Vincenzo Costa - 20 Οκτωβρίου 2025
Πηγή: Βιντσέντσο Κόστα
Κάθε εποχή έχει ένα αποφασιστικό σημείο γύρω από το οποίο διχαζόμαστε. Καθ' όλη τη διάρκεια του δέκατου ένατου και του εικοστού αιώνα, ήταν το θέμα της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αυτό δεν είναι πλέον το κεντρικό θέμα. Όχι ότι έχει εξαφανιστεί, αλλά έχει συγχωνευθεί με πολλά άλλα — με τις πολιτισμικές ταυτότητες, με το δικαίωμα στην ιστορία του καθενός, με την εγκατάλειψη μιας ιδέας χειραφέτησης/απελευθέρωσης που έχει αλλάξει κατεύθυνση. Αν κάποτε αναφερόταν στην απελευθέρωση της εργασίας, αν κάποτε σήμαινε ότι η εργασία δεν μπορεί να αναχθεί σε εμπόρευμα, τώρα έχει πάρει την έννοια της διάλυσης κάθε μορφής δεσμού, έχει γίνει η μάσκα ενός μηδενιστικού ατομικισμού που επιδιώκει να διαλύσει κάθε μορφή δεσμού.
Αλλά σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο καμπής, το κέντρο γύρω από το οποίο διχαζόμαστε είναι ένα άλλο: το ζήτημα του πολέμου.
Το οποίο, από πολιτική άποψη, συνδέεται με το ζήτημα της Ευρώπης, της ταυτότητάς της και του ρόλου της στον κόσμο.
Είναι σαφές ότι η ΕΕ αποτελεί πλέον τη μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη, που κυβερνάται από ζαλισμένα και αδιαφανή άτομα που δεν ήταν σε θέση να προτείνουν οποιοδήποτε ειρηνευτικό σχέδιο τα τελευταία χρόνια, που δεν έχουν προωθήσει καμία διπλωματική πρωτοβουλία για την επίλυση της σύγκρουσης. Πράγματι, τήν έχουν τροφοδοτήσει με την άγρια κραυγή: «Θα νικήσουμε τη Ρωσία».
Η μόνη σχετική πολιτική πρωτοβουλία σήμερα είναι αυτή που απελευθερώνει τη χώρα μας από αυτή την λαβή που μας έχει η φτώχεια, μειώνοντας τους μισθούς για δεκαετίες, απαιτώντας θυσίες, θυσίες, θυσίες και τώρα μας εκθέτει στην κατάρρευση.
Όταν μιλάει ο Ματαρέλα, ακούγεται πάντα σαν κάποιος που έχει πάει στο φεγγάρι, ξεχνώντας ότι ψήφισε όλα τα μέτρα που διέλυσαν το κράτος πρόνοιας και μείωσαν τα δικαιώματα των εργαζομένων, επειδή «η Ευρώπη το απαιτεί από εμάς».
Η ΕΕ παίρνει τα χρήματά μας και, αντί να οικοδομήσει ανάπτυξη, τα εκτρέπει σε όπλα που θα δοθούν στους Πολωνούς, τις χώρες της Βαλτικής και τους Ουκρανούς. Δεν υπάρχουν χρήματα για υγειονομική περίθαλψη, αλλά υπάρχουν χρήματα για να αγοράσουμε όπλα.
Αλλά η ΕΕ είναι τώρα αυτή που κινδυνεύει να μας σύρει πρώτα σε οικονομική καταστροφή και στη συνέχεια σε έναν καταστροφικό πόλεμο.
Είναι πιθανό, παρόλο που όλα μπορούν να συμβούν με τον Τραμπ, κατά τη διάρκεια της συνάντησης μεταξύ Πούτιν και Τραμπ, η Ρωσία και οι ΗΠΑ να καταλήξουν σε συμφωνία, και αυτό είναι καλό, γιατί μόνο λίγοι άνθρωποι με ανισόρροπο χαρακτήρα θα ήθελαν μια κλιμάκωση.
Αλλά αυτή η συμφωνία θα μπορούσε να είναι η αρχή πολέμου για εμάς, αν η Ευρώπη συνεχίσει την επιδίωξη του πολέμου, στοχεύοντας και τον τελευταίο Ουκρανό, με τον ανόητο στόχο να νικήσει τη Ρωσία. Κάποιος τρελός θα μπορούσε να στείλει πυραύλους εναντίον της Ρωσίας. Αλλά τι θα συμβεί στη συνέχεια;
Σήμερα, οι λογικοί άνθρωποι μπορούν να έχουν μόνο έναν στόχο: να διαλύσουν την ΕΕ, αυτό το ακέφαλο τέρας, καθαρό ένστικτο, φτιαγμένο από απόκρυφες δυνάμεις, που έχει καταβροχθίσει όλες τις αξίες της Δύσης και τον πολιτισμό της.
Είναι πιθανό ότι αν ο Πούτιν και ο Τραμπ βρουν έναν συμβιβασμό, η ΕΕ θα κλονιστεί από έντονες εντάσεις, με τις βόρειες χώρες και τον Ρούτε (αυτόν που έκανε εμετό σε εμάς τους Ιταλούς, που μας έβριζε, θυμούνται κάποιοι) να πιέζουν για πόλεμο, να προετοιμάζονται γι' αυτόν, επειδή δεν έχει νόημα να τον αρνηθούμε: δεν εξοπλιζόμαστε για να αμυνθούμε αλλά για να επιτεθούμε στη Ρωσία.
Η Ιταλία πρέπει να βγει από αυτό το κλουβί των τρελών, που διευθύνεται από τραπεζίτες (Μακρόν, Μερτς) με δεσμούς με τη βιομηχανία όπλων, με τον Τζόνσον να παίρνει χρήματα από κατασκευαστές όπλων για να εκτροχιάσει τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας πριν από τρία χρόνια.
Μόνο λίγοι τρελοί πιστεύουν ότι αυτός ο πόλεμος διεξάγεται για αξίες. Δεν πρέπει πλέον να δίνουμε βάρος σε όσους σκέφτονται έτσι. Τρελοί και ανόητοι υπήρχαν πάντα σε όλη την ιστορία.
Όσοι είναι πιο ισορροπημένοι και συνετοί πρέπει να προετοιμαστούν για να αποφύγουν το χειρότερο. Και για να το αποφύγουμε, πρέπει να πιέσουμε για να απελευθερώσουμε την Ιταλία από την θανατηφόρα αγκαλιά της ΕΕ, της μεγαλύτερης απειλής για την παγκόσμια ειρήνη.
2 σχόλια:
https://www.quodlibet.it/una-voce-giorgio-agamben
Φίλε αμέθυστε, στο έχω ξαναγράψει, και φοβάμαι θα πάρει λίγο καιρό ακόμα να καταλάβουμε πως το κυρίως πιάτο δεν ήταν ποτέ η Ρωσία αλλά η ίδια η Ευρώπη. Θα το καταλάβουμε όταν είναι αργά. Όχι η Ευρώπη δεν θα πεθάνει στην Ουκρανία. Ας μην ανησυχούν οι απανταχού φίλοι της κοινής λογικής και της σωφροσύνης. Η Ευρώπη πέθανε ήδη στην Συρία απλά δεν την φώναξαν στο μνημόσυνο της να φάει κόλλυβα.
Δες τι έβγαλαν και βγάζουν από την Ελλάδα με τα ψέματα , από το μνημόνιο και μετά, και κάνε scale up έναν μελλοντικό Κούλη για ολόκληρη την Ευρώπη.
Tι άλλο να ευχηθεί κανείς. Φτωχοδιάβολοι χρεοκοπημένοι είναι που κλέβουν γιαγιάδες ξαδέρφια και μπαρμπάδες. Ρωσία Κίνα Ινδία μπορούν να περιμένουν..........έχει ο Θεός. Άλλωστε σειρά έχει η ίδια η Αμερική. Άντε βρε καλοφάγωτα.
Μιλάμε για απλό καρκίνο με πολλαπλές μεταστάσεις που τρώει τις σάρκες του. Τόσο απλό αν και ακόμα και οι καλύτεροι από εμάς μερικές φορές πλανώνται και φαντασιώνονται ένα φινάλε πιο γκράντε ανάλογο του ιστορικού μας μεγαλείου. Ας μην γελιόμαστε. Απλό καρκίνος.
Δημοσίευση σχολίου