχαρτογράφητη κορύφωση: μια συνέντευξη που λογοκρίθηκε για λανθασμένες απαντήσεις. Ο συνεντευξιαζόμενος είναι ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ: Η  εφημερίδα Corriere του είχε στείλει μια σειρά από γραπτές ερωτήσεις, στις οποίες ο υπουργός παρείχε ισάριθμες γραπτές απαντήσεις. Αλλά η Corriere, λέει ο Λαβρόφ, τον ενημέρωσε ότι οι απαντήσεις του «περιέχουν πάρα πολλές αμφισβητήσιμες δηλώσεις που πρέπει να επαληθευτούν ή να διευκρινιστούν και η δημοσίευσή τους θα ξεπερνούσε τα εύλογα όρια». Ο Λαβρόφ πρότεινε τη δημοσίευση «μιας συντομευμένης έκδοσης στην έντυπη εφημερίδα και του πλήρους κειμένου στον ιστότοπο», αλλά μάταια. Θεωρήθηκε ότι η δική του συνέντευξη ήταν ένα ακόμη επεισόδιο στον διαβόητο υβριδικό πόλεμο της Μόσχας εναντίον της Ιταλίας και της ελευθερίας του Τύπου της. Αλλά στη συνέχεια η Corriere επιβεβαίωσε τα πάντα: Ο Λαβρόφ «απάντησε στις προκαταρκτικές ερωτήσεις που έστειλε η Corriere με ένα μακροσκελές κείμενο γεμάτο κατηγορίες και προπαγανδιστικά επιχειρήματα. Όταν ζητήσαμε μια κανονική συνέντευξη, συμπεριλαμβανομένης της αντεξέτασης και της αμφισβήτησης σημείων που θεωρούσαμε ότι έπρεπε να διερευνηθούν περαιτέρω, το υπουργείο αρνήθηκε κατηγορηματικά. Προφανώς σκεφτόταν να εφαρμόσει τα ίδια κριτήρια σε μια ιταλική εφημερίδα όπως σε μια χώρα όπως η Ρωσία, όπου η ελευθερία της πληροφόρησης έχει καταργηθεί. Όποτε ο υπουργός επιθυμεί να δώσει μια συνέντευξη σύμφωνα με τους κανόνες της ελεύθερης και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, θα είμαστε πάντα διαθέσιμοι».
Ναι, αλλά η Corriere ήταν αυτή που ζήτησε από τον Λαβρόφ μια συνέντευξη, όχι το αντίστροφο. Και συνήθως, όταν παίρνεις συνέντευξη από κάποιον, είναι για να μάθεις τι σκέφτεται, όχι για να του πεις τι πρέπει να σκέφτεται. Αν η Corriere ήθελε να εγείρει όλες τις εύλογες αντιρρήσεις με τις περίφημες «δεύτερες ερωτήσεις», θα έπρεπε να είχε ζητήσει μια προφορική συνέντευξη. Δυστυχώς, του έστειλε τις γραπτές ερωτήσεις και μετά απογοητεύτηκε επειδή ο Λαβρόφ δεν επαινεί τον Ζελένσκι, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, δεν προσβάλλει τον Πούτιν, δεν επιτίθεται στη Ρωσία - εν ολίγοις, σκέφτεται κατά τον τρόπο που εντάσσεται στην κυβέρνηση της οποίας αποτελεί μέρος. Απίστευτο, ε; Σε εκείνο το σημείο, μόλις έφτιαξαν την ομελέτα (αφού είχε ήδη γίνει η ζημιά), το μόνο που απέμενε ήταν να δημοσιεύσουν τις απαντήσεις του Λαβρόφ, ίσως προσθέτοντας επικριτικά σχόλια και επαλήθευση γεγονότων (κάτι που, παρεμπιπτόντως, δεν γίνεται και δεν συνηθίζεται με Ιταλούς και Ευρωπαίους πολιτικούς που ψεύδονται, δηλαδή σχεδόν όλους). Αντ' αυτού, ο Λαβρόφ δημοσίευσε τη συνέντευξη στο διαδίκτυο, μετατρέποντας την ασίστ της Corriere σε γκολ σε κενή εστία. Όπως το BBC με την ψεύτικη επεξεργασία της ομιλίας του Τραμπ. Αν η Corriere ήθελε να αποδείξει ότι η Ρωσία έχει καταργήσει την ελευθερία του Τύπου (σαν να χρειάζονταν περισσότερες αποδείξεις), πέτυχε το αντίθετο αποτέλεσμα: αποδεικνύοντας ότι η ελευθερία του Τύπου τα πάει άσχημα στη Δύση. Σαν να χρειάζονταν περισσότερες αποδείξεις.

Risposta sbagliata